Woensdag kort samengevat: In het Edmunt Kennedy NP konden we een Mangrove Boardwalk volgen waar we verondersteld waren ten zeerste op ons hoede te zijn voor de salties (zoutwaterkrokodillen), we waren er niet gerust in (zie foto). Mangrove hebben we gezien, krokodillen natuurlijk (gelukkig?) niet. Volgende bezienswaardigheid: Forest drive in Cardwell, met Cardwell lookout en vooral veel forest. In Lucinda zagen we s werelds langste sugar loading jetty, maar spijtig genoeg geen schip. Langs de wegen vandaag: veel bananenplantages en suikerrietvelden. Volgende hoogtepunt: een door koeien bevolkte kronkelweg naar boven voor een uitzicht op de Wallaman Falls: de langste waterval van Australië, yeah toch wel spectaculair. Overnachting in Ingham, leuk stadje met veel voorzieningen maar de Chinees kan toch niet tippen aan Fu Lai uit Oudenaarde ;)
PS In Ingham zit het vol wallabys, we kwamen langs de plaatselijke voetbalvelden en daar zaten er echt ontelbaar veel en vanuit onze hotelkamer kunnen we er ook zien. Maar aangezien die hier echt int stad zitten, vinden wij dat die niet tellen als echte wilde J
Door het Atherton tableland van Cairns naar MissionBeach gereden. Dit landschap was totaal anders dan we tot nu toe in Australië gewoon waren. Het is helemaal groen en heuvelachtig, het deed denken aan Schotland. Zeker ook omdat het weer vandaag niet zo denderend was: het was de hele dag bewolkt en miezerig. De lucht is zeer vochtig en warm, heel anders dan het droge hete binnenland. Een bochtige baan kronkelde tot de top van een heuvel/berg (bijna autoziek!). We bezochten twee meren waar een vriendelijk stel Hollandse Australiërs ons wees op een red dragon (zie foto). Hier zijn ook verschillende watervallen in tegenstelling tot in centraal-Autralië niet uitgedroogd- te bezichtigen. Een andere bezienswaardigheid was de curtain fig tree (zie foto). Na 275 km aangekomen in MissionBeach, leuk stadje met een fotogeniek strand. Onze reis zuidwaarts is goed ingezet.
Vandaag staat opnieuw een toeristische attractie op het programma: Kuranda. Zoals onze reisgids stelt: het gaat hier niet om de stad maar om de weg erheen. We zijn vertrokken met de skyrail (7,5 km lange kabelbaan). Je zweeft in een eitje boven het regenwoud. Cabinekes zijn altijd leuk! Er waren 2 tussenstops met boardwalk: 1. Red peak, in het regenwoud; 2. BaronFalls. In Kuranda zelf waren er verschillende toeristische attracties. Wij kozen voor een boottochtje, we hadden geluk, er zat net een babykrokodilletje op een tak aan de oever, verder een paar schildpadjes en niet te vergeten de blauw-oranje mussen die de boot volgden. In Kuranda maakten we ook een wandelingetje op een paadje door de jungle, veel akelige geluiden, we waren niet echt op ons gemak. We zagen vooral veel Belgische kalkoenen (ik noem ze zo omdat ze een zwart lijf hebben, een gele kraag en een rode kop) en opnieuw een supergrote hagedisachtige. De terugweg naar Cairns was niet minder spectaculair: met de scenic railway: een oude stoomtrein over bruggen en tunnels door de bergen met prachtige vergezichten op de valleien. Een boeiende maar vermoeiende dag!
Gisterenavond aangekomen in Cairns. Dit is een supertoeristische stad! Overal cafés, restaurants, bars, touroperators Jong volk loopt hier zorgeloos rond, overal muziek Deze stad deed Christophe denken aan Miami. Het is hier zwoel, warme en vochtige lucht. Vandaag naar GreenIsland gevaren: een eilandje in het Great Barrier Reef. Massatoerisme! Daar aangekomen snorkelgerief opgehaald en aan het strand wat geoefend met snorkelen. Daarna met de boot naar het reef. Hier konden we een klein uurtje snorkelen. Het snorkelen was 10x beter dan de vorige keer! Het koraal was veel kleurrijker hier en verscheidener, terwijl we aan de westkust alleen hard koraal hebben gezien was er hier ook levend koraal in purper, geel-groen, blauw, roze We hebben opnieuw massas verschillende vissen gezien in felle groene, gele, blauwe, rode kleuren, gecamoufleerde vissen, een dikke, grote vieze vis , een reusachtige schelp, vanalles. Nemo hebben we echter niet gezien. Maar t was een heel goede snorkeltour! Daarna hebben we nog wat tijd doorgebracht op het eiland dat begroeid is met regenwoudvegetatie. t Was een leuke eerste dag aan de Australische Oostkust!
In de ochtend wat rondgewandeld in het toeristisch centrum van Alice Springs. Verschillende wegen waren gesloten, overstroomd door de storm, dit was een bezienswaardigheid zowel voor de toeristen als voor de plaatselijke bevolking die zoveel regen echt niet gewoon is. Met de taxi naar de luchthaven, vanavond komen we aan in Cairns, het begin van het derde en laatste deel van onze trip. Ook deel 2 was supermooi en het groepskamperen een unieke ervaring! En zowel op donderdag als op vrijdag hebben we telkens zowaar 1 wilde kangoeroe gezien!!!
Bezoek aan Palm Valley, de naam zegt het zelf: een vallei waar palmbomen groeien, deze vegetatie is hier zeer uitzonderlijk, de palmbomen zijn uniek op de wereld. Om deze bijzondere plaats te bereiken moesten we met onze bus een bijzondere weg afleggen: rijden door de bedding van de Finke Rivier. Deze bedding was vanzelfsprekend volledig uitgedroogd. Het was zoals ze hier zeggen een bumpy road, laat mij dat in dit geval vervolledigen tot een zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer bumpy road. We schudden en schokten ons een weg door de rotsen en keien van de rivierbedding. Dikwijls schokten we een paar centimeter boven onze stoel! Een ware pretparkattractie. De laatste bezienswaardigheid op deze georganiseerde trip was Standley Chasm: een smalle spelonk tussen hoge rotswanden. Indrukwekkend om tussen te lopen en leuk om op de keitjes naar boven te klauteren. s Avonds werden we in Alice Springs afgezet aan ons hotel. Eindelijk weer een deftige douche in een kamer met airco! En eindelijk weer eens wat langer kunnen slapen in een luxueus bed! Ook deze avond was er een kletterend onweer, maar daar merkten we deze nacht vanuit onze hotelkamer niets van!
Om 6u opgestaan in het Glen Helen permanent tentenkamp. Een luilekkerwandeltochtje in de Glen Helen Gorge waar we op de rotsen enkele wallabys zagen. Ook even gestopt op een plaatsje waar de rotslagen, die op verschillende tijdstippen aan de zon blootgesteld werden, verschillende tinten hebben, heel mooi om te zien. Vervolgens mogelijkheid om te zwemmen in het Ellery Creek Big Hole. Het tentenkamp van deze nacht lag in de Aboriginal-gemeenschap van Wallace Rock Hole. s Namiddag kwamen we daar al aan. Eerste activiteit: zelf een dotpainting maken op een klein velletje papier. Tegenover onze medereizigers bleken onze artistieke gaven eerder beperkt, wat mij betreft zelfs onbestaande Daarna wandelden we, begeleid door een aboriginalmeisje naar de plaats waar vroeger de aboriginals van die stam samenkwamen. Zij vertelde ook een beetje over het leven van haar aboriginal-stam vroeger en nu. Voor het laatste avondmaal weer een kampvuurtje gestookt om spaghetti te maken. Niet lang na het eten begon het te regenen, de voorbode van een ware storm die de hele nacht duurde. Gedurende de dag hadden zowel onze reisgids als het aboriginalmeisje dikwijls naar de lucht en de wolken gekeken, zij verwachtten de storm. Meer nog, ze kijken er hier naar uit, ze hadden al sinds 2000 geen decent rain meer gehad. Standaardantwoord als iemand vraagt of zij denken dat het zal regenen: I hope so!.
Vandaag een lange wandeling in Kings Canyon NP. Gelukkig niet teveel zon! De wandeling was prachtig, het landschap bovenaan de canyon was heel bijzonder en het uitzicht in de canyon spectaculair. De wandeling leidde naar de zogenaamde Garden of Eden waar onder meer varens en groene berkachtige bomen weelderig groeien. Op weg naar onze nieuwe slaapplaats gestopt voor een zicht op Gosse Bluff: een immense meteorietkrater. Avondmaal schnitzel op de BBQ. Tot op vandaag nog steeds geen wilde kangoeroes gezien in het centrale deel, gespot wildlife: kamelen, paarden, ezels, witte cockatoos, hagedissen en koeien.
Om 4u uit de tent gekropen, onmenselijk vroeg maar t voordeel was dat we even konden genieten van de prachtige sterrenhemel ! Iedereen zal wel weten dat hier ontelbaar meer sterren te zien zijn dan in het door licht vervuilde België. De reden van het vroege opstaan was het bezoek aan Ayers Rock, zo konden we de zon zien opkomen tijdens onze wandeltocht rond deze rotsformatie. Net zoals gisteren verstoorden de wolken echter het beloofde fantastische licht- en kleurenspel op de rots. Anderzijds waren we wel gelukkig dat het bewolkt was tijdens ons verblijf in het centrale deel omdat dat de temperatuur draaglijk maakte. Sommige plaatsen van de rots zijn sacred deze mocht je niet betreden noch fotograferen, de aboriginals geloven immers dat door een foto te nemen energie verloren gaat van die plaats. Op enkele plaatsen kon je oude rotstekeningen van de aboriginals bekijken. Heel veel is hier echter niet bewaard, slechts enkele figuren. s Namiddags reden we naar ons volgende tentenkamp: bij het Kings Canyon NP. Onderweg gestopt voor een vergezicht op Mount Connor en een quasi-uitgedroogd zoutmeer. De tweede tussenstop was onvoorzien: een ander tourbusje had geprobeerd een u-turn te maken op de wegberm om de toeristen een hagedis te tonen en was vast komen te zitten in de aarde. Onze bus moest dus eerst dit busje uit de berm trekken! Bij de laatste tussenstop moesten we hout sprokkelen en op de bus laden voor het kampvuur s avonds. Op dit vuur werd ons avondeten gekookt: waterzooi en een zelfgebakken brood, t was opnieuw zeer lekker. Onze nachtrust was ook nu behoorlijk kort, opstaan om 5u.
Om 13u werden we door ons tourbusje opgepikt aan het hotel. 22 mensen keken benieuwd wie we waren toen we opstapten, zij waren s morgens al met de tour begonnen vanuit Alice Springs. Eerste stop: lunch in het permanent tentenkamp van connections waar we vanavond overnachten. Ons scoutsgevoel kwam al helemaal boven, iedereen hielp het eten uit de bus laden en de groentjes snijden voor bij de broodjes. Eten aan een lange tafel met banken in een grote tent. Samen achteraf de afwas doen. Namiddagactiviteit: bezoek aan de Olgas, wandeltochtje door de Valley of the Winds. De Olgas zijn ronde zandstenen bergen die je al van ver ziet in het voor de rest vlakke landschap. Mooi om uit de verte te bewonderen, weinig bijzonder om tussen te wandelen. Zonsondergang brachten we met zowat 200 andere toeristen door op Sunset Point, met zicht op Ayers Rock. Helaas was het enorm bewolkt zodat we weinig van het uitzicht konden genieten maar wel des te meer van de wijn die onze reisorganisator aanbood. Terug in het tentenkamp konden we genieten van een lekkere Australische BBQ. Ter info: deze BBQs zijn niet met een grill maar bestaan uit een hete door gas verwarmde plaat. De nacht in de tent was kort, de volgende dag (?) werden we om 4u aan het ontbijt verwacht !
Vlucht naar Ayers Rock ofte in aboriginaltaal Uluru (kind of silly isnt it, zei een pompstationbediende toen hij ons vertelde dat de aboriginals erop staan dat Ayers Rock opnieuw de oorspronkelijke benaming krijgt). Vanuit het vliegtuig werd duidelijk dat we hier inderdaad in het red centre van Australië zitten. Zoals verwacht is het hier lekker warm, de vliegen vallen tot nu toe wel mee. Even naar een lookoutpoint gestapt om Uluru voor de eerste keer te bewonderen. Vandaag nog een nachtje op hotel, we hebben onszelf eens verwend door een cocktail te drinken en lekker te eten. Cocktails zijn hier echter blijkbaar niet echt de moeite, ik denk dat we het in het vervolg maar bij Australian beer houden! Van maandag tot vrijdag bezoeken we de hoogtepunten van het hartje van Australië met een georganiseerde tour. We zijn benieuwd!
Na lang zoeken gisteren toch een slaapplaats gevonden. Omdat het Red Bull Airrace was in Perth waren vele motels in de buurt van de airport volgeboekt. Niet kunnen uitslapen zaterdag aangezien we voor 9u moesten ontbijten. k Had daar eigenlijk niet bij stilgestaan op voorhand dat we niet veel zouden kunnen uitslapen aangezien je steeds voor 10u moet uitchecken. Enfin, zaterdag was een overgangsdag, eerst en vooral de was gedaan zodat we weer frisse kleren hebben om onze reis verder te zetten. Later op de dag de auto naar de carwash gedaan. Fantastische uitvinding zon carwash maar niet doeltreffend tegen het Australische red dust, we moesten voor- en achterkant zelf nog proper maken. En de binnenkant stofzuigen was ook nodig. Rammelenden magen leidden ons naar Subway voor een broodje. Daarna de auto terug gebracht bij Apollo. Yeah, no worries, geen blutsen of krassen dus niet extra betalen, oef! In de warme namiddagzon terug gestapt naar ons motel. Stappen langs de autoweg is allicht niet echt gezond maar goedkoper dan een taxi! Zo passeerden we ook eens langs een arm van de Swan River, met een mooi aangelegd parkje, ideaal als pauze op ons wandelingetje. Ook kunnen meegenieten op afstand van een deeltje van de airshow! t Was nog een leuke laatste dag!
