Zo’n 8 jaar terug had ik al eens een blog, waarin ik dagelijkse fragmenten uit mijn tiener leven zette. Helaas waren deze nogal droevig getint, met een sterke drang om de tijd sneller te laten gaan en een einde te maken aan m’n schoolcarrière, te ontsnappen aan m’n sociale cirkel van toen en een leven te leiden precies zoals ik wilde.

Welnu, die tijd is sinds kort aangebroken, dus geen droevig tienerlijk gejammer hier. De reden waarom ik terug wilde bloggen was voornamelijk de nood aan wat geheugentraining. Het is opvallend hoe snel het geheugen steken laat vallen wanneer het niet meer op dagelijkse basis wordt uitgedaagd. In een leven,  gevuld met schoolse verplichtingen en stricte planning, valt het niet zo zwaar om even te recapituleren wat je enkele dagen eerder allemaal hebt gedaan, met wie je hebt gesproken, enz.  Ik herinner me eens te hebben gelezen, geen idee waar, dat er een gezagsdrager, geen idee wat voor iemand, de vrouwen, ergens, opdroeg om een dagboek bij te houden, om hun geheugen te trainen(als je dergelijke zinnen samenstelt weet je hoe ver het is gekomen) . En dit had effect. Het is allemaal maar een kwestie van training. De hersenen passen zich uiteindelijk wel aan.

Dus hier gaat ie…

Gisteren werd ik wakker om 5u ’s ochtends. Even terug gaan liggen in het warme bedje bij m’n wederhelft. Gewoon genieten van de enkele minuten die je jezelf nog kan permitteren is veel intenser dan wanneer je gewoon kan blijven liggen. Warme dekens die je omhelzen en verleiden om nog wat langer te blijven liggen… Nee, ik moest toch maar eens opstaan, tijd om te gaan werken! Na een kattenwasje was ik alweer onderweg voor een 8tal uurtjes zwoegen, want dat was het ook. Zo’n 4 uur lang werkte ik aan bovenmenselijk tempo, gesteund door een opwelling van testosteron bij het zicht op een knappe blonde interim die vlakbij me stond. Zelf werk ik ook als interim, in afwachting dat ik het druk genoeg krijg in m’n 2^de job. Vervolgens werd ik gevraagd een onbekwame werkkracht te vervangen in een functie met slopend repetitieve taken. Maar al liedjes zingend vlogen die 4 uren snel genoeg voorbij. Nog even staan babbelen met de collega interims, met enige moeite de ogen van een knappe blonde verschijning weghouden en naar huis ging deze jongen, met het oog op wat eenzame ontspanning. Een aantal delicatessen uit de Mc Donalds rijker was m’n lichaam klaar voor wat rust voor de computer. Hier komt de typische lijst van verplichtingen: é-mails beantwoorden, facebook checken, beroepsgerelateerde opzoekingen en voor ik het wist was ik niet meer alleen. Daar was m’n wederhelft om me nog een half uurtje gezelschap te houden voor ik me naar m’n 2^de job moest wenden. Eenmaal vrij van verplichtingen kon ik nog genieten van een warme maaltijd om tenslotte heerlijk vermoeid te mogen crashen in een warm bed, zonder wekker te hoeven instellen; vandaag is een betaald dagje vrijaf! Tijd om er van te gaan genieten!  

30-12-2011, 15:15 Geschreven door chiron