Hier ben ik alweer met een verslagje over een weekje Aix en Provence, te beginnen in Barcelona! Donderdagavond was het dan eindelijk zo ver, alle koffers gepakt, fototoestellen klaar voor een paar dagen overdrive, de motor van de bus opgewarmd,... Jap, de erasmusbende van Aix zou Spanje eens een poepje laten ruiken! En jap, ze hebben het geweten... wij ook... vooral hoe luid die ene man op de bus richting Espãna snurkte! Ongelooflijk dat het menselijk lichaam zou veel lawaai kan voortbrengen. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen maar er bestaat dus werkelijk iemand op het noordelijk halfrond die al slapend meer geluid kan produceren dan drie cirkelzagen op volle toeren. En net op het moment dat je zou denken dat God een beetje medelijden had, slaagde hij er in nog wat extra geknor te produceren. De man heeft ongetwijfeld de dut van zijn leven gedaan...
Nu, buiten de busrit, was het een geweldig, fantastisch en gewoonweg onvergetelijk weekend! Niet alleen de schoonheid van de stad Barcelona, de vriendelijke Spanjaarden en het zonnig weertje waren van de partij, ook die 7 medereisgenoten bleken uit de duizend te zijn. Ondanks het tekort aan slaap, de net iets te kleine kamers en pijnlijke lichaamsdelen kan ik me geen uur herinneren dat we niet in tranen zijn uitgebarsten van het lachen! Check vooral de foto's... ze spreken boekdelen! Dank je wel Jasper, Emili, Teresa, Jeroen, Filippo, Tobey en Lili, jullie hebben mijn hart gestolen!
Oh, nog 1 belangrijk ding... raar om geen Frans te praten in winkels, hostels en cafés! Ondanks dat mensen ons aanspraken in het Engels bleven we maar koppig Frans praten. Twee maanden Frankrijk doet wat met een mens! Ik word nog een echte Franse snob! Sla me als ik een streepjes t-shirt, baguette onder de arm, door de straten van Gent loop.
En... ik heb het er in mijn blog al vaak over gehad maar ik moet er helaas opnieuw over beginnen... arm, arm, arm België! Woensdagavond, rond een uur dat een mens denkt zijn pyjama aan te trekken, stonden opeens Jeroen, Filippo en Teresa aan mijn deur met een chocoladetaart... om het wereldrecord van België als land het langst zonder regering te vieren! Ik weet niet of er iets in die taart zat maar iemand kwam op het briljante idee om een fotoshoot te houden over wat ze vonden over ons land... Opnieuw: check de foto's!
Soit, genoeg gezeverd over mijn leuke leventje hier! Tijd dat ik u in het dagelijkse leven wat ga lastig vallen... Ik zie u nog tot maandag 7 maart op Belgische bodem! Adieu Sarko en Carla maar weet.... I'll be back!
Dikke kus, Charlotte
Moe na de busrit from hell!!!!!
I love Barcelona!
Vele groetjes van Jeroen, Charlotte, Filippo, Teresa, Emili, Jasper en Lili !
Na een etentje bij een Spaanse familie....
Op het strand.... Jasper, Filippo, ik, Teresa en Jeroen
Aren't you jealous ?
Wat wij denken over de politieke toestand van ons land... Loserssss!
Salut!
