Dank, goede Vader

ik heb begrepen

u houdt van mij niet zoals ik dacht

de pijn heb ik kunnen aanvaarden

ik kan mijn verdriet opnieuw dragen.

U nodigt mij uit om samen mijn ziekte te dragen

een opgave van U, een offer,

ik wil naast uw lijdende Zoon staan

samen het kruis dragen.

Wanneer ik opnieuw somber word

dan gaat mijn blik naar het kruis

dan krijg ik kracht om verder te gaan

misschien kan mijn lijden, mijn offer,

de wereld helpen

misschien want ik weet het niet.

De wereld hunkert naar vrede, naar vreugde

dan verandert mijn lijden

misschien eens in Eeuwige Vreugde.

Ik dank U, lieve Vader,

ik blijf uw kind

ik hou van U. Amen.

Door de handen van de apostelen gebeurden er vele tekenen en wonderen onder het volk. Eensgezind bevonden zij zich allen in de Zuilengang van Salomo. Geen buitenstaanders durfde zich met hen in te laten, maar het volk sprak met grote waardering over hen. Steeds weer sloten zich mensen aan die in de Heer geloofden, grote groepen mannen en vrouwen; zelfs droeg men de zieken de straat op en legde hen daar neer op een bed of een matras, in de hoop dat wanneer Petrus voorbijkwam in ieder geval zijn schaduw op hen zou vallen. Ook de bevolking uit de steden rondom Jeruzalem stroomde in grote getale toe; ze brachten zieken mee en mensen die te lijden hadden van onreine geesten, en allen werden genezen.

ZOMAAR,.,

Als je van iemand houdt

wil je dat af en toe duidelijk tonen

of wil je dat eens duidelijk zeggen,

JE LAAT DAN JE WERK OF SPEL LIGGEN

En je gaat knusjes bij moeder zitten.

Zomaar.

Of je zegt: "Papa, ik vind je een toffe pa!"

Zomaar .

Of je zegt aan je partner: "Ik mag je nog even graag als toen!"

Zomaar.

Of je staat zomaar te staan bij je vriend.

Is dat niet mooi, zeg?

Bidden is ook...

niets anders doen dan,.

zomaar dicht bij God zijn..

Hem zomaar aanspreken met de meeste eerbied...

God zomaar zeggen dat Hij een beste Vader is...

Hem zomaar bewonderen...

Zegene ons daartoe de almachtige God: Vader, Zoon en H. Geest.

'Dit ben ik , zegt Gij wij zien het brood in uw handen. 'Dit ben ik , zegt Gij en wij begrijpen het niet. Gebroken brood in onze handen gegeven kracht om van te leven om met U gebroken brood te zijn. Wat heeft nog zin van wat wij zinvol achten wat heeft nog waarde en wat is nog belangrijk. Muren van aarde storten in , schijnwerkelijkheden vergaan. Is dit dan het uur om onze dwaze dromen te slopen zodat op het veld van onze hoop rode en witte bloemen groeien van een nieuw bestaan. Met handen die reiken naar ieder die zijn hand uitsteekt met een hart dat werelden omvat wilt Gij met ons zijn gebroken brood blijvende aanwezigheid op de weg door de tijd naar het licht van uw morgen.

Amen.

Ik zoek je , Heer , en vind Je in de bomen en in de zon die schittert en die lacht en in de zee waar alle stromen komen en in de maan die luistert naar de nacht. Ik zoek Je , Heer , en vind Je in de tonen van vogelzang en van een wiegelied en in mijn hart waar stilte nu komt wonen en waar Je blijft in vreugde en verdriet. Ik zoek Je , Heer , en vind Je in de mensen die , arm en klein door deze wereld gaan maar die geloven en die vrede wensen aan iedereen die op hun weg blijft staan. Waar liefde is , daar heb ik Jou gevonden daar is het Licht dat Jij ons hebt gebracht en dat ons sterkt in alle droeve standen. O , God met ons , Jij doorbreekt onze nacht.

Amen.

Zacheüs was oppertollenaar, rijk, klein van stuk. De anderen dachten niet veel goeds over hem. Ze vertrouwen hem niet, ze weten goed genoeg dat hij teveel geld vraagt.

Jezus kent de gedachten van deze mensen. Iedereen blijft zoveel mogelijk bij Zacheüs uit de buurt omdat hij een zondaar is, mar Jezus doet juist het tegenovergestelde. Hij gaat naar die man toe en zegt: "Vandaag wil ik bij jou verblijven. Ik wil je gast zijn."

Zacheüs had van alles gedacht of verwacht maar toch zeker niet dat. Jezus te gast bij hem!

En wat doen de mensen ze gaan niet akkoord, spreken er schande over. Hoe kan die Jezus nu bij zo iemand op bezoek gaan?

Regelmatig komen we zulke voorbeelden tegen in het leven van Jezus.

Maar in dit verhaal zien we 2 manieren hoe wij met fouten en zondaars kunnen omgaan.

de mopperende mensen: ze veroordelen, zijn keihard, weg met Zacheüs, daar moeten we niets van hebben; zoals misschien sommige kinderen van onze klas waar we niets van moeten hebben.

Jezus: hij zegt: "Kom maar naar beneden, sluit je weer aan, doe het beter en het is voorgoed vergeven.

Als we nog even naar de knopen kijken en de woorden die er aan hangen: trots, jaloersheid, oordelen, uitsluiting, enz. …. Woorden die ons vertellen over menselijke fouten, zonden die ons leven onaangenaam maken. We hoeven ons daarover niet te schamen we moeten ook niet zeggen dat we die fouten nooit maken. Maar waar we wel voor moeten opletten is dat deze fouten ons niet moedeloos maken. Ze mogen ons geen gevoel geven dat we mislukt zijn. En waarom niet? Omdat Jezus ons leert dat we om onze fouten niet veroordeeld worden ALS we het beter willen doen.

Als we dat weten en onthouden kunnen we steeds opnieuw beginnen en is er nu iets mooier dan weer een nieuwe kans krijgen?

Ik geloof in God

die wil dat alle mensen

bij elkaar horen:

samen in één kerk

Ik geloof in de kerk

die een huis is

voor alle mensen:

voor groot en klein;

Dag Kerk,

Doe je deur maar open

voor alle kinderen:

voor het kind dat alleen is,

voor het kind dat pijn heeft,

voor dat het kind dat rammelt van de honger.

Laat alle kinderen maar binnen,

dan zijn ze thuis.

Dag Kerk,

We geloven wel in jou.

We geloven ook in Jezus

en in God die zijn Vader is.

Er is een huis voor ieder mens,

Een huis dat 'hemel' heet of eeuwigheid.

En wand voor wand, heeft God dat huis

bij voorbaat al gekleed

met paarlemoeren vreugden ,

met heilige mensen

Als wij eens dankbaar konden zijn

Vandaag al, om het licht

dat wazig maar in hoop gehuld

het heerlijk vergezicht

van morgen laat vermoeden

dan zou ons ongeduldig hart

dat moe werd aan de tijd

genezen en

tot moed gewekt

op voor hand al verblijd

zijn en tot vrede komen.

Met alle heiligen om ons heen.

God heeft ons een warm huis ingericht

met licht en bloemen voor het raam

en als wij straks

met lichte tred en vuur in d'ogen

zal alles in ons zingen;

Aan alle pelgrims die ik ken,

wens ik een blij gemoed

en gouden vriendschap onderweg

een God die ons behoedt

zolang de weg nog duurt

dichtbij met al zijn heiligen.

Onze vrede mag niet afhangen van de mensen.

De Heer: Mijn zoon, als gij in vrede leeft met iemand, omdat hij het met u eens is en met u samen kan leven: dan blijft gij onzeker en geremd. Maar als gij uw toevlucht zoekt bij de altijd levende en onveranderlijke Waarheid, dan zult gij om het weggaan of de dood van een vriendin of vriend u niet in somberheid bedroeven.

De liefde voor uw vriendin of vriend moet in Mij haar steunpunt vinden. Wie u echt goed lijkt en u bijzonder lief is in dit leven, moet gij beminnen ter wille van Mij. Zonder Mij heeft vriendschap niet haar eigenlijke waarde en kan ze ook niet blijvend zijn. Er is ook geen ware en onbaatzuchtige liefde, als Ik de band daarvan niet ben.

Daarom moet gij als de dood zijn voor die manier van mensen-beminnen; zelfs in die mate dat wat u betreft, gij best zonder menselijk gezelschap zoudt willen leven.

Des te meer nadert een mens tot God, naarmate hij zich verder verwijdert van alle aardse voldoeningen.

En des te hoger stijgt iemand tot God op, hoe dieper hij in zichzelf afdaalt en onbeduidender wordt in eigen ogen.

Maar wie zichzelf iets goeds toeschrijft heeft de toegang geblokkeerd als Gods genade komt; want de genade van de Heilige Geest zoekt altijd een nederig hart. Als gij uzelf eens waarachtig wist te ontledigen en alle aardse liefde op te ruimen, dan zou Ik u met een vloed van gunsten overstromen. Als gij let op wat geschapen is, onttrekt gij u het zicht op de Schepper. Leer uzelf in alles omwille van de Schepper overwinnen: dan zult gij de kennis van het goddelijke kunnen bereiken. Iets mag nóg zo gering zijn: als het aandacht en liefde krijgt op een wijze die niet is verantwoord, houdt het u af van het hoogste en trekt het u omlaag.

BEVEL AAN DE BRUID OM EEN BEDEVAART NAAR HET GRAF TE MAKEN VAN SINT-ANDREAS TE AMALFI.

ZESDE BOEK, KAP. 107.

Gods Zoon spreekt tot Zijn bruid zeggende: "De arend ziet van omhoog, wie zijn jongen kwaad wil doen, en vliegt er heen om hen te waarschuwen. Zoo voorzie ik de dingen, die nuttig zijn. Daarom zeg ik soms blijft en soms zeg ik gaat. En omdat de tijd nu daar is, gaat naar de stad Amalfi, naar mijn apostel Andreas, wiens lichaam mijn tempel was, met alle deugd versierd. Daarom is daar (de voorraadkamer der gelovigen) hulp voor de zondaars.

Want, zij die met gelovig gemoed naar hem toe komen, worden niet alleen van zonden bevrijd, maar zullen ook in eeuwigheid overvloedige vreugde genieten. En dit is niet verwonderlijk, want hij schaamde zich niet over mijn kruis maar droeg het met hoogmoed. En daarom schaam ik mij niet hen te ontvangen en aan te horen, voor wie hij bidt. Want zijn wil is mijn wil. Maar als gijlieden bij hem geweest zijt, keert dan spoedig naar Napels terug en blijft er tot aan mijn geboortedag."

De bruid antwoordde: "O Heer, onze tijd verloopt, en ouderdom en ziekte naderen, en hulp uit de wereld en geld verminderen." Onze Heer zeide: "Ik ben de Schepper der natuur, de Heer en Hersteller; Ik ben ook een hulp in nood en een beschermer en gever. Want evenals hij, die een geliefd paard heeft, zijn vruchtbare weide niet spaart, voor het voedsel van het paard, doe ook ik, die alles heb e niets nodig heb. En ik zie en beschouw de gemoederen val alle mensen. Ik gaf die mij beminnen den lust om weldaden te bewijzen aan mijn vrienden, opdat zij beter worden door de gebeden van goede mensen en ter wille van hen."

We zeggen dat er Iets moet zijn, maar we houden ons doof en snappen het niet. De Here Jezus Christus zei: De mensen horen en zien Mij wel, maar begrijpen Mij niet. Hun hart is onverschillig, hun oren zijn doof en hun ogen zitten dicht. Daarom zullen zij niets zien, horen of begrijpen. Daarom kunnen zij niet naar God terugkeren, want dan zou Hij hen moeten genezen.

Wie oren heeft, die hore.

Bovennatuurlijke verschijnselen in Australië

Vassula zegt:

'Christus is meer dan ooit bedroefd omdat Zijn Woorden met voeten worden getreden en op dove oren zijn gevallen. Niemand luistert naar wat Christus wil in onze tijden, maar voortdurend wordt Zijn Nobel Thema aangevallen door de Zijnen, door het 'privé meditaties' te noemen. Zij doen niet Gods wil en beletten anderen te luisteren naar wat Gods wil is in onze tijden. Met andere woorden, zij houden de sleutels van het Koninkrijk van God vast, zijzelf gaan er niet binnen en ze staan anderen ook niet toe er binnen te gaan. Hij heeft uiterlijke tekenen gegeven door op mij te verschijnen, en daar zijn veel mensen getuige van geweest; en nu toont Hij Zijn verdriet op een levende persoon daar de mensen Zijn uiterlijke tekenen negeren.

Vandaag de dag lijkt het zeer moeilijk voor velen om geestelijke manifestaties te aanvaarden; en nog meer dat Christus kan spreken tot een persoon; hun verstand is gefixeerd op naturalisme (een theorie die ontkent dat een gebeurtenis of object een bovennatuurlijke betekenis heeft; vooral de leer dat wetenschappelijke wetten geschikt zijn om alle verschijnselen te verklaren) en heeft het wezen van God Zelf en alles wat spiritueel is verloren. Dus wordt alles wat van God komt vandaag de dag onderzocht op een naturalistische wijze en elke bovennatuurlijke kracht, die van God komt, ontkend'.

Avo's introductie

Marianne, Rooms katholiek, is lid van de gebedsgroep van H.W.L.i.G. op de Goudkust in Queensland, Australië. Deze gebedsgroep komt daar tweemaal per maand bijeen in het huis van Avo en Suzy Vardanian, eenmaal overdag en eenmaal 's nachts. Er is ook een gebedsgroep van jonge volwassenen die eenmaal per maand bijeenkomt in hun huis. Marianne is met de boodschappen van H.W.L.i.G. in contact gekomen in het begin van de jaren negentig, maar heeft ze nooit serieus gelezen totdat ze Avo en Suzy leerde kennen in de late jaren negentig, en deel begon te nemen aan hun toen kleine gebedsgroep, wat tot een diepere bekering en intimiteit in haar met Christus leidde.

Vier dagen voordat Vassula Australië bezocht voor haar bezoek aan zeven steden, om in dit continent te getuigen op het einde van februari 2001, begon het beeld van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, in het huis van Avo en Suzy, olie te zweten. Vanaf dat moment begon de gebedsgroep te groeien en was onze Heer zo goedgunstig de gebedsgroep te overspoelen met veel andere gaven, allereerst met veel bekeringen en een diepere intimiteit met Christus onder degenen die de gebedsbijeenkomsten regelmatig bezochten. En dan in februari 2004 met de manifestatie van Zijn stigmata-wonden op Marianne, wat doorgaat tot op de dag van vandaag. Veel andere wonderen zijn gevolgd sindsdien in de vorm van glitter, olie en naar rozen geurend heilig water, wat onze Heer doorgaat te geven tot vandaag toe.

Er zijn veel fysieke en geestelijke genezingen gemeld als resultaat van de olie en de andere wonderen.

De meest frappante fysieke genezing is het plotselinge verdwijnen van een gezwel in een van de longen van Jenny (een lid van de gebedsgroep van H.W.L.i.G.), als gevolg van het bidden van Marianne over haar en door het aanraken met de olie van haar handen, maar ook door Jenny olie te geven uit de fles die onze Heer zo nu en dan vult op het altaar in het huis van Avo en Susy . Jenny gebruikte die olie ook om met watten haar borstkas royaal in te wrijven.

Het is interessant te bespeuren dat het beeld van de Onbevlekte Ontvangenis, dat olie begon te zweten in februari 2001, door Marianne aan Avo en Susy geschonken is op 8 december 1999, dus op de feestdag van de Onbevlekte Ontvangenis.

Noch Marianne, noch Susy of Avo wisten wanneer het de feestdag was van de Heilige Moeder, iets wat ze later ontdekten, daar de Orthodoxe Kerk het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis niet heeft, en Avo en Suzy gedoopt zijn in de Armeens Apostolische Orthodoxe Kerk.

Enkele verklaringen over de bovennatuurlijke manifestaties in Australië

Een brief van Vassula

Ik wil alleen nog enkele dingen zeggen over het fenomeen van het geschitter, de glitter. In Venuzuela is dit verschijnsel een oud fenomeen dat sinds jaren bestaat, en de definitie van dit verschijnsel, zoals Fr. R.Laurentin het aan mij voorlegde in de bus tijdens de pelgrimage toen ik naast hem zat, zijn genaden van God. Ik vroeg hem vooral waarvoor ze zijn, en dit was zijn antwoord:

De schittering van de beelden, zoals in het geval Venezuela, waar O. L. Vrouw. verscheen aan een non en haar boodschappen gaf, viel van haar gewaad dat bedrukt was met sterren. Een van de sterren viel van het gewaad en brak in zeer veel glitters. Een teken dat werd geduid als genaden die Venezuela bedekten. Sinds dat moment krijgen veel vrome mensen, die God nabij zijn, de glinstering op zich. Het beeld van O. L. Vrouw in het klooster van die zienster, dat een beeld van de Rosa Mystica is, heeft over het geheel en rondom zich gouden glitters. Een zeer oude non uit een ander klooster in Caracas, die inderdaad een heilige is, heeft mij meegenomen naar die zienster-non om haar te ontmoeten, en ik zag het beeld van de Rosa Mystica, overdekt met goudstof. De volgende dag belde de oude non mij dringend op en vroeg mij verheugd haar te bezoeken in haar klooster, om mij te laten zien dat in haar kleine kamer alles rondom haar bed goudglitter was, en in haar hart wist zij dat O. L. Vrouw haar had bezocht.

Als een valse ziener beweert boodschappen te ontvangen en omgang heeft met Satan omdat zijn of haar bedoeling het is goedhartige mensen te beroven en zich te verrijken, is aan Satan, die een legalist is en een specialist in het naäpen van God, de macht gegeven om te produceren, na te apen wat van God komt. Hij wordt uiteindelijk ontmaskerd, maar na veel mensen met goede bedoelingen te hebben geschaad. We kennen slechte zieners, die ook glitter hadden, maar niet langdurig. Ze zijn ontmaskerd.

De tekenen van God zijn ook voor een bepaalde reden bedoeld. Hierbij heeft men onderscheidingsvermogen nodig. Zeer weinig mensen hebben de gave van onderscheiding. Zoals ik het zie is de vrouw met de stigmata (Marianne) een rustige persoon, die nooit iets heeft gevraagd. Ze ontving de stigmata en uit de wonden komt een aantrekkelijke geur. Ze leed ze voor het eerst gedurende de vastentijd. Daarna met Pasen. Er kwam olie uit haar gelaat en haar handen. Deze olie is van dien aard dat zij zieke mensen zalft, zoals Myrna. Uit alles wat zij aanraakte (religieus) stroomde mirre. Daarna was het de Hostie die in vlees veranderde, en bloed in haar mond. We kennen ook Therese Neumann, die precies hetzelfde verschijnsel had wanneer haar ogen zich vulden met tranen en zij tranen van bloed schreide. Het is niet noodzakelijk vereist dat er boodschappen volgen op de stigmata. Bijvoorbeeld Padre Pio heeft geen boodschappen ontvangen maar wel de stigmata.

Maar als het bovennatuurlijke doorgaat, of wanneer er zieners zijn die O. L. Vrouw of Jezus zien, of wanneer iemand de gave van locutie heeft ontvangen, is het ook Satan in het begin toegestaan tussenbeide te komen (zodat hij niet tegen God kan zeggen dat hij geen kans heeft gehad) en hij zal proberen te bederven wat feitelijk van God komt. En hier is dan onderscheidingsvermogen noodzakelijk.

De zieners van Medjugorje zagen op een bepaald moment een imitatie maagd Maria. Het was Satan, die aan hen verscheen in de gedaante van O. L. Vrouw, en zij ontdekten dat door naar de voeten te kijken, waar ze bokkenpoten zagen. (Hij kan niet volledig perfect verschijnen en moet altijd een teken van zichzelf houden, anders zal hij ontploffen). Ook aan Padre Pio is aan het begin van zijn ambt de duivel verschenen als een monnik, die hem een brief gaf waarin hem werd aangeraden dat klooster te verlaten en naar een ander te gaan, maar toen hij het las vloog de brief in brand en herkende hij de duivel. Ook aan mij verscheen de duivel in het begin als mijn engel, en probeerde mij te zeggen dat God nooit op deze manier tot mensen spreekt. Toen uitte hij een belediging, die ik kende, en nam toen de vorm en de manier van spreken van mijn overleden vader aan en vroeg mij te stoppen met schrijven. Daarna zei hij weer iets lelijks dat ik kende. Hij zal altijd zijn handtekening achterlaten.

Wat betreft het verschijnsel van de grote fles die zich gedurende de nacht vulde en het coliseum op de muur, getekend in olie, moet men hier opletten. We moeten niet al oordelen maar onze ogen openhouden en kijken. We moeten niet tot voorbarige conclusies vervallen door het te veroordelen, voor het geval dat het werkelijk van God komt, maar voorzichtig blijven en het de tijd geven, zoals ik tegen Avo zei, voor deze twee bijzondere tekenen. Geef het de tijd, en de tijd zal het zeggen. Avo is een nederige persoon, en hij en Suzy werden nooit beledigd maar aanvaardden mijn advies.

We moeten ook weten dat deze dingen gebeuren in het huis van Avo en Suzy, samen met hun vriendin Marianne, die lid is van hun gebedsgroep. Vanaf toen, met wat daar gebeurt, is hun gebedsgroep gegroeid van enkele leden tot honderd deelnemers, die regelmatig komen bidden. Hun huis is een kapel geworden, dagelijks gevuld met mensen die voortdurend bidden. Dit Armeense echtpaar is niet op geld uit, integendeel, ze hebben vanaf het begin veel van hun eigen geld gegeven, jaren geleden, om de boodschappen van H.W.L.i.G. te bevorderen, waren zeer trouw aan de boodschappen van H.W.L.i.G. en gaan nu naar Armenië om H.W.L.i.G. weer op te richten, dat verzwakt en uiteengedreven is door Satan, enkele maanden na mijn bezoek aldaar. Ze zullen proberen een juist verslag en een goed getuigenis te geven aan de Catholicos (De paus van de Armeense kerk) over H.W.L.i.G., die de boodschappen vervolgt. Ze zullen afwezig zijn van hun huis (in Australië) gedurende enkele maanden, om te getuigen en erop toe te zien dat het hart van Armenië zich weer opent om de boodschappen van H.W.L.i.G. te ontvangen en te verwelkomen.

In Christus

Vassula

Goede Vrijdag - 6 april 2007

door Avo Vardanian

Dit is het vierde 'Stigmata' Pasen van Marianne, als ik het zo mag zeggen. Sinds de vastentijd van 2004, toen Marianne de manifestaties van Christus 'Heilige Wonden' voor het eerst begon te ontvangen in de palm van beide handen, achtte onze dierbare Heer het gepast sinds toen, vanuit Zijn onophoudelijke Liefde voor ons, door te gaan met het tonen van Zijn Heilige Wonden op verschillende wijzen, meestal gedurende de heilige periode die naar Pasen leidt, maar zeer hevig op Goede Vrijdag.

De foto met bloed, dat stroomt uit de ogen van Marianne, zijn alle genomen door de jongste zoon van Marianne, die toen aanwezig was.

Hoewel de Wonden uitwendig zijn en veel pijn en ongemak veroorzaken, worden ze andere keren ondraaglijk. Het innerlijk lijden van Marianne is veel groter; lijden dat komt in de vorm van angst, verdriet om zielen. De afkeer die Christus heeft bij het zien van de zonden, door alle tijden heen, die Zijn Lichaam heeft gedragen, de smart van onschuldige slachtofferzielen en het zien van het lijden van Zijn Moeder, wat Zijn smart nog deed toenemen, wat Zijn Hart brak en dat altijd met Haar Onbevlekte Hart is verbonden.

'Christus heeft ons alles gegeven, zelfs Zijn eigen leven en het ondergaan van de vernederingen en de woede van de mensen, om hun zielen te redden en degenen die Hem kruisigden te verlossen, en voor degenen die Hem nog steeds, tot op de dag van vandaag, kruisigen door Hem te verwerpen, wanneer Hij door de Boodschappen van Het Ware Leven in God in deze tijden komt met de boodschappen die Zijn grote reddingsplan van de daken schreeuwen om ze te redden… maar…Zijn kreten vallen op dove oren en worden door velen volkomen genegeerd'.

Veel van de verwoording in deze tekst is van Marianne.

Marianne laat zien hoe zij op deze foto naar de hemel opziet en bij de Vader ervoor pleit Zijn Gelaat niet van haar af te wenden. Christus heeft haar toegestaan iets te ervaren van wat Hij in de laatste momenten op Zijn Kruis heeft ervaren.

Naast het voelen van lijden dat samenhangt met de afwijzing van Christus door de mensheid, zegt Marianne dat zij ook lijdt ten gevolge van de onmiskenbare lichamelijke pijn; tegelijkertijd, zoals zij het stelt, is zij totaal verbonden met Christus in een soort extase die zij beschrijft als transcendent en Bitter Zoet, wat de zinnen ongevoelig maakt voor al het andere.

Dit jaar kwam de jongste zoon van Marianne (hij is 25 jaar) bij haar, op eigen initiatief, vanaf Witte Donderdag namiddag tot Vrijdag laat in de namiddag, zeer wel wetend wat onze Heer gedaan had met Marianne in de voorgaande drie jaren, en van de reële mogelijkheid dat er iets zou gebeuren tijdens zijn verblijf bij zijn moeder.

Bij nader inzien zegt Marianne: 'Dit was door God geïnspireerd opdat hij een ooggetuige zou zijn, voor de eerste keer, van Gods bovennatuurlijke manifestatie van Liefde, door de ervaring van een druppel van Zijn passie op een van Zijn geringste schepselen, zijn eigen moeder, iets waarvan hij zei dat hij het nooit zou vergeten. Zijn bezoek kwam zuiver vanuit zijn hart: om er voor mij te zijn in de geest van liefde en zorg'.

Uit respect voor zijn verlangen dat zijn naam niet zou worden vermeld, zullen we naar hem verwijzen door de initialen Bj. Hij moest op vrijdag vertrekken om 17.30 uur voor de trein terug naar Brisbane aan de Goudkust, waar hij de volgende ochtend voor zijn werk moest aantreden.

Terwijl verdriet en melancholie deel uitmaakten van de meeste dagen van de vastentijd, waarin de Passie van Christus zich manifesteerde, nam dit toe, meer intensief, tijdens de Goede Week. Het werd steeds intenser vanaf Witte Donderdag.

Marianne dacht dat de Heer, nu Bj bij haar was, zou afzien van het geven van uitwendige tekenen en wonden, met vloeiend bloed, om hem niet te shockeren. Maar zo ging het niet. Vroeg in de ochtend van vrijdag kon zij haar hevige innerlijke verdriet en lijden niet verbergen.

Marianne koos ervoor haar gevoelens niet voor Bj te verbergen opdat hij zou begrijpen dat zij er behoefte aan had door hem van tijd tot tijd voor intiem contact met Christus alleen gelaten te worden.

Ondertussen besteedde hij zijn tijd met noodzakelijke karweitjes rond het huis, met het koken van eten voor hen beiden, daar hij gourmet chef is en er van houdt te koken. Hij vond ook tijd voor werk in de tuin.

Marianne besteedde een korte periode met Bj voor een kopje thee en maakte hem deelgenoot van het lijden dat zij ervoer.

Kort voor 14.30 belde ik Marianne op om te vragen hoe het met haar ging. Zij antwoordde met een zware stem, sprekend met een langzame, lage stem, en liet mij weten dat zich in haar hoofd een enorme druk opbouwde, tegelijk met de pijn, zozeer dat ze het gevoel had dat haar hoofd zou exploderen. Zij verklaarde dat er tot op dit moment geen uiterlijke tekenen zichtbaar waren.

Marianne merkt hoe een plotselinge windvlaag, vergezeld van donder en regen, over de plaats kwam, 5 tot 10 minuten na mijn telefoongesprek met haar. Het duurde zeer kort. Ik merkte deze plotselinge windhoos ook boven in mijn studeerkamer (we wonen heel dichtbij Marianne). Ik herinner mij dat ik mijn raam moest sluiten omdat de wind mijn papieren wegwoei. Er viel ook wat regen naar binnen.

Ik zal Marianne met haar eigen woorden de blijvende en belangrijkste gebeurtenissen van de dag op de volgende bladzijden laten beschrijven, toen ik een video maakte van haar latere vertelling over haar ervaring. Mijn vrouw Suzy typte de woorden van Marianne terwijl zij keek en luisterde naar de video.

Boodschap van Het Ware Leven in God van 3 december 1988:

Jezus zegt: 'beminden, toen er kort geleden weer een scheuring onder jullie plaatsvond, werd een deel van Mij weggerukt, ja, ze waren er zich niet van bewust dat zij een deel van Mijn Lichaam afscheurden, Mijn beminden…verdien Ik dat? waarom Mijn Hart verscheuren? Waarom scheuren aan het Hart van jullie God? waarom Mijn ogen vullen met nog meer bloedige tranen? (Jezus'beeltenis verscheen in extreem lijden. Zijn ogen vulden zich met Bloed, met eromheen een korst Bloed).

Ik smeek jullie, als een bedelaar die verlamd is door zijn eigen vrienden, allen terug te keren tot Petrus, en één te zijn zoals de Vader en Ik één zijn. Ik roep ook allen op, die Mijn Moeder verwerpen (de Protestanten) om hun oren te openen en te horen. Mijn Moeder is de Koningin van de Hemel. Haar Naam is 'Moeder van God'. Ik maak geen verwijten aan hen die het niet geweten hebben; Ik probeer jullie terug te brengen tot De Waarheid; Ik roep ook op tot bekering van deze wereld; Ik herinner diegenen, die vergeten zijn dat Ik Almachtig ben, eraan dat zij Mij niet moeten vergelijken met zichzelf, (degenen die nu Gods huidige Werken rationaliseren) Ik herinner jullie allen eraan dat jullie leven in het Einde van de Tijden, en dat Mijn Tekenen dus zijn toegenomen… De Schriften worden vervuld…'

Marianne herinnert zich: ik had juist zeer moeizaam met je aan de telefoon gesproken, ik zat op de bank, met Bj links van mij, mijn handen aan mijn hoofd om te proberen de pijn en de druk op een of andere manier te verlichten, wat door Bj duidelijk te zien was. Dat, samen met de plotselinge onweersbui, deed hem zijn ogen wijdopen sperren, met een uitdrukking van 'wat gaat er nu gebeuren?' Ik voelde nattigheid op mijn hoofd, want mijn handen waren daar om te proberen de pijn en de druk te verlichten, en ik zei tegen hem: 'Wil je even kijken, want het is erg nat in mijn haren'. Hij keek en liet mij weten dat het inderdaad bloed was. Ik kon plotseling niet meer zien en schreide toen van smart. Ik had een brandend gevoel in mijn ogen, bloed dat uit mijn ogen begon te komen. Ik vroeg er hem dus naar, en hij zei: 'Ja', het was bloed. Even later werd het geleidelijk minder.

Ik ging liggen, en hij moest naar buiten. Terwijl hij buiten was, had ik een beetje respijt, hoewel erg kort. Gedurende deze tijd liet Christus mij begrijpen dat Zijn genade op mij rustte, en dat Hij mij toestond Zijn bittere beker met Hem te delen. Hij moedigde mij aan deel te nemen aan Zijn Kruis voor de bekering van de zielen, voor eerherstel voor het uiteenscheuren van Zijn Lichaam, voor hen die Hem, Zijn Moeder en al Zijn priesterzielen en apostelen van de laatste tijden openlijk bespotten, die vervolgd worden om Zijn nobele Boodschappen, die speciaal zijn gereserveerd voor deze tijden van Hel op aarde, door openlijke rebellie tegen alles wat heilig is, en voor die zielen die zeggen dat ze Hem kennen, maar Hem toch door hun onverschilligheid en valse nederigheid, uur na uur op de weg van Calvarië leiden. Christus verzekerde mij telkens weer dat dit alles niet tevergeefs is, en dat veel genaden zullen worden verkregen. Gerustgesteld loof ik Hem, onooglijk als ik ben, met een groot verlangen prijs ik Hem, wetende dat ik door zelf te vervagen een zuivere afbeelding word waarop Hij zijn afdruk kan plaatsen, om het even welke Hij wil. Het enige dat telt is dat Hij verheerlijkt wordt. Dit begrijpen vond in een relatief korte tijd plaats.

Bj was stil, dat is zijn aard, maar je kon zien dat hij volledig overweldigd was, hij leek onder shock te staan.

Ik vroeg om wat water. Hij ging en bracht mij meerdere glazen water, maar niets leste mijn dorst.

Ik stond op toen ik beter kon zien en liep naar mijn altaar om dichter bij de beeltenis van Jezus te zijn. Ik zat op een stoel, nabij de tafel, omdat ik duizelig en gedesoriënteerd was. Opnieuw begonnen mijn ogen te branden, en deze keer merkte ik dat het bloed in stromen kwam, uit beide ogen en de kruin van mijn hoofd.

Ik riep: 'Bj Bj kom' en hij kwam dus en ging naast mij zitten en hielp mij, want ik was over de tafel gevallen. Toen ik gevallen was liet ik hem weten dat ik zozeer getroost werd doordat hij er was. Hij vroeg mij of hij iets voor mij kon doen. Ik zei: 'Nee, ik ben zo blij dat je er bent'. En hij zei: 'Ik ben zo gelukkig. Ik ben hier voor u, mamma'. Toen begon ik ongecontroleerd te schreien omdat ik weer een toenemen voelde, en dan, alles wat ik weet, dat vertelde hij mij later, dat mijn ademhaling oppervlakkig en begrensd was. Ik snakte naar adem. Mijn mond vulde zich. Ik kon bloed proeven en het was veel, want ik slikte voortdurend. En toen zei ik: 'Bj, ik slik bloed'. Ik ging weer omlaag, viel weer over de tafel, en dat was het moment waarop mijn ademhaling steeds minder werd en ik slikte en stikte, en daarna hield ik gedurende korte tijd op te ademen.

under photo: Marianne probeert het bloed door te slikken dat aanhoudend toenam in haar mond.

Tijdens deze momenten riep ik spontaan uit: 'Oh, hoezeer lijdt Hij voor ons. Oh, hoezeer lijdt Hij bij het zien van Zijn Moeder'. Dat was toen Hij leed op het Kruis, bij het zien van Zijn Moeder terwijl Hijzelf stikte. Ik weet niet precies hoelang het duurde en plotseling was alles voorbij. En Bj zei: 'O mamma, u zult mij niet willen geloven maar het is 3 minuten over 3'.

Hij wist dus dat dit moment een betekenis had. Ik voelde op dat moment een totale vrede. Ik was uitgeput maar verkeerde in totale vrede, nauwelijks ademend, maar op een vredige manier. Het was zo ongelofelijk. Hij zat daar, met zijn arm om mij heen, gedurende enige tijd, en het was zo privé, intiem en mooi.

Ik herinner mij de gedachte die bij mij opkwam, namelijk dat Jezus op het Kruis zei: 'Moeder, Ik geef U Uw zoon Johannes, en tegen Johannes, dit is je Moeder'. Ik ervoer het als een zeer mooi, intiem en privé moment. Ik zegende God en zei: 'Dank U dat U mij de gelegenheid geeft met mijn zoon te zijn en dit met hem te delen', want het was zeer intiem, en het is niet iets dat met iedereen kan gebeuren. Het was een zeer groot geschenk dat mijn zoon er getuige van kon zijn. Hierna waste ik mij, net voldoende om verder met hem te zijn.

Later die avond gingen Suzy en ik naar Marianne. Zij was uitgeput en haar gezicht en nek waren nog rood gekleurd.

In deze nieuwsbrief heeft Marianne geprobeerd ze veel mogelijk in duidelijke menselijke bewoordingen haar diepste gevoelens van diepe eenheid met Christus te beschrijven gedurende deze momenten van intens innerlijk en uiterlijk lijden rond drie uur. Christus heeft Marianne toegestaan tot op zekere hoogte te ervaren wat Hij doormaakte tijdens deze laatste momenten op het Kruis, voordat Hij Zijn laatste adem uitblies. In dit opzicht verwijst Marianne naar deze passages in deze nieuwsbrief waar zij gewag maakt van het slikken van bloed en het stikken, waarbij haar ademhaling duidelijk leek te hebben opgehouden, zoals haar zoon Bj merkte. Op het toppunt van dit alles stond Christus Marianne ook toe Zijn smart om Zijn Moeder te ervaren toen Hij haar smart zag om Haar Zoon die zozeer leed op het Kruis.

Gemengde blauwe en gouden glinstering op het beeld van het Heilig Hart van Marianne.

In de zeer vroege uren van Donderdag 29 maart 2007, in de week die voorafging aan de Goede Week, zweetten de ogen van Marianne bloed.

Bron,  http://www.tlig.org/nl.html

"Leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze" (Matteüs 6:13).

Een verleiding is een verlokking iets verkeerds te doen door een belofte van genot, gemak of voordeel.

Iedereen wordt verzocht. Jezus zegt dat wij om Gods hulp moeten bidden. In het hof zei Hij aan Petrus, Jacobus en Johannes: "Waakt en bidt, dat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak'' (Matteüs 26:41). De discipelen verlangden te doen wat juist was, toch hebben zij kort nadien Jezus verlaten.

Wat is de oorsprong van verzoeking? "Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking. Maar zo vaak iemand verzocht wordt, komt dit voort uit de zuiging en verlokking zijner eigen begeerte. Daarna, als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort" (Jacobus 1:13 t/m 15).

Merk op dat de verzoeking zelf nog geen zonde is. De zonde ontstaat wanneer wij aan de verleiding toegeven.

Verleidingen komen niet van God maar van de satan. Paulus was om de Tessalonicenzen bezorgd: "Daarom kon ik het ook niet langer uithouden en zond hem om mij te vergewissen van uw geloof, of de verzoeker u misschien verzocht had en onze inspanning vruchteloos zou geworden zijn" (1 Tessalonicenzen 3:5).

Christus heeft niet gezondigd, maar Hij werd wel verzocht. "En Hij werd in de woestijn veertig dagen verzocht door de satan" (Marcus 1:13).

Jezus leert ons hoe wij verzoekingen kunnen weerstaan. Gebed is noodzakelijk. Hij zegt dat wij moeten bidden dat wij niet in verzoeking komen. Iedere keer dat Jezus in de woestijn werd verzocht, was zijn antwoord: 'Er staat geschreven'. Indien wij de Schrift kennen, begrijpen en toepassen zullen wij in staat zijn de verzoekingen te weerstaan.

"Toen werd Jezus door de Geest naar de woestijn geleid om verzocht te worden door de duivel. En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, kreeg Hij ten laatste honger. En de verzoeker kwam en zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg dan, dat deze stenen broden worden. Maar Hij antwoordde en zeide: Er staat geschreven: Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat. Toen nam de duivel Hem mede naar de heilige stad en hij stelde Hem op de rand van het dak van de tempel, en zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelf dan naar beneden; er staat immers geschreven: Aan zijn engelen zal Hij opdracht geven aangaande u, en op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot. Jezus zeide tot hem: Er staat ook geschreven: Gij zult de Here, uw God, niet verzoeken" (Matteüs 4:1 t/m 7).

In deze tweede verzoeking, haalt de duivel een bijbeltekst aan, die hij verkeerd toepast natuurlijk. Jezus antwoordt door te zeggen: 'Er staat ook geschreven'! Wij moeten de Schrift goed kennen om verzoekingen te weerstaan. Alles wat de bijbel over iets zegt, moeten wij weten, om te vermijden dat we bedrogen zouden worden door een duivel die de Schrift aanhaalt.

"Wederom nam de duivel Hem mede naar een zeer hoge berg en hij toonde Hem al de koninkrijken der wereld en hun heerlijkheid, en zeide tot Hem: Dit alles zal ik U geven, indien Gij U nederwerpt en mij aanbidt. Toen zeide Jezus tot hem: Ga weg, satan! Er staat immers geschreven: De Here, uw God, zult gij aanbidden en Hem alleen dienen. Toen liet de duivel Hem met rust en zie, engelen kwamen en dienden Hem" (Matteüs 4:8 t/m 11).

De verzoekingen in de woestijn maken de betekenis van het woord 'verleiden' duidelijk. De duivel spoort Jezus aan iets verkeerds te doen door dingen te beloven die aantrekkelijk klinken: brood wanneer hij honger heeft, Gods voorzienigheid, heerschappij over de hele wereld. Geen van deze doelen waren voor Jezus verkeerd. Hij had voedsel nodig zoals wij. God had belooft voor Hem te zorgen. En Hij kwam naar deze aarde om Koning van koningen en Heer van heren te zijn. Maar de duivel wou hem aanzetten om deze doelen te bereiken door dingen te doen die verkeerd zouden zijn.

De beloften van de verzoeking, de aanlokkende beloften van genot of winst, zijn altijd bedrieglijk. Echt genot en echte winst komen uitsluitend door het goede te doen.

Indien wij bidden en ons vertrouwen in Gods woord plaatsen, zal God ons helpen de verzoekingen te weerstaan.

Maar wij moeten opletten: "Wordt nuchter en waakzaam. Uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden. Wederstaat hem, vast in het geloof, wetende, dat aan uw broederschap in de wereld hetzelfde lijden wordt toegemeten" (1 Petrus 5:8,9). "Onderwerpt u dus aan God, maar biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden" (Jacobus 4:7).

"Daarom, wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle. Gij hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat gij ertegen bestand zijt" (1 Korintiërs 10:12,13). God zorgt ervoor dat er een uitweg is, die wij dan ook moeten benutten.

We moeten geestelijk ingesteld zijn om de verzoekingen te weerstaan, beseffende dat eeuwige geestelijke waarden belangrijker zijn dan tijdelijke aards genot of winst. "Als wij echter onderhoud en onderdak hebben, dan moet ons dat genoeg zijn. Maar wie rijk willen zijn, vallen in verzoeking, in een strik, en in vele dwaze en schadelijke begeerten, die de mensen doen wegzinken in verderf en ondergang. Want de wortel van alle kwaad is de geldzucht. Door daarnaar te haken zijn sommigen van het geloof afgedwaald en hebben zich met vele smarten doorboord" (1 Timoteüs 6:8 t/m 10). Merk nogmaals op dat de belofte van wereldse rijkdom een valse belofte is. Zij die geld liefhebben, krijgen smart.

Jezus kan ons helpen om de verzoekingen te weerstaan. Hij werd verzocht zoals wij. Hij begrijpt wat het betekent om verzocht te worden. "Daarom moest Hij in alle opzichten aan zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw hogepriester zou worden bij God, om de zonden van het volk te verzoenen. Want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun, die verzocht worden, te hulp komen" (Hebreeën 2:17,18). "Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medevoelen met onze zwakheden, maar een, die in alle dingen op gelijke wijze [als] [wij] is verzocht geweest, doch zonder te zondigen. Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd" (Hebreeën 4:15,16).

"Dan weet de Here de godvruchtigen uit de verzoeking te verlossen en de onrechtvaardigen te bewaren om hen op de dag des oordeels te straffen" (2 Petrus 2:9).

"Zalig is de man, die in verzoeking volhardt, want, wanneer hij de proef heeft doorstaan, zal hij de kroon des levens ontvangen, die Hij beloofd heeft aan wie Hem liefhebben" (Jacobus 1:12).

"Doch ik vermaan u, broeders, bij de naam van onze Here Jezus Christus: weest allen eenstemmig en laten er geen scheuringen onder u zijn; weest vast aaneengesloten, één van zin en één van gevoelen" (1 Korintiërs 1:10).

"Weest onderling eensgezind" (Romeinen 12:16).

Velen houden een dergelijke graad van eenstemmigheid voor onmogelijk. Toch worden christenen bevolen "vast aaneengesloten te zijn," eendrachtig in het denken, spreken en handelen. Dit is mogelijk, maar alleen met Gods hulp.

Wij kunnen eenstemmig zijn door Christus te volgen.

Allen die Christus volgen, zijn in Hem verenigd.

Het volgen van iemand anders brengt verdeeldheid. Dat was het probleem te Korinte. Paulus vervolgt: "Mij is namelijk omtrent u, mijn broeders, medegedeeld door de [huisgenoten] van Chloë, dat er twisten onder u zijn. Ik bedoel dit, dat ieder uwer zijn leus heeft: Ik ben van Paulus! En ik van Apollos! En ik van Kefas! En ik van Christus! Is Christus gedeeld? Is Paulus dan voor u gekruisigd, of zijt gij in de naam van Paulus gedoopt?" (1 Korintiërs 1:11 t/m 13).

Verdeeldheid wordt veroorzaakt door het volgen van één of ander kerkstichter of kerkleider i.p.v. Christus.

Christus volgen, betekent Hem gehoorzamen.

Om eenstemmig te zijn, moeten wij in overeenstemming met Gods woord spreken: "Spreekt iemand, laten het woorden zijn als van God" (1 Petrus 4:11).

Om vast aaneengesloten, één van zin en één van gevoelen te zijn, moeten onze gedachten, woorden en daden door Gods woord geleid zijn. Hoe kunnen wij verdeeld zijn indien wij Christus gehoorzamen? Paulus vermaande Timoteüs: "Blijf gij echter bij wat u geleerd en toevertrouwd is, wèl bewust van wie gij het hebt geleerd, en dat gij van kindsbeen af de heilige schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus. Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust" (2 Timoteüs 3:14 t/m 17).

Wij mogen niet gaan boven hetgeen geschreven staat (1 Korintiërs 4:6). "Een ieder, die verder gaat en niet blijft in de leer van Christus, heeft God niet; wie in die leer blijft, deze heeft zowel de Vader als de Zoon" (2 Johannes 9).

Verdeeldheid wordt veroorzaakt door mensen die verdichtsels volgen i.p.v. Gods woord. Paulus schreef aan Timoteüs: "Ik betuig u nadrukkelijk voor God en Christus Jezus, die levenden en doden zal oordelen, met beroep zowel op zijn verschijning als op zijn koningschap: verkondig het woord, dring erop aan, gelegen of ongelegen, wederleg, bestraf en bemoedig met alle lankmoedigheid en onderrichting. Want er komt een tijd, dat [de] [mensen] de gezonde leer niet [meer] zullen verdragen, maar omdat hun gehoor verwend is, naar hun eigen begeerte zich [tal] [van] leraars zullen bijeenhalen, dat zij hun oor van de waarheid zullen afkeren en zich naar de verdichtsels keren" (2 Timoteüs 4:1 t/m 4).

"Verkondig het woord." Allen die Gods woord verkondigen, zijn eenstemmig, "zich houdende aan het betrouwbare woord" (Titus 1:9), "de waarheid in liefde sprekende" (Efeziërs 4:15).

Verdeeldheid komt door een tekort aan liefde tot de waarheid. Mensen zijn gehecht aan valse leerstellingen, hun eigen ideeën, de laatste mode, de wijsheid van deze wereld en de tradities van mensen. Jezus zei aan de eigengerechtige, vrome mensen van zijn tijd: "Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn. Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen. En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om uw overlevering in stand te houden" (Marcus 7:6 t/m 9).

Eenheid bestaat per definitie in het lichaam van Christus, Zijn gemeente.

"God heeft evenwel het lichaam zo samengesteld, dat Hij meer eer gaf aan hetgeen misdeeld was, opdat er geen verdeeldheid in het lichaam zou zijn, maar de leden gelijkelijk voor elkander zouden zorgen" (1 Korintiërs 12:24,25).

Verdeeldheid komt niet van God. "Want God is geen God van wanorde, maar van vrede" (1 Korintiërs 14:33). Hij heeft ons al het nodige gegeven, om één in Christus te zijn.

Paulus legt dit uit in zijn brief aan de Efeziërs: "Als gevangene in de Here, vermaan ik u dan te wandelen waardig der roeping, waarmede gij geroepen zijt, met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen, en u te beijveren de eenheid des Geestes te bewaren door de band des vredes: één lichaam en één Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, één Here, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die is boven allen en door allen en in allen. Maar aan een ieder onzer afzonderlijk is de genade gegeven, naar de mate, waarin Christus haar schenkt. Daarom heet het: opgevaren naar den hoge voerde Hij krijgsgevangenen mede, gaven gaf Hij aan de mensen. Wat betekent dit: Hij is opgevaren, anders dan dat Hij ook nedergedaald is naar de lagere, aardse gewesten? Hij, die nedergedaald is, Hij is het ook, die is opgevaren ver boven alle hemelen, om alles tot volheid te brengen. En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen de eenheid des geloofs en der volle kennis van de Zoon Gods bereikt hebben, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus. Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weder geslingerd onder invloed van allerlei wind van leer, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid, die tot dwaling verleidt, maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus. En aan Hem ontleent het gehele lichaam als een welsluitend geheel en bijeengehouden door de dienst van al zijn geledingen naar de kracht, die elk lid op zijn wijze oefent, deze groei des lichaams, om zichzelf op te bouwen in de liefde" (Efeziërs 4:1 t/m 16).

Waarom is er dan zo veel verdeeldheid?

Dit is de schuld van hen die Christus niet volgen, die niet naar Gods woord spreken, die zich van de waarheid afkeren en naar verdichtsels luisteren, die verder gaan dan wat geschreven staat, die niet in de leer van Christus blijven.

Verdeeldheid is onvermijdelijk tussen wie Christus wèl volgt en wie Christus niet volgt. "Gaan er twee tezamen, zonder dat zij het eens geworden zijn?" (Amos 3:3).

Paulus legt dit uit aan de Korintiërs die hij aangespoord heeft eenstemmig te zijn: "Want vooreerst is er, naar ik hoor, wanneer gij als gemeente samenkomt, verdeeldheid onder u, en ten dele geloof ik dit. Want scheuringen moeten er wel onder u zijn, zal het blijken, wie onder u de toets kunnen doorstaan" (1 Korintiërs 11:18,19).

Indien wij Gods toets kunnen doorstaan, ervaren wij eenheid in het lichaam van Christus: indien wij Christus volgen, naar Gods woord spreken, de waarheid liefhebben en ons van de verdichtsels afkeren, indien wij in de leer van Christus blijven en niet verder gaan dan wat geschreven staat.

Indien wij naar het Hoofd niet luisteren, zijn wij niet in het lichaam. Wanneer Christus onze gedachten, woorden en daden beheert, zullen wij denken, spreken en handelen als één, als één lichaam. Dan hebben wij één Geest, één geloof, één doop en één Heer.

Mijn gebed aan God is "dat gij vaststaat in één geest, één van ziel medestrijdende voor het geloof aan het evangelie" (Filippenzen 1:27).

"De God nu der volharding en der vertroosting geve u eensgezind van hetzelfde gevoelen te zijn naar (het voorbeeld van) Christus Jezus, opdat gij eendrachtig uit één mond de God en Vader van onze Here Jezus Christus moogt verheerlijken" (Romeinen 15:5,6).

Hele velen weten van op mijn blog,

inverband met de Man in het Wit die

ik zie, gisteren terwijl ik van het Ziekenhuis

kwam heb ik hem terug gezien velen weten

wat er ons dan te wachten staat.

********************************

Antwoord  van  mijn  Beste Vriendin  Hille  Kok.
*******************************************

Hallo nelly .. Wat een grote genade heb je van Jezus gekregen , wees maar niet bang het is echt Jezus zelf die met jou mee reist .... En beschermt ... Wat is hij blij dat je zijn kruisje draagt ... En naar hem hebt geluistert... Hij zal je nog wel meer verschijnen .. Hij kan zich in ieder persoon verschuilen .. En kijkt dan wat je er mee doet ... Dank god . Voor ZIJN BESCHERMING ... IK GELOOF  JE , HIJ HOUD HEEL VEEL VAN JOU .. JE ZAL OOK NOG VEEL KADOOTJES'

ONTVANGEN .. EN JE WIJZEN WAT JE VOOR HEM NOG MAG GAAN DOEN ... GODS ZEGEN OVER JOU ..VEEL LIEFS HILLE KOK .. DANK ..GOD ...

O allerhoogste, grote God,

breng licht in de duisternis van mijn hart

en geef me

een oprecht geloof,

een zekere hoop

en volmaakte liefde, inzicht en kennis, o Heer,

opdat ik uw heilige opdracht kan vervullen.

Amen.

Franciscus van Assisi.

O God, ik ben een vat vol tegenstrijdigheden.

Het ene moment

hef ik mijn handen in aanbidding naar U op

en het andere moment schud ik mijn vuist naar U.

Ik word heen en weer geslingerd

tussen groeiende hoop

en steeds dieper wordende wanhoop.

Ik heb een groot geloof, maar ook sterke twijfels.

Ik gun anderen het beste,

maar ben jaloers als ze het krijgen.

Toch wil ik niet voor U weglopen, o God.

En ik wil me ook niet beter voordoen dan ik ben.

Dank U dat U me accepteert

met al mijn tegenstrijdigheden.

Amen.

Het lied van de armen

en rechtelozen

willen we niet altijd horen.

Jij, Heer, woont echter

in het woord

van de landloze boer,

de baby met aids,

de kansloze jongere,

de vrouw die werkt

voor een hongerloon.

Schep kansen, schep momenten

van ontmoeting met hen.

Wek in ons het verlangen

om solidair te zijn

met het Zuiden.

Geef ons levende tekens,

mensen die hun noden begrijpen.

Amen.