De rugzak is er af. Maar ik denk dat ze een rugzak vol herinneringen, indrukken, ervaringen en mogelijk levenswijsheid mee terug brengen. Het zal een onvergetelijke tocht geweest zijn. Laten we wensen dat er veel positiefs uitkomt.
Op de kaap Finnestere was het eindpunt bereikt, ze konden echt niet verder anders kregen ze natte voeten. Er staat bewust niet einddoel, want het onderweg zijn was het doel. Maar, het feit dat ze én onderweg waren én de tocht uitgelopen hebben, zo'n 2379,2 km., mag toch wel extra vermeld worden.
Het eindpunt zal ook een beginpunt worden, nl. dat van de tijd na de 'Camino 2010'.
Op het thuisfront emotie, maar zeker ook bij Claire & Jean Pierre. Het is volbracht!
Viering van de mis in de immens grote kathedraal, een groot gevoel van verbondenheid. (Automatische update)
Vandaag gaan Claire & Jean Pierre naar de pelgrimsmis in de kathedraal en voldoen alle intenties die ze vooraf meegekregen hebben.
Na de viering zullen ze kunnen aansluiten in de lange rij mensen die door de deur - die alleen in het Heilig Jaar geopend is - te gaan en vervolgens het beeld van de Heilige Jacobus en zijn graf te bezoeken. Dat zal ook een bijzonder gebeuren zijn.
Heilig jaar 2010
Het christelijke heilig jaar vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen. Een kenmerk van dit religieuze feest is, dat aan deelnemers - onder voorwaarden- een volle aflaat kan worden verleend: volledige kwijtschelding van hun zonden. Een ander kenmerk is, dat het feest slechts eens in de zoveel tijd wordt gehouden.
In Santiago de Compostela wordt een heilig jaar gevierd als de naamdag van de apostel Jacobus -25 juli- op een zondag valt, zoals in 2010. (Vorige heilige jaren werden gevierd in 2004 en in 1999; het volgende heilige jaar zal worden gevierd in 2021).
Het heilig jaar wordt symbolisch geopend en gesloten door het openen en sluiten, door de aartsbisschop van Santiago, van de oostelijke deur van de kathedraal. Deze deur is alleen tijdens een heilig jaar geopend. De deur heet daarom ook: Puerta Santa (heilige deur) of Puerta de los Perdones (deur van de vergiffenis, in verband met de verleende aflaten). De deur komt uit op de Plaza de la Quintana ( foto hierboven). Boven de deur staat een groot beeld van Jacobus.
Het grootste wierookvat De Botafumeiro is het grootste wierookvat ter wereld en wordt gebruikt aan het einde van de pelgrimsmis in de Kathedraal van Santiago de Compostella.
Het vat is 1,60 meter hoog en gevuld met veertig kilogram houtskool en wierook en hangt aan een lang touw. Na de communie wordt de wierook aangestoken en het vat door een zevental kerkdienaren in beweging gebracht.
Daarbij slingert de botafumeiro op nogal spectaculaire wijze van links naar rechts door de ruime dwarsbeuk. Hij bereikt daarmee een hoogte van twintig meter, nauwelijks één meter lager dan het gewelf, en één slingerboog bedraagt vijfenzestig meter.
In feite dient de botafumeiro alleen om de lucht in de kathedraal te zuiveren, maar in de praktijk geldt het wierookvat als een belangrijke toeristische attractie. Het is voor bezoekers altijd een verrassing of ze op het juiste moment komen om de botafumeiro in bedrijf te zien, want het tijdstip wordt niet bekendgemaakt. In de souvenirwinkeltjes van Santiago zijn kleine wierookvaatjes te koop.
(Automatische update) Kaap Finisterra het uiterste westelijke puntje van Spanje
Het einde van de wereld Voor de pelgrims is een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela niet compleet zonder ook Kaap Finistere te hebben gezien, dat in de middeleeuwen als het einde van de wereld werd beschouwd. Het is van Santiago uit nog zeker honderd kilometer daar heen.
Vandaag vertrekken Claire & jean Pierre naar de kaap met de bus om hun symbolisch moment te beleven.
Bij zonsondergang worden hier de oude pelgrimskleren verbrand, symbool voor het begin van een nieuw leven.
In de middeleeuwen was het de gewoonte dat de pelgrims als ze hier aankwamen hun oude kleren verbrandden.
Ook nu nog zijn er veel pelgrims, die hier kledingstukken, kapotgelopen schoenen of hun stok verbranden.
Op de kaap is op de rotsen onder de vuurtoren daarvoor een brandstapel ingericht. Daar staan schoenen- of schoen die verbronsd werden.
De laatste 2 etappen kunnen we zeer kort samenvatten. We moesten alleen maar de stroom van de pelgrims volgen en we kwamem blindelings in Santiago aan. De laatste dag was het zeer slecht weer.
Aanvankelijk bewolkt en droog tot we op de monte de Gozo aaankwamen, dan is het weer beginnen smuk regenen tot we in Santiago aankwamen. Precies om 12u15' stonden we voor de kathedraal na 780 km stappen, We waren daar natuurlijk niet alleen, wel honderden pelgrims bereikten vandaag de aankomst.
(foto) Op het Praza de Immaculada bij de noordelijke ingang van de kathedraal. Wij gaan nu nog een beetje genieten van de binnenstad en gaan morgen met de bus naar Finestere. Het was een fijne ervaring samen met al die verschillende mensen van diverse nationaliteiten onderweg. Zondag gaan we naar de pelgrimsmis in de kathedraal en voldoen dan alle intenties die we vooraf meegekregen hebben.
We kijken tevreden terug naar hetgeen we in die 36 dagen beleefd hebben.
Ze zijn er bijna, maar nog niet helemaal (Automatische update)
Nog 20,5km te gaan en de camino van Claire & Jean Pierre is voorbij.
Met de gedachten in hun hoofd van, " 780 km hebben deze voeten gelopen "
Miljoenen toeristen en bedevaartgangers bezoeken jaarlijks Santiago de Compostela. De tocht liep over de ruige bergen en vlakten van Noord-West-Spanje. Langs prachtige steden.
De laatste meters van de Camino de Santiago leiden je door de buitenwijken en nauwe straatjes van de bedevaartsstad die zich in dat opzicht de gelijke mag noemen van Rome en Jeruzalem.
Hier halen ze bij het eindpunt de laatste stempel op en krijgen hun oorkonde die toont dat ze een ware pelgrim zijn.
Op een speciaal bord kunnen ze berichtjes achterlaten voor de mensen die je onderweg hebt ontmoet.
Daarna zullen ze naar de Plaza de Espagna gaan voor het ware doel van deze reis: de kathedraal van Sint Jacobus.
Elke dag wordt hier om twaalf uur een speciale pelgrimsmis gehouden ter ere van de apostel Jacobus.
Claire & Jean Pierre vanuit Kuurne en Zwevegem een dikke proficiat voor de moed, inspanning en nog zoveel meer.....
"Eindpunt" De Monte do Gozo moet een euforisch geluksgevoel geven, vanaf hier kijk je naar beneden op Santiago.
Het betekent ook de berg van de vreugde. Je hebt de tocht praktisch volbracht na vele ontberingen en mag genieten van het aanlopen van Santiago.
Op de berg is nu een groot monument aangebracht ter ere van het bezoek van Paus Johannes VI in de beginjaren 90. Ook is een groot complex met woonblokken en restaurants opgericht. 500 bedden staan ter beschikking voor Pelgrims.
Heel goed geslapen deze nacht. We namen nog het ontbijt in het pension, heel lekker en zeer verzorgd. Voor Sandra was het haar laatste dag stappen en zij zou met ons samen naar Arzua stappen waar zij door haar zus werd afgehaald. Het was een korte en rustige etape en onderweg genoten we nog van een lekker kopje koffie en een babbeltje. We zitten hier nu volledig op de Frances waar het krioelt van de pelgrims. De zon is van de partij, we zijn op minder dan 50km van Santiago en iedereen is goedgezind, hoewel hier ook al heel veel invaliden rondlopen met dikke blaren, zere voeten, verbonden knieën, en zelfs met blaren op hun handen van hun stok vast te houden. Morgen stappen van Arzua naar Arca 21,3 km en vandaar Santiago naar binnen 20,5 km
De voorbije nacht weinig geslapen door de rumoerige uitgaande jeugd die luidkeels roepend door de straten liepen. Toen wij deze morgen rond 7 u vertrokken waren ze nog niet uitgevierd, en het spoor van vernieling die ze achterlieten was duidelijk zichtbaar onderweg. Het weer was zeer mistig en het parcour was daarbij oersaai, rechtdoor, rechtdoor op een onverharde strook die parallel liep met de weg. Toen er na ongeveer 10 km stappen toch een bar was onderweg lieten we niet na om daar een goede pot koffie te drinken. Ondertussen was het weer een beetje helderder geworden en gingen we weg van die saaie baan. Nog voor de middag kwamen we aan bij de refuge van St Roman. Er was nog niemand, behalve een paar Madrilenen waarmee we al een paar dagen op stap waren. Voor ons zat de dag erop, wij moesten onze km verdelen omdat we pas op 26 augustus in Compostella aankomen. Hier kwamen we in kontakt met Sandra van Spaanse origine die met haar man in Londen woont en nu ook een paar dagen de camino stapt.
Zoals we het nu reeds een paar weken gewoon zijn kregen we als eerst op ons parcour een stevige beklimming.We liepen de ganse dag over weer goed begaanbare wegen met veel bos tot grote vreugde van Jp. Het was terug heel warm vandaag en nergens onderweg waren waterfonteinen op het parcour. In plaats daarvan stonden wel hier en daar drank automaten op het parcour. We liepen door vele kleine dorpjes waar de mensen leefden van een paar koetjes die melk produceerden. Voor we Lugo binnenstapten hadden we eerst een steile afdaling en daarna terug een beklimming om de vestingsmuren boven te komen. Tissen een vqn de 10 vestingspoorten in was onze refuge gelegen in het oude stadsgedeelte. De refuge was gelegen op 2 verdiepingen en had plaats voor 24 pelgrims. We konden ook vandaag weer genieten van een zomerse dag en in de vooravond deden wij een bezoek aan de sad en een wandeling op de vesten. Aansluitend zochten we een gezellig restaurantje op voor een menu del dia. We kwamen ook nog onze vriend Louis tegen die we een paar dagen geleden uit het oog verloren hadden. Zelfs al wa hij 80 jaar de zware parcours van de voorbije dagen had hij toch ook verwerkt. De volgende dag zou jij een dagje rust nemen. Hij had kontakt opgenomen met zijn vrouw en hij had de toestemming een dagje rust te nemen. Het was fijn hem even terug te zien.
Het was een stille rustige zomerochtend en in de namiddag was het zelfs heel warm. De ganse dag was het de ene beklimming na de andere. Gelukkig was het parcour redelijk bosrijk zodat we konden genieten van flink wat schaduw. Plots slingert een slangetje van ongeveer 80 cm voor onze voeten de grakant naar binnen. Na veel zweten en zuchten komen we op het einde van een lange zonnige zandweg aan de refuge. Een gloednieuwe moderne refuge waar plaats was voor 24 pelgrims in een klein vernieuwd dorpje met een paar winkeltjes en een restaurant een 100 - tal meter van de refuge. Na een douche en ons dagelijkse wasje konden we 's avonds genieten van een avondje buiten zitten tussen de Spanjaarden, Italianen, Duitsers en nog andere nationaliteiten. Op een na hebben wij hier nog geen Belgen ontmoet. Ik blijf er nog altijd naar uit kijken.
Het was net nog niet klaar en we vertrokken samen met Sandra. Over onverharde wegen meestal tussen het groen op golvend parcour. Onderweg geen bar, geen cafe niemendal en de goesting naar een goeie pot koffie was groot. We lieten ons vertellen dat er even verder een refuge was waar misschien een drankautomaat stond, Wij ons pad verdergezet in de hoop een koffie te kunnen drinken. Bij de refuge aangekomen vielen onze ogen open. Gloednieuw en super modern. Er was plaats voor 36 personen. We deden op ons gemak een een kijkje en namen daar een korte rustpauze. Onderweg tijdens de afdaling richting Melide is het beginnen regenen en hier is het altijd van die smok regen. Bij het binnenkomen van Melide was de bui even over maar de rest van de avond goot het pijpestelen. We hadden hoe dan ook toch een gezellige avond, want we zijn met Sandra Pulpo gaan eten. Daarna gingen we in de bar van ons logement nog een glas drinken en dan naar bed.
Proeverij tentakels - Melide Spanje
Of je nu te voet, te paard of met de fiets naar Santiago gaat, de gastronomische pitstop Ezequiel Pulperia in Melide mag je niet missen. Er is slechts een vrouw in het restaurantdie met een dagelijkse routine de octupussen wast in een plastiek kuip, in stukken snijdt met een huishoudschaar, drenkt in olijfolie, paprikapoeder en zeezout . De octupus wordt gekookt en geserveerd op een ronde houten plank. Raar maar waar in Ezequiel Pulperia is dit de enige delicatessedie er geserveerd wordt. Probeer een hapje en je weet waarom de sappige, vlezige textuur van de pulpo in combinatie met de gladheid van de Spaanse olijfolie en de kick van het paprikapoeder , een lekker, smakelijk hapje . Dus slik je angst, met elke tentakel zul je beseffen waarom Ezequiel bekend staat als de beste Pulperia van Spanje
Welkom bij een van de vier provincies van de Gemeenschap van Galicia.
(Automatische update) in afwachting nieuws van de laatste dagen van Claire & Jean Pierre
Lugo, de oudste van de hoofdsteden van Galicia, dankt haar stichting om het beleid van uitbreiding uitgevoerd in de regeerperiode van Augustus , met het oog op de bijlage van het Romeinse Rijk noordwestelijk schiereiland. Dus , namens de keizer , Fabio Máximo Paulo , opgericht " Lucus Augusti " (Jaren 1914-1913 BC ) op een militair kamp opgezet rond het jaar 25.
Lugo staat bekend als de stad van de Sacramento
De naam Lucus , waaruit de Lugo stroom komt uit dezelfde Latijns woord dat heilige hout betekent .
Kathedraal van Lugo binnen de Romeinse muur afgebeeld.
Vanaf de muren van Lugo zeer dicht bij de deur van Santiago is de belangrijkste gevel van de kathedraal van Lugo .
De kathedraal van Lugo heeft een rijke mix van bouwstijlen . De voorgevel is in neoklassieke stijl , met een Romaanse middenbeuk , lichtbeuk en de spitse kop.
De Galicia ingang begint door de prachtige maar moeilijke bergpas van O Acebo (1030 m).
(Automatische update) Tussen deze spectaculaire hoge berg natuur kom je de eerste plaats van de Galicische route genoemd Fonfría waarvan Fonsagrada (952 m )tegen.
Het naderen van de Alto de Acebo met de vele windmolens.
Salas (Ook bekend als San Martin de Salas) is een stad en Concejo (Gemeente ) in de Prinsdom Asturië. Het ligt op de weg van San Sebastián aan Santiago de Compostela, En op een klein subtributary van de rivier Narcea. Het grenst in het noorden door Valdes, Cudillero en Pravia, naar het zuiden door Belmonte de Miranda, in het oosten door Pravia, Candamo en Grado, En in het westen door Tineo en Valdes .
Salas is een bergachtig gebied waar steenkoolwinning en de landbouw zijn de belangrijkste industrieën. De producten van deze regio zijn gestuurd voor uitvoer naar Cudillero, een kleine haven op de Golf van Biskaje.
Er zijn verschillende gebouwen van belang in Salas , de Palacio de Valdes en Castillo de Salas onder anderen.
Dit gebouw de Palacio de Valdes werd gebouwd door de architect Manuel del Busto begin van de twintigste eeuw.
We hadden het weer te verduren gehad. Diezelfde groep Spanjaarden waren zich weeral aan het klaarmaken van 5u in de morgen. Vandaag hadden we een korte etape maar loodzwaar en zeer mooi. Toen we boven op de Puerto di del Palo kwamen hadden we een prachtig zicht. We zaten helemaal boven de wolken, zonder zorgen. Onderweg hadden we wel nergens een waterpunt tegen gekomen, alleen helemaal boven op de top van de berg. Het was drinken tegen de sterren op na zo een zware inspanning. We namen hier een goede rustpauze voor we aan de afdaling begonnen. Het eerste deel was heel steil over een rotsachtig en zanderig pad, het tweede deel was een stuk aangenamer om af te dalen. Ondertussen genoten we van de mooie fraaie panorama s. We hadden vandaag beslist een paar km vroeger te stoppen om van die companie Spanjaarden af te zijn. We stopten in het piepkleine dorpje Berducedo waar een bqr en twee winkels waren. De refuge was ondergebracht in een benedenverdieping van een woning.
Pelgrim zijn is je pelgrimstaf nemen en op weg gaan. Je kleine zekerheden verlaten om te ervaren wat en wie de grote zekerheid is en daarop mogen steunen als op een staf.
tekst : Vlaams genootschap van Santiago de Compostela
Zoeken in blog
Sfeerbeelden Claire&jean Pierre in Bilbao 2010 klik hier
Archieffoto's 2007
Archieffoto's 2008
Archieffoto's 2009
Kerk van San Martin in Askizu
Patroonheilige v/d pelgrims
Bolibar gelegen nabij de grens met Gipuzkoa
Beschut door de berg Oiz (1026m)
Pelgrimroute
Lezama/ Bilbao
Pobena Muskiz In deze badplaats kan je genieten van het betoverende landschap.
Güemes Alberque in Güemes sterk aanbevolen voor de pelgrims
Santander De stad is gelegen aan de Costa Verde, aan de Cantabrische Zee
Cobreces Plaats waar overnacht kan worden
Unquera een van minst bezochte plekjes van Spanje
Ribadesella Ribadesella heeft twee duidelijk onderscheiden kanten
Langs prachtige steden.
