Ik ben Timmerman Els
Ik ben een vrouw en woon in Knesselare () en mijn beroep is housemanager.
Ik ben geboren op 16/11/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby = mijn passie... de Cavalier King Charles Spaniël.
Het eerste levensjaar van Maggy in een notendop.
Het eerste levensjaar van "Lineke" in een notendop.
Cavalier King Charles Spaniël
“Lovely Magnolia's” Cavaliers Bijoux (R.I.P.) -
Maggy Colours of Wales (R.I.P.) -
Courtland Nobby Noa (R.I.P.) - Courtland Playful Pauline (R.I.P.)
en Lovely Magnolia's Querida Ginny
25-02-2014
De 2 nestjes van "Courtland" Cavaliers
Op 22 januari 2014 zagen 3 blenheim pupjes het levenslicht: 1 reutje en 2 teefjes. De trotse mama en papa zijn: Courtland Jinni en Angel's Pride Gentleman.
3 februari 2014 was opnieuw een heuglijke dag ten huize "Courtland"... want er werden 2 tricolor teefjes geboren. De fiere mama en papa zijn: Courtland Kia en Homesweet's No Limit.
Vorige week dinsdag kreeg ik het verlossende telefoontje van Linda dat er een pupje voor ons bij was Alleen moeten we nog eventjes afwachten welk pupje bij ons komt te wonen want Linda houdt zelf ook 1 en misschien zelfs 2 pupjes... dus stel ik jullie de beide nestjes even voor... en wordt het voor jullie, net als voor ons, spannend uitkijken naar welk teefje bij ons komt te wonen... maar het belangrijkste voor ons is... dat ons Maggy'tje er een speelkameraadje bij krijgt... ze zal geen moment alleen moeten zijn en dat was onze grootste wens... Bijoux kan op zijn gemakje verder zijn gangetje gaan... en ons Maggy'tje kan lekker spelen, slapen,... met haar zusje... als dat niet iets is om naar uit te kijken... dan weet ik het ook niet meer Afgelopen zaterdagnamiddag gingen we op puppybezoek en konden we de meisjes & pupjes voor het eerst bewonderen... Ze zijn 1 voor 1 mooi en schattig... misschien maar goed dat we nu nog niet hoeven te kiezen Wordt vervolgd...
Bijoux'ke wordt ouder... Maggy is het niet gewoon van alleen te zijn... Ons Noortje... het heeft niet mogen zijn... Wij willen echt voorkomen dat ons Maggy'tje alleen komt te staan... want de band tussen haar en Bijoux wordt steeds hechter... een zusje erbij zou haar kunnen helpen om niet te veel te gaan treuren als de dag komt dat ons Bijoux'ke niet meer bij ons zal zijn... Een pupje heb je niet wanneer je het wenst en... De eerstkomende tijd zal Vera geen nestje hebben want de natuur kun je niet forceren... de meisjes moeten eerst loops worden vooraleer je ook maar kan denken aan een dekking en dromen van een nestje... Dus hebben wij na overleg én met hulp van Vera contact opgenomen met Linda Van Calsteren van "Courtland Cavaliers" te Melsele (dichtbij Antwerpen) want zij heeft momenteel 2 nestjes... Misschien zal Maggy dan toch nog een speelkameraadje krijgen... het zou ontzettend fijn zijn voor haar én voor ons... In afwachting... stel ik jullie even de 4 cavaliertjes van "Courtland Cavaliers" voor: Alice v.'t Burgstse Hof (overgrootmoeder van ons Maggy'tje en op "pensioen"), Courtland Jinni, Courtland Kia en Lilly of Maesllyn.
Ik betrap er Bijoux & Maggy steeds meer op dat ze samen gaan liggen... En omdat dit zo onvoorstelbaar leek, een jaar terug, leg ik dit graag vast op de "gevoelige plaat"... want dit zijn momenten om te koesteren... 's Morgens vroeg is het ons momentje samen, terwijl baasje zich wast, kruipen wij nog gezellig even in de zetel en genieten van nog een beetje te "soezen" of knusjes samen te zijn... Vaak zijn het die kleine dingen waar ik het meeste van geniet of die mij gelukkig maken...
Winter... niet te bespeuren... nattigheid eens te meer... en dat is niet leuk voor Bijoux en Maggy want buiten lopen, zien ze dan niet echt zitten... Wandelingen zijn schaars want overal ligt het drassig en vuil... Toch doe ik mijn best om zo nu en dan een stevige wandeling te maken... Maggy geniet daar zo van... We profiteren van de droge momenten... en hopen op een stralende lente...
De storm is gaan liggen... buiten en zo stillekes aan in mijn hartje ook... Vorige week was zo'n rollercoaster van gevoelens: blijdschap om de geboorte van Noortje, verdriet om het veel te vroege heengaan van ons kleine meisje,... Af en toe laait de storm weer op maar verdriet heeft zijn tijd nodig... Bedankt aan iedereen die een berichtje van troost heeft achter gelaten op Maggy'tjes blog, sms, telefoon,... Dit doet goed... Noortje heeft voorgoed een plaatsje in ons huis... ook dat doet goed... Bedankt Vera en Tina omdat jullie dit voor ons mogelijk maakten!!
Ik moet eerlijk bekennen dat onze wens naar nog een cavaliertje niet verdwenen is met Noortje... Alles was er... de bench, de speeltjes,... en een véél te grote Petmate ("bedje" om in te slapen) volgens Maggy Bijoux & Maggy liggen voorlopig liever in de kleinere versie die veel knusser is volgens hen... Ons hart staat open voor een pupje maar het gebeurde doet ons stil staan bij... hoe groot het wonder van nieuw leven wel is... pupjes kun je niet toveren... Sta hier ook even stil bij... lieve mensen want het is beter geduldig af te wachten en een pupje te kopen bij een verantwoorde fokker dan naar een "dierenwinkel" te stappen... daar zijn altijd wel pupjes beschikbaar... Maar in welke omstandigheden? Kun je de mama zien? Worden de pupjes gesocialiseerd? Ondertussen ken ik Vera al een tijdje en weet ik dat het fokken van hondjes niet zomaar iets is... er komt heel wat bij kijken!! Dus... Wees geduldig... ... en je wordt beloond met een schat van een hondje die het wachten meer dan waard was!!
Geluk en verdriet... liggen o zo dicht bij elkaar...
Ons lief, klein Noortje... Het was allemaal zo mooi... maar de natuur heeft er anders over beslist... Je leek voorbestemd voor ons maar je werd ons ontnomen... Ondanks de beste zorgen van Vera, Tina en de dierenarts kon geen hulp meer baten... Geluk en verdriet liggen op dit moment wel héél dicht bij elkaar... Op 3 februari om 4u30 je geboorte... Op 4 februari in de loop van de namiddag moesten we al afscheid van jou nemen... Ik kon jou echter niet achter laten bij de dierenarts... We hadden zo naar jou uit gekeken... je was al "ons meisje" en je verdient jouw plekje in ons huis... Totaal ontredderd reed ik naar de dierenarts en nam jou mee naar huis... Ik heb jouw crematie geregeld die vandaag plaats vond om 14u30... En heb mij in de loop van de avond stilletjes terug getrokken en heb jouw koude lichaampje in mijn handen gelegd... wat ben je mooi... mijn kleine meisje... Ik heb je gestreeld en kusjes gegeven om je daarna weer in het doekje te wikkelen die de dierenarts zorgzaam rond jouw kleine lichaampje gedraaid had... Daarna keerde ik naar Koen, Bijoux & Maggy terug... troostend kwam Maggy'tje naar mij toe en likte de tranen af die van mijn wangen liepen... Je bent ook zo'n lieve meid... Vandaag was het dan zo ver... het definitieve afscheid van ons kleine meisje... Net als ons pekineesje Bo werd je gecremeerd in het Dierenuitvaartcentrum LAS te Tielt omdat mevrouw Ann Timmermans dit heel sereen aanpakt... en ons uitgebreid de kans geeft om afscheid te nemen en de gepaste urne te vinden... Het werd een klein, rood hartje... en je staat ondertussen bij Bo'ke, de kaarsjes branden vandaag speciaal voor jou...
Ik wil graag in de eerste plaats mijn ventje bedanken voor zijn steun, zijn dagje verlof vandaag om mij te ondersteunen... Mercikes omdat je er zo voor mij bent!! Ik zou graag ook Vera en Tina willen bedanken want zij hebben alles gedaan voor ons Noortje wat in hun mogelijkheden lag... ik kan jullie daar niet genoeg voor bedanken!! Een woordje van dank voor de dierenarts en Ann Timmermans van LAS voor het mooie afscheid...
Noortje, mijn kleine meisje... ik troost mij met de gedachte dat je nu waarschijnlijk met je broertje aan het spelen bent daar aan de overkant van de regenboogbrug... Ooit zien we elkaar terug Noortje daar ben ik van overtuigd... tot dan lieve meid!!
Louiseke heeft ons geduld ernstig op de proef gesteld... Vanaf vorige vrijdag kon het... maar het werd zaterdag, zondag... en nog steeds niks... Zondagavond laat kreeg ik het berichtje dat Louise haar water gebroken was... en het werd wachten en wachten... maar er kwam maar geen geboortebericht... Mijn gedachten gingen echt uit naar Louiseke... hopelijk ging er niks fout? Er is toch niks met Louise?! 's Morgens vernam ik dat Louiseke een lastige bevalling achter de rug had en een pupje (reutje) verloren had... Gelukkig werd er op tijd ingegrepen met een keizersnede en werden er 2 mooie, gezonde pupjes geboren! Nu moet je weten dat dit allemaal 's nachts is gebeurd... nee het leven van een fokker gaat niet over rozen dat is nu wel duidelijk... en voor het eerst in 8 jaar dat Vera cavaliertjes fokt, maakt ze een keizersnede mee... Een reutje en een teefje zagen het levenslicht... Het teefje was duidelijk voor ons bestemd met hetzelfde vlekje op haar rugje als ons Maggy'tje... Je bent welkom lief, klein meisje... Noortje "Colours of Wales"
Wordt vervolgd...
