Twee nationale parken. 1. CapeHillsborough NP: eerst een kort wandelingetje door mangrove en open forest en daarna een blik geworpen op het plaatselijke strand. Het wandelingetje was heel mooi en afwisselend. 2. Eungella NP: eerst een blik geworpen op het sky window (een prachtig vergezicht van de vallei en neem vergezicht hier maar zeer letterlijk!) en daarna een wandelingetje gemaakt in het rainforest nabij BrokenRiver. Opnieuw een fijn, mooi uitgewerkt wandelpad in prachtige natuur. Ten slotte hebben we ook gezien waar Eungella NP bekend voor staat: de platypus! Het vogelbekdier is een bruin glad diertje dat even aan het wateroppervlak komt drijven om daarna weer onder te duiken, moeilijk te zien op de foto maar we hebben het echt gezien hoor! Na het spotten van dit bijzondere eierleggende zoogdier met snavel, konden we met een gerust hart uit Eungella vertrekken om de nacht door te brengen in Mackay.
De veelbelovende WhitsundayIslands! Met de boot eerst naar een uitzichtpunt om postkaartfotos van de eilanden/baaien te kunnen maken. Dit viel een beetje tegen, het uitzicht was mooi maar niet om te zeggen subliem postkaartachtig OokWhitehavenBeach, het 6 km lange witte pure white silicon zandstrand, was best wel mooi maar niet het spectaculaire magische witte zandstrand dat de reisbrochures beloven. Wat niet wil zeggen dat we er niet van genoten hebben! Terwijl wij zwommen en ons insmeerden met hetwitte zand dat huidreinigende krachten toegekend wordt (t is te zeggen: één van ons twee smeerde zich in, voor de goede orde laat ik in het midden wie van de twee), zorgden onze boottourorganisatoren voor een BBQ. Beetje zanderig maar best lekker! Daarna nog maar eens snorkelen, voor de tweede keer in het Great Barrier Reef. Het was er mooi maar toch iets minder dan onze vorige snorkeltour. De variatie aan vissen was alweer prachtig maar het koraal was ook hier iets minder kleurrijk. En daarmee wordt ook deze toeristische must-see toegevoegd aan ons lijstje, WhitsundayIslands check!
Van Ingham naar AirlieBeach. De zon is terug! Eerste stop was BigCrystalCreek maar daar was niet echt iets te zien. Dan maar naar Townsville. Daar brachten we een bezoek aan Reef HQ, aquariums met verschillende bewoners uit het Great Barrier Reef. Hier konden we droog bewonderen wat we voordien al snorkelend zagen. In één aquarium zaten visjes die we gelukkig nog niet snorkelend ontmoet hadden: verschillende soorten haaien, de reef sharks konden we nu eens vanuit onderaanzicht bestuderen. Opmerkelijk waren ook de zeepaardjes en nemo waar we in het rif tevergeefs naar gezocht hadden (hij zat toen waarschijnlijk net bij de tandarts haha J).
Woensdag kort samengevat: In het Edmunt Kennedy NP konden we een Mangrove Boardwalk volgen waar we verondersteld waren ten zeerste op ons hoede te zijn voor de salties (zoutwaterkrokodillen), we waren er niet gerust in (zie foto). Mangrove hebben we gezien, krokodillen natuurlijk (gelukkig?) niet. Volgende bezienswaardigheid: Forest drive in Cardwell, met Cardwell lookout en vooral veel forest. In Lucinda zagen we s werelds langste sugar loading jetty, maar spijtig genoeg geen schip. Langs de wegen vandaag: veel bananenplantages en suikerrietvelden. Volgende hoogtepunt: een door koeien bevolkte kronkelweg naar boven voor een uitzicht op de Wallaman Falls: de langste waterval van Australië, yeah toch wel spectaculair. Overnachting in Ingham, leuk stadje met veel voorzieningen maar de Chinees kan toch niet tippen aan Fu Lai uit Oudenaarde ;)
PS In Ingham zit het vol wallabys, we kwamen langs de plaatselijke voetbalvelden en daar zaten er echt ontelbaar veel en vanuit onze hotelkamer kunnen we er ook zien. Maar aangezien die hier echt int stad zitten, vinden wij dat die niet tellen als echte wilde J
Door het Atherton tableland van Cairns naar MissionBeach gereden. Dit landschap was totaal anders dan we tot nu toe in Australië gewoon waren. Het is helemaal groen en heuvelachtig, het deed denken aan Schotland. Zeker ook omdat het weer vandaag niet zo denderend was: het was de hele dag bewolkt en miezerig. De lucht is zeer vochtig en warm, heel anders dan het droge hete binnenland. Een bochtige baan kronkelde tot de top van een heuvel/berg (bijna autoziek!). We bezochten twee meren waar een vriendelijk stel Hollandse Australiërs ons wees op een red dragon (zie foto). Hier zijn ook verschillende watervallen in tegenstelling tot in centraal-Autralië niet uitgedroogd- te bezichtigen. Een andere bezienswaardigheid was de curtain fig tree (zie foto). Na 275 km aangekomen in MissionBeach, leuk stadje met een fotogeniek strand. Onze reis zuidwaarts is goed ingezet.
Vandaag staat opnieuw een toeristische attractie op het programma: Kuranda. Zoals onze reisgids stelt: het gaat hier niet om de stad maar om de weg erheen. We zijn vertrokken met de skyrail (7,5 km lange kabelbaan). Je zweeft in een eitje boven het regenwoud. Cabinekes zijn altijd leuk! Er waren 2 tussenstops met boardwalk: 1. Red peak, in het regenwoud; 2. BaronFalls. In Kuranda zelf waren er verschillende toeristische attracties. Wij kozen voor een boottochtje, we hadden geluk, er zat net een babykrokodilletje op een tak aan de oever, verder een paar schildpadjes en niet te vergeten de blauw-oranje mussen die de boot volgden. In Kuranda maakten we ook een wandelingetje op een paadje door de jungle, veel akelige geluiden, we waren niet echt op ons gemak. We zagen vooral veel Belgische kalkoenen (ik noem ze zo omdat ze een zwart lijf hebben, een gele kraag en een rode kop) en opnieuw een supergrote hagedisachtige. De terugweg naar Cairns was niet minder spectaculair: met de scenic railway: een oude stoomtrein over bruggen en tunnels door de bergen met prachtige vergezichten op de valleien. Een boeiende maar vermoeiende dag!
Gisterenavond aangekomen in Cairns. Dit is een supertoeristische stad! Overal cafés, restaurants, bars, touroperators Jong volk loopt hier zorgeloos rond, overal muziek Deze stad deed Christophe denken aan Miami. Het is hier zwoel, warme en vochtige lucht. Vandaag naar GreenIsland gevaren: een eilandje in het Great Barrier Reef. Massatoerisme! Daar aangekomen snorkelgerief opgehaald en aan het strand wat geoefend met snorkelen. Daarna met de boot naar het reef. Hier konden we een klein uurtje snorkelen. Het snorkelen was 10x beter dan de vorige keer! Het koraal was veel kleurrijker hier en verscheidener, terwijl we aan de westkust alleen hard koraal hebben gezien was er hier ook levend koraal in purper, geel-groen, blauw, roze We hebben opnieuw massas verschillende vissen gezien in felle groene, gele, blauwe, rode kleuren, gecamoufleerde vissen, een dikke, grote vieze vis , een reusachtige schelp, vanalles. Nemo hebben we echter niet gezien. Maar t was een heel goede snorkeltour! Daarna hebben we nog wat tijd doorgebracht op het eiland dat begroeid is met regenwoudvegetatie. t Was een leuke eerste dag aan de Australische Oostkust!
In de ochtend wat rondgewandeld in het toeristisch centrum van Alice Springs. Verschillende wegen waren gesloten, overstroomd door de storm, dit was een bezienswaardigheid zowel voor de toeristen als voor de plaatselijke bevolking die zoveel regen echt niet gewoon is. Met de taxi naar de luchthaven, vanavond komen we aan in Cairns, het begin van het derde en laatste deel van onze trip. Ook deel 2 was supermooi en het groepskamperen een unieke ervaring! En zowel op donderdag als op vrijdag hebben we telkens zowaar 1 wilde kangoeroe gezien!!!
Bezoek aan Palm Valley, de naam zegt het zelf: een vallei waar palmbomen groeien, deze vegetatie is hier zeer uitzonderlijk, de palmbomen zijn uniek op de wereld. Om deze bijzondere plaats te bereiken moesten we met onze bus een bijzondere weg afleggen: rijden door de bedding van de Finke Rivier. Deze bedding was vanzelfsprekend volledig uitgedroogd. Het was zoals ze hier zeggen een bumpy road, laat mij dat in dit geval vervolledigen tot een zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer bumpy road. We schudden en schokten ons een weg door de rotsen en keien van de rivierbedding. Dikwijls schokten we een paar centimeter boven onze stoel! Een ware pretparkattractie. De laatste bezienswaardigheid op deze georganiseerde trip was Standley Chasm: een smalle spelonk tussen hoge rotswanden. Indrukwekkend om tussen te lopen en leuk om op de keitjes naar boven te klauteren. s Avonds werden we in Alice Springs afgezet aan ons hotel. Eindelijk weer een deftige douche in een kamer met airco! En eindelijk weer eens wat langer kunnen slapen in een luxueus bed! Ook deze avond was er een kletterend onweer, maar daar merkten we deze nacht vanuit onze hotelkamer niets van!
Om 6u opgestaan in het Glen Helen permanent tentenkamp. Een luilekkerwandeltochtje in de Glen Helen Gorge waar we op de rotsen enkele wallabys zagen. Ook even gestopt op een plaatsje waar de rotslagen, die op verschillende tijdstippen aan de zon blootgesteld werden, verschillende tinten hebben, heel mooi om te zien. Vervolgens mogelijkheid om te zwemmen in het Ellery Creek Big Hole. Het tentenkamp van deze nacht lag in de Aboriginal-gemeenschap van Wallace Rock Hole. s Namiddag kwamen we daar al aan. Eerste activiteit: zelf een dotpainting maken op een klein velletje papier. Tegenover onze medereizigers bleken onze artistieke gaven eerder beperkt, wat mij betreft zelfs onbestaande Daarna wandelden we, begeleid door een aboriginalmeisje naar de plaats waar vroeger de aboriginals van die stam samenkwamen. Zij vertelde ook een beetje over het leven van haar aboriginal-stam vroeger en nu. Voor het laatste avondmaal weer een kampvuurtje gestookt om spaghetti te maken. Niet lang na het eten begon het te regenen, de voorbode van een ware storm die de hele nacht duurde. Gedurende de dag hadden zowel onze reisgids als het aboriginalmeisje dikwijls naar de lucht en de wolken gekeken, zij verwachtten de storm. Meer nog, ze kijken er hier naar uit, ze hadden al sinds 2000 geen decent rain meer gehad. Standaardantwoord als iemand vraagt of zij denken dat het zal regenen: I hope so!.
Vandaag een lange wandeling in Kings Canyon NP. Gelukkig niet teveel zon! De wandeling was prachtig, het landschap bovenaan de canyon was heel bijzonder en het uitzicht in de canyon spectaculair. De wandeling leidde naar de zogenaamde Garden of Eden waar onder meer varens en groene berkachtige bomen weelderig groeien. Op weg naar onze nieuwe slaapplaats gestopt voor een zicht op Gosse Bluff: een immense meteorietkrater. Avondmaal schnitzel op de BBQ. Tot op vandaag nog steeds geen wilde kangoeroes gezien in het centrale deel, gespot wildlife: kamelen, paarden, ezels, witte cockatoos, hagedissen en koeien.
