EEN EN DERTIGSTE VERSCHIJNING

Vrijdag, 30 mei 1975 om 15.00 uur in de kapel

Jezus verschijnt met een uiterst goedhartige gelaatsuitdrukking :

"Zegt tegen de priester dat de tijd voorbij is waarin Ik de lichamen opwekte. Maar dat het ogenblik is aangebroken waarop Ik de geesten moet opwekken. Zij die in de huidige wereld beweren in mijn Naam de lichamen op te wekken en te genezen, zijn mijn hemelse Vader niet waardig.(*) z.o.z.

Madeleine, gaat heen en verkondigt mijn Boodschap in Dozulé. De taak die Ik u heb gegeven om te volbrengen, moet volbracht worden. Vreest niet, Ik zal u daartoe de kracht geven.

Daarna met een glimlach :

Deze stad heeft mijn Vader gezegend en geheiligd, en allen die vol berouw aan de voet van het Glorierijke Kruis komen, zal Ik ten leven wekken in de Geest van mijn Vader. Zij zullen er de Vrede en Vreugde vinden.

En op ernstige wijze :

De eerste religieuze die u kust als u de Boodschap uitdraagt, sluit zich af voor de woorden die uit uw mond zijn gekomen. Zij onderschat u. Neemt het haar niet kwalijk en bemint uw naaste."

Daarna verdwijnt Jezus.

(*) Opmerking :

Deze onverwachte verklaring waarin Jezus afwijst die in de Naam van zijn Vader de lichamen opwekken en genezen, verbaasde Madeleine zeer, die haar twijfels aan de priester voorlegde. Welnu, juist die morgen had hij een brief ontvangen van een meisje van 15 jaar, Anne, die in Amiens woont niet ver van Calais, en die hij laat lezen aan Madeleine. Anne schrijft de priester :

"Ik ken u niet, maar toch acht ik het wenselijk u te laten weten dat, toen ik de Pinksterdag in Dozulé doorbracht, ik een sterke aandrang voelde om de kerk binnen te gaan, en sindsdien denk ik alleen nog maar aan Christus van Dozulé. Ik ben ziek, heb bloedkanker, wat men voor mij tracht te verbergen maar ik weet het toch. Maar bid niet voor mijn genezing maar voor de bekering van mijn ouders die niet geloven. Want wat mij betreft, voel ik dat mijn hart stervende is en dat mijn geest wordt opgewekt in Jezus mijn Redder."

Alle vragen werden hiermee opgelost.

Wordt  vervolgd. 

Lezing uit het boek Jozua 24,1-13.
Psalmen 136(135),1-3.16-18.21-22.24.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 19,3-12.

Lezing uit het boek Jozua 24,1-13.

Daarna bracht Josuë alle stammen van Israël te Sikem bijeen, en riep ook Israëls oudsten, hoofden, rechters en leiders weer op. En toen het hele volk zich voor het aanschijn van Jahweh had geplaatst, sprak hij het toe:
Zo spreekt Jahweh, Israëls God! Aan de overkant van de Rivier woonden in oude tijden uw vaderen, Tara, de vader van Abraham en Nachor: toen dienden zij vreemde goden.
Maar Ik nam uw vader Abraham van de overkant der Rivier, liet hem heel het land Kanaän doortrekken, maakte zijn nakomelingschap talrijk en schonk hem Isaäk.
Aan Isaäk schonk Ik Jakob en Esau. Esau gaf Ik het Seïrgebergte tot bezit; Jakob en zijn zonen trokken af naar Egypte.
Toen zij dan een groot, machtig en talrijk volk waren geworden, en de Egyptenaren hen mishandelden, zond Ik Moses en Aäron, sloeg Egypte met de tekenen, die Ik daar wrochtte, en deed u er uitgaan.
Toen Ik uw vaderen uit Egypte had geleid, en zij aan de zee kwamen, en de Egyptenaren uw vaderen met wagens en ruiterij bij de Rode Zee achtervolgden,
riepen zij tot Jahweh, en Hij zette een duisternis tussen u en de Egyptenaren, en joeg de zee over hen heen, zodat ze hen verzwolg. Uw eigen ogen hebben gezien, wat Ik in Egypte gedaan heb. En na uw jarenlang verblijf in de woestijn,
bracht Ik u naar het land der Amorieten, die in het Overjordaanse woonden; zij streden tegen u, maar Ik leverde hen aan u over, en verdelgde hen voor u, zodat ge hun land in bezit hebt genomen.
Toen stond Balak op, de zoon van Sippor en koning van Moab, om Israël te beoorlogen; en hij liet Balaäm roepen, den zoon van Beor, om u te vervloeken.
Maar Ik wilde naar Balaäm niet luisteren, en hij sprak zegen over u uit. Zo redde Ik u uit zijn hand.
En toen ge de Jordaan waart overgetrokken en bij Jericho kwaamt, streden Jericho’s burgers met de Amorieten, Perizzieten, Kanaänieten, Chittieten, Girgasjieten, Chiwwieten en Jeboesieten tegen u; maar Ik leverde ze aan u over.
Ik zond de horzels voor u uit, en ze joegen zonder uw zwaard of uw boog de twee koningen der Amorieten voor u op de vlucht.
Ik gaf u een land, waarvoor ge niet hebt gezwoegd; steden, die ge niet hebt gebouwd, en waarin ge toch woont; wijn- en olijfgaarden, die ge niet hebt geplant, en waarvan ge toch eet.


Psalmen 136(135),1-3.16-18.21-22.24.

Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed: Zijn genade duurt eeuwig!
Looft den God der goden: Zijn genade duurt eeuwig!
Looft den Heer der heren: Zijn genade duurt eeuwig!
Die zijn volk door de woestijn heeft geleid: Zijn genade duurt eeuwig!
Machtige vorsten versloeg: Zijn genade duurt eeuwig!
Beroemde koningen doodde: Zijn genade duurt eeuwig!
Die hun land ten erfdeel gaf: Zijn genade duurt eeuwig!
Tot bezit aan Israël; zijn dienaar: Zijn genade duurt eeuwig!
En ons van onzen vijand verloste: Zijn genade duurt eeuwig!


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 19,3-12.

Ook de farizeën kwamen naar Hem toe, om Hem op de proef te stellen. Ze zeiden: Is het een man geoorloofd, zijn vrouw te verstoten, om welke reden ook?
Hij antwoordde hun: Hebt gij niet gelezen, dat Hij, die in het begin den mens heeft geschapen, hen man en vrouw heeft gemaakt;
en dat Hij gezegd heeft: "Daarom zal de man vader en moeder verlaten, en zich hechten aan zijn vrouw; en die twee zullen één vlees zijn"? Ze zijn dus geen twee meer, maar één vlees.
Wat dus God heeft verenigd, dat scheide geen mens.
Ze zeiden Hem: Waarom heeft Moses dan bevolen, een scheidingsbrief te geven, en eerst dan de vrouw te verstoten?
Hij antwoordde hun: Om de hardheid van uw gemoed heeft Moses u toegestaan, uw vrouw te verstoten; in het begin echter was het zo niet.
Maar Ik zeg u: Wie zijn vrouw verstoot, buiten het geval van overspel, en een andere huwt, begaat overspel;
Zijn leerlingen zeiden tot Hem: Als zó de verhouding is van den man tot de vrouw, dan is het niet raadzaam te huwen.
Hij sprak tot hen: Niet allen begrijpen dit woord, maar zij alleen, aan wie het gegeven is.
Er zijn onhuwbaren, die zo geboren zijn van de moederschoot af; en er zijn onhuwbaren, die door de mensen onhuwbaar gemaakt zijn; en er zijn onhuwbaren, die zichzelf onhuwbaar hebben gemaakt om het rijk der hemelen. Wie het vatten kan, hij vatte het.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Hef uw handen op naar Hem
Zing uw vreugde uit
Prijs Zijn Naam met heel uw hart,
Want Jezus is uw Heer
Breng Jezus lof en eer.

'k Riep in mijn angst tot de Heer,
En Hij heeft mij gehoord.
Hij nam de vrees van mij weg
En ik zing de hele dag.

Zoek eerst Zijn liefde en Zijn trouw,
Dan ontbreekt er u niets.
Open uw handen voor Zijn troon
En Hij geeft in overvloed.

't Klinkt zo zacht mij in d'oren, het blijde weesgegroet.
Simpel zuiver en zoet, als 't lied der en'glenkoren.

Ave Maria, ave Maria,
kon o moeder mijn zingen diep in uw harte dringen.
Ave Maria, ave Maria

Komt mijn stervensuur nader, blijf Moeder dan bij mij.
Maak het sterven mij blij en voer mij tot de Vader.

In de hemelse vrede, laat mij dan 't weesgegroet.
Moeder zingen voorgoed door al de eeuwigheden.

N.

Maria, moeder en vrouw,
open voor een zending,
helpend waar het kan,
thuis bij eenvoudige mensen,
zelden op de voorgrond,
behalve bij de dood van je Zoon.
Hart van een gemeenschap
die met overtuiging
wil werken aan
een nieuwe wereld.

Maria, wees gegroet.
Dankzij jou beginnen we te
hopen op een wereld omgekeerd:
de kleinste wordt de grootste,
trots en macht zullen wijken
voor de zachte krachten.

Maria, leer mijn hart en handen
die zachte kracht van
de trouwe dienstbaarheid.

Doorbreek de hardheid
van mijn denken,
van mijn veel te vlugge woorden,
van mijn angst voor zelfverlies.

Laat mij met opmerkzaamheid,
geduld en moed meegaan
met hen die lijden,
met hen die angstig of eenzaam zijn.
Dat ik één mag worden
met al wat leeft,
in verwondering en mededogen.
Dat ik uw zoon, Jezus, herkennen mag
in de mensen
die mij gegeven zijn.
 
N.

Door Jezus leerden wij God kennen als een luisterende Vader,
die wij in alle omstandigheden mogen aanspreken,
die ons uitnodigt Hem te zeggen wat ons op het hart ligt.
Bidden wij tot Hem.

God, wij bidden U voor allen die ziek zijn en lijden,
voor hen die door het leven gekwetst zijn,
dat zij mensen naast zich weten
bij wie ze mogen ervaren dat Uw liefde nabij is.
Laat ons bidden
Luister Heer, verhoor ons bidden. Plant uw vrede in ons hart.

God, wij bidden U, voor allen die zich als familie, als vriend
of als vrijwilliger ten dienste stellen van anderen,
dat zij begrijpend mogen luisteren en schroomvol spreken.
Laat ons bidden
Luister Heer, verhoor ons bidden. Plant uw vrede in ons hart.

God, wij bidden U voor allen die naar U zijn teruggekeerd
en waarmee wij lief en leed hebben gedeeld,
voor allen die wij nu in stilte bij naam noemen
……………….
God, laat hen delen in Uw vrede en vreugde en help ons te geloven
dat wij, over de dood heen, met elkaar verbonden blijven.
Laten wij bidden.
Luister Heer, verhoor ons bidden. Plant uw vrede in ons hart.


Voor al onze eigen intenties en voor alles wat op dit moment
nog onuitgesproken in ons hart verder leeft.
Dat Maria het opneemt en het met haar zorg omringt.
Laat ons bidden.
Luister Heer, verhoor ons bidden. Plant uw vrede in ons hart.

Goede God, wij vertrouwen onze noden aan U toe. Blijf bij ons aanwezig en omring ons met voelbare vriendschap door de mensen rondom ons. Amen.
 
N. 

Vanuit mijn kamer zag ik ze:
twee meisjes die al pratend en lachend
met een bevallige sprong de tram uitwipten.
Met hun kleurige bloesjes en opgewekte gezichten
waren ze een zonnetje voor ieder die voorbijkwam.
ZO MOET MARIA GEWEEST ZIJN,
MARIA, DE MOEDER VAN JEZUS.

Om op de stoep te kunnen komen met de kinderwagen
zonder haar engeltje te wekken
maakte de jonge moeder een heel manoeuver.
Niemand zag het, merkte het op,
en toch was het een hele wereld op zichzelf:
een moeder met haar slapend kindje in de straat.
ZO MOET MARIA GEWEEST ZIJN,
MARIA, DE MOEDER VAN JEZUS.

Tijdens de vakantie zei een vluchtelingenvrouw
mij eens heel spontaan:
Hoe prachtig vind ik die bouwgezellen,
hoe prachtig vind ik hun werk.
-Hebt u veel meegemaakt onder de oorlog, mevrouw? Vroeg ik domweg.
-Ik heb mijn jongen verloren, mijn enige zoon. Zij schreide zacht.
ZO MOET MARIA GEWEEST ZIJN,
MARIA, DE MOEDER VAN JEZUS.

          N.

Eeuwige God, wij danken U dat u ons bij name roept.
In U leven, bewegen en groeien wij.
Wij bidden voor de kerken en christenen overal ter wereld.
Herinner ons aan onze gezamelijke afkomst,
ons fundament in Christus.
Dat wij naar elkaar toe mogen groeien in geloof en liefde,
totdat wij de eenheid bereiken naar Uw wil.

Trouwe God, zend ons Uw Geest.
Leer ons Jezus kennen.
Help ons te leven in de geest van Jezus.
Dat wij van Hem getuigen en overal Gods wijsheid verkondigen.
Sterk ons in ons werk voor vrede en verzoening in kerk en samenleving.

Genadige God, wij bidden voor de kerken in onze parochies:
de Rooms katholieke, de Protestantse, de Anglicaanse hier tesamen
en voor alle kerken die worstelen met veranderingen
door groei, neergang, strijd of conflicten.
Inspireer en sterk hen.

Eeuwige God, wij bidden voor hen die geen huis, geen land,
geen voedsel, geen werk, geen medicijnen hebben en geen vrede kennen.
Dat wij Christus herkennen in hen die lijden en arm zijn.

Goede God, wij danken U voor de gaven van Uw schepping.
Leer ons onze tijd, onze mogelijkheden, onze energie en onze liefde te delen met elkaar.
Geef ons oog voor de wonden die geslagen worden in de mensenfamilie en in de schepping.
Maak ons gevoelig en geef ons de kracht om wonden te helen.
Laat ons trouw zijn aan onze roeping.
Dat wij ons hele leven geven aan Christus, want aan Hem behoren wij toe.
Alles op aarde en in de hemel is in Hem tot eenheid gebracht.

Barmhartige God, in de stilte leggen wij U alles voor wat in ons hart aan zorgen en vreugde leeft.

         N.
        

Weest waakzaam, want gij weet niet op welke dag uw Heer komt.
Begrijpt dit wel: als de eigenaar van het huis wist op welk uur van de nacht de dief zou komen, zou hij blijven waken en in zijn huis niet laten inbreken,
Weest ook gij dus bereid, omdat de Mensenzoon komt op het uur waarop gij het niet verwacht.
 
N.

Heer, onze God,
met geloof en vertrouwen,
en met de liefde die wij U van ouds hebben bewezen,
bidden wij U voor ons land,
Gij hebt ons niet bespaard
We hebben U niet verloochend,
Geef ons vandaag de kracht
om vol te houden
om volk te zijn
zegen onze koning en zijn familie,
wees bij hen die ons regeren,
geef ze inspiratie en moed,
vertrouwen en verantwoordelijkheid.
laat ons niet wanhopig worden, niet verbitterd,
wegens tegenkanting en kortzichtigheid,
wegens geleden onrecht of onrecht ophanden,
maar laat ons liever geloven
in de nieuwe mensen
die niet nààst elkaar maar mét elkaar
zullen leven,
op de nieuwe aarde
die Gij beloofd hebt vanaf het begin.
Geef dat onze geliefde doden
als zaden in het zand zijn
voor een oogst van vrede.
En dat over onze arme, gemartelde aarde
Eindelijk het geweld van de wapens mag zwijgen,
zodat weer hoorbaar wordt
de stem van moeders en kinderen
van vrouwen en mannen,
die Gij bezielt
met woorden van vrede.
Amen.
 
N. 

Gij God van mijn leven
Gij God van de aarde
Gij zijt niet boven de wolken
maar op de stoep van de straat
Gij woont niet buiten de wereld
maar er midden in
Gij ons vlees en ons bloed
Gij been van mijn been
Gij mens
Gij broeder en zuster
Gij vader en moeder
Gij schreiend kind
Gij falende mens
Gij vluchteling langs de straten van de wereld
Gij uit het land verdreven jonge
Gij verkracht meisje
Gij geschonden vrouw
Gij dronken man
Gij verwaarloosde bejaarde
Gij uitgelachen vrouw
Gij van honger wenend kind
Gij naamloze vreemdeling
Gij schuldige nalatige
Gij dakloze
Gij drugverslaagde
Gij werkloze
Gij geslagen man
Gij gefolterde vrouw
Gij offer van de machtigen
Gij gedode mens
Gij wonderbare mens
Gij zachte hand
Gij stralende lach
Gij lichtend gelaat
Gij goed hart
Gij mijn vriend en mijn vriendin
Gij alles in allen
Gij alles in iedereen
Gij onze bevrijder
Gij God van mijn leven
Gij God van de aarde.

N.

DERTIGSTE VERSCHIJNING

Vrijdag, 2 mei 1975 0m 17.45 uur in de kapel

Madeleine is alleen; zij heeft niet het gevoel te zijn genodigd om voor het Allerheiligste te knielen. Vanaf haar plaats ziet zij dat de Heilige Hostie plotseling rode en witte stralen begint uit te werpen, onophoudelijk bezield door een blijvende vernieuwing; niet zoals bij zonnestralen zijn zij onbeweeglijk.

Er is geen boodschap geweest of stem, maar toch was de monstrans verdwenen om plaats te maken voor de stralen.

Dit heeft ongeveer drie minuten geduurd.

Wordt  vervolgd.

Lezing uit het boek Jozua 3,7-10.11.13-17.
Psalmen 114(113A),1-2.3-4.5-6.
Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 18,21-35.19,1.

Lezing uit het boek Jozua 3,7-10.11.13-17.

Toen sprak Jahweh tot Josuë: Vandaag zal Ik beginnen, u groot te maken in het oog van heel Israël, opdat ze weten, dat Ik met u zal zijn, zoals Ik met Moses geweest ben.
Beveel aan de priesters, die de ark des Verbonds dragen: Als gij de oever van de Jordaan hebt bereikt, moet ge in de Jordaan gaan staan.
Nu sprak Josuë tot de kinderen van Israël: Komt naderbij en hoort, wat Jahweh, uw God, u zegt!
En Josuë vervolgde: Hieraan zult ge erkennen, dat er een levende God in uw midden is, die de Kanaänieten, Chittieten, Chiwwieten, Perizzieten, Girgasjieten, Amorieten en Jeboesieten voor u uit zal jagen!
Zie, de ark des Verbonds van den Heer der gehele aarde trekt voor u uit de Jordaan in.
Zodra de voetzolen der priesters, die de ark van Jahweh, den Heer der gehele aarde, dragen, het water van de Jordaan zullen aanraken, zal het water van de Jordaan, het water namelijk dat van boven komt, worden afgesneden en als een dam blijven staan.
Toen dus het volk uit zijn tenten opbrak, om de Jordaan over te trekken, droegen de priesters de ark des Verbonds voor het volk uit.
En ofschoon de Jordaan gedurende heel de zomertijd buiten zijn oevers staat, hadden de dragers van de ark nauwelijks de Jordaan bereikt, en waren de voeten der priesters, die de ark droegen, in de rand van het water gedompeld,
of het water, dat van boven kwam, bleef staan, en rees heel in de verte omhoog als een dam, bij de stad Adam, die bij Saretan ligt; terwijl het water, dat naar de Araba-zee, de Zoutzee, vloeit, geheel verdween. Zo stak het volk tegenover Jericho over.
En terwijl heel Israël over het droge trok, bleven de priesters, die de ark van Jahweh’s Verbond droegen, midden in de Jordaan op het droge staan, totdat het hele volk de overtocht van de Jordaan had beëindigd.


Psalmen 114(113A),1-2.3-4.5-6.

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,
Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.
De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;
Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.
Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;
Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?


Heilig Evangelie van Jezus Christus volgens Mattheus 18,21-35.19,1.

Nu kwam Petrus naar Hem toe, en sprak: Heer, hoe dikwijls moet ik mijn broeder vergeven, die tegen mij misdoet? Tot zeven keer toe?
Jesus zei hem: Niet tot zeven keer toe, zeg Ik u; maar tot zeventig maal zeven keer.
Daarom is het rijk der hemelen gelijk aan een koning, die afrekening wilde houden met zijn dienaars.
Toen hij met de afrekening was begonnen, bracht men er een binnen, die hem tienduizend talenten schuldig was.
Daar hij niets had om te betalen, beval zijn meester, hemzelf te verkopen met zijn vrouw en zijn kinderen en alles, wat hij bezat, en zó de schuld te vereffenen.
Maar de knecht viel hem smekend te voet, en zeide: Heb geduld met mij, en ik zal u alles betalen.
De heer had medelijden met dien knecht, liet hem gaan, en schold hem de schuld kwijt.
Maar toen die knecht was heengegaan, ontmoette hij een zijner medeknechten, die hem honderd tienlingen schuldig was; hij greep hem tot worgens toe bij de keel, en zeide: Betaal me wat ge schuldig zijt.
Zijn medeknecht viel hem smekend te voet, en sprak: Heb geduld met mij, en ik zal u betalen.
De ander wilde dit niet, maar ging heen, en liet hem in de kerker werpen, totdat hij de schuld zou hebben betaald.
Toen nu zijn medeknechten zagen wat er gebeurd was, werden ze diep bedroefd, en gingen hun meester alles vertellen.
Nu liet zijn heer hem roepen, en zei tot hem: Boze knecht, die hele schuld schold ik u kwijt, omdat ge het mij hebt gevraagd;
moest ook gij u dan niet ontfermen over uw medeknecht, zoals ikzelf mij over u heb ontfermd.
En in zijn toorn leverde de heer hem aan de beulen over, totdat hij de hele schuld zou hebben voldaan.
Zo zal ook mijn hemelse Vader met u handelen, als gij niet allen uw broeder van harte vergeeft.
Toen Jesus deze onderrichting geëindigd had, verliet Hij Galilea, en ging naar het gebied van Judea aan de overkant van de Jordaan.

Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling

Op dat ogenblik kwamen er mensen bij Hem met het bericht over de Galileeërs, verzetslieden, van wie Pilatus het bloed met dat van hun offerdieren had vermengd. Pilatus had hen gedood op de tempelplaats alsof zij ook offerdieren waren. De Joden vertelden dat het hun verdiende lot was en dat ze zeker fouten, ja zonden tegen God hadden begaan om zo te moeten eindigen. Jezus zei daarop: "Denkt u nu echt dat deze mannen grotere zondaars zijn geweest dan alle andere Galileeërs, omdat hun dit is overkomen? Daar is geen sprake van.
Maar als u zich niet bekeert tot een leven met God, dan zult u allemaal zoals zij er het leven bij inschieten.
Of denkt gij misschien dat die achttien mensen die gedood werden toen de Siloamtoren instortte, meet schuldig waren dan alle andere inwoners van Jeruzalem? Ook geen sprake van.
Maar als u zich niet bekeert tot een leven met God, dan zult u allemaal zoals zij omkomen"
Om het te verduidelijken vertelde Hij deze gelijkenis: "Iemand had in zijn wijngaard een vijgenboom staan. Hij kwam kijken of er vruchten aan zaten, maar vond er geen. Toen zei hij tegen de wijngaardenier: 'Dit is nu al het derde jaar dat ik kom kijken of er aan deze vijgenboom vruchten zitten, en er geen vind. Hak hem maar om. Waarom zou hij de grond nog verder in beslag nemen?' De wijngaardenier antwoordde: 'Mijnheer, laat hem dit jaar nog staan, zodat ik de grond eromheen kan omspitten en bemesten. Wie weet draagt hij dan volgend jaar vrucht. Zo niet, hak hem dan maar om.'"

N.

N.