De smaak van cherimoya is moeilijk te omschrijven. Sommigen zeggen een
mengeling van aardbei, banaan en ananas, anderen zeggen dat er ook een
beetje kiwismaak inzit. Zelf kan ik moeilijk zeggen naar wat het
smaakt... Ik stel voor dat jullie allemaal het volgende vliegtuig naar
Peru nemen en er eentje komen proeven. Me wel laten weten als jullie er
zijn e!!!
De cherimoya (Annona cherimola) is een tropische plant van de Annonceae familie. Doordat er hoge diversiteit van cherimoya is gevonden in de regio van de interandische valleien van Zuid-Ecuador en Noord-Peru, waar wilde en gecultiveerde bomen groeien tussen de 1200 en 2000 meter, is deze regio voorgesteld als het oorsprongsgebied van cherimoya. Chirimoya werd geïntroduceerd in Spanje door vroege spaanse ontdekkers en van Spanje breidde het uit naar andere mediterrane gebieden. Maar de commerciële productie van cherimoya is klein, met Spanje zijnde de voornaamste wereldproducent, gevolgd door Chili, Ecuador, Colombia, Portugal (vooral Madeira), Peru, Bolivia, USA (vooral Californie), Argentinë en Mexico. In de landen van het Andesgebergte zijn de meeste cherimoyas afkomstig van wilde bomen of van kleine famillieboerderijen. Cherimoya is een vrucht met perfecte organische en nutritieve kwaliteiten (mineralen, vezels, vitamine C, fructose niacine). Bovendien bevat cherimoya het interessante acetogenins, die bijvoorbeeld antitumor-, antimalaria- en pesticide-eigenchappen heeft. Maar tot nu toe is de productie van cherimoya nog niet erg uitgebreid. Dit komt vooral door een tekort aan kennis van managementmethodes, weinig marketing en commercialisatienetwerken, onregelmatige opbrengsten en problemen na de oogst. Bovendien staat cherimoya onder bedreiging door de vernietiging van zijn natuurlijke omgeving. Hier wat fotootjes van de vruchten en mijn eerste bezoekje aan een markt. Dit is de grootste in de regio.
 "Very Happy"){kind=icon}
