|
Zondag, 29 mei 2016
https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6290139547540270049
Het was een heel bijzondere nacht
daar zo met z'n tien mannen samen in vijf stapelbedden. Persoonlijk kwam ik
reeds om 3.00 uur wakker. Tijd om van boven af te dalen en een verdieping lager
te gaan kijken hoever het stond met het uploaden van de foto's. Om 5.00 uur nogmaals
hetzelfde scenario, opnieuw de trap naar beneden en tot 5.30 u. op de laptop
verder gewerkt, kwestie dat jullie thuisblijvers geen nieuws moeten missen
ondanks de zeer slechte internetverbindingen.
Om 6.40 u. geef ik het signaal om
op te staan, heel wat mannen hebben genoeg op mijn zenuwen gewerkt met hun
gesnurk.
Marc wil het rolluik wat
openschuiven, maar krijgt het hele gevaarte naar beneden. Georges wil snel
alles herstellen maar botst met zijn hoofd tegen het plafond. En tot overmaat
van ramp, Georges konz ich niet meer herinneren waar hij gisterenavond zijn
bril had gedeponeerd. Dat zal van de Grappa van 45 ° zijn geweest, vermoed ik??
Tijd om een leuke kampfoto's te maken. Je begrijp dat ik niet tot in de kamer
van de dames ben geweest, maar Rachel staat met open deur in haar slaapkleed en
zegt: "Zet er mij maar eens op!" En zo hebben we onze dappere dame
ook eens op een andere manier inbeeld.
Iedereen komt naar beneden om het
ontbijt te nemen. We moeten zelf onze plan trekken. De ene neemt wat koekjes,
de andere wat brood en Astrid, een lieve dame zoals ze is, is naarstig brood
aan het roosteren voor de liefhebbers. We vinden maar één mes en geven het aan
elkaar door, tot iemand op het idee komt er enkele uit de afwasmachine te
halen.
Om 8.10 u. staan we klaar om te
vertrekken, goed ingepakt, want het regent in alle hevigheid. Maar toch willen
we onze groepsfoto niet missen en vragen aan een seminarist of hij de foto wil
nemen.
En zo gaan we op stap, in de
pletsende regen in de verzopen modderpaadjes. We zijn nog maar enkele minuten
ver of voor ons staat een prachtig hert. Het staart ons enkele seconden aan en
wipt als de bliksem weg, het bos in. Tijd om een foto ervan te nemen was er niet.
Om 10.00 u. bereiken de Ponte
Ferreira. Meer dan 2000 jaar geleden liep de Romeinse weg hier over deze
Romeinse brug. Wilfried mag er even op poseren en ondertussen worden we
bijgehaald door een groep Engelsprekende stappers. We praten wat met elkaar. Ze
komen uit Seattle-Washington en stappen van Lugo naar Santiago. Ze vragen van
welke soort kerk wij waren? We nemen een gezamenlijke groepsfoto en blijkbaar
slapen we deze avond in hetzelfde hotel.
De regen is af en toe wel wat
minder hard... maar toch nog niet om de regenjassen uit te trekken.
10.45 u. Aan een
stroomversnelling staat een beeld. Er liggen heel wat attributen die stappers
er achter laten. Ook wij hebben nog iets achter te laten, een Okra-lint met
daarop de zestien namen. Jan en Georges vinden het moment gekomen voor een
korte plechtigheid. Het lint wordt om het beeld gehangen.
11.15 u. We bereiken bar "Casa
Gorinos" in As Seixas Merlan en hopen er iets te kunnen eten. Helaas, er
is op dat moment van de dag nog geen brood ter besschikking. We moeten het
houden bij een koffie of frisdrank aangevuld met wat nog in onze rugzak zit,
wat noten, mueslirepen of fruit. Ondertussen heeft de zon zich door het
wolkendek geboord en kan de regenkledij worden weggestopt. Op een hobbelige
muur van de bar werden zelfs muntstukken gelegd. We vervolgen om 1150 u. onze
weg. In de verte zien we een bergtop die uit een witte steenmassa bestaat. We
klimmen eventjes verder in deze richting. Wat later zien we in de zon onze
eindbestemming liggen. Het geeft ons moed om verder te stappen, nog een tiental
kilometer?
In Villamor vinden we om 13.40 u.
'Bar-Parrillada Carburo' open. We vliegen erop af als vliegen op een pot
stroop. De waard weet niet wat eerst gedaan, koffie schenken, broodjes
(boccadillos) klaarmaken, bier tappen, ijsjes halen voor drie dames... Niet
getreurd, we hebben nog tijd zat, we hebben maar een goede 5 km meer te
stappen. Ook de Amerikanen vallen er binnen.
De laatste loodjes wegen het
zwaarst. Na een uurtje bereiken we ons einddoel Melide, maar we moeten bijna
het gehele dorp door om ons hotel te vinden. Het is net geen 16.00 u. als we er
aankomen.
|
