In de ochtend wat rondgewandeld in het toeristisch centrum van Alice Springs. Verschillende wegen waren gesloten, overstroomd door de storm, dit was een bezienswaardigheid zowel voor de toeristen als voor de plaatselijke bevolking die zoveel regen echt niet gewoon is. Met de taxi naar de luchthaven, vanavond komen we aan in Cairns, het begin van het derde en laatste deel van onze trip. Ook deel 2 was supermooi en het groepskamperen een unieke ervaring! En zowel op donderdag als op vrijdag hebben we telkens zowaar 1 wilde kangoeroe gezien!!!
Bezoek aan Palm Valley, de naam zegt het zelf: een vallei waar palmbomen groeien, deze vegetatie is hier zeer uitzonderlijk, de palmbomen zijn uniek op de wereld. Om deze bijzondere plaats te bereiken moesten we met onze bus een bijzondere weg afleggen: rijden door de bedding van de Finke Rivier. Deze bedding was vanzelfsprekend volledig uitgedroogd. Het was zoals ze hier zeggen een bumpy road, laat mij dat in dit geval vervolledigen tot een zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer bumpy road. We schudden en schokten ons een weg door de rotsen en keien van de rivierbedding. Dikwijls schokten we een paar centimeter boven onze stoel! Een ware pretparkattractie. De laatste bezienswaardigheid op deze georganiseerde trip was Standley Chasm: een smalle spelonk tussen hoge rotswanden. Indrukwekkend om tussen te lopen en leuk om op de keitjes naar boven te klauteren. s Avonds werden we in Alice Springs afgezet aan ons hotel. Eindelijk weer een deftige douche in een kamer met airco! En eindelijk weer eens wat langer kunnen slapen in een luxueus bed! Ook deze avond was er een kletterend onweer, maar daar merkten we deze nacht vanuit onze hotelkamer niets van!
Om 6u opgestaan in het Glen Helen permanent tentenkamp. Een luilekkerwandeltochtje in de Glen Helen Gorge waar we op de rotsen enkele wallabys zagen. Ook even gestopt op een plaatsje waar de rotslagen, die op verschillende tijdstippen aan de zon blootgesteld werden, verschillende tinten hebben, heel mooi om te zien. Vervolgens mogelijkheid om te zwemmen in het Ellery Creek Big Hole. Het tentenkamp van deze nacht lag in de Aboriginal-gemeenschap van Wallace Rock Hole. s Namiddag kwamen we daar al aan. Eerste activiteit: zelf een dotpainting maken op een klein velletje papier. Tegenover onze medereizigers bleken onze artistieke gaven eerder beperkt, wat mij betreft zelfs onbestaande Daarna wandelden we, begeleid door een aboriginalmeisje naar de plaats waar vroeger de aboriginals van die stam samenkwamen. Zij vertelde ook een beetje over het leven van haar aboriginal-stam vroeger en nu. Voor het laatste avondmaal weer een kampvuurtje gestookt om spaghetti te maken. Niet lang na het eten begon het te regenen, de voorbode van een ware storm die de hele nacht duurde. Gedurende de dag hadden zowel onze reisgids als het aboriginalmeisje dikwijls naar de lucht en de wolken gekeken, zij verwachtten de storm. Meer nog, ze kijken er hier naar uit, ze hadden al sinds 2000 geen decent rain meer gehad. Standaardantwoord als iemand vraagt of zij denken dat het zal regenen: I hope so!.
Vandaag een lange wandeling in Kings Canyon NP. Gelukkig niet teveel zon! De wandeling was prachtig, het landschap bovenaan de canyon was heel bijzonder en het uitzicht in de canyon spectaculair. De wandeling leidde naar de zogenaamde Garden of Eden waar onder meer varens en groene berkachtige bomen weelderig groeien. Op weg naar onze nieuwe slaapplaats gestopt voor een zicht op Gosse Bluff: een immense meteorietkrater. Avondmaal schnitzel op de BBQ. Tot op vandaag nog steeds geen wilde kangoeroes gezien in het centrale deel, gespot wildlife: kamelen, paarden, ezels, witte cockatoos, hagedissen en koeien.
Om 4u uit de tent gekropen, onmenselijk vroeg maar t voordeel was dat we even konden genieten van de prachtige sterrenhemel ! Iedereen zal wel weten dat hier ontelbaar meer sterren te zien zijn dan in het door licht vervuilde België. De reden van het vroege opstaan was het bezoek aan Ayers Rock, zo konden we de zon zien opkomen tijdens onze wandeltocht rond deze rotsformatie. Net zoals gisteren verstoorden de wolken echter het beloofde fantastische licht- en kleurenspel op de rots. Anderzijds waren we wel gelukkig dat het bewolkt was tijdens ons verblijf in het centrale deel omdat dat de temperatuur draaglijk maakte. Sommige plaatsen van de rots zijn sacred deze mocht je niet betreden noch fotograferen, de aboriginals geloven immers dat door een foto te nemen energie verloren gaat van die plaats. Op enkele plaatsen kon je oude rotstekeningen van de aboriginals bekijken. Heel veel is hier echter niet bewaard, slechts enkele figuren. s Namiddags reden we naar ons volgende tentenkamp: bij het Kings Canyon NP. Onderweg gestopt voor een vergezicht op Mount Connor en een quasi-uitgedroogd zoutmeer. De tweede tussenstop was onvoorzien: een ander tourbusje had geprobeerd een u-turn te maken op de wegberm om de toeristen een hagedis te tonen en was vast komen te zitten in de aarde. Onze bus moest dus eerst dit busje uit de berm trekken! Bij de laatste tussenstop moesten we hout sprokkelen en op de bus laden voor het kampvuur s avonds. Op dit vuur werd ons avondeten gekookt: waterzooi en een zelfgebakken brood, t was opnieuw zeer lekker. Onze nachtrust was ook nu behoorlijk kort, opstaan om 5u.
Om 13u werden we door ons tourbusje opgepikt aan het hotel. 22 mensen keken benieuwd wie we waren toen we opstapten, zij waren s morgens al met de tour begonnen vanuit Alice Springs. Eerste stop: lunch in het permanent tentenkamp van connections waar we vanavond overnachten. Ons scoutsgevoel kwam al helemaal boven, iedereen hielp het eten uit de bus laden en de groentjes snijden voor bij de broodjes. Eten aan een lange tafel met banken in een grote tent. Samen achteraf de afwas doen. Namiddagactiviteit: bezoek aan de Olgas, wandeltochtje door de Valley of the Winds. De Olgas zijn ronde zandstenen bergen die je al van ver ziet in het voor de rest vlakke landschap. Mooi om uit de verte te bewonderen, weinig bijzonder om tussen te wandelen. Zonsondergang brachten we met zowat 200 andere toeristen door op Sunset Point, met zicht op Ayers Rock. Helaas was het enorm bewolkt zodat we weinig van het uitzicht konden genieten maar wel des te meer van de wijn die onze reisorganisator aanbood. Terug in het tentenkamp konden we genieten van een lekkere Australische BBQ. Ter info: deze BBQs zijn niet met een grill maar bestaan uit een hete door gas verwarmde plaat. De nacht in de tent was kort, de volgende dag (?) werden we om 4u aan het ontbijt verwacht !
Vlucht naar Ayers Rock ofte in aboriginaltaal Uluru (kind of silly isnt it, zei een pompstationbediende toen hij ons vertelde dat de aboriginals erop staan dat Ayers Rock opnieuw de oorspronkelijke benaming krijgt). Vanuit het vliegtuig werd duidelijk dat we hier inderdaad in het red centre van Australië zitten. Zoals verwacht is het hier lekker warm, de vliegen vallen tot nu toe wel mee. Even naar een lookoutpoint gestapt om Uluru voor de eerste keer te bewonderen. Vandaag nog een nachtje op hotel, we hebben onszelf eens verwend door een cocktail te drinken en lekker te eten. Cocktails zijn hier echter blijkbaar niet echt de moeite, ik denk dat we het in het vervolg maar bij Australian beer houden! Van maandag tot vrijdag bezoeken we de hoogtepunten van het hartje van Australië met een georganiseerde tour. We zijn benieuwd!
Na lang zoeken gisteren toch een slaapplaats gevonden. Omdat het Red Bull Airrace was in Perth waren vele motels in de buurt van de airport volgeboekt. Niet kunnen uitslapen zaterdag aangezien we voor 9u moesten ontbijten. k Had daar eigenlijk niet bij stilgestaan op voorhand dat we niet veel zouden kunnen uitslapen aangezien je steeds voor 10u moet uitchecken. Enfin, zaterdag was een overgangsdag, eerst en vooral de was gedaan zodat we weer frisse kleren hebben om onze reis verder te zetten. Later op de dag de auto naar de carwash gedaan. Fantastische uitvinding zon carwash maar niet doeltreffend tegen het Australische red dust, we moesten voor- en achterkant zelf nog proper maken. En de binnenkant stofzuigen was ook nodig. Rammelenden magen leidden ons naar Subway voor een broodje. Daarna de auto terug gebracht bij Apollo. Yeah, no worries, geen blutsen of krassen dus niet extra betalen, oef! In de warme namiddagzon terug gestapt naar ons motel. Stappen langs de autoweg is allicht niet echt gezond maar goedkoper dan een taxi! Zo passeerden we ook eens langs een arm van de Swan River, met een mooi aangelegd parkje, ideaal als pauze op ons wandelingetje. Ook kunnen meegenieten op afstand van een deeltje van de airshow! t Was nog een leuke laatste dag!
Terugreis naar Perth via de Great Northern Highway, in totaal ongeveer 1500km. De hele weg gezocht naar wildlife. We zagen geiten, schapen, runderen (1 kwam doodleuk de weg oversteken vlak voor onze auto) en gigantisch grote roofvogels die de dode kangoeroes langs de weg oppeuzelen. In tegenstelling tot onze verwachtingen, zagen we geen enkele kangoeroe. Spijtig, geiten en schapen hebben we in België ook. Deel 1 van onze vakantie is nu zo goed als achter de rug. Zondag vliegen we naar het binnenland voor deel 2!
80 km terug gereden naar Paraburdoo waar een kleine luchthaven is en dus autoverhuur! Voor 1 dag een jeep gehuurd, klaar voor dag 2 in Karijini NP. Vandaag was echt SUPER!!! Fantastisch mooi, we zijn echt blij dat we toch de moeite hebben gedaan om een 4WD te vinden om de andere delen van het park te kunnen bezoeken. Langs de weg in het park kwamen we eerst een hagedis-leguaanachtig dier tegen, superlang en supermooi, blij toch dat we in de auto zaten J. Geparkeerd in het carpark en dan te voet enkele minuutjes gestapt tot Oxer Lookout en Junction Pool Lookout. Hier wisten we al dat we er geen spijt van hoefden te hebben dat we geld uitgaven aan een jeep. Deze lookouts waren enorm mooi. Moeilijk te beschrijven, jullie krijgen al een indruk via de fotos, maar in het echt is het natuurlijk nog veel beter J. Dan een trail gedaan tot Handrail Pool, t was soms wat op de rotsen klauteren (voor mij met het nodige ik durf niet maar ik zette toch flink door ;)) En het was de moeite! Daar liep je echt midden in de gorge met de rotswanden aan beide kanten dicht tegen je. Hiervoor waren we naar Karijini gekomen! Spectaculair zicht op de rode rotswanden van de gorge, 200 % de moeite! Daarna nog de trail verder gevolgd door de Weano Gorge terug naar het carpark. Af en toe spannend om over het riviertje te geraken, Christophe zijn schoen (allé papa de zijne uhum) zonk één keer helemaal in de modder. Beetje moe maar meer dan voldaan kwamen we terug aan de auto. Dan hebben we ook nog snel de andere gorges bekeken (Knox, Joffre en Kalimina), allen ook prachtig. s Avonds moeilijk nog een slaapplaats gevonden, alleen een stapelbed in backpackeraccomodatie was nog vrij, dus brengen we de nacht door met een Koreaan en een Taiwanees, t is eens iets anders. Morgen start onze terugreis naar Perth. Deze laatste echt actieve dag was GREAT!!!
Vandaag stond de Dales recreation area van het Karijini NP op het programma. Opnieuw voldoende water in ons rugzakken gestouwd om de wandeling in de gorge te overleven. Vanuit Tom Price was het toch nog een goed uur rijden naar de vertrekplaats van de wandeltochtjes. Het vertrekpunt van de wandeling bood al een mooi vergezicht op de uitgedroogde diep ingesneden rivier. Eerst een afdaling tot aan de Fortescue Falls, het water komt via een watervalletje langs de rotsen in een pool. Leuk om rondom het water over de rotsen te klimmen. Een ietsje verder kwamen we aan de Fern Pool, idyllische pool, ideaal om te picnicken. We klommen hetzelfde pad terug op tot we het vertrekpunt opnieuw bereikten. Daar namen we een pad in de andere richting. Dit was een makkelijk bewandelbaar weggetje dat we een half uurtje volgden. Dit bracht ons naar twee andere lookouts: Three Ways Lookout en Circular Pool. Deze boden opnieuw mooie uitzichten op het rivierdal. De andere uitzichtpunten in dit nationaal park zijn alleen bereikbaar via niet-geasfalteerde wegen, niet geschikt voor een gewone wagen. Allicht proberen we morgen ergens een 4WD te vinden om ook die te bezichtigen.
Deze morgen ontdekt dat het uur dit weekend veranderd is. We moesten tegen 10u uitchecken en om 10 voor 10 kwamen ze ons vragen waarom we nog niet weg waren aangezien het blijkbaar al 10 voor 11 was J Gelukkig hebben we gisteren onze boottocht niet gemist! Vertrokken uit Coral bay voor een 610 km lange trip naar Tom Price, onze uitvalbasis voor een bezoek aan het Karijini NP. t Was een lange rit maar het landschap was werkelijk prachtig, van lang uitgestrekte rood-droge vlaktes over vlaktes met middelhoge groene struikachtige boompjes tot een rood berglandschap dat dikwijls ook groen begroeid is. Verschillende brugjes over rivieren overgereden, maar de rivieren zijn momenteel totaal uitgedroogd, in de uitgedroogde bedding groeien bomen. 610 km lijkt lang maar het rijden hier is veel meer relaxed dan in Europa. Aangezien je maar af en toe een tegenligger tegenkomt, kan je voluit genieten van de fantastische vergezichten. We hebben al veel positieve commentaren gehoord en gelezen over het Karijini NP, morgen en overmorgen zullen we weten of dit terecht is. We houden jullie op de hoogte!
