Vertrek 6u50 / Aankomst 15u40 (Spaanse tijd 16u40)
Temp. : morgen 21° - middag 23° - avond 21°
Geen zon vandaag....dus zagen we ook onze schaduw niet...stap t° vandaag perfect...
De eerste 4 km stegen we 400 m.....het werd een weg van berg en dal.....vele kleine dorpjes met elkaar verbonden door landelijke paden, telkens weer anders van samenstelling, doch overal waren er keien....hagen van brem of varens... stenen muurtjes of bossen enz...
Alle erven zijn hier omringd door muurtjes van steen en beton. Wondermooie bloemen sieren de tuintjes, iedere thuis huisvest ook een aantal dieren , vooral honden....hebben hier een goed leven.
We bereikten Valenca, via de camino door het fort stapten we verder....
Deze stad erg toeristisch...mooie winkeltjes met Portugese produkten...
de straten , het is ook een hoofddeksel stad....in alle straten hingen de hoeden in alle vormen en kleuren boven onze hoofden, een lust voor het oog.
We aten voor het laatst Portugees "gerookte worst" echt een specialiteit hier.....lekker..........
Zo kwamen we aan de lange ijzeren brug de grens tussen Portugal en Spanje.....heel speciaal....in het rustige Spaanse stadje Tui.....met zijn oude centrum en mooie kathedraal.....s'avonds flaneren we hier op zijn Spaans.......Amper 115 km scheiden ons nog van Santiago......Tot de
Temperatuur : morgen 17°- middag 22° - avond 22° (Mistig gans de dag !)
Gisterenavond toch nog wifi gehad, in dit, wat ik noemde boerengat (mn excuses voor t woord dus).. Daarna nog n aangenaam gesprekje gehad met Christine, meisje uit Boston, dat vorig jaar de Camino Francès deed en nu dus de Primitivo... De dag voordien hadden we haar ontmoet, je kon er niet naast kijken, haar gitaar boven op de rugzak, en waar t kon 'jammen with some another guy'. Het was dan ook van dat, daar in Lugo, niet te geloven, maar we ontmoetten daar de eerste Belg, Thomas, uit Nazareth dan nog wel. Die 2 dus, Christine en Thomas (met blokfluit) gingen jammen in de maneschijn (met n fles vino tinto) op de Romeinse muur in Lugo, de albergue sluit om 22u, gastjes nog niet binnen... om middernacht hoorde k wat geroep onder onze venster op de eerste verdieping.. Mn slaapmaatje Christine (k bedoel, ze slaapt in t stapelbed boven me) riep om binnen te mogen, trappen afgeslopen, en buiten weten van de hospitalero, Christine naar boven geloodst met de pillamp... Thomas met de blokfluit liet k er dan ook maar in... she was me very gratefull !
Wat Thomas uit Nazareth betreft, jonge gast met lange baard en dreadlocks, was gestart in St.Jean Pied de Port, deed eerst de Francès, trok naar Finisterre, Muxia, en deed dan de Norte en de Primitivo in tegenovergestelde richting, en hou je vast, gaat dan de via de la Plata doen, maar weer in tegenovergestelde richting, en zo tot in Granada, om te 'overwinteren'... Enfin n echte avonturier, maar ook n echte toffe pee !
Vanmorgen dachten we eens uit te slapen, want we gingen de etappe van 31km naar Melide opsplitsen... Dat opsplitsen kwam in orde, maar dat uitslapen niet.. Vier Spanjaarden vonden er niet beter op om op te staan om 5 (!) uur, tot daar aan toe, maar t duurde tot kwart voor 7 eer ze hun rugzak klaar hadden, en de kamer uittrokken... ze hadden van die 'moderne' pillampen, waar je telkens aan moet zwengelen om elektriciteit op te wekken... Kun je t je voorstellen, hoe je je dan zit op te vreten met half-open ogen... Toppunt van alles, ze kwamen nog n half uur later dan wij aan op onze bestemming.. Opstaan om 5 u om na 14km aan te komen om 12u... De rest van t verhaal in deze albergue ga ik jullie besparen, want we willen niet de naam krijgen 'mierenneukers' te zijn !
t Werd dus n korte etappe, we kozen voor de alternatieve weg, die ons via n Romeinse heirbaan zou voeren, inderdaad de 2 à 3 eerste kilometers was n typische heirbaan, in oorspronkelijk staat, maar die ging daarna, te veel over in de klassieke éénrijvak-tarmac-baantjes (verdomd wat n woord). We trekken momenteel immers door het meest afgelegen en achtergebleven deel van Galicië.
Mooi onderweg, in Ferreira, was de Puente Romano, n eenvoudige stenen boog over n riviertje, hetgeen bewijst dat hier meer dan 2000 jaar geleden, de Romeinse weg liep.
n Ontdekking, nergens in de boekjes vermeld, was onze doortocht in San Xurxo de Aguas Blancas.. Nieuw sinds 2010 staat hier n smaakvol ingericht bronnetje, met (niet kitcherige) beelden en trapjes erom heen..
Aankomst in Hospital das Seixas, nog voor t middaguur... Hier vonden we, voor ons althans, de mooiste en properste albergue van gans de camino tot nog toe.. Buiten en binnen, prachtig gerestaureerd, authentiek gelaten, gecombineerd met n zeer moderne vorm van afwerking (en niet met Ikea-prularia hoor !).. Hier kom je echt tot rust, niet die opeengedrongen bedden enz.. Mooi, mooi, met dank aan de Xunta de Galicia..
Morgen wacht ons Melide.. waar 'onze' Camino Primitivo en de Camino Francès samenkomen, en via één weg naar Santiago trekken, de ontnuchtering voor ieder die van de Primitivo komt, waar men gewend was aan de intimiteit.. de pelgrimsstroom zal aanzwellen.. maar ook hieraan zullen we gauw gewoon zijn, onze ervaringen van vorig jaar indachtig !
We vergaten ons gezegde van de dag alweer n tijdje, dan maar ineens weer n mooie (voor ons althans) :
Ponte De Lima - Rubiaes 18,10 km : Vertrek : 7u /Aankomst 13u Temp. : morgen 19 ° - middag 32° -avond 27° Hittegolf in Portugal....We vertrokken deze ochtend uit de meer dan Romantische stad...Ponte de Lima (foto) De tocht vandaag ....voor kenners een combinatie tussen de camino DURO en PRIMITIVO...in 3,5 km stegen we 10 %...De wegen.... keien, stenen...een rivier bedding bij regen......maar wij hadden geluk....zon en schaduw soms deden we de weg op handen en voeten...Qua stapdagen zitten we in de helft......Iedere dame is vandaag moe maar voldaan....We genieten nu van onze laaatste Portugese avond.....morgen steken we de grens over...Viva Espagna.....
t Wordt routine, die etappes.. Ditmaal eens gekozen voor n 'twintiger', tot het niet zo klassieke San Roman da Retorta, n nog meer dan vergeten boerengat, hoop en al 6 huizen, maar de afstand stond ons aan, (t mag ns wat minder zijn hé).
Dus ook niet te vroeg vertrekken, er zouden daar 2 albergues zijn, één van 12 en één van 21 bedden, hierover dus geen zorgen, want de meesten zullen hier voorbijstappen...
Deze morgen stapten we dus Lugo uit, één van de mooiste steden op deze camino, we lieten zijn kathedraal en zijn Romeinse omwalling achter ons, en stapten via de Puerta de Santiago naar t platteland toe.. Eerst nog de mooie Ponte Vella over, waarvan de oude Romeinse funderingen nog te zien zijn.
n Uur lang de voorsteden van Lugo doortrekken, en dan hoopten we wat mooie binnenwegjes voorgeschoteld te krijgen, maar niks daarvan, nietszeggende asfaltwegen, die het ene kleine (verlate) dorpje met het andere verbond.. De enige afleiding was onze Finse medepelgrim, die in ons spoor volgde, en steeds harmonica speelde (dan 10 meter voor ons en dan weer 10 meter achter ons). Gisterenavond nog n gesprekje met hem gehad... was n echte 'stapper' die de ene diploma van aankomst na de andere aan ons liet zien... Was vertrokken in Léon, de camino de Salvador gedaan tot in Oviedo, diploma !) trok nu verder naar Santiago (weer diploma) en dan ging hij daar nog ns naar de St.Franciscuskerk, waar nog ns n ander soort diploma te bekomen was, alleen maar dit jaar, schijnt het? Maar zn eigenlijk hobby was de Noordpool oversteken, al lopend met achter zich n slee met 70kg op (zn heel hebben en houden om te overleven) !
Ondertussen trokken we ook voorbij het paaltje dat de laatste 100 km tot Santiago aangaf, nog 99,552 km had die perfectionist er n plaatje op aangebracht (hopelijk komt dat wat over op de foto van vandaag)
We passeerden het dorpje Seoane, totaal geen beweging daar, maar onze hospitalero (vrijwilliger die de albergue openhoudt) wist ons te vertellen, dat in de oudheid, iedere volwassen man daar, elk jaar 3 maten rogge moest betalen, om bij te dragen in de bouw van de kathedraal van Santiago ! Tot daar deze fait divers...
Tussen de maïsvelden, appelbomen, weien en aanplantingen van koolrabi doorstappen, bergop, bergaf (t moet hun hier aan neus en oren uitkomen, die koolrabi !).. Wij dronken in dat dorpje 2 tassen koffie, 1,20... voor de 2 hé...
Dan kwam t laatste stukje naar San Roman da Retorta, t begon goed, n mooi landwegje, zachte ondergrond, maar al gauw werd t weer die hete asfalt onder onze voeten.. De albergue werd bereikt met blijdschap dat we uit de steeds heter wordende zon konden... Zes Portugezen, 4 Spanjaarden en wij 2, en ja de herberg is vol, 12 bedden maar, mooi verdeeld over 2 kamers.. Heel basic, maar proper, en met n klein keukentje en 2 douches (te gebruiken met tussenpozen, gezien de lage capaciteit van de boiler.. Geeft niks, want we hebben de tijd...
Middageten in de dorpscafé, zowat 1 km terug, richting Lugo stappen, 4,20 per persoon voor n mooi gevuld bord met zelfgebakken brood, jamón, queso, en n bier... t Enig nadeel aan dit festijn was, dat t Heineken was !
Is jouw hart als een tuin, wat laat je groeien...druiven, maïs....
Tamel San Pedro - Ponte de Lima
24 km :
Vertrek : 7u Aankomst : 15u
Temp. : morgen 17° - middag 34° -avond 30°
Wat is pelgrimeren anders dan stappen met je ziel, kijken met je innerlijk oog, luisteren met je hart. Om zo de geheimen van het leven op spoor te komen.
We stapten vandaag in het aardsparadijs, de propere witte dorpjes, langs Romeinse heirbanen, genoten van de stilte...We stappen naar Ponte de Lima.
Lima is de rio die zijn naam te danken heeft aan de Romeinse mythiologie.
De Romeinen dronken van het water, om hun vorig leven te vergeten.
Het is de stad van de onverschilligheid. De brug werd gebouwd door de Romeinen, over de brug gaan betekende je geheugen verliezen, dat deden wij he...
Bovendien voelen we ons hier thuis. Ponte de Lima is de oudste stad van Portugal...dus we verzusteren met een vino verde.....
Maandag 1 september... We realiseren het ons ineens, de kindjes moeten vandaag terug naar school... We denken aan Lennert 6e studiejaar, Emily en Jesper 2e studiejaar en ... Bram laatste kleuterklas !... Wat worden ze groot, en wij .....
Vroeg op weer vanmorgen, want t zou snikheet worden, wandelen na 13u moordend... In t donker vertrokken dis, want het werd n 'dertiger' vandaag.. 30 km is minimaal 6 uur stappen.. Dus...
Maar tot 11u mist, mist en nog ns mist.. t tempo leed er niet onder, maar we konden niks zie, niet dat er veel te zien was, want, ook de boekskes beschreven het : n saaie etappe naar n pracht van n stad... Lugo !
De bergen werden ook ineens n stukje 'tammer' .. t Is wel bergachtig, maar allemaal wat geleidelijker, ronder.. Geen grote bergpassen of colletjes meer, maar alleen n voortdurend stijgen en dalen, door grijze, nikszeggende dorpjes, die enkel opvallen door de hoeveelheid verse koestront overal, op alle weggetjes... Voor t eerst vandaag buiten de maïsvelden, hooilanden en appelbomen, ook waarlijk de eerste graanveldjes gezien, gierst als k me niet vergis, en armtierige zonnebloemvelden. Aan of in de huizen, niemand te bespeuren, stilte, eenzaamheid, t lijkt alsof hier geen mens woont, maar t moet wel, want om de 50 meter worden we blaffend 'verwelkomd' door aan de ketting liggende Duitse schepers (of zoiets, want van honden- en automerken) ken ik niks.
De enige plek op onze tocht waar je nog wat voorraad kan inslaan is Castroverde, bars, bakkers en winkels alom, maar dan is t ook 22 km lang niks meer,, maar dan had je buiten de vindingrijkheid van de dorpsbewoners gerekend : minimaal 3 drankautomaten kwamen we nog tegen, goed aangeduid, maar verschillen in één of ander kalfsschuurtje dat niet meer in gebruik was.
Enfin, na lang stappen lag daarboven dan Lugo , de oude Romeinse stad, Lucus Augusti genoemd in de oudheid... Klimmen, en dan zagen we waaraan Europa zn geld (goed) besteed : dé mooiste Romeinse muren die ik ooit gezien heb, 7 meter dik, 10 meter hoog en 2 kilometer ronde de oude sta, met al de poorten nog in authentieke staat... Enorm om te zien, staat op de Unesco-werelderfgoedlijst, en terecht. Wij uit Tongeren, weten wat Romeinse muren zijn, maar dit moet je écht gezien hebben.
Ook nog n bezoekje gebracht aan de kathedraal, oorspronkelijk romaans, met n middenschip in gotische stijl, en n voorgevel in neoklassiek... Lovenswaardig is dat deze kathedraal gratis te bezoeken is, en het ook waard is !
Namiddag brachten we n blitz-bezoek aan de kathedraal, en deze avond nog gauw ns alleen binnengesprongen... werd k daar aangesproken door n vriendelijk Spaanse vrouwelijke gids, die me gratis, in vloeiend Frans, rondleidde in de volledige kathedraal... n privé-gids voor n pelgrim... Ik werd zelfs uitgenodigd om n woordje te schrijven in het ereboek... k was zo onder de indruk, dat k niet dadelijk de juiste woorden vond, iets wat me niet dikwijls gebeurt..... nooit gezien dit alles, maar ik apprecieerde het enorm... en waarvoor mijn dank (iets anders dan we gewoon zijn : gesloten kerken, of binnen mits betaling !)
We zijn gehuisvest in de albergue municipal (duitsvrij) tussen Portugezen en jonge Spanjaarden.
Lugo betekent dat we inmiddels op 103 km van Santiago de Compostela zitten, en dat we dringend moeten gaan zien, waar en hoeveel we moeten gaan afremmen, om de ontmoeting op 9 september met de femma-dames niet te laten mislopen (ze zouden het ons nooit vergeven !)
We zien ook dat de femma-dames dagelijks n mooi gezegde laten noteren, wel, we willen niet achterblijven :
De eerste 7 km deze ochtend, aan een goed tempo....we bereikten Barcelos het stadje van de legende van de Portugese haan. Hier flaneerden we, hingen even de toerist uit. Een prachtig cultureel, historisch mooi stadje.
Edith stond er op om eucharistie te vieren...wij allen solidair...
Verder konden we een audientie versieren met de Hulpbisschop Francesco.
Bezochten we ook het oude paleis in 1755 verwoest door een aardbeving.
Bezochten de artisonale markt....
Lunchen....en stappen verder...onder een bloed hete zon, louter op karakter....
Stappen door het woud, zijn blij met schaduw, waarderen de mooie witte dorpjes...trotseren hellingen van 15 tot 17° in de zon..
zijn ontzettend blij wanneer we Tamel... en na nog 3 km de alberghe bereiken....
COMPOSTELA 2014
Femma-dames 
