Heer onze God, doe ons steeds weer beseffen dat uw Rijk in onze handen ligt: dat wij dagelijks zoveel kansen krijgen om wat goedheid, vreugde, vrede, liefde ... door te geven aan mekaar. Schenk ons nu weer uw sterkte, om dit te kunnen realiseren, vandaag, morgen en alle dagen. Amen.

N.

Je hoort een stem die zegt:
ik ben er.
Ik ga met je mee.
Je kijkt om je heen
en je ziet een mens die je toelacht,
ogen die je moed geven,
een hand die je vasthoudt:
jij telt mee !

Je wordt dan warm vanbinnen.
God gaat steeds mee in mensen....

Soms zijn anderen moe, ongelukkig, alleen.
Dan kan ik warmte geven als vuur.
'Vuur brengen' is niet gemakkelijk.
En toch droomt God ervan
dat iedere mens de andere verwarmt.
Hij houdt van iedere mens.

Vuur is Jezus komen brengen,
kracht, licht,
om kleur te geven aan het donker,
om ons te ontdooien,
de weg te vinden naar elkaar.

Heer,
geef mij iedere dag opnieuw
een kleine vonk van uw vuur.
Want wij zijn de aanstekers van uw heilig Vuur.

        N.

Hemelse Vader,
uw opgestegen Zoon spoort mensen aan
Zijn werk van bevrijding voor te zetten.
Wij bidden U:
maak ons dit uur gevoelig
voor Zijn woorden van verlossing
en Zijn tekenen van Liefde.
Dit vragen U door Jezus, uw Zoon
die altijd met ons zal zijn.
Amen.

        N.

God, veraf en zo dichtbij,
onthoud ons niet
de Geest van jezus, uw Zoon.
Laat Hij ons in herinnering brengen,
al wat jezus ons geleerd heeft:
voor elkaar vrede en vreugde te zijn,
totdat Hij weder komt in macht en majesteit,
om ons mee te voeren naar zijn heerlijkheid
tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Ja, kom dan, heil'ge Geest
en vervul ons met de glans en glorie
van uw teder licht.
Zend uw adem,
dat wij worden herschapen,
geef deze aarde een nieuw gezicht.
Amen.

N.

ZES EN VEERTIGSTE VERSCHIJNING

Vrijdag, 2 december 1977 in de kapel

Na het Licht, stromen stralen vanuit de Heilige Hostie en Madeleine hoort een stem die zegt :

"Wilt u zo goed zijn uw manuscript aan de priester te overhandigen die door de man is aangewezen."

Wat Madeleine gedaan heeft.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Deuteronomium 4,1-2.6-8.
Psalmen 15(14),2-3.4.5.
Lezing uit de brief van de apostel Jacobus 1,17-18.21-22.27.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Marcus 7,1-8.14-15.21-23.

Lezing uit het boek Deuteronomium 4,1-2.6-8.

Nu dan Israël, gehoorzaam aan de bepalingen en voorschriften, die ik ga leren en volbreng ze, opdat gij moogt leven en het land moogt binnengaan en bezitten, dat Jahweh, de God uwer vaderen, u wil schenken.
Gij moogt niets toevoegen aan wat ik u ga bevelen, noch er iets afdoen: maar gij moet de geboden van Jahweh, uw God, die ik u heden geef, onderhouden.
Onderhoudt ze dus en leeft ze na! Want daarin zal uw wijsheid en inzicht bestaan in de ogen der volken, die, als zij al die bepalingen horen, zullen zeggen: Waarachtig, een wijs en verstandig volk is deze machtige natie!
Want welke machtige natie heeft een god zo nabij als Jahweh, onze God, ons nabij is, zo vaak wij Hem aanroepen;
en welke machtige natie heeft zulke rechtvaardige bepalingen en voorschriften, als heel deze Wet, die ik u heden geef!


Psalmen 15(14),2-3.4.5.

Die onberispelijk is van wandel, En van rechtschapen gedrag; Die in zijn hart de waarheid spreekt,
En met zijn tong niet lastert. Die zijn naaste geen kwaad doet, Geen smaad op zijn evenmens werpt;
In wiens oog een vervloekte verachtelijk is, Maar die eert, wie Jahweh vreest. Die zijn naaste een eed heeft gezworen, En hem niet breekt;
Die zijn geld niet uitleent met woeker, Geen steekpenning neemt, om de onschuld te schaden. Wie zó doet, Wankelt in eeuwigheid niet!


Lezing uit de brief van de apostel Jacobus 1,17-18.21-22.27.

Niet dan goede gift en volmaakte gave komt van boven, en daalt neer van den Vader der lichten, bij wien geen verandering bestaat of schaduw van wisselvalligheid.
Uit vrije wil heeft Hij ons door de prediking der waarheid verwekt, opdat we de eersteling zijner schepselen zouden zijn.
Legt daarom alle onreinheid af en uitwas van boosheid, maar neemt met zachtmoedigheid het woord in u op, dat op u is geënt, en dat uw zielen kan redden.
Weest werkers van het woord, en niet hoorders alleen; anders bedriegt gij uzelf.
Reine en vlekkeloze vroomheid in de ogen van God en den Vader is deze: zorg te dragen voor wezen en weduwen in hun rampspoed, en zich onbesmet van de wereld te houden.


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Marcus 7,1-8.14-15.21-23.

Toen kwamen de farizeën en sommige schriftgeleerden. die van Jerusalem waren gekomen, gezamenlijk naar Hem toe.
Zij zagen, dat enigen van zijn leerlingen brood aten met onreine, dat is met ongewassen handen.
De farizeën toch en alle Joden eten niet, zonder zich de vingertoppen te hebben gewassen, getrouw aan de overlevering der ouden;
en ze eten niets van de markt, zonder het eerst te besprenkelen; en vele andere dingen zijn er, die ze krachtens overlevering te onderhouden hebben, zoals het wassen van drinkbekers, kannen en koperen vaten.
De farizeën en de schriftgeleerden vroegen Hem dus: Waarom gedragen uw leerlingen zich niet naar de overlevering der ouden, en eten ze brood met onreine handen?
Hij sprak tot hen: Huichelaars; terecht heeft Isaias over u geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij;
ze eren Mij tevergeefs, daar ze leerstellingen voordragen, die menselijke geboden zijn.
Gods gebod verwaarloost gij, maar aan de overlevering der mensen houdt gij vast.
Hij riep de schare weer naar Zich toe, en sprak tot hen: Hoort allen naar Mij, en verstaat het goed!
Niets kan den mens verontreinigen, wat van buitenaf in hem binnenkomt; maar wat er uitgaat van den mens, dat verontreinigt den mens.
Want van binnenaf, uit het hart der mensen, komen de slechte gedachten voort, ontucht, diefstal, moord,
echtbreuk, gierigheid, boosaardigheid, bedrog, wellust, afgunst, godslastering, hoogmoed, lichtzinnigheid.
Al die boze dingen komen van binnenaf, en verontreinigen den mens.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

In die tijd zei Jezus tot de twaalf: Verkondig op je tocht:
"Het koninkrijk der hemelen is nabij."
Genees zieken, wek doden op, maak melaatsen rein, drijf demonen uit.
Voor niets hebt je ontvangen, voor niets moet je geven.
Neem geen goud-, zilver- of kopergeld mee in je beurs.
Neem geen reiszak mee vooronderweg,
geen twee stel kleren, geen sandalen en geen stok.
Want de arbeider is zijn levensonderhoud waard.
Als je een stad of dorp binnenkomt,
onderzoek dan wie het waard is jullie daar te ontvangen.
Blijf daar tot je verder reist.
Als je een huis binnengaat, wens het dan vrede.
Als een huis die waard is, moge jullie vrede dan daarop neerdalen,
en als het die niet waard is, moge jullie vrede dan naar jullie terugkeren.

 N.

Gij God van mijn leven
Gij God van de aarde
Gij zijt niet boven de wolken
maar op de stoep van de straat
Gij woont niet buiten de wereld
maar er midden in
Gij ons vlees en ons bloed
Gij been van mijn been
Gij mens
Gij broeder en zuster
Gij vader en moeder
Gij schreiend kind
Gij falende mens
Gij vluchteling langs de straten van de wereld
Gij uit het land verdreven jonge
Gij verkracht meisje
Gij geschonden vrouw
Gij dronken man
Gij verwaarloosde bejaarde
Gij uitgelachen vrouw
Gij van honger wenend kind
Gij naamloze vreemdeling
Gij schuldige nalatige
Gij dakloze
Gij drugverslaagde
Gij werkloze
Gij geslagen man
Gij gefolterde vrouw
Gij offer van de machtigen
Gij gedode mens
Gij wonderbare mens
Gij zachte hand
Gij stralende lach
Gij lichtend gelaat
Gij goed hart
Gij mijn vriend en mijn vriendin
Gij alles in allen
Gij alles in iedereen
Gij onze bevrijder
Gij God van mijn leven
Gij God van de aarde.

        N.

Op een dag stapte Hij met zijn leerlingen in een boot
en zei tegen hen: 'Laten we naar de overkant van het meer gaan.'
Ze staken van wal,
en tijdens de overtocht viel Hij in slaap.
Toen barstte er op het meer een storm los .
De boot maakte water en zij raakten in nood.
Ze maakten Hem wakker en riepen :
'Meester, Meester ! Wij vergaan!'
Hij stond op en bestrafte de wind en het woeste water.
Ze bedaarden, en
het werd stil. Hij zei : 'Waar is jullie vertrouwen?'
Met schrik en verbazing zeiden ze tegen elkaar :
'Wie is dat toch, dat zelfs wind en water naar zijn bevelen luisteren?'

Al wat leeft verslijt als een kleed en reeds heel jong
weet de mens dat hij moet sterven.
Zoals een prachtige boom zijn bladeren verliest
en weer andere krijgt,
zo gaat het met mensen van vlees en bloed:
de éne sterft, de andere wordt geboren.
Aan ieder werk van de mens komt een einde
en met het werk verdwijnt ook de maker.
De Heer heeft de mens uit de aarde geschapen
en heeft hem tot haar doen terugkeren.
Hij schonk hun een aantal
dagen en een bepaalde tijd
en gaf hun macht
over de dingen der aarde.
Hij heeft hen gemaakt
naar zijn beeld
en hun een hart gegeven om lief te hebben.
De Heer heeft zijn oog in hun hart geplant,
om de mensen te laten zien hoe groot zijn werken zijn.
Zo kunnen zij zijn grootheid verkondigen
en zijn heilige Naam prijzen.
Uiteindelijk zal de Heer opstaan
en ieder mens geven naar zijn verdienste.
Voor een mens is niet alles bereikbaar,
omdat elk mensenkind sterfelijk is.
Maar de barmhartigheid van God is eeuwig
en zijn goedheid onuitputtelijk.

N.

God, die ons met zorg omringt en vol mededogen is;
wij bidden U:
laat ons doen wat Jezus ons heeft voorgeleefd:
werken aan het geluk van onze medemensen,
zodat wij samen één gemeenschap zijn,
waar plaats is voor iedereen,
waar ieder tot zijn recht komt.
Dan groeien wij tot nieuwe verbondenheid,
dan komt uw Koninkrijk nabij;
Dat vragen wij U door Jezus, onze Broeder,
en Maria, de moeder van Barmhartigheid,
vandaag en alle komende dagen. Amen.

N.