De Galicia ingang begint door de prachtige maar moeilijke bergpas van O Acebo (1030 m).
(Automatische update) Tussen deze spectaculaire hoge berg natuur kom je de eerste plaats van de Galicische route genoemd Fonfría waarvan Fonsagrada (952 m )tegen.
Het naderen van de Alto de Acebo met de vele windmolens.
Salas (Ook bekend als San Martin de Salas) is een stad en Concejo (Gemeente ) in de Prinsdom Asturië. Het ligt op de weg van San Sebastián aan Santiago de Compostela, En op een klein subtributary van de rivier Narcea. Het grenst in het noorden door Valdes, Cudillero en Pravia, naar het zuiden door Belmonte de Miranda, in het oosten door Pravia, Candamo en Grado, En in het westen door Tineo en Valdes .
Salas is een bergachtig gebied waar steenkoolwinning en de landbouw zijn de belangrijkste industrieën. De producten van deze regio zijn gestuurd voor uitvoer naar Cudillero, een kleine haven op de Golf van Biskaje.
Er zijn verschillende gebouwen van belang in Salas , de Palacio de Valdes en Castillo de Salas onder anderen.
Dit gebouw de Palacio de Valdes werd gebouwd door de architect Manuel del Busto begin van de twintigste eeuw.
We hadden het weer te verduren gehad. Diezelfde groep Spanjaarden waren zich weeral aan het klaarmaken van 5u in de morgen. Vandaag hadden we een korte etape maar loodzwaar en zeer mooi. Toen we boven op de Puerto di del Palo kwamen hadden we een prachtig zicht. We zaten helemaal boven de wolken, zonder zorgen. Onderweg hadden we wel nergens een waterpunt tegen gekomen, alleen helemaal boven op de top van de berg. Het was drinken tegen de sterren op na zo een zware inspanning. We namen hier een goede rustpauze voor we aan de afdaling begonnen. Het eerste deel was heel steil over een rotsachtig en zanderig pad, het tweede deel was een stuk aangenamer om af te dalen. Ondertussen genoten we van de mooie fraaie panorama s. We hadden vandaag beslist een paar km vroeger te stoppen om van die companie Spanjaarden af te zijn. We stopten in het piepkleine dorpje Berducedo waar een bqr en twee winkels waren. De refuge was ondergebracht in een benedenverdieping van een woning.
De snurkers hebben weer hun werk gedaan deze nacht. Vandaag was het mistig en koud bij het vertrek. We vertrokken vanuit de albergue met de feestmuziek van het dorp in de achtergrond. Het was toen al 7u30 in de morgen. We hadden hier al direct een beklimming tot 876 m de alto de la Canterones. eens we die bereikt hadden, kregen we een afdaling tot 700m en dan terug 630m omhoog naar de Cruce de Obona. Het was weer een dagje van klimmen en dalen dat het een lieve lust is over tal van onverharde en stenige paadjes.
De nacht heeft niet veel te bieden gehad, we hebben heel veel last gehad van een snurker die de ganse groep wakker gehouden heeft. Op een bepaald moment pakte er een zijn matras en ging gewoon in de gang slapen. Dat was de slimste. Het was een frisse morgen. Om 9u was het slechts 12 graden op de thermometer. Kort na de start hadden we een 2 uur lange beklimming tot in La Espina, vervolgens een sterk golvend parcour over onverharde wegen en kleine dorpjes die ons naar Tineo leidde. Een paar km voor we Tineo binnenstapten , stopten we om onderweg onze pick nick op te eten. Toen we terug gingen vertrekken, moesten we wachten voor de koeienparade die naar de weide ging. Eentje wilde er er niet mee, wij wezen haar de weg en ja, ze luisterde ook nog. Ook hier was groot feest aan de gang. De refuge lag wel een eindje verder op zodat wij er geen last van hadden. In de refuges valt over het algemeen niet veel te kokerellen, of er is geen keuken of er is geen gerief, of te veel volk, ja het is altijd iets. Wij gingen de¨ze avond eten in een wee sterren hotel waar we voor een menu met 2 aperitieven en wijn aan tafel 20 euro betaalden.
In de voormiddag hadden we buien na de middag klaarde het op. Ook in Oviedo wa het niet zo makkelijk om de stgad uit te raken. Omdat er in de albergue weinig plaats was hadden we bij de bakker vers stokbrood gaan halen en ons ontbijt genomem op een muurtje bij de kathedraal. Net zoal iedere dag kregen we weer een redlijk golvend parcour door tal van kleine dorpjes . Bij het gehucht Premono waren nog duidelijke sporen te zien die onze voorgangers Andre en Jp-s meegemaakt hebben op hun tocht. We vrogern meer informatie aan een plaatselijke bewoonster en die wist te vertellen dat het water juist niet tot aan haar huis gekomen was. In Gado hadden we een hotelkamer gehuurd die zeer redelijk was van prijs en het eten was er zelfs ook heel lekker.
Deze morgen was het een beetje mistig, even later kwam de zon erdoor en nu is het zelfs heel warm. In de refuge was het lekker slapen, we hadden ons wel bijna overslapen. We sliepen maar met 4 op de kamer. De uitbqter hqd voor ons en ook voor de andere pelgrims een lekker ontbijt klaar gemaakt, zodat we krachten genoeg hadden voor vandaag. Het parcour begon aanvankelijk rustig door groene paadjes tot bij her kerkje van Penafuente. Langs het kerkje begon de klim naar de alto de Acebo 1030m . We klommem weer via een heel mooi bergpad tot bij de windmolens om ons pad aan de andere kant te kunnen vervolgen. Eens we de andere kant bereikt hadden, waren we in Galicie. Tijdens de afdaling is de zon er stillaan doorgekomen . We stapten hier over mooie nieuwe aangelgde wandelpaden die de weg naar Compostella een stuk aangenamer maken voor menig pelgrim. Het was iets voor de middag toen we in A Fonsagrada aankwamen en we gingen in een bar eerst iets drinken en aansluiten bestelden we het dagmenu voor een prikje van een cent. We hadden nog 1,5 km te stqppen tot bij de refuge waar we eerst een douche genomen hebben en ons wasje gedaan. Dan zijn we in dit warme weer teruggekeerd naar A Fonsagrada een steile klim naar boven, navraag gedaan waar we konden internetten en ja het is vandaag weer eens gelukt
In plaats van km geven ze hier aan hoeveel m het nog is naar Compostella: 153.562m
Tot de volgende keer. Wij hopen dat het niet zo lang meer moet duren
Bij het vertrek was het zwaar bewolkt en af en toe hadden we een paar druppels regen. We vertrokken over de verharde weg naar La Mesa . Net buiten dit piepkleine dorpje hadden we een heel steile lange beklimming to in Buspol; Daar begon de 7 km lange afdaling over rotspaden tot bij het stuwmeer. Bij het oversteken van de brug kregen we een 7km lange klim richting Grandas de Salime . Normaal was hier het einde van onze etape, mar we besloten nog een paar km verder te stappen tot Castro, waar we in een prive refuge gereserveerd hadden. De refuge was uitgebaat door 2 jonge mensen die er echt hun werk van maken. Castro is een dorpje waar het boerhof de kerk en de refuge het centrum zijn. Het dorp telt 51 invwoners en heeft ook een hotel.
We hadden vandaag een redelijk zwaar parcour onder de voeten gekregen en de laatste km hebben we weer maar eens regen gehad. Die Spaanse zon laat op zich wachten. We hadden een klim tot boven op de alto del Fresno. Via paadjes en kleine dorpjes bereikten we Salas waar we in een refuge overnachten. Het was zaterdag en we hadden besloten naar de mis te gaan. We hadden inlichtingen genomen wanner de mis begon op zaterdag avond. Het was juist op de vooravond van Maria hemelvaart en er was eerst rozenkrans. Men gaf ons de raad tijdig aanwezig te zijn omdat er veel volk zou zijn in de mis: Inderdaad toen wij om 20u20 in de kerk binnen kwamen voor de mis van 20u30 zat de kerk al barstens vol. Wij konden net zoals vele andere blijven rechtstaan. Er waren nog heelwat pelgrims aanwezig in de kerk. Na de mis was er een bijzondere verering voor Moeder Maria
Pelgrim zijn is je pelgrimstaf nemen en op weg gaan. Je kleine zekerheden verlaten om te ervaren wat en wie de grote zekerheid is en daarop mogen steunen als op een staf.
tekst : Vlaams genootschap van Santiago de Compostela
Zoeken in blog
Sfeerbeelden Claire&jean Pierre in Bilbao 2010 klik hier
Archieffoto's 2007
Archieffoto's 2008
Archieffoto's 2009
Kerk van San Martin in Askizu
Patroonheilige v/d pelgrims
Bolibar gelegen nabij de grens met Gipuzkoa
Beschut door de berg Oiz (1026m)
Pelgrimroute
Lezama/ Bilbao
Pobena Muskiz In deze badplaats kan je genieten van het betoverende landschap.
Güemes Alberque in Güemes sterk aanbevolen voor de pelgrims
Santander De stad is gelegen aan de Costa Verde, aan de Cantabrische Zee
Cobreces Plaats waar overnacht kan worden
Unquera een van minst bezochte plekjes van Spanje
Ribadesella Ribadesella heeft twee duidelijk onderscheiden kanten
