In Juli had men Segatashya de vraag gesteld,
waarom de Heer nu precies hem had uitverkoren.
Zijn antwoord;
God is barmhartig.
Hij stelde vast dat Zijn kinderen hun ondergang tegemoet lopen.
Hij is gekomen om hun te waarschuwen en om hen,
die luisteren,
te redden.
Dat ik het ben die uitverkoren ben is Zijn eigen wilsbeschikking.
Immers allen zijn wij Zijn kinderen.
Het maakt voor Hem niet uit dat we blank,
zwart of geel zijn.
Gedoopt of niet.
Hij heeft ons allen lief.
Het is Zijn volste recht om te beslissen aan wie Hij een boodschap zal meegeven.
Doen immers ouders ook niet hetzelfde met hun kinderen?
Maar er is een verschil,
de ouders kiezen de bekwaamste,
terwijl God de zwakste kiest.
Hij is het die kracht geeft en in de boodschappen zelf aan het werk is.

Segatashya had een laatste ontmoeting met Jezus op 2 juli 1983.
Hij dankte de Heer om het voorrecht dat hem te beurt was gevallen.
Hij, de onwetende, werd uit zijn onwetendheid gerukt en aldus waardig bevonden
om aan de Goddelijke uitnodiging te beantwoorden.
Het kind legde zijn eigen wil in de handen van God en vroeg er enkel in ruil voor om
gedurende de rest van zijn leven trouw te mogen blijven.
Tenslotte bad hij voor de bevoorrechten van deze aarde want hij was de mening toegdaan
dat zij het waren die God het meeste griefden.
Daarna beval Jezus hem steeds weer te herhalen dat niemand uur noch dag kent tenzij de Vader.
Zelfs de Zoon kent uur noch dag.
Hij moest de boodschap zo vaak herhalen tot hij bewezen had dat hij ze kon doorgeven.
En Segatashya herhaalde maar wat geschreven staat in het Mattheus-evangelie (24-25), het Marcus-evangelie (21,5-36).
En telkens weer herhaalde hij weer dat het Jezus niet ging om het geloof dat men belijdt maar
om de goede daden die men stelt.

De jeugdige ziensters hebben vaak de Hemel, de hel en het vagevuur gezien.
Op kerstmis 1982 werd Segatashya gedoopt.
De boodschap, die tijdens een visioen werd opgenomen door een leraar van het naburige Save,
waren niet de woorden van Jezus zelf, maar zoals Segatashya ze nadien weergaf:
De tijden die beleven zijn niet meer zoals voorheen.
U hebt gezegd dat U omstreeks het jaar 2000 zou terugkomen en dat de wereld er totaal anders eruit zal zien.
Voor Uw komst zullen de mensen voor verleidingen in herinnering worden geplaatst waarin ze moeilijk weerstand zullen bieden.
Men herleze de Bijbel om precies te weten wat omtrent die tijden is voorspeld opdat allen gered zouden worden.
Jezus heeft die vele verleidingen in herinnering gebracht.
Zij die de Bijbel en het Evangelie lezen begrijpen beter de tijden waarover Jezus het heeft.
Zij zullen de tijd nemen om zich op de komst van Jezus voor te bereiden.
Die tijden, zoals deze waarin hongersnood woedt, zijn nog niet aangebroken.
Mensen willen wonderen zien, maar ook de duivel kan wonderen doen.
U stopt de oren alhoewel u moet weten hoe u goed en kwaad uit elkaar kunt houden.
Hoe zult u dan de weg kennen?
Indien u zich verder doof houdt, zal de duisternis over u vallen zonder dat u hetzelf beseft.
De mens kent echter dag noch uur.
Zelfs hij, die er reeds lang op voorbereid is, weet niet wanneer hij zal sterven```````````````````````````````".

In  heel  het  rijk  werden  steden  getransformeerd  in  Romeinse  cultuurcentra  en  werden  nieuwe  steden  gesticht   om  de  Romeinse  cultuur  te  stimuleren.  Deze  kosmopolitische  steden  waren  culturele  smeltkroezen,  maar  de  mensen  op  het  platteland  waren  cultureel  vaak  conservatiever  en  hielden  veel  langer  vast  aan  geloven  en  tradities  uit  de  tijd  van  voor  het  keizerrijk.  De  Romeinse  cultuur  die  op  deze  manier  werd  verspreid,  was  vooral  hellenistische  cultuur  in  een  nieuw  jasje.  Het  hellenisme  ( de Griekse  beschaving )  had  zich  over  het  oostelijke  deel  van  het  Middellandse  Zeegebied  verspreid  tijdens  de  hellenistische  dynastieén  in  de  viede  eeuw  v. C.  na  de  verovering  door  Alexander  de  Grote.  Toen  de  Romeinen  in  de  tweede  eeuw  v. C.  en  ook  daarna  deze  hellenistische  dynastieén  omverwierpen,  namen  zij  de  Griekse  cultuur  over  en  hielden  ze  deze  in  stand.  Terwijl  de  officiële  taal  van  het  keizerrijk  Latijn  was,  de  taal  van  Rome  die  in  het  westen  werd  gesproken,  werd  Grieks  vooral  in  het  oosten  gesproken.  In  de  tijd  van  het  keizerrijk  spraken  alle  onderlegde  Romeinen,  uit  oost  en  west  beide  talen.  De  Romeinen  geloofden  in  vele  goden,  die  allemaal  hun  eigen  persoonlijkheid  en  kenmerken  hadden  en  een  bepaalde  levensaspect  vertegenwoordigden ;  Venus  was  bijvoorbeeld  de  godin  van  de  liefde.  Het  vereren  van  deze  goden  was  belangrijk,  omdat  men  geloofde  dat  ze  invloed  hadden  op  menselijke  aangelegenheden  en  omdat  het  goden  van  het  keizerrijk  waren  en  dus  patriottische  betekenis  hadden.  Het  aanbidden  van  de  Romeinse  goden  was  iets  wat  deel  uitmaakte  van  het  Romeinse  - zijn.  In  steden  werden  feesten  gevierd  ter  ere  van  de  favoriete  goden.  Veel  publiek  vermaak,  zoals  sportwetstrijden  en  toneelstukken,  werd  begonnen  met  een  dankbetuiging  aan  de  goden,  zoals  tegenwoordig  het  nationale  volkslied  bij  bepaalde  sportmanifestaties  wordt  gespeeld.  De  goden  werden  geraadpleegd  door  middel  van  waarzeggerij  en  mensen  bezochten  hiervoor  een  orakel. 

Wordt  vervolgd.

BOODSCHAPPEN MARIE-ELISABETH/ JNSR/ SOURIRE DE MARIE/ DUITSE VROUW

26 April 2002, voor het cenakel van Puy-en- Velay.

Jezus: Frankrijk ontwaak! Vandaag moet gekozen worden: God of de Manon!
Ge hebt afgoden gekozen, de macht, geld, de moord van onschuldigen ( de abortus).
Ge hebt ze in alle vrijheid gekozen.
Ge weet niet meer welke weg ge moet volgen, MAAR IK BEN DE WEG.
Bij duizendtallen haalt ge het leven weg, maar IK BEN HET LEVEN.
Ge verkeert aan de rand van de afgrond, maar IK BEN DE VERRIJZENIS.
Herstel u! Ik wil uw tent herstellen. Ik wil uw hart opwarmen door mijn Goddelijke stralen.
Keer terug naar de School, naar de School van mijn liefde, want IK BEN DE LIEFDE.
Ge hebt koud, ge hebt angst. Maar verdrijf uw angst. Uw partoon heiligen hebben u het voorbeeld gegeven.
FRANKRIJK, Ik hoop op u, en gij, hoop op uw God! Ik heb u gekozen. Ge blijft mijn oudste dochter.
Mijn Geest zal u vervullen met zijn Goddelijke gaven. Kom in mijn School ( De School van Goddelijke uitstraling).
Ik heb haar gesticht voor u, opdat ge kunt herstellen in contact met mijn stralen van Licht, mijn Stralen van Kracht.
Ga! Verzamel uw broeders in groepen van enkele personen (5 tot 10 personen), en daar zult ge mij zien.
Zoals Ik het in Palestina gedaan heb, zal Ik de zieken genezen. Ik zal uw harten bekeren.
Ge zijt mijn apostelen, mijn vrienden, als ge doet wat Ik zeg.

JNSR.

ISRAEL EN ISMAEL: "Mijn Land Israel wordt een levende wonde"
Wat hen wacht, is een immense schrik, ze gaan de Vader en Mij zien, want de herinnering van Mijn Volk is trouw gebeleven en, voor hen, zal de Zoon van God verschijnen, uitgaande van een wolk ( Dat zou Garabandal kunnen zijn, men zou het kunnen fotograferen maar niet aanraken).
Het teken zal gelijk zijn aan de wolk die de Hebreeen in de woestijn geleiden. Tijdens de Exodus zal alle Joden aanzetten zich te bekeren.) Ze zullen hun vreugde uitschreeuwen ""Waar zijn de Joden, de Arabieren en de Christenen?
Ze zijn allen in Mijn Liefde wanneer ze mijn Vader en uw Vader beminnnen!

MAAK U KLAAR Bron: Sourire de marie, maart 2003.

Maak u klaar Fransen, Nederlanders, Belgen, Duitsers, Europenanen.
Ge zijt in een en ware economische crises getreden. De talrijke verliezen van banen gaan de arbeiders in lange periode van werkelozen storten met, bij deze moeilijke situaties, bijkomende ellende.
De natuur gaat eenvoudig door met zijn vernielingen aan te richten door het water, de wind, en het vuur.
Ik vrees een stijging van geweld wegens ellendige economische toestanden waarin de bevolking moeten gaan leven: een hongerige maag heeft geen oren!
De ecologische rampen gaan veel zaken of ondernemingen die in betrekking tot het toerisme staan te gronde richten. In "Le sourire de Marie" no.301 van december 2002, zei men, sprekend over de Prestige: "De wereld realiseert zich nog niet de volle omgang van de schaden die door de tanker Prestige zullen worden veroorzaakt.
De kusten van Frankrijk zullen aanzienlijke schade ondergaan.

JA, IK BEN EEN KONING. Boodschappen van een Duitse vrouw.

PROFETIES

24-6-1996. Jezus: Het is Mijn Heilige wil, dat gij aan de wereld Mijn woorden verkondigt.
Verkondig het, of men horen wil of niet. Zeg hen: Wie oren heeft om te luisteren, luistere!

16-7-1996. Er verschijnen weldra tekenen aan de Hemel, tekenen, die alle mensen zullen zien.
Wanneer deze tekenen geschieden, dan moeten de mensen boete doen, zoals in Ninive!
Dit is een waarschuwing, allen moeten het horen, de Paus, bisschoppen, priesters en heel het volk.
Zeg aan de priesters, dat ze uren van een eerherstel houden in de parochies!
Zeg hen: God is barmhartig, maar Hij is ook een gerechte God!
Deze geloofsafval Bekeer jullie!

3-4-1998. Deze boodschap moet zo vlug mogelijk doorgegeven worden, tot in de verste uithoek der aarde.

6-5-1998. De gebeurtenissen zullen nu mekaar snel opvolgen.
Wanneer er op een plaats op aarde iets gebeurd, is er reeds iets anders gebeurd elders.
Het is onmogelijk om allen te helpen!
Helpen kan alleen nog maar door het gebed. Bid, bidt, bidt, Wie bid, die geef Ik kracht.

12-12-1999. Keer om, geloof aan het evangelie, leg het niet uit volgens jullie wensen!
Er komen aardbevingen en overstromingen, ook in Duitsland.
De vele ongelukken zijn niet volgens Mijn wil maar de wereld is in grote nood.
Velen zouden voor eeuwig verloren gaan, maar door de rampspoed kan Ik ze redden.

30-9-2000. Veel plagen zullen over jullie komen.
Mijn engelen zijn bereid.
Er zal veel gebeuren, de aarde wordt gedrenkt met het bloed van haar kinderen.
De toorn van God verheft zich in de wind.
Nooit geziene wolkbreuken zullen komen.
De mensen worden bezocht door regen, sneeuw en hagel.
Men gelooft aan het einde der wereld, maar het is niet het einde.
Het is alleen maar een flitsen van Gods toorn over de smarten veroorzaakt door de zonden en de ongehoorzaamheid tegen de Tien Geboden Gods.
Wie is als God? - brengt de aarde tot schudden en beven.

10-2-2001. Eerst komt er een lange regentijd.

10-2-2001. Het komt zoals een wee bij een zwangere vrouw.
Precies bij een barende volgen de weeën elkaar sneller op.
Het komt steeds sneller en veelvoudiger.

18-2-2001. ik kan Mijn straffende arm niet meer weerhouden.
Er is al zoveel gebeurd: Mijn Moeder heeft geweend, gesmeekt, geroepen, maar voor velen tevergeefs.
De storm breekt los, hij komt naar Duitsland!
Het is niet meer te stoppen.
De stem van het geweten is bij zovelen verstomd, maar ze zullen ze weldra horen!

7-3-2001. Ik ben de Heer, je God, de aarde wordt gelouterd zoals in een smeltoven.
De zielen worden rein gewassen door een grote vuurgloed.
Er zal een soort vuur uit de hemel vallen; het brandt maar verbrandt niet.

26-3-2001. Na de regentijd komt de koude; ijs en sneeuw.
Er komen ook schokken en trillingen in het binnenste van der aarde.
Het is zoals bij een vulkaan.

27-4-2001. De tijd die dagelijks donkerder wordt zal weldra worden erkend.
De mensen morren over het weer.
Ofschoon ze nog steeds hopen dat het weldra beter wordt, zullen ze erkennen dat er geen normaal weer zijn kan.
Het zijn de plagen waar Ik dikwijls over heb gesproken.
Het wordt wel weer tijdlijk beter, het zal niet altijd regenen, maar dan komt er iets heel ergers.
Door de tijd van het lijden zullen de harten zich weer openen voor hun Verlosser.
Men erkent de verkeerde levenswijze beter in tijden van rampspoed.
Men stopt met die eeuwige opgejaagdheid en overdenkt het waarom.

Over de Hemel en de hel.
10-4-2004. Zeg het aan allen, draag het uit in de wereld, zeg aan de mensen dat er een hel bestaat!
Velen die bevinden zich in deze eeuwige, nooit ophoudende kwelling, zijn diegenen die nooit aan het bestaan van de hel geloofd hebben.

Grote hulp door het gebed. Moeder Gods: Zeg aan de priesters aan alle ouders dat ze nu met hun kinderen moeten bidden!
Ze zouden de kinderen helpen om zo in de nood een grote verlichting te hebben!
Wie in die dagen bidt, voelt een grote verlichting en een nooit gekende vreugde.

23-2-2001. Ja, Mijn kind, de liefde is het grootste.

6-3-2001. Alles zal veranderen, alles zal gerukt worden in een nieuwe dimensie. De tijd is rijp.

Maar de priesters deden geen eerherstel, en men ging niet voor Mij op de knieeen.
Nu is het groot, zwaar uur gekomen.
Er is geen uitstel meer. Nu vraag Ik jullie: jullie Mijn getrouwen, waak, bid.
Laat jullie niet verwarren door hen die helemaal niets verstaan.
Waak en bid.

De knaap maakte eveneens de boete mee die hem deed delen in het lijden van Jezus en Maria.
Ook hij vastte gedurende elf dagen.
Ik geloof zei hij tot Jezus, dat u veertien of vijftien pijnen hebt gekend.
Ook ik wil er kennis mee maken.
Kunt U ze me laten Zien:"
Tijdens een extase viel hij veertien maal.
Een getuige zegt dat hij op een ogenblik riep tot O.L. Vrouw, die na Jezus was verschenen:
Ik lijd veel, ik ga sterven, het is nu genoeg.
Jezus heeft me niet in die mate doen lijden maar U doet me verschrikkelijk veel pijn.
En Segatashya zei:"
Indien de mensen wisten wat zonden doen lijden!...
Indien ik zoveel moet doorstaan terwijl ik niet heb gezondigd,
Wat zullen diegenen die wel hebben gezondigd dan niet lijden?"

Op 22 december 1982 verklaart Anathalie dat O.L.Vrouw de wereld een aansporing heeft gegeven tot boete en verterving.
Maria en Haar Zoon hebben haar veel doen lijden in navolging van hun eigen lijden.
Zij belegden daarbij de nadruk op de kruisweg, het vallen van Jezus, Zijn dood en verrijzenis.
Anathalie begreep aanvankelijk niet waarom haar werd gevraagd de nacht knielend en met geheven armen door te brengen.
Het antwoord luidde: boete tot herstel van Jezus'lijden en de Smarten van Onze-Lieve-Vrouw.
Om deze redenen vastte het meisje gedurende 14 dagen tijdens de vasten van dat jaar.
Meermaals verscheen Jezus haar om de zin van boetedoening uit te leggen.
Hij wou haar vertrouwd maken met het leed dat Hijzelf had doorstaan gedurende Zijn veertigdaagse vasten in de woestijn.
Ook met de honger en de dorst die hem op het kruis hadden gemarteld.
Jezus vroeg haar te bidden tijdens dit lijden voor het heil voor de zondaars, zoals Hijzelf het had gedaan.

Het was de gelegenheid bij uitstek voor het meisje om aan den lijve te ondervinden wat de Heer op het kruis had uitgestaan...
Dat is het geval van Jezus zelf geweest in de woestijn; zo ook was de duivel niet afwezig bij de boete van de jeugdige zienster.
Hij verscheen haar onder de gestalte van en jonge vrouw die medelijden betoonde en die haar smeekte te eten van wat ze haar aanbood teneinde haar honger te stillen.
Vervolgens onder de gestalte van een zeer sympathieke jonge man die haar rijkelijk maaltijd aanbood.
Tenslotte onder de gestalte van een jong meisje dat er haar toe aanzette enkele druppels uit een glas water te drinken.?

Agnes Kamagaju moest eveneens, opdezelfde wijze en om dezelfde redenen gedurende acht dagen vasten.
Ze moest zwijgend te bed blijven en leed onbeschrijflijke pijnen.
De duivel herhaalde hetzelfde als wat hij met Anathalie had geprobeerd.
Eerst kwam hij als een jonge vrouw opdagen en informeren naar haar gezondheid.
Agnes zweeg.
Toen kwam een op haar moeder lijkende oudere vrouw, die haar voedsel aanbood.
Dat was werkelijk verleidelijk, maar Jezus had haar gewaarschuwd.
Ze kon alleen steun vinden in het kruisbeeld dat naast haar lag.
Agnes greep naar het kruis en de oudere vrouw verdween.
En tenslotte kwam en jongeling haar een gemakkelijk en frivool leven aanbieden.
Dit alles in tegenstelling tot navolging van de Gekruisigde.
Toen al deze pogingen niet slaagden, vertoonde hij zich onder de meest schrikaanjagende voorstellingen in de hoop
Agnes aan het huilen te brengen.
Maar Agnes bleef zwijgen.

ONZE-LIEVE-VROUW STAAT ONS ALTIJD BIJ

Tijdens dat herstel, tijdens boete en versterving staat O.L.Vrouw ons altijd bij.
Op 25 september 1983, wanneer Zij afscheid nam omdat Haar opdracht volbracht was, zei ze tot Agnes:
Heb vertrouwen, aanroep Mij en denk vooral niet dat Ik je vergeten ben.
Wanneer je lijdend bent, zal Ik je troosten, Ik zal je nabij zijn wanneer je het lastig hebt.

DE  JONGE  KERK.

Het  tijdperk  van  de  apostelen -  de  eerste  leiders  van  de  christelijke  kerk -  eindigde  aan  het  einde  van  de  eerste  eeuw  n. C.  De  periode  van  de  tweede  tot  de  vijfde  of  zesde  eeuw  is  vooral  bekend  als  die  van  ‘de  kerkvaders’ ;  de  christenen  die  als  eersten  een  gevestigde  religie  erfden,  maar  die  nog  veel  werk  moesten  verzetten  om  deze  goed  te  begrijpen  en  te  interpreteren.  In  deze  periode  kreeg  het  christendom  de  vorm  die  we  ook  nu  zouden  herkennen,  met  vastgestelde  doctrines,  liturgieen  en  een  kerkhiërarchie.  Veel  van  deze  ontwikkelingen  vonden  plaats  tijdens  de  tweede  en  de  derde  eeuw,  toen  het  christendom  nog  illegaal  was.

HET  ROMEINSE  RIJK.

Het  christendom  ontstond  in  een  ‘afhankelijke  staat’  van  het  Romeinse  Rijk,  een  onbeduidend  land  dat  slechts  theoretisch  onder  Romeins  bestuur  viel.  Toch  gedijde  het  en  kreeg  het  een  identiteit  binnen  de  Romeinse  wereld.  Maar  hoe  zag  die  wereld  eruit ?   Na  de  dood  van  Vespasianus’  zoon  Domitianus  in  96  begon  het  rijk  aan  zijn  machtige  periode,  die  bekend  staat  als  de  tijd  van  ‘de  vijf  goede  keizers’.  Nerva,  Trajanus,  Hadrianus,  Antoninus  Pius   en  Marcus  Aurelius  regeerden  allen  op  verstandige  wijze  tot  laatstgenoemde  in  180  overleed.  Ten  tijde  van  de  dood  van  Trajanus  in  117  was  het  Romeinse  Rijk  het  grootst.  Zijn  opvolgers  waren  zo  verstandig  om  niet  nog  meer  militaire  overwinningen  te  willen  behalen  en  gebruikten  het  leger  om  de  orde  in  het  bestaande  machtsgebied  te  handhaven  en  invallen  van  buitenaf  te  voorkomen.  Er  werd  geen  geld  verspild  aan  zinloze  oorlogen  en  het  rijk  floreerde.  De  pax  Romana,  de  Romeinse  vrede  die  men  beweerde  te  brengen,  was  niet  alleen  een  positieve  term  die  arrogante  veroveraars  gebruikten  binnen  een  rijk  dat  met  geweld  was  veroverd.  Her  Middellandse  Zeegebied  beleefde  onder  de  Romeinen  inderdaad  een  tijd  van  vrede  en  overvloed,  in  ieder  geval  ten  tijde  van  Augustus  en  de  vijf  goede  keizers.  Er  vonden  weinig  oorlogen  plaats  binnen  het  enorme  rijk  en  de  veiligheid  werd  gegarandeerd  door  de  keizerlijke  legioenen.  De  Romeinen  gaven  de  overwonnen  volkeren  een  ongekende  hoge  levensstandaard.  Een  van  de  meest  opvallende  dingen  die  de  Romeinen  deden,  was  dat  ze  mensen  niet  als  ‘overwonnenen’  behandelden.  Integendeel,  ze  wilden  juist  de  barriéres  tussen  veroveraars  en  verslagen  wegnemen  met  een  proces  van  romanisering.  Iedereen  in  het  keizerrijk  werd  geïntegreerd,  wat  betekende  dat  iedereen  eigenlijk  Romein  werd,  maar  ook  de  definitie  van  ‘Romein’  werd  verbreed.  Welke  etnische  achtergrond  je  ook  had,  je  kon  toch  ‘Romein’  zijn.  Iedereen  kon  in  het  Romeinse  ambtenarij  of  andere  beroepen  hogerop  komen,  zodat  er  na  de  tijd  van  Augustus  legerofficieren,  generaals,  plaatselijke  bestuurders  en  zelfs  senatoren  in  de  stad  Rome  waren,  die  niet  uit  Italie  of  de kern  van  de  oude  republiek  kwamen.

Wordt  vervolgd.

VOLG  GOED  DE  LINK  OP  MIJN  SITE ;
www.bloggen.be/medjugorje   

EN  BID  VEEL.
NELLY

Heer Jezus Christus U hebt Uw Moeder Maria
verheerlijkt door haar Onbevlekte Ontvangenis - en door vele andere gunsten.

Geef dat wij, die nu Haar voorspraak inroepen
naar haar voorbeeld mogen leven om later in de hemel met U samen te kunnen zijn.

Dan vragen wij eerbiedig aan U die met de Vader en de H. Geest eeuwig leeft en heerst.

Amen.

.....

Heer Jezus Christus U hebt dikwijls eenvoudige mensen in deze wereld uitgekozen om Uw grote
werken te volbrengen - opdat wij niet groot zouden gaan op onszelf.

Zo hebt U gewild dat Uw Moeder een medaille aan ons zou geven door de Catharina Laboure
om ons te helpen meer te geloven in onze verlossing.

In de Onbevlekte Ontvangenis van Uw Moeder,
zien wij het best waartoe Uw verlossing in staat is.

U hebt in Maria de zonden overwonnen Zij werd er zelfs niet door aangetast.

Wij smeken U, - bevrijd ook ons van de zonden.

Amen.

Ook op dit ogenblik, Heer,
buigt de priester
voor Uw altaar,
voor de gehele wereld en ook voor mij.
Heer en God,
vergeef mij al mijn schulden
en sterk mij voor mijn taak,
dat ik haar goed uitvoer.
Voeg bij Uw allergrootste offer
en bij de schatkamer van Uw Kerk
waarin de verdiensten
van alle heiligen verzameld zijn,
ook mijn lijden, mijn vermoeidheid.
alle tranen van verlangen,
mijn honger en kou,
de dofheid van mijn geest;
al mijn zorgen
voor de vrijheid van mijn vaderland,
voor het welzijn van mijn geliefden
en van mijn vrienden,
voor de zielen van hen
die in de strijd zijn gevallen.
Heer, erbarm U ook over hen
die ons vervolgen en pijnigen;
laat ook zij
de zoetheid van Uw liefde ondervinden.
 AMEN.

Vertrouw op Mij, Ik zal je leiden.
Ik ben je rots, je toeverlaat.
Al komen er nare tijden.
Wees maar niet bang, want heus het gaat.

Je weet toch, Ik heb sterke armen.
Ik draag je en Ik weet de weg.
Laat Mij begaan en kom je warmen.
Aan het troostend woord dat Ik je zeg.

Luister naar Mij, Ik ben toch in je.
Je bent geen speelbal van het lot.
Geloof Mij, wordt stil, bezin je.
Ik plan je leven, Ik je God.

Denk niet steeds aan tegenslagen.
Al is het leven ook vaak hard.
Als mensen je soms overvragen.
Kom dan tot Mij, want ook Mijn pad.

Ging niet voortdurend over rozen.
Elk leven gaat door vreugd en pijn.
Maar heb je voor Mijn weg gekozen.
Probeer dan consequent te zijn.

Ik ben je kracht, geef Mij je handen.
Kijk met Mijn ogen waar je gaat.
Dan zal je hart van Liefde branden.
Voor alle mensen waar je gaat.

Ik wil U volgen Jezus, echt.
En zoek U eerlijk en oprecht.
Ik verlang om opnieuw als een kind te mogen zijn.
Zoals ik uit de moederschoot kwam innerlijk zo schoon en rein.

Al wat slecht is wil ik weren.
Om mij geheel, met uw Vaders geboden naar U toe te keren.
Maar vergeef mij eerst iedere fout.
Dat ik mij gereinigd voel, dat mij niets meer ophoud.

U gaf mij zoveel liefde, toen ik deze nodig had.
Zoveel gekregen, als ik lag te mediteren op de bank of in het bad.
Echt Uw liefde voelde ik steeds weer.
Want dit had deze jongen ook nodig in zijn grote verweer.

Dat was toen in zijn tijd van verdriet en geestelijke pijn.
Nu heeft de Vredestichter de weg gevonden, en wil blijven als een kind zo klein.
Zodat hij de waarheid kan spreken over de slapendedood, over liefde, eerlijkheid en trouw.
Dus Jezus geef dan aan Uw Moeder door, dat ik zoveel van haar houd.

De Goddelijke wereld geeft het niets voor niets steeds aan.
De mensheid zal een verandering ondergaan.
En dat zal met grote onrust kunnen gaan geschieden.
Wat de mens ellende zal brengen in vele gebieden.

Want het kwade zal voorheen gaan triomferen.
Dit zal de mens tot andere gedachten brengen, zodat er velen zich laten bekeren.
Want de Goddelijke werken zullen een doorgang vinden.
En wij allen zullen dan sterker met Onze God gaan verbinden.

Dan zal het goede, het gaan overwinnen van het kwaad.
Want God wil niet dat we kwaad met kwaad vergelden, neem aan deze goede raad.
Want met praten en met het gebed, kan men veel meer bereiken.
Dan landen met fosfor granaten bestrijken.

De Goddelijke wereld vraagd om de wapens neer te leggen.
Dat de liefde het krijgt voor het zeggen.
Dan zal de vrede aan de deur van je ziel gaan kloppen.
Voor een eenheid voor alle volkeren, zodat alle oorlogen zullen gaan stoppen.

Je pijnigt daarmee je medemens.
Want je kunt hem zo ver laten komen dat hij komt over zijn verdrietige pijngrens.
Door onzorgvuldig te oordelen krijg je onenigheden met elkaar.
Voor je er erg in hebt, heb je emotionele gedachten open gemaakt bij hem of bij haar.

Dat kan nu verdriet en pijn, boven brengen, al heb je het dan zo niet bedoeld.
Nu schrik je erzelf van, want dit had je zo van tevoren niet aangevoeld.
Als je dan om je medemens geeft, ga je hoe dan ook je ecxuus aanbieden.
Het is dan te hopen dat hij je dan wil vergeven, anders is hij voor jou ook niet te genieten.

Oordelen dat is nooit goed, alleen God oordeelt over goed of slecht.
Die oordeelt over ons aardseleven, over het kleine of grote onrecht.
Elke handeling in het goede of in het slechte, heeft Hij in de gaten.
Denk eens goed na, van je doen en laten.

Van onzorgvuldig te oordelen, krijg jij zelfs ook moeilijke tijden.
Probeer dit dan te vermijden.
Houd je onzorgvuldige gedachte bij jezelf, en je pijnigt hierdoor dan niemand.
Dan blijf je gelukkig, en er is nooit meer wat aan de hand.

Uit alle landen, zelfs van over zee, kwamen de mensen naar pater Pio om te danken voor ontvangen genaden. Zo kwam ook een echtpaar uit Zwitserland. De vrouw vertelde dat ze zwaar ziek was geweest. De specialisten vonden geen verklaring voor haar ziekte aan de wervelkolom. Ze had ontzettende pijnen moest dagenlang op planken slapen en zij kon steeds maar op een dezelfde zij liggen. De pijn was ontzaglijk en haar man was troosteloos. Onverwacht leenden familieleden hem een boek over pater Pio; voordien hadden zij niets over hem gehoord. Vol vertrouwen schreven zij onmiddellijk aan pater Pio en spoedig kwam het eenvoudige antwoord, dat hij voor hen bad en hun zegende. Enige dagen later, 's ochtens om 5 uur, vertelde de genezen vrouw, leek het plotseling of er iemand in de kamer was. Plotseling nam zei een wonderbaarlijke geur waar ( dat is de onzichtbare aanwezigheid van pater Pio zoals het in de boeken wordt beschreven). Op hetzelfde ogenblik voelde zij een hevige pijn in de wervelkolom, het leek alsof iemand hem uiteentrok. De vrouw wilde het uitschreeuwen, maar haar stem verstikte in haar keel. Onmiddellijk daarop zag zij een hand voor zich, waarop een aantal kleine steentjes lag, net als galstenen. De hand verdween en de vrouw rook nogmaals de wonderlijke geur. Op hetzelfde ogenblik voelde zij zich genezen. Zij sprong op en riep uit: " Ik ben genezen, ik ben genezen!." Daardoor werd haar man wakker. Zij was inderdaad genezen. Door wie? Een grote vraag, maar zij veronderstellen door pater Pio. Zij gingen op reis maar jammer genoeg kon de vrouw pater Pio niet te spreken krijgen door de grote drukte. Maar de man slaagde na 16 dagen in de biechtstoel te komen. Na de biecht vroeg hij: "Pater Pio, mag ik vragen of u mijn vrouw misschien hebt genezen?" Deemoedig antwoordt de pater: "Wel, heb ik het misschien niet goed gedaan? "En hij voegde hieraan toe: "Ga nu weer tevreden en gelukkig naar Zwitserland terug." Nu was de man zeer 'verwonderd, pater Pio wist dat ze uit Zwitserland kwamen en zo werd deze gebeurtenis bevestigd.

Een bekende arts uit Rome bracht zijn vrouw in het laatste stadium van kanker naar pater Pio. Toen de vrouw in een kamer was ondergebracht, ging de arts naar pater Pio in de sacristie en zei: " Pater Pio, ik ben zelf arts, maar menselijk kunnen helpt niet meer bij mijn vrouw, zij is ten dode opgeschreven. Helpt u door uw gebed. Ik reis niet eerder weg dan zij genezen is." Uit nederigheid gaf pater Pio geen antwoord, omdat deze vrouw weer gezond was.

Als dank aan pater Pio en hopelijk ook tot versterking van uw geloof en tot meer eer aan God het volgende voorval. In het jaar 1953 lag een man op sterven tengevolge van lange jaren gevangenschap in Siberië. Hij kwam zwaar ziek naar huis en had in 1953 een hevige instorting. Hij leed aan een zwaar verschrompelde long met af en toe longbloedingen met een koortsachtige toestand. Met het hart zag het er nog erger uit, zoals de dokter zei, in hoge mate beschadiging van de hartspieren. Daarbij kwam nog dat beide nieren ernstig waren aangetast. Na een hevige bloedspuwing, waardoor hij nauwelijks meer kon spreken, was hij stervende. Hij ontving de laatste H. Sacramenten. Toen zag hij plotseling in een droom pater Pio, die hem verstaan gaf, dat hij naar hem toe moest komen. Toen hij weer wakker werd dacht hij: " Het is zo, er heeft eens een Pastoor van Ars geleefd, een H. Franciscus en andere heiligen. Wanneer we nu boeken over hen lezen benijden we mensen, die naar hen toe trokken, ze hebben gezien en gesproken. En nu leeft een pater Pio die de H. Wonden draagt en we gaan hem zo achteloos voorbij. Maar nu hebben vele pelgrims op zijn voorspraak rijke genade ontvangen en wij die niet op hem letten blijven met lege handen. Tevoren wist hij alleen maar dat een pater Pio leefde, die de H. Wonden droeg, maar van alles wist hij nog niets. Toen rees het verlangen deze man nog voor mijn dood te zien. Met dit doel voor ogen wilde ik naar hem toe. Als door een wonder kon alles zo geregeld worden dat ik, hoewel doodziek, op reis kon gaan. Het bleef hem hetzelfde of hij nou in Wenen zou sterven of in Italië. De reis koste hem veel opoffering en uiteindelijk kwam ik bij pater Pio aan. Zodra hij hem zag was hij diep ontroerd. Men raadde hem aan ook bij hem te biechten, hoewel hij maar gebrekkig Italiaans sprak. Hij volgde deze raad op en na lang wachten kwam hij in de biechtstoel. Na de biecht zei pater Pio hem treurig: "Je bent ongeneeslijk ziek, er is geen hulp meer, je moet sterven." Daarbij wees hij hem alle zieke plekken van zijn lichaam, zodat hij hem goed zou begrijpen. Hij was zeer verbaasd dat pater Pio dit alles wist, wie had het hem verteld? Na een lange pauze zei hij, terwijl hij met de hand wees: "Nee, je zult niet sterven. Ik zal je pijn en lijden op mij nemen jij zult weer gezond worden."Hij was buiten zichzelf, zodat hij niet eens "dank u wel " of "God zal het u lonen "kon zeggen. Hij stond op en ging de biechtstoel uit, want dit was zijn laatste penitentie geweest. Lange tijd was hij geheel overstuur door deze gebeurtenis. In de volgende nacht droomde hij dat twee jonge mannen pater Pio op een baar aan hem voorbij droegen. De pater lag op de baar in verschrikkelijke pijnen stervende. Hij zag me treurig, maar vol goedheid aan en gaf me te verstaan: Kijk eens, deze verschrikkelijke pijn die ik lijd, want ik lig op het uiterste, moet ik langzaam van je afnemen en op mij laden. Kortom hij was weer gezond.

Op 5 augustus 1982 verklaarde O.L. Vrouw aan Anathalie dat de bekering erin bestaat door ons af te wenden
van het kwade dat we verrichten, om ons steeds weer vragen te stellen,
vergiffenis te vragen elke dag opnieuw en te vechten tegen de bekoring.

Innige verbondenheid met de gekruisigde...

Velen die God dienen zijn of te ongeduldig of te laks om Gods wil tot het uiterste te volbrengen.
Zo sprak O.L. Vrouw tot Verstine Salima op 27 november 1982.
Zij toonde op een Kruisbeeld waarop Jezus bewoog en een steunpunt zocht.
Zo zei de Heilige Maagd:
Het is Mijn Zoon die een beschutting zoekt maar er geen vindt.
Weliswaar nodigen velen Hem uit maar het is uitgesloten dat Hij Zijn intrek neemt waar zonde heerst.
Dat ieder zijn kruis opneme, ja zelfs aanvaardde dat hij eraan gekluisterd zou worden.
Mijn Zoon zal hem in Zijn eeuwige glorie opnemen".

..........vooral door bekering.....

Het Sacrament van de verzoening is heden ten dage in de vergetelhoek geraakt.
Nochtansis het middel bij uitstek om het kwaad te herstelen en del te nemen in het Mysterie van het Kruis.
Daaromtrent zei Jezus aan Sagatashya op 2 juli 1982:
Er is waardevermindering van het Boetesacrament.
Als argument word aangehaald dat de zondige mens zijn zonden niet dient op te biechten aan een andere mens,
eveneens een zondaar.
Men beweert dat alleen een

HEILIGE BIJ MACHTE IS OM ZONDEN TE VERGEVEN.

DAAROM HEEFT DE PRIESTER DE MACHT OM ZONDEN TE VERGEVEN,

WANT DIE MACHT HEB IK HEM GEGEVEN!

NIET HIJ VERGEEFT

MAAR IK!

HIJ IS MIJN PLAATSVERVANGER OP AARDE.

Zo heb Ik het gewild.
Gaat dan vlug biechten en als u denkt dat u zich vernedert door uw fouten aan een ander op te biechten
denk dan dat u zich alleen tegenover God vernedert".

.....een echt berouw....

Onze-Lieve-Vrouw zei aan Vestina Salima op 27 november 1982 dat zij die geloven in de waarde van het Boetesacrament er een heel gebruik van maken.
Zij zei:
Zij biechten uit schrik voor de straf en niet uit liefde tot God.
Wij moeten dit sacrament ontvangen met en hart vol spijt en leed omdat we God beledigd hebben en met
het vaste voornemen het niet meer te doen.
Het Hemelse leven dient voorbereid door het aanvaarden vanhet kruis.

Bijna allen die zeggen dat ze Christenen zijn, zijn huichelaars.
Immers zij blijven idolen koesteren, te weten, andere belangen die God verdringen".
Het gaat dus op een belangrijke optie in ons leven.
Tijdens dezelfde verschijning heeft O.L. Vrouw de jonge ziensters aan het kruis terwille van de zondigheid van de mensen.

In  werkelijkheid  is  er  niets  bekend  over  hoe  het  christendom  Edessa  bereikte.  De  religie  arriveerde  mogelijk  op  enig  moment  in  de  tweede  eeuw,  wellicht  onder  koning  Abgar  VIII  (  wat  de  verwarring  met  zijn  eerdere  naamgenoot  zou  kunnen  verklaren ) ,  maar  het  is  nog  steeds  waarschijnlijk  dat  Osrhoene  de  allereerste  staat  was  die  het  christendom  tot  zijn  officiële  godsdienst  maakte.  En  niet  alleen  dit  maakt  de  stad  Edessa  noemenswaardig ;  het  was  een  handelsstad  van  cruciaal  belang.  De  grote  weg  naar  het  oosten,  waarover  zijde  en  andere  goederen  vanuit  het  verre  China  werden  aangevoerd,  liep  eerst  door  Edessa  en  vervolgens  naar  Perzie  en  de  rest  van  de  Orient.  Door  de  komst  van  het  christendom  hier,  was  het  praktisch  gegarandeerd  dat  de  religie  zich  verder  zou  verspreiden -  in  ieder  geval  naar  Perzie,  dat  op  dat  moment  in  handen  was  van  de  Parthen -  en  inderdaad  werd  het  christendom  van  Edessa  kenmerkend  voor  heel  de  regio.  De  taal  van  Edessa,  een  dialect  van  het  Aramees  dat  bekend  werd  als  het  ‘Syrisch’ ,  was  eeuwenlang  de  taal  van  het  christendom  in  het  Midden  - Oosten.  De  Parthen,  die  destijds  heersten  over  Perzie,  kwamen  uit  het  gebied  het  oosten  van  de  Kaspische  Zee,  waar  het  zoroastrisme  de  grootste  religie  was.  Deze  was  tot  stand  gebracht  ( mogelijk  rond  1200 v. C. )  door  Zoroaster,  ook  wel  bekend  als  zarathoestra,  een  mysterieuze  maar  wel  zeer  belangrijke  figuur,  die  mogelijk  rond  dezelfde  tijd  als  Homerus  leefde,  maar  wellicht  eeuwen  eerder.  Waarschijnlijk  woonde  hij  in  wat  nu  Iran  is,  of  misschien  Afghanistan.  Hij  predikte  een  nieuw  geloof  dat  vaak  wordt  gezien  als  een  dualistische  religie  rondom  twee  grote  goden ;  een  goede  god  van  licht  en  een  kwade  van  duisternis.  Zoroaster  drong  er  bij  zijn  volgelingen  op  aan  een  goed  leven  te  leiden  en  zich  aan  te  sluiten  bij  de  goede  god,  die  vuur  als  symbool  had.  Hij  geloofde  dat  de  goede  god  ooit  zou  triomferen  en  zijn  volgelingen  zou  belonen  door  hen  op  te  wekken  uit  de  dood  en  te  begeleiden  naar  een  nieuw  tijdperk  van  onsterfelijkheid  en  licht.  Ondanks  de  dualistische  reputatie  is  het  dus  juister  om  het  zorosastrisme  een  monotheistische  godsdienst  te  noemen,  zoals  het  jodendom  en  het  christendom,  aangezien  men  de  goede  god  krachtiger  vond  dan  de  kwade.  Het  zoroastrisme  had  ongetwijfeld  enige  doctrines  die  verband  hielden  met  de  monotheistische  religies,  zoals  het  leven  na  de  dood,  het  oordeel,  enz,  nog  voordat  het  christendom  of  het  jodendom  die  hadden.  Dat  maakte  Zoroaster  tot  een  van  de  meest  invloedrijke  figuren  ooit.  Het  zoroastrime  was  de  toonaangevende  religie  in  Perzie,  maar  het  jodendom  speelde  ook  een  grote  rol.  Vermoedelijk  waren  er  ten  tijde  van  Jezus  zelf  meer  joden  in  Perzie  dan  elders.  Velen,  waren  er  gebleven  na  de  Babylonische  ballingschap,  toen  de  joden  in  de  zesde  eeuw  v. C.  tot  slaaf  waren  gemaakt  in  Babylon ;  een  veelvoud  hiervan  stamde  mogelijk  af  van  de  ‘verdwenen’  tien  stammen  van  Palestina,  die  door  de  oude  Assyriers  waren  verslagen  en  verstrooid.  Wat  de  waarheid  ook  is,  het  ging  veel  Perzische  joden  voor  de  wind ;  de  zijdehandel  met  China,  die  door  Perzié  liep,  werd  beheerst  door  joodse  kooplieden.  Waarschijnlijk  kwam  het  christendom  voor  het  eerst  naar  Perzie  via  deze  overwegend  Aramees  sprekende  joodse  gemeenschappen.  Volgens  een  andere  traditie  uit  de  derde  eeuw  had  de  apostel  Thomas  het  christendom  naar  de  Parthen  gebracht.  Hoe  dan  ook,  tegen  het  einde  van  de  tweede  eeuw  had  het  christendom  vaste  voet  in  Perzie,  hoewel  we  weinig  weten  over  hoe  de  Perzische  christenen  in  die  periode  leefden.

Wordt  vervolgd.