Fietstocht naar Compostela: voor het goede doel * Vertrek vanuit Heverlee op 17 mei 2015.
Een spiritueel avontuur, de moeite waard !
05-06-2015
Dag 20 * 5 juni * Rabastens-de-Bigorre * 76km. * blij weerzien * warme dag, wind in de rug, overwegend plat.
Stil en vroeg vertrokken bij onze Parisienne Alexandra (zeg maar Alex). Nog een brief geschreven en een gebedje beloofd en een steentje meegenomen als samen (vér-)dragen van de lasten en zorgen. Weer glooiend en al moe toegekomen in Nogaro, waar GEEN fietsenmaker was. Emotioneel dipje... uitgepraat en weer verder, in Nogaro frisse pint en elk twee painsderaisins...op wifiterras, Duitsers spraken ons aan: Ihr seid schöne Zwilinge... Tof hé... In Sorbet bij een bejaard koppel water gekregen, weer een blij weerzien, ze herinnerden zich nog onze picknick van vorige keer. Leuk. Verder schone platte wegen met sterke zon en wind inde rug...het kikkert op. In Mauburguet, weer GEEN fietsenmaker... Spanning stijgt, Kris rijdt al meer dan100 km met gebroken spaak, enkele km. verder Dees gescheurde buitenband (nochtans nieuw) de spanning stijgt..
Gelukkig vind we in Vic en Bigorre een lieve man in Centre de Tourisme, die ons naar een fietsenmaker verwijst en priester Hilary - van vorige keer - opbelt om te vragen dat we mogen komen...positief. Nu nog een vriendelijke fietsenmaker die alles herstelt: de spaak van Kris en een nieuwe buitenband voor Dees. Met veel courage nog 6,5 km tot bij Hilary die ons al in de straat begroet, weer een blik weerzien. Hij moet weg maar stelt keuken en bad en Wifi ter beschikking..
Heel gastvrij. We hebben elk een kamer, doen de was, die heel vlug droogt, we maken lekker eten, vullen boekje in, ons gebedje van dankbaarheid en om 22.45 in bed. We genieten nog even van de mooie herinneringen van vandaag, de mooie typische kerkjes, waar we alleluia zongen. Kerkjes uit de 12de eeuw als burcht in de strijd tegen de protestanten... Heel mooi. Intussen hartelijk dank voor de mailtjes of reacties die op ons adres toegekomen zijn, dat doet echt deugd ! Morgen zijnwe in Lourdes. Slaap lekker...
Dag 21 * 6 juni * LOURDES * 50 km... de fiets mag even op rust - en wij ook.
Eens in een echt goed bed geslapen... Hilary maakte speciale thee en een goed ontbijt, als alles klaar is om in te pakken...Dees platte voorband (3)... De buitenband toont hier en daar al wat sleet... Nieuwe band en na het afscheid op de baan. Eerst wat kleine roestinnekes voor de binnenband, ja in Rabastens is er een fietsenmaker - we kregen ze gratis. Wat grijs weer, dus niet te heet. Een paternoster lang rustig fietsen doorheen kleine dorpjes en veel natuur, daarna komen we in Tarbes, bezoeken een mooie Jozefkapel en een speciale (van vorm) kathedraal. Bij een fietsenmaker vervangen we mijn verloren spiegeltje ... Nu kan ik weer onze Kris achter mij zien zuchten en blazen... Een vriendelijke fietser helpt ons om Tarbes uit te geraken. We doen een klein Lidltje, eten brood met Camembert... Lekker je raakt het nooit beu ! De weg wordt weer wat glooiend, we zien de besneeuwde Pyreneeën en het vliegveld van Ossun zegt ons dat Lourdes erg dicht komt... Inderdaad om 13.55 uur staan we aan de plaat van Lourdes dus modern als we zijn: een selfie... Vlug een bonbonnetje gas kopen zodat we ook na Lourdes het vuur onder de ketel kunnen houden en om 14.15 uur staan we met onze kleine norta-muilezel te pronken in het heiligdom, fietsers mogen er niet binnen, maar voor de foto kan het even. Veel beziens, mensen uit Overijse spreken ons aan... We gaan bij de verantwoordelijk Mark, doen even ons verhaal en krijgen de sleutels van onze studiootjes in La Maison des Chaplains. Als we terug bij de onbewaakte fietsen komen (met zo'n zware fiets gaat er niemand lopen hoor) hangt er een briefje ... "Buen Camino, drie Brugse stappers..." Lief hee. We doen de was, installeren ons, sturen een blij bericht de wereld in en gaan naar de grot... Moe en blij en dankbaar, we hebben het gehaald, niet altijd zo gemakkelijk als de scènes bij pot en pint doen vermoeden... Maar we hebben er deugd van. We fietsten nu al meer dan 1590 km tot bij Maria in Lourdes. Als een goede moeder heeft ze ons veilig tot bij haar geloodst. Stille vreugde, zoals de alleluja's die we in menig kerkje hebben gezongen... Het is druk op het heiligdom we maken de plechtige aanbidding mee, een Duitse bisschop zegent, de ondergrondse kerk zit 3/4 vol mooie gezangen ... We stoppen nu even onze activiteiten en rusten uit. We zijn met jullie sterk verbonden... Dank voor de bemoedigingen die binnenkomen. We moeten gaan eten... Misschien daarna vroeg in bed... Tot later...
Dag 22 * 7 juni * LOURDES * 00,00 km * rusten en genieten..
Het was een heerlijk Frans avondmaal met een goed fris wijntje, aan tafel met de Duitse priesters en Chantal en priester Arnold, voor de Nederlandstalige pelgrims... Na lange babbels zijn we naar bed gegaan... 21 uur...dat was nodig... Een heerlijke nacht van 10 uur wie doet ons na ? Deze morgen fris naar het uitgebreid ontbijt aan een Spaanse tafel, dit was al onze voorbereiding op volgende week... Dan de Nederlandstalige mis, Dees concelbreerde en vertelde over onze pelgrimstocht, daardoor nadien leuke babbels met Vlamingen Zottegem... Inkopen in de stad (douchegel en parfum...) en op tijd aan tafel voor een copieus middagmaal amai. Daarna onze middagdut...doet dat deugd zeg. Nadien kon Kris wat verkennen en Dees werkt wat emails af * ik blijf wel economeke-op-afstand ! * De sakramentprocessie was mooi, met een volle PiusX-kerk. Eens echt stil in gebed verbonden met jullie allemaal, met de mensen onderweg, met verleden en toekomst... Stil genieten. Daarna pintje pakken - ook genieten - en mensen van 's morgens in de mis trakteren voor een tweede pint...weer genieten. Straks avondmaal, route voorbereiden voor morgen, kaarsjesprocessie en dan naar bed...Morgen goed uitgerust weer weg. Lourdes een welverdiende rust op alle gebied ! Dada
Dag 23 * 8 juni * van Lourdes naar Buzy * 51 km back to reality...
Na een goed avondmaal, namen we afscheid van Chantal en Uwe, we bereiden onze route voor, nemen aan een mooie sfeervolle kaarsjesprocessie, met veel volk, schone gezangen... Vredewens aan enkele Vlamingen en dan naar ons appartement... Wat zie ik... voorband bijna plat. Het is 22 uur... Dedjuuuu... nu moet ik het weten... Na intens zoeken en met een schroevendraaier in alle mogelijke gaatjes peuteren... gevonden: een minuscuul stukje glas... eindelijk. Band geplakt... om 23.30 in bed, maar een beetje verlost. Opgestaan om 7 uur, alles op de fiets, een Duitse confrater maakt nog wat foto's, stevig ontbijt, afscheid van Isabelle, Nathalie en Marie (de huismoeders, die nog een goeie picknick maakten) nog even naar de grot, ons gebed E de kaars voor onze dierbaren, afscheid van Maria en Bernadetje dan de mis met mini-pelgrimszegen, dank en afscheid aan Arnold en vooral Mark en om 11 uur beybey Lourdes... Deel II van onze bedevaart. Rustig fietsen door de bossen maar al vlug "the reality" klimmetjes enkele venijnige tot 7%... Het wordt glooiend vermoeiend, maar mooi, we wanen ons in Zwitserland, zo'n vergezichten maar telkens met zweet bekocht... In Nay - eerst een klim van 10% met hartslag 133 (even niet opgelet,maar vlug gerecupereerd) - een heel mooie kerk, onthalend met licht en muziek (maar de clerus is afwezig). Na 51 km arriveren we in Buzy-en-Béarn (vandaar de Béarnaisesaus !) ... Eerste contacten zijn grimmig, men wil niet antwoorden als we naar camping of slaapplaats vragen "on ne sait pas..." Toch een dame gevonden die de Mairie wel wil wijzen, daar sturen ze ons 2km verder... Intussen stoppen we bij een lege gite, een heel schilderachtig landhuis... er staat een raam open we roepen en vragen aan de twee oudere broers 65 en 70 Jean en Henri, die het grootouderlijk huis opknappen, of we ons tentje mogen zetten... Ze onthalen ons met een frisse pint, welkom... Ze zullen ons goed verwennen en terwijl wij ons elk in een sjieke badkamer wassen rijden ze weg om inkopen... Als ze terugkomen, verwelkom ik hen vanop het balkon:"Bienvenu dans mon chateau". Weer een pint Leffe (ruby-rouge per ongeluk, want ze wilden bruine kopen) dan gebabbel, op het terras een plaatselijke aperitief, dan vissoep, meloen, steak met kaaspasta, frisse rosé, yoghurt en kaas... Was dat genieten. Jaja, pelgrim-zijn is niet altijd gemakkelijk. Leuke avond, er kwam een goed onweer en om 22.30 lagen we op onze kamer in bed, zonder ons gebedje (foei...vergeten)... Toch enorm dankbaar voor wat ons weer geschonken werd. Overmorgen beginnen de bergen wel echt... Slaapwel.
Dag 24 * 9 juni * aangekomen in ORDIARP * 63 km * Boerderij
Goed geslapen bij de "Jean" - toen we opstonden had hij al een stevig ontbijt klaar. Nog gebabbeld - ingepakt - enkele foto's en klaar op de fiets. We 'mochten' niets betalen, want het was voor Haïti... Hij ging nog met ons mee tot op het kruispunt. Hartelijk afscheid. Wat zijn er toch lieve mensen ... Het is 9.05 uur. Goed kunnen doorfietsen, want vlak ... weer speciale gevariëerde types van kerkjes. Onderweg in de Mairie van Escout onze blog klaargemaakt om later te kunnen versturen. om 12 uur in Oloron St.Marie. Op tourisme alles verstuurd, dan eten gekocht en bij een schapenwei lekker gegeten: brood, straffe saucisse en verse melk, want wij leven gezond. Apropos, we hebben 3 verjaardagen te vieren: Inge, Franske en Laurens. In Hospital-Blaise weer een heel schone kerk, dan door richting Mauléon - maar eerst hebben we onszelf - owv de verjaardagen - getrakteerd op een frisse pint, een koffie en een Baskische taart ... Inderdaad we zijn in Frans Baskenland, met overal tweetalige opschriften ... In Mauléon stuurde een vriendelijke dame ons op weg richting onze dikke vriend "le Col d'Ostiche" (8%) - onderweg in Ordiarpe weer een heel mooi kerkje, alleluia gezongen en plaats gezocht. We komen 5 km verder (van de route) bij Jacqueline enMartin, een boerderij die ons héél goed ontvangen, een artisanaal avondmaal (alles bereid in eigen ambacht): rilette, omelette-papate-salade-bayonnehesp- noten met kiwi (van Eigen bomen) en Eigen kaas Brebis. Lekker. Om 22.30 gaan slapen, groot bed ... een mooie wat primitieve gîte, met lieve mensen: actief in de pastoraal, met projecten voor Haïti, wonderlijk hee. Het koppel heeft een zoon verloren en hebben daarover hun verdriet met ons gedeeld. Weer een fijne dag om dankbaar in bed te kruipen... Slaapwel.
Dag 25 * 10 juni * VALCARLOS ... SPANJE * we leren klimmen en de regen trotseren...
Na het ontbijt op de boerderij bij Martin en Jacqueline hebben we ingepakt ... Toen begon het te regenen, te gieten... (tot 12 uur trouwens) dus zijn we maar vertrokken... De "Col d'Osquiche" moesten we overwinnen, hard, 5km en per kilometer stond een plaat. In gietende regen ... onderweg stopte een camionet die voorstelde ons naar St.Jean-Pied-de-Port te brengen, lief hé, maar wij hebben ook onze fierheid... Na de berg - het is 11.30 uur, straffe afdaling... We komen een schoolgroep wandelaars tegen, ze bewonderen ons... Later een kleine blokhut waar er voor pelgrims een tas koffie klaar staat, met kaas en yoghurt. We zijn plots op de weg van 2010 en herinneren ons enkele kerkjes... We zingen en bidden... We zien meer en meer stappers ... Om 13.45 komen we in St.Jean-Pied-de-Port, een Duitser geeft ons alle nodige info... Dan naar de post om onze tentjes enz. te versturen... Maar... dozen te klein, eerst grote dozen zoeken in de winkels... Een kruistocht, uiteindelijk wat dozen gevonden, tape gekocht, terug naar de post, onder veel hilariteit ingepakt en getaped... 11,700 kg opgestuurd naar Don Bosco Heverlee wat waren wij toch domme muilezels... Dus volgende week komt daar een bompakket toe. Dan elk 2 pain de raisins gekocht en hup de spannende tocht naar Valcarlos, al de eerst 10 km stijgen in de Pyreneeën ... effe afzien en om 16.45 komen we toe... Een English lady brengt ons naar de gemeentelijke gite waar al 4 pelgrims zitten: 1 echte en 3 die maar 3 dagen stappen. Het wordt een Engelse avond, we doen inkopen en koken en delen met elkaar, maar mijn verse salade bekoort ieder ... We delen met een Hongaarse Amerikaan, die ons nadien een pint tracteert... Natuurlijk pas na ons glas rosé en onze Brébis-kaas... Pelgrim zijn is ook genieten! Met ons beste Engels hebben we de dames gewaarschuwd dat we vannacht snurken... Om ons verhaal af te sluiten: Alles dik in orde, we zitten 1.758 km van huis... In een mooie natuur, morgen slapen we bij Don Bosco in Pamplona... Maar daarvoor eerst nog 700 m. klimmen en afzien, maar dat is ons probleem ! Dank om de bemoedigingen... Slaap lekker... en enkele foto's om jullie mee te laten te genieten... Weet je dat we reeds 4.590 hebben voor Haïti... aarzel niet om dat getal te laten stijgen...
Dag 26 * 11 juni * van Valcarlos naar PAMPLONA * 71 km * De pyreneën goed getrotseerd ¡
Vanuit de Don Boscogemeenschap in Pamplona, met een qwerty-klavier beginnen we dewe blog. Goede nacht gehad op ons slaapzaaltje met 6 ... De verantwoordelijke was nog cake en koffie komen brengen, ontbijt, alles inpakken en om 9.30 uur in de regen vertrokken ... de overwinning van de Pyreneën: 16 km. klimmen aan 7-9% - op ons kleinste versnelling, op 't gemak - na een half uurtje stopt het met regenen, fris en af en toe een zonnetje. UIteindelijk, na 2,5 uur klimmen staan we op de Ibañeta:1057 m. Onderweg zagen we een italiaans koppeltje: Luca en Denise, ze wonen in Londen en fietsen naar Compostela om daar op 29/6 te trouwen ... we mogen erbij zijn en zullen in het Nederlands iets zingen ... Mooi. Op de top duiken plots Karel en Jeannine op, een koppel uit Bornem, dat me nog kent van de infodag in Hasselt. We wisselen wat adressen uit en maken wat foto's. Dan fikse afdaling naar Roncevalles, weer een vrome foto, ergens een kop koffie en hop, nog 40 km voor Pamplona. En nu begint de regenperiode: zware buien striemende regen, dan stopt het weer even en dan terug ... kloddernat. Veel dalen hoezel er nog twee klimmetjes zijn van 3 km aan 7%. Onderweg even wat koek en youghourtdrank, een fikse bui, 10 km voor Pamplona hopeloos verloren gereden en dus moe en nat na nog wat klimmen in Don Bosco toegekomen, 71 km. om 18.30 uur. Intussen besloten we twee dagen te blijven (ze hebben hier morgen wel hun familiedag). Warme douche, onze grote was en met ons beste Spaans kunnen we gedaan krijgen dat Kris zijn wasdraad in de chauffagekelders mag hangen ... met ons klein woordenboekje communiceren we, ge moest ons eens bezig zien ! Spaans avondgebed en dan aan tafel - hier eten ze om 21 uur !... alles wat ze ons voorschotelden hebben we opgegeten ... lekker ! Afspraken voor morgen met Pater Filippe, die Frans spreekt. In de Don Boscobar hebben we WIFI en boven vullen we de blog in. Nu gaan we slapen, want het is al 23 uur passee, en morgen gaan we als echte pelgrims oñ 7 uur naar de mis. In totaal deden we al 1839 km, dus nog een dikke 800. Slaap wel !
Vandaag héél vroeg opgestaan, eucharistieviering t.e.v. H.Hart. Daarna uitgebreid ontbijt, we kennen te weinig Spaans om veel te praten, dus eten we maar wat meer... We gaan boven op PC en passen de route aan, nog een goei 850 km. vermoeden we, dus nog een derde... het begint te korten, alle mooie dingen zijn zo eindig... Daarna de stad in, wat gekuierd, kerken zijn ofwel dicht ofwel te betalen, foei, dat doen we niet. Boven op de stadswal gereden, ook de arena van de (vroegere) stiergevechten gefotografeerd, onze fietsen ergens vastgelegd en verder gekuierd. Schitterend warm weer, onze KW voor niets bij... beter zo! Even stil gebed in de mooie aanbiddingskapel van de Jezuiten dan plastieken sloegen gekocht voor 's avonds en een stevige Kebab plus lekker ijsje. We kochten chocolade voor de gemeenschap... Daarna terug naar huis en een dikke uil gevangen. Na mijn slaapje stilletjes naar de Don Boscobar om dikke pint te pakken...Ik stuur een SMSJE naar Kris "ikke pinte pakke in de bar, ikke traktere als gij rap kome..." Binnen de minuut stond hij daar, nog nooit reageerde Kris zo rap op mijn SMSJE... daar samen de blog gemaakt. Morgen gaan we weer door tot Estella of Los Arcos, een refugio door Vlamingen gerund. Straks bepalen we de route concreet met alle bezienswaardigheden, daarna avondgebed en om 21 uur avondmaal, dan vlug in bed... want morgen de mis om 7 uur 's nachts...tot later
Dag 28 * za 13 juni * LOS ARCOS * 79 km op 1.913 km van huis
Na de lauden stevig ontbijt, afscheid met schelp en chocolade en dan vertrokken... Serieus klimmen (naast Sierra de Pardon) heel de dag door sterk klimmen maar ook enkele afdalingen. Onderweg bekend café... Dus pint Weissbier. In Puente la Reine babbel en middagmaal met Roger uit Deurne (Kent Jef Lannoo uit zijn studietijd in Hoboken) ... Daar gezongen en gebeden in mooie kerk, het heiligdom in Eunate was open, zodat we daar enkele foto's maakten en deugd hadden aan wat rust en stilte. We fietsen verder door Estalla, om in Los Arcos te geraken, waar een pelgrimsrefuge door Vlamingen wordt gerund. Maar eerst naar Irache, waar voor de mooie abdij er Bodega staat, Let wijnkraan voor pelgrims. Eindelijk in Los Arcos... Het is 18.30 uur, maar COMPLETE inderdaad, veel gelegenheidspelgrims van enkele dagen staan er al om 12 uur... eigenlijk niet serieus. Gelukkig is er 100 m. verder een primitieve refugio, maar toch basic ... We liggen er met twee Zweden. We palmen de keuken in en koken heerlijk onze pas in de Lidl gekochte gerechten. Hopelijk is onze was droog, want hoewel het warm en heet was, kwam er tegen de late namiddag toch regen opdagen en die werd striemend koud. Dus soppenat... We vullen de blog in en gaan om 22.45 uur slapen... Morgen wat minder km. Want we gaan naar Don Bosco in Logroño... Slaapwel ...
Dag 29 * 14 juni * LOGROÃO * 34 km * uitgestrekte natuur - welkom bij Don Bosco
Goede nacht in onze basic-refugio. Wakker om 8 uur. Koffie gemaakt en koeken gehaald bij de bakker, onze Zweden een thee gepresenteerd. Rustig aan vertrokken om 10.15 uur. Samenvatting: zeer wijdse vergezichten in de verte zien we een heus hooggebergte. Zeer mooie natuur, straffe afdalingen en dito klimmetjes. In Viana menu peregrino, met wijn en koffie en twee gerechten...8. Lekker en genoeg, langzaam Logroño binnengereden, onze Antwerpenaar Roger ontmoet, lange babbel onder de schaduw van de kathedraal, verder weer een Vlaams koppel gesproken, ons bekend vanuit de Infodagen: Rita en Marc...heel enthousiast. Net buiten de stad ligt Don Bosco Logroño, een school voor jongeren van 3 tot 20 en een gemeenschap voor oudere en zieke confraters. Hartelijk onthaal, directeur had ons 5 jaar geleden in Burgos opgevangen. Avondgebed en eetmaal (hier eten ze om 21 uur !!!). Het werd weer laat... Vlug de blog en ons gebed en naar bed... Het was lekker warm en het regende toen we al langer op bestemming waren, zo lag het zijn. Slaap wel. Nog kleine 800 km van Compostela !
In een wondermooi kerkje te Navarrete hebben we voor Lia gebeden en onderweg een klein kruisje vastgehecht langs de weg, samen met vele andere kruisjes... Sterkte aan de familie ! Kris & Dees onderweg www.bloggen.be/compostela2015krisendees
DAG 30 * 15 jumi 2015 * REDECILLA DEL CAMINO * 64 km * gestaag klimmen, open wijdse natuur...
Vroeg opgestaan, morgengebed en ontbijt met de gemeenschap, de medebroeder strekken naar hun werk: klas, opvang ...Om 8.30 uur is er een lieve medebroeder die ons met de auto voorrijdt en ons 3 km verder de Camimo wijst; we zitten goed, we ontmoeten ttwee Nederlandse fietsers Geert en Koot, en zo fietsen we samen door de groene paden die ons buiten Logroño leiden onder het oog van een grote zwarte stier: een groot momument dat als symbool verwijst naar de vele wijnen en bodegas in de streek en dus fietsen we door hectaren wijngaarden. Uiteraard met wat meer klimmen dan afdalen ... Omdat pelgrims blijkbaar heel creatief zijn in symbolen, komen we langs een grote draad, waar honderden zelfgemaakte kruisjes werden gestoken, allemaal tekenen die verwijzen naar een of andere zorg of pijn of vreugde. We maken ook eem kruisje voor Lia Tips en sturen de foto naar de familia: eenvoudig teken van gelovige verbondenheid ... In Navarrete staan we verstomd voor een mooi, momumentaal en prachtig kerkinterieur ... het mooiste dat ik ooit zag, ook het kerkje van Sotes, is een beklimmimg van 10% waard, de oude man van 5 jaar geleden doet weer open ... we zingen van eerbied en verwondering, hij zingt mee. We ontmoeten Isabel een jonge Duitse vrouw aus Stuttgart, ook een fietsende Italiaan. In een dorpje worden we van een leeg cafetafeltje gejaagd, omdat we er picnicen ... We korten de weg wat in langs een grote weg, waar we op 25 km driie autos zien... en zo bereiken we Sant Dominmgo de la Calzada 8de kerk met de levende kippen, omdat we moeten inkom betalen gaan we niet binnen ... we drinken liever een frisse pint en we laten ons bewonderen door enkele Japanners en Italianen. Tegen 17.30 uur zijn we in Redecilla een gite met slaapzaaltjes, maar ook keukenvuur om de was te drogen enz. voor 5 . We koken feestelijk met een litertje Rose, ontmoeten een Nederlandse stapper en praten wat Italiaans met onze bed-buren die weten dat Don Bosco 200 jaar geleden ... We konden even skypen, vullen boekje en blog in - ons gebedje en naar bed. Het was een toffe dagn weer ondergedomped in de mooie natuur, met mooie kerkjes ... echt fietsweer en droog. Vandaag overschreden we de 2.000 km. Reden om dankbaar te zijn, dat wij, de twee oudjes het konden. Slaapwel ...
DAG 31 * BURGOS * 82 km * 16 juni * veel ontmoetingen
We vertrokken als laatste uit onze refugio, een korte nacht, maar vrij onrustig op een zaaltje met 7 anderen, om 5.30 vertrekken de eersten al ... met wat glooiingen bereiken we Eldorado, een mooi stadje. We zien er plots Geert en Ko Nederlanders die we twee dagen eerder zagen, wat later zien we Felix en Nellie, een Nederlands koppel, dat we op 28 mei zagen ... mooie verrassingen, we wisselen info uit over onze evaringen en de andere Nederlanders ... ook over ons, die twee Belgische broers wordt er onderweg gesproken. Na de hartelijk babbel weer op weg, we krijgen een stevige klim en doen een nieuw stukje route, door dorpjes waar de tijd bleef stilstaan ... massale weidse vlakten, geen huizen te bespeuren, natuur, natuur. In San Juan de Ortega bezoeken we een mooie oude abdij .. omdat we 's morgens enkel een wafel hebben gegeten, zijn we flauw van de honger en eten er een eierschotel met Chorizo-worst. Vanaf dan is het nog 25 km, praktisch alleen maar dalen tot Burgos. In Burgos ontmoeten we weer het Italiaans koppel, dat ons op hun trouw verwacht. Bij de toeristische dienst halen we een (onduidelijke) kaart en zoeken de weg naar Don Bosco, we zijn in de buurt en vragen de straatnaam... een vrouw met BMX zegt het te weten en zal ons voorrijden ... een uur rondgetoerd, door velden en bouwwerven door ...uiteindelijk dacht ze dat we een pelgrimsgite zochten maar wist ze niet eens de straat die we zochten ... een student wees ons de weg de dame excuseerde zich en een uur te laat stonden we bij de technische school van Don Bosco: hartelijke ontvangst door de directeur (die Pros Lievens kent van europese jongeren-ontmoetingen ...) en een medebroeder, die ons in hun beste frans te woord stonden... Onze was en plas en dan terug naar de stad, om enkele supermooie dingen te zien, we bidden even in de aanbiddingskapel van de kathedraal, met een kruisbeeld, waar Jezus een rok draagt, nog nooit gezien ¡ Tegen het avondgebed waren we terug, in het avondwoordje - in Spanje doen ze dat nog elke avond - moest ik vertellen en de directeur vertaalde. Uitgebreid avondmaal (21 uur) met echt hartelijke medebroeders; nadien vertelde de directeur dat hij reeds 10 maal in Santiago is toegekomen (korte voettochten met jongeren ...) We krijgen beide een sleutelhanger van Don Bosco en een muts/bufsjaal. Nu de blog, de was binnen halen en naar bed, een goede nacht in een echt bed ... kort (want morgen is de mis om 6.40 's nachts.) Buenas noches ¡ Kris en Dees * Even nog vertellen dat het weer een droge dag was, wel echt koud, pas tegen de avond kwam de zon...
Dag 32 * CASTROJERIZ - na 53 km zalig fietsen en mooie ontmoetingen ...
Zoals flinke pelgrims, waren we om 6.40 present in de kapel, voor lauden en eucharistie... Daarna ontbijt, het was een heel lieve en attentvolle gemeenschap en met de kopie uit de "elenco" kon ik controleren wie er aanwezig was.
We zijn uiteindelijk vertrokken om 11 uur, gestage klimmetjes tussen door, maar we zijn in form want we zullen heel veel dalen, met straffe wind in de rug ... echt zalig: het ruisen van de bijwijlen sterke wind, het zingen van de vogels, het zoeven van de banden op de asfalt ... Je wordt er stil en poëtisch van, tussen door typische kerkjes en vooral die wonderschone natuurlijke vergezichten... Een hele groep gieren cirkelde boven onze hoofden, akelig, maar niet voor ons bestemd... Allemaal onbeschrijfbaar, zoveel reden om stil en dankbaar te worden... ! Intussen mooie ontmoetingen en babbels met pelgrims van onderweg, Felix en Nel, we herkennen Geert en Ko aan de T-shirts op de wasdraad en wat later zien zij onze shirts op de draad die Kris langs de kerk spande... In Castrojeriz zitten we in een rustieke pelgrimsherberg, we koken samen met Duitsers, Australiërs, Argentiniers enz. Leuk. Onderweg zagen we Lieve en Roger uit Neeroeteren, wier zonen bij Don Bosco studeerden, ze kennen Frans M. en Jacky en Wilfried, de Turijnreizen, Akindo ...wat is de wereld klein... Er gebeuren zoveel wondere dingen... Je moet er zien. Slaap wel ...
Dag 33 * 18 mei * CARRION DE LOS CONDES * 55 km. * moeten bij de Clarissen...
Deze morgen kwam de hospitaliero ons om 7.20 wekken met de verrassende boodschap dat we om 8 uur moeten buiten zijn... De dag begint met stress... Gelukkig zullen de landelijke fietswegen met vergezichten ons weer in stemming brengen. Het blijft ondergedompeld zijn in die grootse natuur. We begrijpen wat Guido Gezelle schreef: "hoe groot moet Hij zijn die dit al heeft geschapen..." en hij was niet eens in Spanje... Alleluia gezongen in de mooie kerken van Fromista. Vandaag geen camino-bekenden tegengekomen, wel weten dat onze vrienden van TGV2015 al in Compostela zijn ... Proficiat. Na 55 km komen we in Carrion toe. Hier endaar duiken bekende zichten op. Onderweg zagen we al veel stappers... We zijn in een alberge, bij het clarissenklooster. Een kamer voor 2. We bezoeken in de stad een kerkje heel onthalend met Taizé muziek, wat anders dan die kerken waar ge moet betalen. Na onze inkopen koken we en delen met een jonge Amerikaan en een Koreaan. Na het avondmaal de vespers in het mooie clarissenkerkje, en op tijd naar bed. Het weer was koud begonnen, maar het worden hete dagen... We denken aan het thuisfront, maar vergeten ook niet op tijd een dikke pint te pakken.
