Vooraleer te starten met het relaas van vandaag, wilde ik nog iets toevoegen aan de blog van gisteren (vertrek). Ik was blij dat Christiane erbij was, maar een kleine krop in de keel weerhield er me van om haar eens speciaal te bedanken. Ik ben er zeker van, indien Geert nog had geleefd, hij heel fier zou zijn geweest, maar spijtig genoeg, kan hij dit nu niet meer meemaken.
Vandaag is de start niet zo goed verlopen. Onmiddellijk "route barrière" over tal van kilometers. Dus zat er niets anders op dan een heel stuk omrijden.
Het blijft bewonderenswaardig hoeveel mooie dorpjes je tegenkomt. Eigenlijk zou je telkens moeten stoppen en een foto nemen, maar dat is onbegonnen werk. Dus...alles opnemen in het geheugen en bewaren als mooie herinneringen.
Amiens is een mooie, maar drukke stad. Ook daar heel wat omleidingen, maar uiteindelijk komt een pelgrim altijd wel weer op het juiste pad.
In La Neuville sur Odeuil word ik opgewacht door Roos Een lekkere picknick gaat er heel goed in en ik voel de krachten weer opkomen.
Vandaag merk ik dat de wind iets minder is dan gisteren, maar nog altijd vervelend net op "kop" zit.
De temperatuur is heerlijk, 32°. De zon brandt op de benen en de armen, maar het geeft een heerlijk gevoel. (Krista hier kan je echt zonnebaden allé toch op de fiets)
Na de stop terug heel wat pitoreske dorpjes. Achy is zeker te bewonderen. Daar kom je een kasteel tegen "Les Petits frères des pauvres", echt magnifiek.
Als 'arme', 'eenzame' fietser vervolg ik mijn weg en na wat hoogtemeters, maar ook afdalingen, bereik ik mijn doel : Chaumont-en-Vexin.
Eerst naar het stadhuis voor een stempel, daarna onze logies bewonderen, en dan een wijntje op de geslaagde dag.
's Avonds hebben we gegeten in een restaurantje waar Frederick altijd zou willen naar toe gaan. Het ganse interieur in het paars. Ik heb wel niet gevraagd of ze fan waren van Anderlecht.
Nog wat kleine voorbereidingen voor morgen en dan ...naar bedje.
Deze morgen om 7u opgestaan. Robbe was als eerste om mij te verrassen met een leuk cadeautje, een fiets in marsepein (een lievelingssnoep van mij), toch heel lief en attent van hem. Mieke maakte mij er onmiddellijk attent op dat Eddy (buurman) iets gemaakt had. Een wegwijzer naar Compostela met aantal km erbij. Prachtig!!!
Het gaf me al een goed gevoel om te vertrekken, als je weet dat je buren er ook mee bezig zijn. Bij Monique en Jacques wapperde de Pittemse vlag. Een symbolische waarde, want binnen een uur zou ik vertrekken.
Meer en meer mensen kwamen nog eens afscheid nemen. Dat had ik eigenlijk niet meegerekend. Het gevoel om te vertrekken werd er alleen maar beter op. Zoveel supporters, ja dat deed echt deugd. Na een klein woordje voor mijn supporters en afscheid genomen te hebben van de kinderen, was de tijd rijp om te vertrekken.
Eenmaal op de fiets, zit je toch met een dubbel gevoel : blij dat je vertrekt, anders een beetje zenuwachtig, want het blijft nog altijd het onbekende. Een eerste stop aan het gemeentehuis van Pittem voor een stempel. Ondertussen bleven mijn 2 begeleiders Joan en Robert op me wachten.
Vooraf had ik van Joan de 'schelp' gekregen om me zodoende kenbaar te maken op weg naar Compostela als pelgrim en Robert gaf me nog wat wijze raad mee. Mijn beide begeleiders verlieten me in Izegem en dan was de tijd gekomen om alleen op weg te gaan.
Het was de ganse tijd een pittig ritje, want er was veel wind (wind op kop). In Armentière werd ik geconfronteerd met de eerste wegversperring. Ietsje later kwam er al de tweede in Bois Grenier. Blijkbaar zijn er dus niet alleen werken in België.
De afspraken van onze stops met Roos verliepen vlot. Je bent wel blij als je elkaar ziet en een woordje kunt wisselen.
Onderweg werd ik ook nog eens 'geambeteerd' door een loslopende hond, maar de rechtervoet die ik uitstak bracht hem of haar op andere ideeën.
Ha..., daar is Doullens in zicht, en je mag zeggen wat je wilt : het is een eerste openbaring, rit geslaagd, wat meer kilometers dan voorspeld, maar ook dat nemen we erbij.
Ondertussen heeft Roos Doullens al grondig verkend en kunnen we op een terrasje zitten om lekker na te genieten.
