Ik ben Timmerman Els
Ik ben een vrouw en woon in Knesselare () en mijn beroep is housemanager.
Ik ben geboren op 16/11/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby = mijn passie... de Cavalier King Charles Spaniël.
Het eerste levensjaar van Maggy in een notendop.
Het eerste levensjaar van "Lineke" in een notendop.
Cavalier King Charles Spaniël
“Lovely Magnolia's” Cavaliers Bijoux (R.I.P.) -
Maggy Colours of Wales (R.I.P.) -
Courtland Nobby Noa (R.I.P.) - Courtland Playful Pauline (R.I.P.)
en Lovely Magnolia's Querida Ginny
14-03-2017
Volop ontdekken...
Morgen zijn wij 7 weken oud, daarna nog ruim één weekje bij ons mama en wij verlaten ons geboortehuis. Wij werken nu volop aan onze socialisatie zodat wij opgroeien tot flinke hondjes. Dus volop werk voor ons vrouwtje Els en baasje Koen: wij mogen met dit goede weer volop de tuin ontdekken, gaan spelen in het bijgebouw in de tuin, één voor één op de arm een wandeling maken langs de drukke weg om te wennen aan de auto's, vrachtwagens en autobussen. Daarna mogen wij ook al eens in de wagen zitten van ons baasje (jammer dat wij niet zelf eens aan het stuur mogen ) . Ons baasje is zelf zo druk bezig met ons dat hij geen filmpjes kan maken of heeft ons vrouwtje het fototoestel afgenomen omdat hij stiekem een filmpje van haar op de blog had gezet ?! Blijkbaar heeft ze het hem dan toch al vergeven want hierbij een filmpje van onze "uitstapjes" van de voorbije dagen.
Ons vrienden Tanja en Danny op puppybezoek bij hun Imke
Zaterdag kwamen Tanja & Danny nog eens op puppybezoek en dezelfde namiddag kwam ook Linda langs om ons te helpen bij de moeilijke beslissing die we moesten maken: "welk meisje blijft er bij ons?"... Uiteindelijk moesten wij de knoop doorhakken maar het is toch leuk om de mening te kennen van een vriendin die op de hoogte is hoe de bouw moet zijn of de tandjes goed staan,... Haar keuze was duidelijk maar was dat ook ons keuze ? Er was zo'n meisje bij die van bij haar geboorte mijn hartje gestolen had maar de tricolor meisjes, ach ik zie ze ook zo graag... het was zo'n ontzettend moeilijke keuze maar ik heb mijn hartje gevolgd en gekozen voor ons enige blenheim meisje... en ze krijgt de naam "Ginny" ... met een knipoog naar de mama van ons Noa die "Courtland Jinni" noemt... net iets anders geschreven maar het is met een link naar Linda haar lieve meisje... Nogmaals dankjewel Linda voor al jouw hulp, goede raad,... tijdens de hele etappe van loopsheid,... tot waarschijnlijk de laatste dagen waarop de pupperkes hier bij ons zijn...
Ondertussen genoten Tanja en Danny van de pupperkes en hun kleine meisje "Imke". Danny nam hele mooie foto's die ik met veel plezier met jullie deel... Dankjewel Danny, het zijn mooie herinneringen om te koesteren... gelukkig wonen jullie niet te veraf (Zelzate) en zullen we Imke nog terug zien, samen met cavaliertje Bo zal ze de tijd van haar leven hebben bij jullie!!
Pupje "Ona" heeft haar mandje gevonden in West-Vlaanderen, Wevelgem en "Pipa" heeft haar thuis gevonden in Limburg, Riemst... Ons pupperkes gaan allemaal redelijk veraf wonen maar alle puppybaasjes (ook van ons stoere reutjes: Friemel & Kobe) hebben ons beloofd nu en dan een fotootje en verhaaltje door te sturen en dat zou ik echt super tof vinden!! Maar... eerst gaan wij nog met volle teugen genieten van ons lieve, zotte pupperkes...
Een "fotoshoot" met pupperkes van 6 weekjes... het was echt geen gemakkelijke opdracht die ik mezelf had opgelegd want de pupjes zijn ondertussen zo nieuwsgierig, beweeglijk,... en het ene pupje al meer dan het andere... Je denkt dan op een gegeven moment dat je echt wel geslaagde foto's hebt... tot je op je PC kijkt... dan zijn er vele bewogen,... zo komt het dat ik van het ene pupperke meer foto's heb als van het andere... Ik heb van elk pupje een foto eruit gepikt en in volgorde van geboorte hier geplaatst... en omdat ondertussen de knoop is doorgehakt welk meisje bij ons blijft... kan ik ook de naam bij de pupjes schrijven! 2017 is het jaar van de "Q" bij de stambomen... echt geen sinecure om daar mooie namen in te vinden... ik heb zitten zoeken, zoeken,... en opeens kwam ik het Spaanse woordje "Querida" tegen wat "Liefste" betekent (Qeurido = mannelijk) en het "Q" probleem was opgelost! Gelukkig vonden de puppybaasjes het ook een leuk idee en na "Querida(o)" konden ze allemaal de roepnaam naar keuze plaatsen en de 6 stamboomnamen waren gekozen... Zie ze allemaal eens pronken, ons lieve pupperkes!!!
Is ons vrouwke nu gevallen of voelt ze gewoon lentekriebels?! Wij, pupperkes kennen gelukkig E.H.B.O. : de ademhaling controleren, eens in de haren bijten, likjes aan de oortjes,... oef... hartmassage is niet nodig. Het was gelukkig een aanval van lentekriebeltjes... en baasje Koen kon het niet laten om dit filmke zonder medeweten van het vrouwke op het blog te plaatsen... oei oei, als dat maar goed komt want ons vrouwke staat niet graag op foto en zeker niet op film!!!
Wij maken met onze pupperkes zoveel keer "een allereerste keer" mee, die wij dan ook graag met jullie delen door hier een filmpje te plaatsen. Een eerste keer ontsnappen uit de puppyruimte of de eerste keer buiten nu het is gestopt met regenen.
De pupperkes zijn 6 weken... de dierenarts komt langs.
De pupperkes waren zich van geen kwaad bewust, misschien gelukkig maar... ik was wat nerveus in hun plaats want vandaag beloofde het een spannende dag te worden want dierenarts Griet kwam langs voor inenting, chip, DNA en algemeen onderzoek! 1 voor 1 werden de pupjes onderzocht,... en... helemaal goedgekeurd!! De chip was een venijnig ding waar het ene pupperke al heftiger op reageerde als het ander... het blenheimke was de "drama queen" van het nestje en tot mijn verbazing, de reutjes het flinkst!! Friemeltje en Kobe hebben nauwelijks een kik gegeven zowel tijdens de inenting als het plaatsen van de chip!! Toen de dierenarts weg ging, was het alweer etenstijd... ze hebben allemaal flink hun bakje leeg gemaakt en werden zo moe... Alleen ons "teefje 4" wou nog geen "schaapjes tellen" ... ach stillekes aan wordt het toch wel tijd om hun wereldje net iets groter te maken als enkel de puppyruimte... een bezoekje aan halfzus Lineke is eens zo leuk... Het beloven nog 2 leuke, spannende weken te worden voor de pupperkes... maar het weer zou ook wat moeten meewerken... laat ons hopen dat het gauw droog, zonnig weer wordt zodat we met zijn allen buiten kunnen genieten en verder werk maken van de zindelijkheidstraining,...
Wanneer de pupperkes wakker zijn en willen spelen, is Lineke meteen van de partij. Wat doet ze dat supergoed met ons 39 dagen "oude" pupjes!! Wij zijn supertrots op ons Lineke!!
Het is een feit, we kunnen er niet omheen... onze pupperkes worden groter... ze drinken zelfstandig hun geitenmelk, ook het eten van hun Renske maaltijd lukt steeds beter, straks eten ze ook dit zelfstandig, een grotere puppyruimte, de puppytrainer die al dan niet gebruikt wordt voor wat hij bestemd is ... nu moet ik zeggen dat "ons" Friemeltje een hele flinke jongen is... is het toeval of niet maar zijn plasjes en kakjes belanden met regelmaat op de puppytrainer! Flinke jongen!! Ach ze hebben nog zoveel te leren maar ondertussen beleven ze de grootste lol samen om dan net zo goed als een blok samen in slaap te vallen, vaak helemaal op een hoopje... En ons Noa'tje geniet met volle teugen van haar pupperkes... nog steeds krijgen ze zo nu en dan een lekkere maaltijd aan de melkbar, de snoetjes worden schoon gelikt na het eten van hun Renske en ... ze kan zo genieten wanneer er 1 of 2 pupjes rustig bij haar drinken... want het wordt zwaar voor haar nu de tandjes er volop door komen bij de pupperkes en ze kijken echt naar niks hoor... ze sleuren aan de tepeltjes van hun mama... ai ai... je zou soms medelijden hebben met Noa'tje!! Zo gaat het hier verder zijn gangetje... de dagen kennen uren tekort want de tijd vliegt hier gewoonweg voorbij... gelukkig postte Koen de afgelopen dagen zo nu en dan een filmke want tot een blogje kwam ik niet... er kruipt wat tijd in... tijd die ik heel graag spendeer aan mijn meiskes en pupperkes,... maar ik denk niet dat jullie het erg vinden want een filmke is nog zoveel leuker dan een foto
De werpkist werd te klein voor de 6 pupperkes, vandaag 31 dagen jong, tijd dus om daar iets aan te doen. De werpbak werd uitgebreid tot een heuse puppyruimte en Lineke voelde zich al helemaal thuis bij ons. Jammer genoeg vonden onze baasjes de ruimte achteraf toch te groot en verdween er al snel een deel. Maar niet getreurd want ze hebben beloofd dat de puppyruimte terug groter zal worden als wijzelf ook wat groter en sterker zijn geworden. Wij zijn best wel trots dat wij zelfstandig onze geitenmelk drinken, de hoogste tijd dat dit eens werd gefilmd!! Veel kijkplezier...
Onvoorstelbaar... we zijn reeds halverwege... en de pupperkes genieten echt van elkaars gezelschap, er wordt steeds meer samen "gespeeld"... het wordt steeds leuker om ze gade te slaan... en dan moet je je werk nog gedaan krijgen!! Het is zo leuk om naar hen te kijken, zelfs wanneer ze slapen... Ondertussen zijn bijna alle toekomstige baasje op puppybezoek geweest en hebben de reutjes hun thuis en naam gevonden... Het reutje met het "zwembandje" kreeg de lieve, leuke naam "Friemel(tje)" en gaat in Herselt wonen en het andere reutje kreeg de mooie naam "Kobe" en zijn mandje staat in Sint-Amands... voor de baasjes die een teefje willen verwelkomen, is het nog een beetje geduld hebben want wij moeten nog een moeilijke knoop doorhakken: welk meisje blijft bij ons wonen? Wordt het zoals gepland een tricolor teefje of wordt het dan toch het blenheim meisje waar ik van bij de geboorte een "coup de foudre" voor heb?! We hebben nog een paar weekjes de tijd... en zijn er ons van bewust dat het niet zo leuk is voor iedereen maar voor ons is het wel belangrijk dat de tandjes goed staan, de bouw goed is,... in geval we ook met dit meisje een nestje willen hebben later... en voor mij is het ook heel belangrijk dat het klikt met Maggy, Lineke en zelfs met mama Noa... dus nog eventjes geduld, lieve baasjes!!
Meer en meer gaan de pupperkes op ontdekking in de werpkist maar ook naar elkaar. Ze hebben elkaars oortjes en staartjes ontdekt... even kijken hoever ze kunnen gaan bij elkaar wanneer ze zachtjes in de oortjes en staartjes bijten en ze durven al eens te ver gaan waardoor je een pijnkreetje hoort...
Gisteren waren de pupjes 3 weken... het gaat zodanig snel dat ik niet kan volgen met het blog... De pupjes staan steeds steviger op hun pootjes en de deugnieterij komt ook naar boven... want ja, nu ze elkaar goed zien, zijn die oortjes, staartjes,... eens zo aantrekkelijk om eens in te bijten... en dan hoor je al eens een pijnkreetje... ach het is allemaal zonder veel erg... even later kruipen ze alweer dicht bij elkaar om te knuffelen en een dutje te doen... Noa'tje blijft een zorgzame mama die op tijd en stond de pupjes wast en lekkere melk geeft maar 6 pupjes 3 weken lang te eten geven vraagt zijn prijs... de melkgift is sterk verminderd... We helpen haar sinds een paar dagen een beetje door de pupperkes een aantal keren per dag een schaaltje geitenmelk te geven... De pupjes hebben het moeten leren maar ondertussen hebben ze de lik-techniek beet en is het eerste voorzichtige stapje gezet naar vaste voeding... Kleine pupperkes worden groot...
Gedurende de afgelopen week zag ik bij de pupperkes 1 voor 1 de oogjes open gaan, eerst een beetje "piepen" om dan 1 of 2 dagen later hun mooie oogjes te zien... De blik van de pupperkes verandert er zoveel door... zo mooi om te zien! Gisteren hebben we het weegmomentje dan ook uitgebreid met een fotoshoot en ... de pupperkes hun eerste manicure... Dit verloopt allemaal "up tempo" want de pupperkes mogen het niet koud krijgen... Zo merkten we ook dat de nageltjes een beetje lang werden, ik had al een poging gewaagd deze week maar ik had zo'n schrik om te ver te zitten... Een opdracht die Koen met verve heeft volbracht!! Noa zal nu ook geen last meer ondervinden van de lange nageltjes op haar buikje terwijl de pupjes drinken want ze kunnen nogal tekeer gaan!! Je kan wel raden dat na dit alles de pupperkes geen schaapjes moesten tellen om in slaap te vallen...
Misschien wel leuk voor de toekomstige baasjes om even de gewichtjes (van vandaag) mee te geven van hun kleine schattekes: Reutje 1: 734 gram - Reutje 2: 694 gram - Teefje 1: 775 gram - Teefje 2 (blenheim): 827 gram - Teefje 3: 765 gram en Teefje 4: 723 gram.
Elke dag wordt het vetbedje vervangen maar wanneer baasje thuis is, kan ik de werpkist net iets grondiger proper maken. De oogjes zijn open van de pupperkes, tijd voor een nieuw filmke van ons 6 kleine wonderkes... Het was een hele belevenis voor de pupperkes, na de "verhuis" waren ze moe van de opgedane indrukken en gingen ze naar dromenland...
2 weken zijn reeds voorbij gevlogen... elke dag zie je de pupperkes groeien en veranderen. De neusjes die steeds zwarter worden, de roze snoetjes die steeds meer behaard worden en... de oogjes en oortjes die stilletjes aan open gaan... Het is echt een voorrecht om dit te mogen en kunnen beleven!!
In een reactie las ik jouw bezorgdheid over mijn nachtrust, Liliane... ik heb absoluut geen reden tot klagen, ik slaap naast de werpbak en ik hoor de pupperkes nauwelijks tot niet want ze krijgen op tijd en stond hun eten en wasbeurtje van hun mama Noa... Het is eigenlijk enkel voor Noa waarvoor ik mijn nachtrust even moet onderbreken want zij heeft een gezonde eetlust met haar 6 pupjes die ze voeden moet... ook 's nachts krijgt zij haar papje en een eetbakje zodat ze verder kan... en daarna allemaal terug naar ons nestje toe... Het is zo'n rustig, tevreden nestje ... dankzij hun zorgzame mama Noa... wat ben ik hier dankbaar om want het kan ook anders verlopen daar ben ik mij heel bewust van!!
(De foto's plaats ik veelal in "sepia" omdat de warmtelamp zo'n vervelend rood licht geeft)
) . Ons baasje is zelf zo druk bezig met ons dat hij geen filmpjes kan maken of heeft ons vrouwtje het fototoestel afgenomen omdat hij stiekem een filmpje van haar op de blog had gezet ?! Blijkbaar heeft ze het hem dan toch al vergeven want hierbij een filmpje van onze "uitstapjes" van de voorbije dagen.
? Er was zo'n meisje bij die van bij haar geboorte mijn hartje gestolen had maar de tricolor meisjes, ach ik zie ze ook zo graag... het was zo'n ontzettend moeilijke keuze maar ik heb mijn hartje gevolgd en gekozen voor ons enige blenheim meisje... en ze krijgt de naam "Ginny" ... met een knipoog naar de mama van ons Noa die "Courtland Jinni" noemt... net iets anders geschreven maar het is met een link naar Linda haar lieve meisje... Nogmaals dankjewel Linda voor al jouw hulp, goede raad,... tijdens de hele etappe van loopsheid,... tot waarschijnlijk de laatste dagen waarop de pupperkes hier bij ons zijn...
