Excuses voor de late update maar moest u ondertussen
denken dat ik -met cocktail in rechterhand- mijn dagen op het strand heb
doorgebracht, dan heeft u het grondig mis. Dingen met een naam als thesis,
hebben de laatste weken veel tijd in beslag genomen.... Helaas!
Nu, om te beginnen. Het weekje vakantie in België was te kort! Te veel mensen te weinig gezien... Maar
het deed deugd om met eigen ogen te kunnen vaststellen dat alles er nog
zijn normale zelf is gebleven. Ik kan eind juni met een gerust hart
terugkeren...
Nu drie weken in later Sakozyland, dat gaat
natuurlijk gepaard met allerlei avonturen. Ik bespaar u de
administratieve details, maar ik ben er in geslaagd een Franse
bankrekening te openen! Om de een of andere bizarre reden moet je die
namelijk hebben om een Franse beurs te krijgen... die je cash wordt
uitgekeerd. Inderdaad, logica in het land van Voltaire is een ongekende
term.
Nu, societé generael is ondanks alles mijn nieuwe held! Een
paar dagen na het openen van die bankrekening konden we immers via de
studentenclub gratis gaan lasergamen! Voor de techneuten: dat is een
spel waarbij je een pak met lichtjes draagt en een geweer met een
laserpistool. Je wordt gedropt in een donkere, grote ruimte met allerlei
muurtjes en bedoeling is dat je elkaar zoveel mogelijk beschiet zonder
zelf zo weinig mogelijk onder, nuja, vuur ligt, door andere teams. Team Europe, bestaande uit
Lili, Jeroen, Filippo, Teresa en ik, kan u met trots melden dat we meer
fransosen hebben neergelegd dan Kadaffi in zijn donkere dagen.
Het
weekend (en ryanair) brachten Cedric alweer naar het mooie Franse
Zuiden. Om de goede sfeer uit Barcelona nog even op te roepen, maakte Jasper
ons een heerlijk Spaans gerecht gevolgd door een Belgisch
dessertenbuffet bestaande uit een wit/zwarte chocoladefondue. De
politieke reputatie is toch om zeep dus het culinaire is het enige wat
ons kan redden. Er werd ipv gegeten eerder gevreten.... Net zoals de
daaropvolgende Italiaanse en Estse avonden. Vooral op die laatste avond,
hebben we ons even afgevraagd of de uitbreiding van de Europese Unie
wel zo'n goed idee was. Een groepje vrienden van Dmitri was immers met
de auto (mijn vriend google maps houdt het op een goeie 3000km) vanuit
Talinn naar Aix-en-provence gereden. Ik weet niet of het aan die autorit
lag of de opvoeding met een vodka- ipv papfles, maar zijn Letse vriend,
Waldic (of zoiets) was een van de meest gekste personen die ik mijn
bijna 22jarig verblijf op deze aardbol al ben tegengekomen. Tussen zijn
enorme verhandelingen
over bessen (Amanda, een Canadese, kan nu alles vertellen over bessen,
waar in het Estste platteland je ze kan vinden en met welk beestje ze
kan eten) en politiek ("Latvian politicians are assholes"
door, dronk hij een naar hoestdrank smakende drank (40%) met een
krankzinnige snelheid. Gelukkig was het eten goed... maar dat was dan
ook door de vrouwen gemaakt.
Om ons zieltje te redden na zoveel
schranspartijen, zakten we de dag nadien af naar Avignon, vroegere
pausenstad, en vooral gekend van zijn brug. Daarbij moest natuurlijk
gedanst en gezongen worden. God vond het blijkbaar allemaal wat minder
plezant want zijn goed-weerknop was hij vergeten aanzetten.
En
dit weekend kreeg Marseille de eer kennis te maken met het
Jeugdparlement. Redactievergadering van het JPJ-nieuws op verplaatsing
wordt de titel van onkostennota. Na samen vrijdagnamiddag de stad hebben
te verkend, er wacht mij ongetwijfeld een toekomst als gids in deze
stad, zakten we zaterdag samen met een hoop andere Erasmussers af naar
het paradijs, aka Calanques. Rond de 20 graden, baguette links, goed
boekje rechts, een gezellige bende,... Ohja, la douce France! Word
vooral jaloers als je de foto's ziet!
Dikke kus, Charlotte
Lasergamen: Team Europe !
De Spaans-Belgische avond: de chocoladefondue is klaar! Jeroen (links van mij) heeft er duidelijk zin in!
Samen met Cedric op de beroemde brug van Avignon
En natuurlijk moet je daar dan even dansen!
Impressie van het pausenpaleis in Avignon...
Samen picknicken in het park voor onze campus....
De nieuwsploeg van het Jeugdparlement! Vlnr: ik, Jean-Marie, Riadh en Matthias met Marseillestad als achtergrond
Het paradijs op aarde bestaat!!!!! Aren't you jealous ???
Hier ben ik alweer met een verslagje over een weekje Aix en Provence, te beginnen in Barcelona! Donderdagavond was het dan eindelijk zo ver, alle koffers gepakt, fototoestellen klaar voor een paar dagen overdrive, de motor van de bus opgewarmd,... Jap, de erasmusbende van Aix zou Spanje eens een poepje laten ruiken! En jap, ze hebben het geweten... wij ook... vooral hoe luid die ene man op de bus richting Espãna snurkte! Ongelooflijk dat het menselijk lichaam zou veel lawaai kan voortbrengen. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen maar er bestaat dus werkelijk iemand op het noordelijk halfrond die al slapend meer geluid kan produceren dan drie cirkelzagen op volle toeren. En net op het moment dat je zou denken dat God een beetje medelijden had, slaagde hij er in nog wat extra geknor te produceren. De man heeft ongetwijfeld de dut van zijn leven gedaan...
Nu, buiten de busrit, was het een geweldig, fantastisch en gewoonweg onvergetelijk weekend! Niet alleen de schoonheid van de stad Barcelona, de vriendelijke Spanjaarden en het zonnig weertje waren van de partij, ook die 7 medereisgenoten bleken uit de duizend te zijn. Ondanks het tekort aan slaap, de net iets te kleine kamers en pijnlijke lichaamsdelen kan ik me geen uur herinneren dat we niet in tranen zijn uitgebarsten van het lachen! Check vooral de foto's... ze spreken boekdelen! Dank je wel Jasper, Emili, Teresa, Jeroen, Filippo, Tobey en Lili, jullie hebben mijn hart gestolen!
Oh, nog 1 belangrijk ding... raar om geen Frans te praten in winkels, hostels en cafés! Ondanks dat mensen ons aanspraken in het Engels bleven we maar koppig Frans praten. Twee maanden Frankrijk doet wat met een mens! Ik word nog een echte Franse snob! Sla me als ik een streepjes t-shirt, baguette onder de arm, door de straten van Gent loop.
En... ik heb het er in mijn blog al vaak over gehad maar ik moet er helaas opnieuw over beginnen... arm, arm, arm België! Woensdagavond, rond een uur dat een mens denkt zijn pyjama aan te trekken, stonden opeens Jeroen, Filippo en Teresa aan mijn deur met een chocoladetaart... om het wereldrecord van België als land het langst zonder regering te vieren! Ik weet niet of er iets in die taart zat maar iemand kwam op het briljante idee om een fotoshoot te houden over wat ze vonden over ons land... Opnieuw: check de foto's!
Soit, genoeg gezeverd over mijn leuke leventje hier! Tijd dat ik u in het dagelijkse leven wat ga lastig vallen... Ik zie u nog tot maandag 7 maart op Belgische bodem! Adieu Sarko en Carla maar weet.... I'll be back!
Dikke kus, Charlotte
Moe na de busrit from hell!!!!!
I love Barcelona!
Vele groetjes van Jeroen, Charlotte, Filippo, Teresa, Emili, Jasper en Lili !
Na een etentje bij een Spaanse familie....
Op het strand.... Jasper, Filippo, ik, Teresa en Jeroen
Aren't you jealous ?
Wat wij denken over de politieke toestand van ons land... Loserssss!
Frankrijk is gekend voor zijn wijnen, kazen, rare presidentsvrouwen,... maar ook voor de prachtige bergen! Zaterdag hebben we dan ook onze kuitspieren aan een beproeving onderworpen. Resultaat: veel spierpijn en dan nog op plaatsen waarop je het vooral niet verwacht. Maar
de Mont Sainte Victoire kon gelukkig bovenaan een schoon panorama
aanbieden. Al moet je daarvoor wel eerst bijna sterven (1100 meter naar
omhoog) om het te kunnen bewonderen. Soit, die berg heeft ons niet klein
gekregen, we zijn er allemaal geraakt op anderhalf uur! Een olympisch
dreamteam zeg ik u!
Wie haalt het dan in zijn hoofd om de dag nadien te voetballen ? Wij dus! Test
twee voor de kuitspieren. We moeten immers de Amerikanen verslaan op
het WKvoetbal voor internationale studenten.... Jap, ook dat hebben we
georganiseerd. Te veel verbeelding... (en sommigen ook te veel vrije
tijd).
Vrijdagavond, na het joggen ( ons doel is de olympische spelen als
posterasmusavontuur), toen iedereen geen Frans woord meer kon
uitbrengen, nestelden we ons in de zachte donkere stoelen van de
bioscoop voor de film 'le discours d'un roi', naar het schijnt ook
gekend als 'The King's Speech' maar dubben en vertalen is hier de
nationale sport! Favoriet voor de oscars... het is duidelijk waarom!
Waarom
al dat sporten hoor ik u denken? Eerlijk? Omdat we hier ook eten als
volleerde Antwerpse dokwerkers! Al die nationale avonden staan garant
voor een overdosis calorieën. Ook woensdag, op de Mexicaanse avond,
hebben we bijna het record tortilla's eten verbroken. En dinsdag is het
weer van dat... Franse avond, georganiseerd door de leden van
internationale studentenvereniging. U weet wat ze zeggen... vin, pain et
du boursin, het zal dinsdagavond niet anders zijn vrees ik.
Nu, 5
weken in la douce France, een mens mag niet overdrijven... tijd om te
ontwennen! En waar kan je dat beter te doen dan in BARCELONA!! Van
donderdag 17 februari tot zondagavond gaan Jeroen, Lili, Teresa, Emili,
Jasper, Tobey, Filippo en ik onze nieuwe buren eens een bezoekje
brengen! Onnodig te vermelden hoe hard ik er naar uit kijk... ook naar
de Belgische week die daarop volgt! Yup, Brussels and Barcelona, here I
come...
SaludosdesdeFrancia!
Charlotte
Yap... naar daar moeten we!
Onze gids die soms iets te enthousiast was.. 'encore 2 minutes!'
Groepsfoto van het olympisch dreamteam!
Ain't no mountain higherrr....
Voetbal team A met Teresa, Dmitri en Sarah Mary
Jap, het is spelen op leven en dood
Gelukkig nog genoeg energie om even onnozel te doen
De eerste maand Erasmus is voorbij! En eerlijk ? Ik had nooit gedacht dat het zo'n geweldig avontuur zou worden!! Het is gewoon voorbij gevlogen! Ik ben nog steeds verbaasd over de snelheid waarmee we allemaal vrienden zijn geworden; hoe grappig het was te ontdekken dat iedereen zich de eerste avond zo verloren voelde maar hoe iedereen zich ook zo opgelucht voelde na die eerste meeting in het IEP. Ongeveer iedereen dacht toen 'yes, ik heb vrienden!'. Voor alle zekerheid had ik een lading films en series meegenomen maar heb nog bijna geen tijd gehad om er naar te kijken, oef!
Dank je wel ook iedereen aan het thuisfront! Dank je voor de vele mailtjes, vragen en om aan me te denken en proficiat aan al mijn medestudenten die zich alweer door zo'n horrorexamenreeks hebben geworsteld.
Maar voor we sentimenteel worden, een verslag van alweer een week Aix!
Eerste vaststelling: het kan hier ook regenen en als dat gebeurt, dan gaan de hemelsluizen ook heel wijd open. We hebben zaterdag niet gewandeld maar gezwommen op de cours mirabeau. Missie: Jeroen in een ... nuja, nieuw kleedje steken. Met een vijfkoppige, vrouwelijke jury om te oordelen! Zijn kleerkast is een hemd en trui rijker. Geslaagd met lof van de jury trouwens! Om dit te vieren zijn we dan met z'n allen een heerlijk kopje chocolademelk gaan drinken in een ouderwetse Engelse boekhandel. Het decor is bijna identiek aan dat uit Nothing Hill. Schitterend!
Zondag hebben we dan een miniWK Voetbal georganiseerd, het enige tornooi waar België zich wel kan voor plaatsen. En na al die regen voordien was het een heerlijk glij-en modderfestijn. Helaas geen foto's maar de kleren zagen er erger uit dan in een gemiddelde Vanishreclame, weliswaar voor de wasbeurt. Maar eerlijk ? Het was hilarisch, al was het soms net iets meer rugby dan voetbal.
Verder was het een gewoon weekje met lessen, Franse administratie, inkopen doen en kleren wassen. Jap, ik heb ze nog steeds allemaal! Enige nadeel, kleren wassen vraagt hier meer tijd dan bij ons in de Middeleeuwen. Er zijn 5 machines waarvan 2 kapot en die drie drogers, je kleren komen er even nat uit als je ze er hebt ingestoken. Mijn kamer is dan ook een klerenjungle als mijn kleren gewassen zijn. Klein detail: al die machines zijn te delen met iets meer dan 400 studenten. Yup, you gotta love France!
Gelukkig is er alweer bezoek voor deze week, na een pitstop van Cedric van vrijdag tot zondagnamiddag is Alexandra, mijn zus hier nu om even de Provençaalse sfeer op te snuiven. En om mijn wekelijkse dosis Mignonettes te leveren natuurlijk! Al moet ik zeggen dat er opvallend veel door de andere studenten, geheel subtiel natuurlijk, werd gevraagd of ze iets uit ons land ging meebrengen en de Gleeavond (Amerikaanse serie, er wordt deze avond een nieuwe aflevering uitgezonden maar dinsdag gaan we allen tesaam kijken) moet perse op mijn kamer doorgaan. Mensen met een economische brain, een rechtstreekse chocoladeimport, er is een markt voor hier in Aix-en-Provence!
Er is hier alweer heel wat gebeurd ondertussen in die anderhalve week Sarkoland; al heb ik de indruk dat de politiek ondertussen in Belgenland ook niet heeft stilgezeten! Ik hou jullie op de hoogte van de nieuwe lading mopjes.... Oh mon dieu! Stank you very much Bart and Elio!
Wat er de voorbije week allemaal gebeurd is:
*donderdagochtend zijn mummy and daddy langsgekomen voor een blitzbezoek aan de Franse Provence. In hun koffers: belachelijk veel kleren voor mij en Belgische ingrediënten want vrijdagavond was het 'Soirée Belge'!!! Op het menu: Gentse Waterzooi, rijstpap, chocomousse en Belgische pralines. Of ze het lekker vonden ? 'I'm sooooo happy right now' riep Emili uit toen de doos pralines openging. De Belgische reputatie is gered, toch op culinair niveau. 'T wordt uitkijken naar de Italiaanse, Mexicaanse, Estse, Zweedse, Canadese, Amerikaanse, Sloveense, ... avonden en de bijeenkomsten van de Weight Watchers daarna, vrees ik.
*en in de lijst citytrippen in Frankrijk kan nu ook Arles worden toegevoegd! Na een uurtje in de bus waren we eindelijk in de koudste stad van Frankrijk aangekomen... om dan te merken dat er in de winter eigenlijk geen zak te doen is. De locale caféhouder heeft een recorddag gekend.
*gelukkig is en blijft er 1 constante: het voortdurende en frustrerende gevecht tegen de administratie. Laat de helft van de amb(e)tenaren achter hun bureau verdwijnen en niemand die het verschil merkt. Voor alles heb je codes, kaarten, pasjes en foto's nodig. Voor een zwemkaart heb je 2 papieren, 1 stempel en 2 pasfoto's nodig; natuurlijk elk af te halen in een verschillend kantoor, overal verspreid in het stad met openingsuren afgestemd op 65plussers ipv studenten. En als je er dan eindelijk een levende ziel aantreft, zorg dan vooral dat je correct kan betalen want werken met wisselgeld...dat is toch echt wel vermoeiend!
*maandag hebben we de 21ste verjaardag van Sarah Mary gevierd. Geheel in Amerikaanse stijl natuurlijk! Versta: Hannah Montana en Spidermanbordjes en een gigantische taart!
Van al dat lekkers vinden jullie onderstaand de foto's!
Hou jullie op de hoogte! Charlotte
Soirée Belge Eervolle vermelding: mum and dad! Nog eens bedankt voor de hulp!
Arles en zijn colloseum
..stadhuis
Ik, Jeroen, Jordy, Filippo en Teressa
Het verjaardagsfeest van Sarah Mary (rechts van mij op de foto); het was geweldig!
Amanda, Sarah Mary en Daniela met de verjaardagstaart
Gisteren maakte Marseille voor de eerste maal kennis met de nieuwe internationale studenten! Het is een prachtstad... Enkel en alleen al voor het zicht op zee zou je er uren willen zijn.
Hieronder wat foto's zodat jullie ook even kunnen wegdromen...
Op weg naar Marseille met Lili...
Het station van Marseille
It smells like... vis
De prachtige kathedraal van Marseille...
...binnenin
De groep voor de kathedraal vnlr: Tobey, ik, Estelle, Daniella, Lindsey, Filippo, Emili, Dmitri, Teresa, Sarah Mary, Lili, Jed en Jeroen
Zicht op Marseille...
10 Leonardo's uit Titanic..
Jup, wij houden van groepsfoto's...
Nog wat foto's van het bal vlnr: Teresa, Vasselina, Lili, Emili, ik en Daniela
Fillip, ik, Sarah Mary, Lili, Vincent, Daniela en Vasselina
De eerste schoolweek zit er op! Eerste indrukken: -alles gaat er hier zo relaxed aan toe, het is altijd een verrassing of de professor zal komen of niet. -studenten spreken met de prof zoals met hun vrienden, ik zag er eentje nog gauw drie kussen geven voor het nieuwe jaar. Ik zie mezelf nog niet direct de Carl ook eens drie 'totten' te verkopen. -ze zijn altijd nieuwsgierig wie de internationale studenten zijn en waarom ze in godsnaam voor Frankrijk hebben gekozen.
En jap, de situatie van België... er valt ook hier niet aan te ontsnappen. De Amerikaanse studenten: 'I heard there is a war or something like that', 'Do you have a jetlag as well?', 'Is that in the country Brussels ?' maw ze hebben van ons landje nog nooit gehoord; de Europese studenten: 'Hebben jullie nu nog steeds geen regering?', 'Is de Koning nu ook premier?' Zelf de enige Nederlandse student, Jeroen, begrijpt niet waar het over gaat en hoe meer ik het probeer uit te leggen, hoe minder ze er van snappen, zoals de rest van België denk ik. Woensdag had ik les over de EU en natuurlijk ging het over het Belgische voorzitterschap. Ik denk moest ik hetzelfde vertellen over Frankrijk, Sakozy kwam me hoogst persoonlijk onder de guillotine leggen. En onder de studenten zelf blijft de Belgische situatie, een running joke. Elke dag is er wel iemand die het niet kan laten even met het arme Belgenland te lachen; vooral Fellippo d'Italia vindt allemaal zo hilarisch ... en hij komt uit Silvioland!
Gisteren was er dan het grote welkomstbal. Helaas zat er geen galajurk in mijn overlevingskoffer maar na de h&m te hebben geplunderd, kon ik toch nog deftig mijn entree maken. Kwestie van de schijn op te houden, anders gaan de anderen nog denken dat ik hier asiel heb aangevraagd. Het bal zelf was super maar de organisatie, die was vergelijkbaar met de Franse administratie. Versta een ramp! Ik heb ongeveer twee uur mogen wachten om terug op de campus te raken. Er waren meer dan 500 studenten en er was 1 bus met 60 plaatsen. Je mag zelf rekenen hoeveel keer hij heen en weer mag rijden om iedereen terug thuis te brengen. Ohja, de rit duurde ongeveer een klein halfuurtje.
Morgen gaan we Marseille verkennen! Aix-en-provence, waar ik nu verblijf, is qua afstand vergelijkbaar met Destelbergen en Gent. Het is een voorstad van de grootstad. Foto's volgen zeker...
Bisous Charlotte
PS: Elio en Bart... Maar aub een regering, ik wil ook eens lachen met een ander zijn land! PS2: Ik voeg ook wat foto's toe van het bal en van onze kookavonden!
Dit zijn alle Europeese studenten, je ziet mij, de man met de hand omhoog is Fillippo (Italië), meisje met de blauwe jurk Teresa (Oostenrijk), Emili (Zweden) zit wat weggedoken, Lili (Slovenië) is het andere blonde meisje, Vasselina (Bulgarije) en Jeroen (Nederland).
Jeroen (Nederland), Jordy (Mexico), Fillippo (Italië) en Jasper (VS) houden de mannelijke eer hoog!
Jap, het was plezant!
vlnr: Estelle (Canada), Emili (Zweden), Lili (Slovenië), Tobey (Canada), ik en Daniela (Mexico)
Samen koken is zoveel leuker dan alleen!
De chefs van dienst, Sarah Mary (VS), ik, Ayano (Japan), Lili (Slovenië) en Emili (Zweden)
Vandaag was de eerste
schooldag... of dat zou het toch moeten geweest zijn maar omdat ik geen
enkel vak heb gepland op maandag had ik eindelijk wat tijd om die
enorme administratie af te handelen. Het lessenrooster mag je
trouwens zelf samenstellen volgens vakken die je interessant vindt en
hoeveel ECTS-punten je nodig hebt dus als je wil uitslapen op maandag...
geen probleem!
De vakken die ik voorlopig heb geselecteerd zijn: -français langue étrangère -relations internationales contemporaine -européanisation des politiques publiques -geopolitique de la Russie contemporaine -histoire des relations internationales 2 ... al moeten we pas tegen 9 februari een definitieve keuze maken welke vakken we willen volgen. Mijn enige plan bestaat uit kiezen wat interessant lijkt en wat nog een paar Erasmussers volgen
Omdat
ik er niet kon zijn om de introductiedag moest ik nog steeds de Franse
test doen om te bepalen in welke groep ik français langue étrangère moet
volgen. Al die kleine accentjes, uitzonderingen,... daar vroegen ze
natuurlijk naar. Zweten! Een van deze dagen weet ik het resultaat maar
in vergelijking met dat van de Amerikanen (geen hond die hen verstaat in
het Frans) kan dat niet zo slecht zijn.
Verder vandaag ook nog
de lokale winkeliers gelukkig gemaakt. Er is zoveel dat een mens nodig
heeft om te overleven! Ik post jullie gauw enkele foto's van mijn kot.
Het is niet zo groot, wel modern. Enkel de badkamer is belachelijk
klein. Als je op het toilet zit, kunnen je voeten douchen.
Maar
nu ga ik de Franse resto gaan ontdekken... Eten voor drie euro, hopelijk
doet het de reputatie van de Franse keuken geen kwaad aan.
Het is zover! Er is geen weg terug! Ik moet en zal een half jaar vertoeven in Sarkoland!
Hoe ik dat ga overleven ? Nog geen idee... Maar ik kan u heugelijk melden dat ik na 48 uur nog steeds alive and kicking ben!
Vrijdagnamiddag
heb ik mijn eerste passen in Aix-en-provence geplaceerd. Na iets meer
dan een uurtje vliegen ben je al in Marseille. En het ziet/zag er goed
uit! Fanny, een meisje van de internationale studentenvereniging stond
me op te wachten en bracht me naar de residentie Les Gazelles waar ik
een half jaar zal eten en slapen.
Voor al uw zeemzoete brieven geldt vanaf nu volgend adres: Bât 6 Chambre A6141 cité universitaire Les Gazelles 31 avenue Jules Ferry 13621 Aix en Provence Cedex 1 France
en voor de modernere mens geldt vanaf nu: 0033 6 14 53 57 50
door, dronk hij een naar hoestdrank smakende drank (40%) met een
krankzinnige snelheid. Gelukkig was het eten goed... maar dat was dan
ook door de vrouwen gemaakt. 
Salut!
Hallo!
