Ik maak het mezelf niet gemakkelijk met dit blogje...
maar toch had ik het gevoel dat het er "moest" komen...
De eerste dagen van november staan in het teken van iedereen die we verloren hebben en definitief een plaats in ons hartje gekregen hebben... nooit worden ze vergeten... hoewel het leven, de "mallemolen", verder gaat/draait... Wat mij betreft, geldt dat ook voor de hondjes die wij in de loop van de jaren hebben moeten afgeven: Pitoetje, Bo'ke, ons kleine pupperke "Noortje" en Bijouxke...
Pitoetje... mijn allereerste hondje, een kruising tussen een Yorkshire terriër en een Tibetaanse terriër. Ze was een pupje uit een gelegenheidsnestje die het levenslicht zag bij kinesist "Stefaan" die mij destijds behandelde na mijn verkeersongeval en o zo welkom!! Ze heeft haar rustplaats gekregen in de tuin van mijn ouders.
Toen bestond crematie voor dieren nog niet of ik wist niet dat de mogelijkheid er was... maar het is goed zo, Pitoetje heeft er zo genoten...
Bo'ke... ons mopperpotje, onze knorpot,... een eigenwijs hondje zoals het een pekineesje past...
Ruim 14 jaar heb je ons leven gedeeld, in de loop van jouw levensjaren kwam Bijouxke erbij, je tolereerde hem maar liet hem figuurlijk niet al te dichtbij komen al ben ik er zeker van dat je dol op hem was!! Je had je streken tot op het einde van je levensdagen maar wat zagen we jou graag...
Noortje... je leventje letterlijk pas begonnen, moest je alweer afscheid nemen van dit aards bestaan... Het nestje bestond maar uit één reutje en één teefje dus we wisten van op het moment dat je geboren werd dat je bij ons hoorde... daarom heb ook jij een plaatsje gekregen in ons huisje...
Bijouxke... jouw heengaan ligt nog zo vers in mijn geheugen, het doet nog steeds zo'n verschrikkelijke pijn... ik mis jou zo... het valt met geen pen te beschrijven...
Ook jullie: Pitoetje, Bo'ke, Noortje en Bijouxke zullen nooit vergeten worden... Rust zacht lieverds...




02-11-2015 om 00:00
geschreven door Els
|