Op woensdag 24/08/2011 ging onze pa nr de Druivenkoers te overijse. Om de arrivé beter te kunnen zien ging hij op 150m van de finish staan. Hier werd hij tijdens de sprint van de wielrenners aangereden door een wielrenner bij het 2 de peloton. Zie filmpje in bijlage. Op 5min42 zie je het links in beeld dat die renner met witte helm onze papa raakt!
Met een hoge snelheid botste deze met zijn helm tegen het hoofd van onze pa. Door de zware klap is hij achterover gevlogen zonder zijn val te kunnen breken. Hij viel met zijn hoofd hierdoor nog is tegen de grond.
Toeschouwers naast hem hebben hem gereanimeerd en hartmassage toegepast. Waar wij hen verschrikkelijk dankbaar voor zijn. Dit was zijn 1ste redding.
Hij kwam terug bij bewustzijn maar die was niet van lange duur. Pake werd in spoed nr het ziekenhuis gebracht waar hij direct geopereerd werd aan het hersentrauma achteraan. Waar ook zichtbare schade was door bloed. Zijn toestand was zeer kritiek en lag in coma. Zovele uren later werd zijn toestand slechter en ontdekten ze een hersentrauma vooraan zijn hoofd. Daar waar de wielrenner hem geraakt heeft.
Aangezien de dokter niet op de hoogte gesteld was van wat er precies gebeurd was konden zijn ook niet begrijpen hoe hij aan een 2 trauma's geraakt was, vooraan en achteraan. Hier is volgens ons weeral is het talenprobleem de oorzaak. Geen van beide heeft echt verstaan of kunnen uitleggen wat er was voorgevallen met onze pa.
Pas de dag erna werden wij als familie op de hoogte gebracht dat onze pa in coma lag.
Donderdag 25 augustus zijn wij in het ziekenhuis toegekomen samen met zijn broers en het was verschikkelijk om hem daar zo te zien liggen aan al die toestellen en kabels overal...geluiden waar je nerveus van wordt.
Ondertussen lieten de dokters weten dat ze reeds 2 zware operatie hebben moeten doen en hij momenteel nog in coma ligt. Ze konden niet zeggen of hij in kunstmatige coma of zelf in coma lag. Het enige wat we konden doen is wachten.......
Donderdagavond om 23u10 heb ik gebeld nr intensieve om naar zijn toestand te vragen. Verpleegster liet weten dat ze net 10min gestopt waren met het toedienen van de medicatie die hem in coma houdt. Ofwel wordt hij wakker ofwel direct terug onder de scanner...
Vrijdagmorgend 26 augustus om 6u30, hij is wakker geworden...heeft zijn naam Charly kunnen zeggen, heeft zijn ogen open gedaan en kon op vraag handen en voeten bewegen.
Vrijdagmiddag tijdens ons bezoek was alles stabiel....ademde zelf...was vrij rustig...hartslag tss 75 en 85, tenzij wij iets vroegen of zeiden ging de hartslag hoger. Grijpt steeds met zijn rechterhand nr zijn hoofd. Dokters maken zich wel zorgen om de zeer hoge bloeddruk.
Vrijdagavond kwamen we toe en hij maakte lichte koorts 37,5°, k'weet uit het verleden dat onze pa niet hoge koorts moest hebben om zich al koorstserig te voelen...dus 37,5° is voor hem hoge koorts. Hij krijgt nog een baxter met Dafalgan. Was heel onrustig, hartslag heel hoog en was net of hij zich druk maakte...Dokters zeiden dat zij niets konden, operaties zijn geslaagd en nu is het enkel wachten... De ene dag kan het goed en stabiel zijn maar de andere dag kan hij terug heel slecht zijn zeiden ze.
Vrijdagavond om 23u17 heb ik gebeld nr intensieve. Toestand was nog steeds hetzelfde als in de vroege avond...geen beterschap.
Zaterdagmorgend 8u09, tijdens de nacht is hij terug slechter geworden en werd terug aan het beademingstoestel gelegd. Het was voor mijzelf een serieuse slag in mijn gezicht...die slag waar de dokters ons voor waarschuwde de avond voordien.
Tijdens ons bezoek op zaterdagmiddag waren was hij wel terug rustiger...bloeddruk nog steeds veel te hoog. Hij beweegt zijn benen en armen...en knijpt toch in onze handen maar ligt nog steeds aan het beademingstoestel.
Zaterdagavond hebben we volgens ons toch contact kunnen maken met hem. Hij beweegt armen en benen. Zijn armen zijn wel vastgebonden zodat hij zichzelf niet kan verwonden en de draden niet uit te kunnen trekken. We hebben gevraagd om zijn ogen open te doen, die hij dan toch half open heeft gedaan...dat is voor ons toch een teken.
Zaterdagnacht 23u50, is nog steeds stabiel, heeft daarnet bij de verpleegsters zijn ogen nog is geopend.
