De bouw van dit klooster vond plaats aan het begin van de 18e eeuw. Het interieur
vormt een combinatie van barok en mudejar (een stijl met moorse en
spaanse invloeden die stamt uit Andalusië). Er is veel houtsnijwerk
aangebracht.
In het klooster is er een bibliotheek die meer dan 25.000 boeken
en artikelen bezit, daterend van de 15e tot de 18e eeuw. En als ik me
niet vergis was het de tweede bibliotheek in Latijns-Amerika na een in
Ecuador. De gewelven onder de kerk en het klooster deden tot 1810
dienst als begraafplaats. Men schat dat hier in totaal 70.000 mensen
begraven liggen. Het bijzondere is dat de botten gerangschikt liggen
volgens type. Dijbenen bij dijbenen, ribben bij ribben, enzovoort. Het
maakt deze plaats toch wat macaber...
Nee, dit zijn geen beeldjes, dit zijn echte (lelijke) hondjes uit Peru. Denk toch niet dat ik zo eentje thuis zou moeten hebben. Ze hebben geen haar maar beschermen zich doordat ze een graad warmer hebben dan onze honden.
Vandaag brengt de onderzoeksgroep van INIEA een bezoek aan een dochterafdeling EE. Donoso in het dorpje Huaral. Deze foto zie je Yuca op de achtergrond, een zetmeelplant. Niet hetzelfde als onze Yucca's!
Wat is er een typischer beeld voor de hoge Andes dan de lama. Archeologische vondsten hebben aangetoond dat lama's al meer dan 4500 jaar door de mens worden gehouden. Iedereen kent de lama's wel als lastdieren die spugen wanneer ze zich bedreigd voelen of kwaad zijn. Maar velen weten niet dat lama's net als hun naaste verwanten alpaca, vicuña en guanaco behoren tot de familie van de kamelen. De kameelachtigen zijn ontstaan in Noord-Amerika. De Aziatische/Afrikaanse kameel bereikte de oude wereld via de Beringstraat en de voorouders van de lama trokken over de Midden-Amerikaanse landbrug. De Noord-Amerikaanse voorouders stierven uit.
Op de foto zie je een Lama en een alcapa. De alpaca is kleiner en heeft minder wol.
Huaca Puclllana ligt in Lima. Het is een adobeconstructie uit de Limacultuur, waar nog niet veel over bekend is. Deze cultuur (3-8e eeuw) had een sterke relatie met de zee, als voedselvoorziener, ideologische bron en politieke overtuiging. Pucclana werd rond de 5e eeuw gebouwd en betekent 'een plaats voor spelen' in Quechua. Het was een plaats bestemd voor banketten, menselijke offers en giften. Niet zoals bij de inca's waar geen mensen werden geofferd.
Gisterenochten heb ik het centrum van Lima bezocht met 2 peruanen.
Iemand waar ik mee samenwerk (de kleine), en een meisje waar ik vanaf
vanavond blijf logeren. Twee fantastische mensen in een erg mooi
centrum. Indrukwekkende gebouwen vooral uit koloniale tijd, zoals je op
de foto's kan zien. Na de rondrit even eten bij mijn tijdelijke
familie, en dan naar het laboratorium. Daar mocht ik meehelpen met het
analyseren van de verschillende types chirimoya. Hoe ze verschillen als
ze op een andere grond groeien, andere hoogte, andere lucht, enz. Zeer
boeiend. Op deze ogenblikken spijt het me dat ik geen biologie
gestudeerd heb.
Lima staat gekend voor haar grote golven, over heel de kustlijn zie je gigantisch veel surfers peddelen, echt spectaculair. Alleen jammer dat ik nog steeds niet gevonden heb hoe ik beneden bij het water moet geraken!
Dacht
dat het vliegtuig nooit zou landen. Na mijn bagage opgehaald te hebben,
die raar maar waar nie verloren geraakt was deze keer, zag ik mijn naam
op een bordje staan. Enkel het ventje eronder vinden ging ietsje
moeilijker. Maar al snel had ik een hele positieve indruk van de
Peruanen gekregen. Het was een ongeloofelijk vriendelijke meneer, die enorm
behulpzaam was. Met deze mensen mag ik de komende weken samenweken,
alvast geen slecht vooruitzicht.
Hier nog een beetje extra informatie over mijn thesis:
Mijn
thesis vormt een onderdeel van het project 'Cherla' die gaat over de
promotie van duurzame cherimoya productiesystemen in Latijns-Amerika.
Dit
project startte op 18 februari 2005 met 9 partner uit 6 landen. Ik werk
hier in Peru samen met INIEA (Instituto Nacional de Investigación y
Extención Agraria).