Na jaren zwoegen in België hebben we in 2008 besloten om een een nieuwe uitdaging aan te gaan, de sleur van het dagelijkse leven te doorbreken en die lang gekoesterde droom te realiseren. Deze droom vonden we in het Zuid Westen van Frankrijk in Cinq Sols - Courbiac op een half uurtje van Cahors in het Toscane van Frankrijk
18-01-2010
Naar de dierenarts
Het is weer van dat hé. Vanmiddag ben ik dan maar weer in allerijl naar de dierenarts gereden. Onze Shouby zijn linkeroogje traande enorm. In het begin maakten we ons er niet teveel zorgen over, maar het zag er allemaal zo geïrriteerd uit dat we maar het zekere voor het onzekere kozen. En gelukkig maar, blijkbaar heeft hij weer ergens ingezeten waar hij absoluut niet moest zijn. Hij heeft een wondje gehad op zijn pupil en het littekentje irriteert dermate zijn oog dat het enorm traant. Bijgevolg druppeltjes indoen en elke morgen goed reinigen. Dat wordt weer plezant Donderdagmiddag moeten we dan eventjes terug op controle om te zien of de medicatie goed aanslaat. Ocharme, ons beesteke heeft pijn!
's Middags waren we dan nog uitgenodigd op de nieuwjaarsreceptie van Courbiac. Zo konden we nog kennismaken met de notabelen van het dorp die we tot hiertoe nog niet ontmoet hadden. Het kon natuurlijk niet tippen aan de receptie in Antwerpen waar frietjes en bollekes geserveerd werden maar die crémant was toch ook niet slecht zene! Schol en hierbij ook een fantastich 2010 toegewenst aan al onze bloglezers!
Vanmorgen zijn we naar de truffelmarkt geweest in Tournon d'Agenais. Amaai, en wij waren nog zinnens een truffeltje te kopen. Daar hebben we dan maar van afgezien als we zagen wat de prijs hiervan was... 850 euro de kilo. Dat wilt al wel tellen hé ! Bijgevolg: omelet met champignons in plaats van met truffels.
We zijn even weggeweest omwille van misbruik van gegevens van onze blog. We hopen dat wie hiervoor verantwoordelijk was tot inkeer is gekomen. En ja, . . . We zijn er nog steeds ! ! !
We zijn uitgenodigd op een BBQ bij de familie Tucker. Naar Englese traditie hoort daar telkens een spelletje bij. Ditmaal was het meloenwerpen. Iedereen mocht een meloen zo ver als mogelijk werpen. De Tuckers hadden van een lokale wijnboer ontzettend veel meloenen gekregen en konden ze niet tijdig opeten waardoor er al enkele overrijp waren. Vandaar dit wedstrijdje.
Hè hè. Vandaag zijn de nieuwe gasten toegekomen in de grote gite "Shiraz". Net op tijd alles klaargekregen voor hun aankomst.
S'avonds trok het plots volledig dicht en wat we liever niet hadden kwam toch . . . onweer, regen en wind. Zoals zo vaak hier in het zuiden valt bij onweer de electriciteit uit en viel dus ook de voorbereiding van ons voorzien gerecht in het water.
Onze gasten van de Malbec Jean en Anne kwamen ons even een handje toesteken in de (voor)bereiding van de maaltijd.
Bij deze is bewezen dat wij mannen ook wel degelijk onze plan kunnen trekken . . . .
Anne in de keuken van de Malbec omdat daar een gasvuur staat, wat eigenlijk wel handig is als je zonder electriciteit zit.
Gelukkig bleven we buiten onder de parrasol nog wat droog
Voila alles netjes schikken
En dan tijd voor onze apperitief die we aangeboden kregen van Jean en Anne
De familie Cameron (Christoffer, Carol, Emely and Nycola) hadden ons uitgenodigd voor een BBQ. Heel gezellig en leuke mensen die hier ondertussen al 2 jaar wonen. Fijn om er zo eens tussenuit te zijn.
Geweldig leuke verassing ! Kathleen en Carl (Bieke en Carlito) zijn ons komen opzoeken na hun weekje vakantie in Eygalieres Was dat even leuk hen terug te zien. Leuk bijgepraat en we hopen dat we spoedig ook de rest van de "Bombardon-bende" nog eens terugzien hier in Cinq Sols of op skivakantie.
Noémie, onze jongste dochter, kon het geweldig goed vinden met Mauro. Jammer dat onze gasten vandaag moesten vertrekken.
Noémie met Mauro en Felien. Ze heeft duidelijk haar roeping gevonden !
Voila nog even met Axeline en onze Shouby net voor ze instappen. Jammer dat we geen foto van Maarten en Charlotte en Omie en Opie hebben kunnen nemen.
Deze namiddag even op ziekenbezoek geweest bij ons Boyke. Gelukkig is de zwelling al redelijk afgenomen. Maandag kan de catheter er uit en mag hij terug naar huis !
Aangezien er hier zo veel kalk in het water zit hadden wij besloten om een waterverzachter te plaatsen. Gisterenavond bij het heropenzetten van de hoofdleiding bleken we plots een gigantisch lek te hebben aan de grote gite "Shiraz". 3 uur werk gehad om het lek te dichten en dan bleek dat het lek niet daar zat maar initieel een stuk hogerop . . . .
Enfin voorlopig gezorgd dat de mensen in de Shiraz boven in de kamers warm en koud water hadden. Alleen de keuken had geen water.
Gisteren had een van onze paarden "Boy" zich ergens aan gesneden. De wonde bleek vrij snel op te zetten en vandaag was deze dermate gezwollen dat het vocht eruitspoot bij elke stap.
Direct naar de veearts gebeld maar deze kon niet tot bij ons komen. Wij dan maar naar de kliniek van de veearts. Om drie uur Boy opgeladen op de van. 1 uur rijden en dan daar nog 2 uur moeten wachten omdat er twee spoedgevallen met paarden waren tussengekomen
Hier kan je duidelijk zien hoe dik zijn been was opgezet.
Zelfs zo dik dat je de wond nog amper kon zien.
Nu blijkt hij een lymfen ontsteking te hebben (blijkbaar niet zonder gevaar) Om hem de noodzakelijke hoge dosissen geneesmiddelen te kunnen toedienen diende er een catheter in zijn nek gestoken te worden welke dan met 2 draadjes op zijn plaats wordt gehouden.
Boy had zo veel pijn dat hij zelfs amper reageerde op het plaatsen van de catheter.
Hier ben ik de wond aan het reinigen om te controleren of er niets van vuil meer in de wond zat. Voor alle zekerheid werd er toch een röntgenfoto genomen.
Om te voorkomen dat hij bij ons op de wei met de andere paarden zou gaan rollen of iets verkeerd doen waardoor de catheter zou kunnen loskomen, buigen of breken waren we genoodzaakt ons Boyke in de kliniek achter te laten tot maandag . . .
Iets verderop in Saux organiseert de plaatselijke wijnboer "Chateau D'aix" om de 2 weken een marché de producteur. Hier is iedereen welkom om een kleinigheid te eten, wijn te degusteren en gezellig samen te zijn terwijl er op de achtergrond een lokaal groepje er de sfeer tracht in te brengen.
Wij zijn er heen gegaan met Thierry en Hélène maar al snel komen we andere bekenden tegen zoals Michel & Rachel die in Thézac wonen en waar we aanstaande vrijdag op een drink zijn uitgenodigd.
