|
Vrijdag, 27 mei 2016
https://plus.google.com/photos/102497882852892734023/albums/6289459589882273441
Het wordt opnieuw een sleuren met
de valiezen naar beneden vanaf de tweede verdieping, wat een lift is er niet.
Tegen 8.00 u is praktisch iedereen aan tafel. De telaatkomers kennen we
ondertussen nu ook al. Het ontbijt zelf is niet veel zaaks. Een chocoladekoek
of croissant en verder wat oud brood dat werd geroosterd tot keiharde hompen en
wat confituur. Gelukkig zijn er wel de vele soorten koekjes.
Precies om 8.00 u. kunnen we de
start nemen van de 8ste etappe voor een tocht van 30,8 km. Ondanks de afstand
belooft het een rustige wandeling te worden, er zitten niet zoveel klimpartijen
in. En het weer is ons nog steeds goed gezind, fris wandelweer.
De natuur is niet meer dat wat we
de voorbije dagen hebben gehad. Nu wordt ons parcours boeiend gemaakt door de
vele kleine dorpjes die we door moeten. In Vilabade krijgen we twee
verrassingen voorgeschoteld. Een boertje van karen nodigt ons uit in zijn loods
naar zijn houtsnijwerk te kijken. Amaai, wat heeft die hier allemaal bij elkaar
staan. We begrijpen niet zo goed wat hij zegt, maar ik zie in elk gavk hem de
vingers over elkaar wrijven als wil hij zeggen, wie betaalt hier iets?
Enkele stappen verder staat een
heer in een kraam en zijn vrouw troont ons mee naar de kerk. Ze opent de deur
van 'Sta Maria de Vilabade. Wat een kerk... vooraan een prachtig retabel met
bovenaan het beeld van Santiago. Terwijl de dame onze stempels plaatst kunnen
we de eeuwenoude fresco's bewonderen. Aan het kraampje kopen we als dank dan
ook met enkelen een paar pins.
We stappen verder,met ondertussen
reeds langs de zon die op onze leden brandt. Langs de wat heel wat verlaten
woningen. Maar in één van deze prachtige villa's staat er wel een mooi beeld
van Jacobus en in de tuin een kruis. De dame des huizes komt ons toewuiven.
Na een 8-tal kilometer stappen
bereiken we het stadje Castroverde. Tijd om wat proviand in te slaan en voor de
dames even naar het toilet te trekken. Anderen genieten dan weer van een
koffie.
Na een half uurtje treken we het
stadje verder door tot we opnieuw de bospaadjes en landelijke wegen bereiken.
11.20 u. In Souto de Torres blazen
we even uiot onder een oud kruisbeeld en kunnen we ons tegen de brandende zon
insmeren. En dan trekken we verder richting Gondar.
12.40 u. In het dorpje met zo'n
30 huizen vinden de een mooie picknickplaats. Daar staan ook heel wat automaten
opgesteld met van alles en nog wat, van drank tot diverse souvenirs. Op het
naastliggende veld zit een boer en een boerin. Eric is de eerste die zich tot
bij de boerin waagt. Ze is fier haar aardbeien te tonen en de gewassen in haat
serre. En na wat aandringen wil ze op de foto.
13.30 u. Tijd om verder te
stappen. De weg vordert bijzonder snel, een variatie van wat asfaltwegen,
veldwegen... Lugo lonkt... Een dametje met een paraplu en een sikkel is opnieuw
een gesprekspartner... De snelweg over en zo bereiken we om 16.00 u. de stad
met zo'n 90.000 inwoners, Lugo.
We moeten de stad door, komen
voorbij de versterkte stadsomwalling en bereiken na een half uurtje ons hotel.
Amaai, een viersterrenhotel voor ons. Terwijl Jan de nodige formaliteiten
vervult vleien we ons neer in de zachte zetels... Na zo'n tocht is het een
welkome verademing. Er komt nog een bus toeristen aan, zie ons hier nu zitten
met onze stapschoenen en onze korte broek...
Zo kunnen we eindelijk naar onze
kamer. We zijn gelogeerd op de vierde verdieping. Het zijn mooie kamers, maar
net zoals in de andere hotels... internet dat supertraag tot helemaal niet
werkt.
Om 20 u. worden we aan tafel
verwacht. De garçons in een zwart pak dienen eerst de linzensoep op. Daarna
volgt een bord met een groot stuk vis met een paar gekookte aardappelen. Er
zitten veel 'stekkers' in de vis, maar Irma uit het Brusselse begrijpt het
woord niet zo goed: stekkers, dat zijn visgraten. Als dessert krijgen we
SInt-Jabobstaart.
Zo zit er opnieuw een dagje
stappen op. Nog 105 km te gaan.
|
