Het lekker lang uitslapen is tot in
tegenstelling van de andere weken wel eens gelukt :). Desondanks alles schoot
ik toch opnieuw wakker op het normale uur (6u45). Slaapdronken liep ik naar de
keuken om een eerste wasmachine in gang te steken, met de veronderstelling dat
deze zou klaar zijn tegen dat ik effectief zou opstaan. Eenmaal terug op mijn
kamer kroop ik terug in mijn bedje om dan een dikke twee uur later opnieuw
wakker te schieten. Tegen dan was de wasmachine ook klaar en kon ik ze op de
stand zwieren plaatsen. Ik voelde me nog altijd behoorlijk moe, dus besloot
om maar terug in mijn bedje te kruipen om toch nog een poging te ondernemen
voor wat te slapen. Dit lukte nog wonderwel ook :D. Rond 10u besloot ik dan om
toch maar om op te staan. Na eten van mijn ontbijt en de waste op mijn balkon
uit te hangen trok ik richting de winkel voor mijn wekelijkse inkopen. Tegen
het tijdstip dat ik buiten kwam scheen het zonnetje hier meer dan behoorlijk en
het beloofde een mooie lentedag te worden. Eenmaal terug van de supermarkt
zette ik mijn stoeltje buiten op het balkon en nam wat informatie door voor
mijn eindwerk, daarnaast deed ik ook nog wat computerwerk. Na een tijdje voelde
ik de eenzaamheid terug opkomen en zat ik eventjes in een dipje. Mijn dipje was
echter snel terug over na een toertje lopen en eten van mijn (overheerlijke)
zelfgemaakte fruitsalade. Na een babeltje te maken met de kotgenoten tijdens
het avondeten trok ik me opnieuw terug in mijn kamertje. Na kijken van een filmpje kroop ik vroeg
onder de wol, aangezien het morgen een drukke dag beloofde te worden.
Zondag 25 maart 2012
9u en de wekker liep af op kot in
Zeist. Het weer zag er maar grijzig uit en dat vond ik toch wel spijtig. Ik had
mijn culturele koopzondag in Utrecht toch wat zonniger voorgesteld. Na nemen
van een frisse douche en het ontbijt keek ik vlug nog eventjes op de pc wat er
die dag allemaal te doen was in de Utrechtse binnenstad. Toen kwam ik tot de
constatatie dat alle activiteiten maar begonnen rond 12u. Het had dan ook niet
veel zin om vroeger te vertrekken. Daarom ging ik eerst nog een uurtje aan het werk
om rond 12u met de fiets (en de ondertussen schijnende zon :) ) richting
Utrecht te trekken. Naar mijn mening fietste ik veel te veel kilometers naar
Utrecht en moet er echt wel een kortere route bestaan (die ik wel nog eens moet
uitzoeken :p), maar het schitterende weer maakte de lange fietstocht toch
plezant. Na een klein uurtje fietsen kwam ik dan aan in Utrecht. Mijn fiets
stalde ik aan het station en van daaraf ging ik te voet verder. Ondertussen was
het ook al behoorlijk druk in de binnenstad. Mijn uurtjes vulde ik met de stad
verkennen, winkelen, een patatje en ijsje eten en ook af en toe een culturele
activiteit meepikken. Zoveel heb ik er echter niet gezien aangezien ik geen
programmaboekje bij had, wat ik uiteindelijk wel spijtig vond. Wat me wel zal
bijblijven is de opera op het water. Tijdens mijn wandeling zag ik plots heel
veel volk op eenzelfde plek verzamelen (en met veel, bedoel ik écht wel heel
veel!) en besloot om ook maar even een kijkje te nemen. Gedurende een
kwartiertje konden we genieten van dit prachtige showspel (enkel spijtig dat
niet altijd alles goed doorkwam). Rond een uur of 5 ging ik dan opnieuw
huiswaarts, met een lange fietstocht voor de boeg. Desondanks ik niemand
meekreeg van mijn kotgenoten ben ik toch tevreden dat ik in mijn eentje naar
Utrecht ben geweest. De stad is namelijk enorm gezellig wanneer daar heel wat
volk aanwezig is. Eenmaal terug at ik nog een paar boterhammetjes en ging toen
naar mijn kamer, moe van toch wel een ganse dag druk in de weer te zijn. Daarom
werd het ook niet al te heel laat die avond, want morgen start weer een nieuwe
stageweek waar ik toch fris en monter moet op aanwezig zijn.
Ondertussen is mijn eerste maand hier in Nederland gepasseerd en de tijd vliegt hier echt wel voorbij. Op stage begin ik nu echt met het onderzoekdeel aangezien ik de opdracht gekregen heb om immunohistochemische kleuringen van collageen in de aortawand uit te testen. En het blijkt toch een hele opgaven aangezien de eerste resultaten toch wel behoorlijk tegenvallen, maar dat is onderzoek zeker..?
Maandag 19 maart 2012
Maandagmorgen een nieuwe week en een
wekker die om 6u30 afgaat na zo een lastig weekend is echt wel veel te vroeg.
Na een stevige douche en een goede fietstocht kwamen we toch een beetje wakkerder
op de stage toe. Die dag stond in het teken van coupes snijden verkregen
volgens de lijst van Margreet. Na labelen van de (100 tal) draagglaasjes, dat
toch wel een klein uurtje in beslag nam, gingen we bijna een volledige dag aan
slag met coupes snijden. Daarnaast ging ik samen met Margreet het resultaat van
mijn tweede poging tot collageenkleuring bekijken. Desondanks de hogere
concentratie van het primair antlichaam was het resultaat toch betreurend. Er
was een klein beetje bruinkleuring waarneembaar, maar dit moest eerder als
achtergrondkleuring beschouwd worden. En dit was toch wel een vreemd resultaat
aangezien de kleuring bij haar vorige stagair wel op een lagere verdunning
lukte. Mijn opdracht voor de komende week was dus de kleuring nog eens herhalen
en hopen dat we dan wel resultaat krijgen. Na het snijden van de coupes zocht
ik ook nog wat informatie op voor mijn eindwerk. Toch konden niet alle coupes
vandaag gesneden worden, aangezien er twee losgekomen waren uit de paraffine en
deze dus opnieuw ingebed moeten worden.
Eenmaal terug op kot waren we natuurlijk doodop en blijkbaar was dat ook
duidelijk aan mij te merken, want vanaf dat er mij iemand zag was het van hoe
voel je je? en ik dan maar gans me uitleg van me weekendje en de meeste
verstonden het dan ook wel :p. Dus met het gevolg dat er die avond van werken
niet veel meer in huis kwam en we reeds om 21u30 onder de wol kropen.
Dinsdag 20 maart 2012
Het weertje in Nederland begint hier
ook stilletjes aan beter te worden, waardoor het fietsen hier des te leuker
wordt. Voornamelijk s morgens bij het ochtendgloren is fietsen in de
weilandrijke omgeving zalig. Eenmaal op
stage begon opnieuw het dagelijkse werk. Eerst ging ik aan de slag met het
verder snijden van de laatste twee blokjes. Om in de middag te starten met het
eerste deel van de collageenkleuring type 3 met de verdunning 1:100. Margreet
weet zeker dat deze verdunning ook daad werkelijk werkt, dus moet ik echt hopen
dat het me deze keer wel lukt, anders heb ik toch wel een klein probleempje.
Dan ligt het niet aan de antilichamen, maar zou het wel eens aan mijn werkwijze
kunnen liggen. Daar in het protocol ook redelijk wat wachttijden zitten, houd
ik mij ondertussen bezig met wat computerwerk. Na aanbrengen van het primair
antlichaam gaan de coupes de koelkast in, daar het een overnacht kleuring is. Na
plaatsen van de kleurbakjes in de koelkast was het tijd om naar huis terug te
keren. Ik nam me voor om ook een beetje te kuisen in de keuken hier, want koken
gebeurd hier echt in vuile toestand. Dus ging ik het aanrecht met zeep en spons
te lijf en iedereen die me bezig zag bedankte me voor de bewezen diensten (en
ik maar mooi lachen hoopende dat ze mijn voorbeeld volgen :p)
Woensdag 20 maart 2012
Het binnenkomen in de keuken
vanmorgen was toch wel een kleine teleurstelling. Alles was zo mooi opgekuist
gisteren en vanmorgen was alles weer even erg als voordien :(. Daar gaat al
mijn kuiswerk van gisteren dus.
Op stage beloofde het een drukke dag
te worden vandaag. s Morgens gingen we verder met de collageenkleuring type 3
om dan s middag vlug nog een andere collageenkleuring type 5 in te zetten om
op tijd klaar te zijn voor de wekelijkse bespreken met Margreet en Catherine. Daar
tussen keek ik ook nog vlug eventjes door de microscoop voor het resultaat van
mijn type 3 collageen en wat ik zag (was volgens mijn mening en de info van
Margreet) toch wel goed, de vezels waren namelijk mooi aangekleurd. Ik toch wel
een beetje gelukkig aangezien het dus hoogstwaarschijnlijk niet aan mij
werkwijze ligt. Na de bespreking met mijn begeleiders trok ik samen met
Catherine naar de paardenkliniek. Op de kliniek was namelijk een Fries paard
aanwezig die met 90% zekerheid een aortaruptuur heeft. Na aan bijna de ganse kliniek voorgesteld te
zien als onze Belgische telg en te horen te krijgen dat ik niet mocht
verschieten van het paard gingen we uiteindelijk na een wandeling in
verschrikkelijk veel gangen de Fries bezichtigen. Het beeld dat ik kreeg was
niet zo erg als ik verwachtte, maar zo gezond zag hij er toch niet meer uit (ze
geven hem nog maximaal 14 dagen te leven). De vochtophoping in de buik was duidelijk
te zien en te voelen en ook de hartslag was (te) sterk te voelen. Nadien keerde
ik met de volle zon op mijn gezicht terug naar de dienst Pathobiologie om mijn
spullen op te halen en terug te keren naar mijn kot. Het zonnetje schijnt hier
de laatste dagen volop en ook de temperaturen klimmen de hoogte in. Morgen
wordt in Utrecht een 15-tal graden verwachten en vrijdag zelf 18 :).
Donderdag 21 maart 2012
De voorlaatste dag van de week en we
beginnen dat in de ochtend toch wel de voelen. Naarmate de week verstrijkt
wordt het opstaan lastiger en lastiger. Door s morgens in de spiegel te kijken
wordt dat nog maar eens bevestigd, want de wallen onder de ogen staan
behoorlijk diep. Maar na een frisse douche en een heerlijke fietstocht bij het
ochtendgloren is al de vermoeidheid terug verdwenen. Vandaag gingen we terug
verder met de collageenkleuring type 5. In de middag konden we dan het
resultaat bezichtigen en deze waren behoorlijk teleurstellend. Opnieuw was
niets van resultaat waarneembaar en was alles blauw in plaats van de gewenste
bruine kleur. :( Misschien ligt het aan het openbreken van de eiwitten, dus in plaats
van citraat te gebruiken gingen we in de middag aan de slag met protease en
voor de rest hetzelfde protocol. Met een klein hartje zette ik de kleurbak met
mijn coupes opnieuw in de koelkast en hoopte echt dat het antilichaam zou
werken en morgen een resultaat zichtbaar was. Na nog even enkele kleine inkopen
te doen (ik mag er namelijk niet te veel meer doen en dan voornamelijk
frigospullen, want me vakje zit stampende vol :p), gingen we nog even langs bij
mijn kotgenote voor haar treinticket te overhandigen en haar een fijne
terugreis te wensen. Nadien kropen we vroeg onder de wol, want het was echt
nodig. Blijkbaar ben ik nog altijd niet gerecupereerd van mijn weekendje België.
Vrijdag 22 maart 2012
Vanmorgen opgestaan met een
heerlijke lentezonnetjes. Vandaag werd namelijk een kleine 18 graden voorspelt
hier in Utrecht en ik mag aannemen dat het zo was aangezien het terugfietsen
kon gebeuren in een lichte trui :). Op stage toegekomen begon ik snel met het
afwerken van de collageenkleuring aangezien ik zeer nieuwsgierig was naar het
eindresultaat. Maar mijn nieuwsgierigheid sloeg bij het bekijken van de
resultaten snel om in een grote teleurstelling. Alle drie de coupes waren
opnieuw blauw in plaats van bruin aangekleurd. Met de handen in het haar ging
ik tenrade bij de mensen op het lab en werden mij enkele alternatieven
aangeboden. Met deze hoop informatie kan ik volgende week opnieuw starten en
hopen dat het deze keer wel lukt. (want de moed zakt af en toe wel in de
schoenen wanneer het weer niet lukt en ook over je handelingen begin je dan af
en toe te twijfelen). In de middag ging ik nog wat coupes snijden. Mijn dagje
werd hierdoor ook wat beter, aangezien het maken van coupes toch al aardig
begint te lukken. Wegens het mooie weer stopte iedereen wat vroeger met werken,
dus maakte ik daar nuttig gebruik van en stopte ik rond 16u30. Eenmaal op kot
zette ik mijn stoeltje buiten op mijn balkon in het zonnetje, nam een boekje
erbij en las gedurende een uurtje. De rest van de avond verliep behoorlijk
rustig en ik maakte het ook niet te heel laat. Morgen ben ik van plan om (een
poging tot) lekker lang uit te slapen, want dat kan ik echt wel gebruiken.
Zondag trek ik dan richting het centrum van Utrecht. Het is een culturele dag
daar en blijkbaar is er vanalles te doen, dus ga ik daar eventjes de sfeer
opsnuiven.
De eerste dag van een nieuwe week en
een wekker die opnieuw veel te vroeg afliep naar mij goesting, maar na de
fietstocht toe te komen op het werk was de grootste vermoeidheid achterwege en
fietsen bij de eerste zonnestralen maakt dat je ook opgewekter op je
stageplaats toekomt.
Eenmaal toegekomen ging ik opnieuw
aan de slag met de SMA-kleuring op het tweede deel van de coupes. Tijdens de
wachttijden liep ik ook eventjes naar mijn stagebegeleider om wat meer uitleg
te vragen ivm de collageenkleuring die ik vanaf morgen begin uit te testen.
Toch kon ze niet al mijn vragen beantwoorden en moet ik zelf een beetje
uitzoeken welke verdunning van het primair antilichaam het best is en wat de
beste incubatietijden zijn. Ik besloot om morgen hier verder over na te denken
aangezien ik van plan was om dan te starten met de kleuringen. De rest van de
tijd hield ik me bezig met opzoeken van informatie over immunohistochemische
kleuringen.
Eenmaal terug op kot sloeg de
vermoeidheid echt toe, waardoor ook mijn wasmachine niet verliep zoals het
moest. In volle overtuiging dat ik op de startknop had gedrukt ging ik na een
dik uur mijn kleren uithalen en ophangen om uiteindelijk tot de constatatie te
komen dat mijn kleren niet gewassen waren en dus opnieuw kon beginnen. Het feit
dat ik opnieuw kon beginnen was blijkbaar lachwekkend genoeg voor mijn
medemensen op kot, maar ik vond dat toch wel net iets minder leuk L. Uiteindelijk was ze klaar voor ik in doodop in mijn
bedje kroop.
Dinsdag 13 maart 2012
In de morgen gingen we aan de slag
met coupes snijden nodig voor de collageenkleuringen om dan in de middag te
kunnen starten met testen van de collageenprotocollen. Eenmaal boven in het IHC
lab begonnen de problemen. Het antilichaam noodzakelijk voor het collageen 3
bleek leeg te zijn, dus ik maar gebeld naar mijn stagebegeleider (de dinsdag en
vrijdag is ze afwezig) met de vraag wat ik nu moest doen. Blijkbaar heeft ze
voor mij nog een stagair gehad, dus ik haar telefoonnummer of mailadres gaan
vragen bij verschillende personen om haar toch maar contact op te nemen en zo
te weten waar al mijn spullen naar toe zijn. Na de mail verstuurd te hebben,
kwam mijn volgend probleem. Voor gewone histologische kleuringen is het voldoende
om de gesneden coupes 15 minuten in de oven te plaatsen, voor
immunohistochemische kleuringen moet dit echter overnacht (anders verdwijnen
mijn coupes bij de kleuring van mijn glaasjes en kan ik terug van 0 beginnen)
gebeuren (en dat was ik eventjes uit het
oog verloren), dus gevolg een ganse
namiddag niet in het labo werken, maar vier uur achter de pc voor opzoekingwerk
en mijn ganse planning overhoop. Dus in plaats van vandaag te starten, kan ik
pas morgenmiddag aan de slag.
Woensdag 13 maart 2012
Na een morgen van computerwerk en
(vele malen) geloop naar de bibliotheek (ik had namelijk geen geldige pas om
boeken uit te lenen of te kopiëren, en na heel wat heen en weer geloop, kreeg
ik dan de pas van een studente hier op de unif). , startte ik s middags met
het uitvoeren van de collageenkleuring voor collageen type 5. Op voorhand
wisten we niet welke verdunning precies werkte en ook niet het protocol met
protease of citraat, dus koos ik (op hoop van goed geluk :p) voor de citraat
met de verdunningen 1:50 1:100 en 1:200. De kleuring kon vandaag niet
afgerond worden, daar de incubatie met het primair antilichaam overnacht moet
gebeuren. Na afronden van het eerste deel liep ik samen met Margreet richting
de paardenkliniek op zoek naar Catherine voor de wekelijkse bespreking. En een
echte zoektocht werd het wel, Catherine was namelijk nergens te bespeuren en na
ongeveer een kleine 20 minuten gaven we het dan ook maar op en keerden we met
lege handen terug naar de dienst pathobiologie. Voordeel van de wandeling, we
hebben frisse lucht gehad en ook nog eens de paardenlucht geroken. Aangezien
het nutteloos was om mijn gekopieerde materiaal nog op de Universiteit te
lezen, mocht ik van Margreet huiswaarts keren en kon ik die op het gemak op
mijn kot doorlezen.
Donderdag 15 maart 2012
Het beloofde een warme dag te worden
hier in het Nederlandse Utrecht en hoewel men op de radio zei 15 graden, vond
ik het behoorlijk koud om te fietsen s morgens. Maar eenmaal het ochtendgrijs
weg getrokken was, was het hier een zonovergoten dag J. In de morgen ging ik verder met mijn collageenkleuring
die tegen de middag beëindigd was. Met een bang hartje liep ik dan naar
Margreet om samen de resultaten te bekijken. En deze waren een beetje
teleurstellend L. De
kleuring was namelijk niet zo goed gelukt (lees = eigenlijk niet gelukt), want
er was nergens kleuring waarneembaar bij de verdunningen. Toch wel spijtig vond
ik, maarjah, dat is nu eenmaal stage lopen in het onderzoeksgebied. (Men zegt
hier, op 10 keer proberen zal het 8 keer fout lopen Manmanman, nog veel
beurten voor de boeg dus ) Nu overleg op het lab koos ik om een hogere
verdunning te proberen in de hoop dat daar wel kleuring zichtbaar is. Daarnaast
testen we ook de protease in plaats van de citraatmethode. Na een middag van druk werken gingen de coupes de
frigo in om overnacht te incuberen.
Eenmaal op mijn kot gebeurde er ook
niet veel meer. Wel had ik een leuke maaltijd met één van mijn kotgenoten en we
babelden er op los ( en ja, mijn Engels begint er goed op vooruit te gaan =D).
Daarnaast maakte ik ook mijn valies voor mijn weekendje België. Moe en voldaan
kroop ik vroeg onder de wol, want morgen een beetje vroeger er uit voor mijn
labowerk. En het belooft ook een druk weekend te worden, dus een goede nachtrust
kon ik wel gebruiken.
Vrijdag 16 maart 2012
Vandaag maar een halve dag werken.
Ik heb namelijk een halve dag verlof gekregen hier op de Universiteit zodat ik
mijn trip naar Belgie al vanmiddag kan aanvangen. Het wordt een trip van toch
wel een dikke 4u.
Om die reden ben ik ook wat vroeger
dan normaal begonnen zodat ik mijn lopende proef tot een goed einde kon brengen
en zeker op tijd kaar was. Na doorlopen van de proef is het altijd afwachten en
hopen dat er iets op de coupes zichtbaar is. Maar op twee zag ik reeds wat
bruinverkleuring dus dat gaf me wel wat hoop (enkel hopen dat het ook het
juiste is :p).
Kort na de middag vertrok ik dan
richting mijn kot. Na een laatste maal alles te controleren of alles in mijn
valies zat, trok ik de deur van mijn kamer dicht en kon ik mijn lange trip naar
België inzetten. En lang mag je echt wel aannemen, ik was namelijk 5uur onder
weg. Maar die lange trip woog niet op tegen wat mij komen kwam. Rond 18u30 kwam
we dan uiteindelijk aan in het station van Waregem waar mijn vriendje mij
opwachtte. En kwas toch zo content om hem terug te zien J. Na nemen van een avondmaal (die ik eens niet zelf moest
klaarmaken), trok het dan richting Beveren-Leie om wat te helpen met
klaarzetten van ons galabal dat zaterdag georganiseerd wordt. Rond een uur of
12 kropen we dan moe maar voldaan in ons bedje. Blij dat we terug in het kleine
Belgenlandje waren
Zaterdag 17 maart 2012 en Zondag 18
maart 2012
s Morgens rond 9u liep de wekker af
en trok ik richting de manege. Daar was het een blij weerzien met de mama, de
zus en de Milan. Ook nog eventjes met het paard gereden en ik ben er zeker van
dat ik het behoorlijk zal voelen. Paardrijden na een kleine 2 maanden vraagt om
stijfheid de volgende dag :p. In de middag trokken we dan met ons drietjes
richting Kortrijk om nog een nieuw galakleedje te kopen. Na inkopen te doen,
was het dan zover. Het galabal van de studentenclub. En het mag gezegd worden,
een goed feestje dat was het wel! Na een nacht van plezier maken en veel
gebabel kon de opkuis dan beginnen. Die verliep niet meer zo heel vlug en het
was echt wel werken op automatische piloot. Rond 7u30 kropen we doodop in ons
bedje om ongeveer na 2 uur terug wakker te worden en te moeten opstaan. Die middag
was er namelijk nog een familiefeest. Met kleine oogjes was het wel te
verstaan, maar dat woog niet op tegen het overheerlijke en overvolle buffet die
ons voorgeschoteld werd. Ik natuurlijk zeer happy dat ik nog eens goed kon eten
en eens geen studentenmaaltijdje voorgeschoteld kreeg. In de late middag was het
dan tijd om terug te keren. Het afscheid verliep behoorlijk lastig, ook omdat
ik wist dat ik hier weer gans alleen in het Nederlandse Utrecht zou zijn. Na
wat te slapen in de auto kwam ik doodmoe aan op mijn kot. Na alles uit te laden
ging de papa naar huis en bleef ik achter op mijn kamertje. Na mijn spullen
uitgepakt te hebben kroop ik vlug onder de wol. Veel had ik niet nodig na zo
een weekend. Desondanks het drukke weekend was het toch heel goed voor nog eens
in het Belgenlandje te zijn en iedereen terug te zien. J
De laatste dag
van het week en na de twee dagen van minder goed weer, was het vanmorgen
gezellig fietsen bij de eerste zonnestralen en de vogeltjes die floten. Op
stage ging ik verder met de kleuringen die op het weefsel moeten uitgevoerd
worden. Vandaag stond het eerste deel van de coupes te wachten voor de
SMA-kleuring. Daar het te veel coupes zijn om in één maal te kleuren (de
kleurcuvetten kunnen namelijk maximaal 20 glaasjes bevatten, en ik had er bijna
30), splitste ik ze in twee en ga ik maandag verder met de SMA-kleuring op het
tweede deel van de coupes. Voor de kleuring moet ook enkele verdunningen
aangemaakt worden en ik denk dat ik nu eindelijk ongeveer wel snap hoe mijn
verdunningen te maken :D (en mag ook wel na jaren sukkelen er mee :p). Tijdens
de vele wachtpauzes las ik ondertussen mijn eerste versie van mijn
bachelorproef na. Op het einde van de dag ging ik ook een halfuurtje vroeger
naar huis (normaal ben ik bezig tot rond een uur of vijf). Maar heb deze week
ongeveer 41u gewerkt, waardoor ik het half uurtje vroeger stoppen wel kon
permitteren en het was ook nodig, want na zo een lange week was ik behoorlijk
moe. Dit zorgde ervoor dat ik savonds niet veel meer deed. Na nog een babeltje
gemaakt te hebben, keek ik nog een deeltje van een film en kroop ik dan moe,
maar voldaan in mijn bedje, klaar voor morgen mijn grote trip naar Amsterdam J.
Zaterdag
10 maart 2012
Zaterdagmorgen
7u30 en de wekker loopt af hier in mijn kot in Zeist (en dit was echt véél te
vroeg). Rond een uur of 9 vertrokken we dan met de fiets vanuit Zeist naar het
centraal station van Utrecht. Na ongeveer een uurtje fietsen, gingen we nog
eventjes langs bij haar vriendin die ook zou meegaan en nadien zetten we koers
met de trein naar Amsterdam Centraal. Eenmaal in Amsterdam aangekomen maakten
we eerst een korte wandeling doorheen het Begijnhof en gingen we ook de grote
markt en een klein museum bezichtigen. Na eten van het middagmaal en jawel,
Vlaamse frietjes zoals de naam van de frituur voorspelde (maar of het echte
Vlaamse frieten waren denk ik toch niet, die van bij ons smaken toch wel 10
keer beter ;) ) ging ieder uiteindelijk zijn eigen weg. Zij wouden namelijk een
boottocht maken, maar daar had ik niet zoveel zin in. Ik wou namelijk te voet
het centrum verkennen, dus trok ik er op mijn eentje op uit. Na enkele uurtjes
ontmoeten we elkaar terug en gingen we ook nog eventjes langs de bloemenmarkt
en nadien ging het terug richting het station om de trein van 6uur richting
Utrecht te nemen.
Al bij al
viel de dag wel nog mee, het enige nadeel was soms dat beide te veel Hongaars
praatten, waardoor ik er soms maar een beetje voor niets bij liep, maar
probeerde er uiteindelijk toch nog een leuke dag van te maken. En ik ben ook
wel blij dat ik Amsterdam eens kon verkennen. Eventueel ga ik wel nog eens
terug wanneer wat volk van België naar hier afzakt. Na opnieuw een klein uurtje
fietsen kwamen we rond 19u30 toe op ons kot. Die avond voerde ik ook niet veel
meer uit, aangezien het toch een dag was van voortdurend rondwandelen en dat
kroop toch wel in de kleren. Dus na afkijken van mijn filmpje kroop ik dan ook
onder de wol, met de bedoeling om zondag eens lang uit te slapen.
Zondag 11
maart 2012
Zondagmorgen
en reeds om 8u wakker, daar gaat mijn gedachte ochtend lang uitslapen L. Na uiteindelijk de wasmachine in gang te steken, kroop
ik toch nog eventjes onder de wol om een beetje te soezen. Uiteindelijk stond
ik rond een uur of 9u30 op. Na nemen van een rustig ontbijt ging ik aan de slag
in mijn kamer en kuiste deze een beetje. Nadien ging ik ook wat strijken (en ik
hoor me nog zo zeggen tegen de mama dat het zeker niet nodig was om een
strijkijzer mee te nemen.. Oeps :p), uiteindelijk toch wel content dat ik me
wat kan bezig houden daarmee, want een ganse dag achter je laptop zitten is
toch ook niet dat. In de namiddag was het hier een lekker weertje en scheen het
zonnetje volop, dus loopschoenen aan en een halfuurtje gaan lopen. Vol energie
kwam ik terug op kot en werkte ik een beetje voor mijn stage. Na het eten van
het avondmaal en nog wat geskypt te hebben kroop ik vroeg onder de wol, want er
staat mij opnieuw een drukke week te wachten, waar ik stiekem toch wel een
beetje uit kijk naar volgende week vrijdag. Vrijdagmiddag keer ik namelijk
terug naar België voor een weekend, en zal toch blij zijn als ik iedereen nog
eens terug zie! J
Maandagmorgen, heb begin van een
nieuwe stageweek (ondertussen reeds week 3, tgoh.. De tijd vliegt hier echt),
en het belooft een drukke week te worden. Vandaag is de dag dat ik uiteindelijk
begin met het opstarten van het effectieve project waarvoor ik naar Nederland
gekomen ben. Na twee weken van oefenen is het nu tijd voor het echt werk. In
het begin van mijn stage kreeg ik een formulier met de verschillende weefsels
die gesneden en gekleurd moeten worden. De weefsel vanuit Utrecht werden
opgezocht en het snijden van de coupes kon beginnen. De overige coupes komen
vanuit Gent en moeten ook gekleurd worden, maar zal door ontbreken van de
coupes waarschijnlijk maar de komende weken gebeuren.
In de namiddag begon ik dan met de
eerste gewenste kleuring uit te voeren op de gewenste coupes, namelijk de
Alcian Blue kleuring. Na het uitvoeren van de kleuring ging ik eventjes mijn
mailtjes checken en daar bleek dat er aan mijn project nog een extra kleuring
werd toegevoegd J. Meer
bepaalt de kleuring om endotheelcellen te kleuren. Dit willen we uittesten om
te kijken of langs beide zijden van de aorta endotheelcellen voorkomen indien
de aorta een splitsing vertoond. Door een te groot aantal van glaasjes, werden
deze gesplitst voor 2 keer. Daarnaast is het ook zo dat het primair
antilichamen overnacht moet incuberen. Het eerste deel van de proef werd dus
uitgevoerd op maandagmiddag, het tweede deel vond dan plaats op dinsdagmorgen.
Voor het tweede deel van de coupes begon de opzet op dinsdagmiddag en eindigt
de proef op woensdagmorgen.
Dinsdag 6 maart 2012
Deze dag werkte ik het eerste deel
van de coupes af en begon ik ook met het opzetten van de proef voor het tweede
deel van de coupes. Tijdens de wachttijden door, nam ik wat informatie door
voor mijn bachelorproef en probeerde ik ook enkele stukjes af te werken. Plots
opnieuw een mailtje van mijn begeleider of ik niet nog een extra kleuring wil
uitvoeren. Ditmaal de Lawsonkleuring om het elastine in de aortawand van dichterbij
te kunnen bekijken. Aangezien ze donderdagmiddag de glaasjes moet hebben (ze
neemt namelijk mijn gekleurde glaasjes mee naar Gent ter bespreking J), wijzigde ik wat in mijn planning en probeer na het
beëindigen van de factor 8 kleuring het snijden van de paraffineblokken in te
plannen. (Dit is het voordeel hier op stage, ik mag mijn eigen planning
opstellen, dus kan hier en daar wel wat verschuivingen doorvoeren).
Woensdag 7 maart 2012
s Morgens werkte ik het laatste
deel van mijn coupes voor de factor 8 kleuring af. In de namiddag begon ik dan
snel met snijden van coupes voor de extra kleuring die ik moet uitvoeren zodat
ik deze donderdagmorgen kan kleuren. Uiteindelijk lukte het mij niet om al de
coupes te snijden. Midden in de namiddag had ik namelijk bespreken met mijn
begeleiders (waarvan eentje door het drukke werk meer dan een half uur te laat
kwam) en deze liep zo lang uit (ik schat een anderhalf uur bespreking, terwijl
ze de vorige keer gezegd hadden dat we aan een kwartiertje genoeg gingen
hebben, niet dus :p). Zelf vond ik het wat balen dat ik mijn werk niet
volledig afkreeg, maar ik werd bijna buitengeborsteld uit het labo, dus moest
ik het wel opgeven en morgen verder gaan met snijden. Desondanks werd mijn
dagje toch wat goedgemaakt door de commentaar verkregen van mijn begeleiders.
Ze vinden namelijk dat het vlot gaat en zijn ook tevreden van de tot nu toe
behaalde resultaten (als ik het zo uit hun commentaar kan afleiden). Dit zorgt
ervoor dat ik reeds volgende week al kan starten met mijn tweede deel, namelijk
het uittesten van immunohistochemische kleuringen op het collageen aanwezig in
de aortawand. Ze hopen nadien ook reeds de slides uit Gent te hebben, waardoor
ik tussendoor ook nog die kleuringen kan uitvoeren.
Het terugkeren naar huis was iets
minder gezellig, het heeft hier namelijk constant geregend en slim zoals we
zijn waren we natuurlijk onze regenbroek vergeten waardoor we kletsnat terug op
kot toekwamen. Ik denk dat ik die dag ook mijn fietsrecord verbroken heb, want
twas echt wel cross naar huis :p
Donderdag 8 maart 2012
Vanmorgen was het gezellig fietsen,
fietsen bij de eerste zonnestralen en vogeltjes die gezellig fluiten. Lekker
genieten van de rust J Eenmaal
toegekomen in het labo, onmiddellijk naar de microtoom gesneld om de resterende
glaasjes te snijden. Er werd mij al gezegd dat ik tevreden mag zijn dat er op
dit moment een extra microtoom voor handen is in het histolab, zodat ik ook
mijn eigen werkplekje heb J. Nadien
startte ik met de Lawson kleuring. De Lawson kleuring is wel maar een vuil
boeltje, met het gevolg dat ook het papier in de trekkast ook een beetje
besmeurd was :p ( Dit werd vakkundig opgelost door er nog wat meer papier onder
te leggen :p). Oef, 11u30 en mijn kleuring is afgewerkt, ik heb de deadline
gehaald J. Na
verdampen van de xyleen snel ik met mijn glaasjes naar het bureau van de
pathologen en leg deze neer op het bureau van Margreet die ze morgen mee neemt
naar Gent ter beoordeling met de ander personen (en ik ben echt benieuwd wat
het resultaat is). In de namiddag had ik niet echt iets op mijn planning staan,
aangezien de kleuring die ik nog moet uitvoeren een volledige dag in beslag
neemt en ik dat dus pas morgen en volgende week maandag inplan. Daarom hield ik
me bezig met opzoeken, doornemen en schrijven van mijn bachelorproef.
Ondertussen is het hier ook de
tweede dag dat we taart krijgen tijdens het middagmaal. De precieze reden
waarom weet ik niet precies, maar ik pik wel altijd een stukje mee. Het was
kruimeltaart en dat was er aan te merken :p
Een maal terug op mijn kot vroeg één van mijn kotstudenten of ik zin had om
samen met haar en een vriendin zaterdag naar Amsterdam te trekken. Het lijkt me
wel een leuke avontuur, dus heb ik besloten om mee te gaan en zo is mijn
weekend ook wat gevuld.
De laatste dag van de
werkweek en naarmate de week vordert begint het opstaan erg lastig te worden.
Maar eenmaal aangekomen op de stage is de vermoeidheid verdwenen,
waarschijnlijk door het dagelijkse ritje met de fiets.
Na twee weken van
leren snijden van coupes en oefenen van kleuren begon ik vandaag aan de echte
opdracht voor het onderzoek. De eerste grote en niet zo gemakkelijke opdracht was
het zoeken van het nodige materiaal. Ik had namelijk een lijst gekregen met de
verschillende paraffineblokken waarop ik dan de kleuringen moet uitvoeren. Het
zoeken naar die blokken bleek moeilijker dan gedacht. De gekregen doos bevatte
niet alles en lag ook helemaal overhoop, waardoor het zoeken naar de juiste
nummertjes niet zo snel verliep. Daarnaast ontbraken er een paar en mocht ik
ook nog even in het archief duiken om de blokken van vorig jaar te zoeken. (en
het archief van blokken is daar groot!)
s Middags kon ik dan
uiteindelijk aan de slag met het snijden van de verschillende coupes. Vanaf
volgende week begin ik dan met de gewenste kleuringen hierop uit te voeren.
De vrijdagavond hier
verliep rustig en ik was ook behoorlijk moe, na toch wel een behoorlijke drukke
week waar ik toch bijna iedere dag meer dan 8u werktte. De avond slot ik af met de leuke Smurfenfilm en
een passoa in de hand. J
Zaterdag 3 maart
Vandaag eens wat
langer geslapen en dat mocht ook wel na een vermoeiende stageweek. Na het
ontbijt, vertrok ik met de fiets richting het centrum van Zeist, om dat eens
beter te verkennen. Ik parkeerde mijn fiets aan de plaatselijke Albert Heijn
winkel en trok het centrum in. Het centrum is hier ingedeeld in 4 grote
winkelcentra en ik kan je verzekeren dat één van die straten echt lang is met
volop winkeltje. Winkelen is hier dan ook wel een echte luxe. Daarnaast is er
ook nog een groot shoppingcenter waar je als shopper je helemaal kan uitleven
in het kopen van verschillende spulletjes J. Na de vele winkeltjes bezocht te hebben trok
ik ook eventjes naar de markt. Deze was klein en druk, maar wel gezellig. Deze dag
kocht ik nog niets, maar ben van plan om volgende week nogmaals naar de markt
te gaan, want ik zag daar overheerlijke geitenkaas liggen en die moet ik toch
wel eens geproefd hebben :p. Na het doorkruisen van de markt ging het richting
de Albert Heijn om mijn inkopen te doen. En er wordt wel veel gestoeft dat deze
winkel het goedkoopst is, maar soms heb ik daar toch wel mijn twijfels over.
Volgende week doe ik inkopen in de Jumbo hier aan de Waranda en maken we
eventjes een balans op.
Eenmaal terug op mijn
kot aangekomen, verliep de rest van middag rustig en babelde ik nog druk met
één van mijn kotgenotes. Zij gaat namelijk redelijk wat uit hier in de buurt en
ik wil hier ook wel eens het uitgaansleven ontdekken. De volgende keer mag ik
met haar mee J. Morgen gaan we samen
een match hockey bekijken. En desondanks ik een degou heb door het vele
hockeyspelen op school ben ik toch blij dat ik eventjes het gebouw kan
verlaten. Ik wordt af en toe zot van hier constant op die muren te kijken :p.
Zondag 4 maart
Zondagmorgen zat uitslapen
er niet echt in. Ik wou namelijk nog wat doen voor mijn stage alvorens naar de
hockeymatch te vertrekken en moest ook nog een waste in gang steken. Aangezien
de wasmachine hier geruime tijd nodig heeft, wou ik dit ook nog doen voor het
vertrek. En ik heb al gemerkt dat alles hier niet zo snel droogt. Mijn
jeansbroeken hangen al uit sinds gisterenmiddag en zijn nog altijd niet
helemaal droog. Na nog snel een douche ten nemen, zijn we dan rond 13u
vertrokken naar de sporthal voor de hockeymatch. Hoewel ik van de specifieke regels
niet veel verstond, was het toch een gezellig middag. Er werd druk gebabeld en
zelf mijn Engels begint er op vooruit te gaan J. Na nog eentje te drinken
in het clubhuis zetten we de fietstocht naar huis terug. De rest van de middag en avond verliep
rustig. Een mindere aan deze dag was de waste. Wegens het drukke werken, was ik
namelijk volledig het weer uit het oog verloren. Het begon hier gezellig te
regenen en natuurlijk hingen mijn kleren nog buiten, met het gekende gevolg..
Alles dus opnieuw terug nat L. Dan maar proberen om
alles te drogen aan mijn chauffage, lakens over de kast te hangen en ook het
wasrekje hier hangt behoorlijk goed vol. Zo zal het hier waarschijnlijk nog de
ganse avond zo zijn, om dan te hopen dat het tegen dat ik in mijn bedje kruip
toch allemaal droog is. En het zal niet te laat zijn vanavond voor ik onder de
wol kruip, het belooft weer een drukke maar interessante stageweek te worden
Begin van een nieuwe week en direct opnieuw vroeg opstaan. Om 6u30 ging de wekker en rolden we uit ons bed om te eten en het middagmaal klaar te maken. Deze dag vertrok ik ook wat vroeger naar de universiteit. Ik moest namelijk om 8u30 bij Ton op het immunohistochemielabo aanwezig zijn om een immunohistochemische kleuring mee te volgen. Aangezien de coupes nog gedeparaffineerd en gerehydrateerd moeten worden, besloot ik om een half uurtje vroeger te beginnen.
De kleuring die ik moest meevolgen was een SMA (Smooth Muscle Actin) kleuring en is gebaseerd op de ABC/PO methode (waarbij men gebruik maakt van avidine en biotine). Deze kleuring is een dagkleuring en neemt ook effectief een ganse dag in beslag. Ik schat dat we rond een uur of 14 15 uiteindelijk klaar waren met de kleuring (voor slechts 12 coupes!), dit voornamelijk door de zeer veel en zeer lange wachttijden die de kleuring bevat. Na uitvoeren van de kleuring kon de beoordeling door mijn stagebegeleider gebeuren. Met toch wel een bang hartje, liep ik mee met haar naar de microscoop. Voordeel hier dat er met een verbinding gewerkt wordt, waardoor met twee personen naar eenzelfde coupe kan gekeken worden. Uiteindelijk bleek mijn bang hartje voor niets nodig te zijn, de resultaten waren zelf behoorlijk goed J. Dit gaf mij een positief gevoel, aangezien ik volgende week waarschijnlijk begin met het testen op het effectieve weefsel, dus hierop moeten de kleuringen zeker goed werken. Donderdag mag ik dan zelf de kleuring uitvoeren, dus hopen dat dan ook een even goed resultaat verkregen wordt :p.
Dinsdag 28 februari
De tweede dag dat het weer hier in Nederland niet zo schitterend is, maar een lichte motregen. Desondanks mijn verkregen resultaten toch al redelijk goed zijn, herhaalde ik toch nogmaals de Alcian Blue kleuring. De kleuring bevatte namelijk donkere en lichtere stukken en er moet gestreefd worden naar een zo donker mogelijke kleur zodat de pathologen goede conclusies kunnen nemen van het zieke weefsel. Daarnaast voerde ik ook nog een nieuwe kleuring uit (Van Gieson kleuring). Na een grondige uitleg van mijn labgenoten voerde ik de kleuring uit. Daarnaast sneed ik ook nog enkele coupes voor het zelfstandig uitvoeren van de SMA op donderdag.
Wat ook mag gezegd worden is dat de collegas op het lab echt zeer vriendelijk zijn en dat maakt het werk natuurlijk des te leuker. Vooral vandaag was dat het geval. Er werd behoorlijk wat gelachen op het lab (waar praktisch allemaal vrouwen werken en één man het hoofd van het histolab is). Als ik probleem of vragen heb, dan staan ze me altijd bij en geven ze me een duidelijke uitleg zodat ik ook meer inzicht krijg in het onderzoek en zo nog meer de resultaten kan verbeteren.
Woensdag 29 februari
Vandaag was een rustige dag in het labo. Ik hield me enkel bezig met het uitvoeren van de Van Gieson kleuring. Na uitvoering van de kleuring ging ik naar mijn bureautje en deed wat opzoekingwerk voor mijn bachelorproef. Rond 16 uur was het dan de wekelijkse bespreking met Margreet en Catherine. Toen ik aankwam waren ze reeds druk bezig met discussiëren over de abnormaliteiten zichtbaar op de aortacoupes van de Friese paarden. De meeste woorden die ze uitspraken waren echt Latijn voor mij en met grote argusogen volgde ik hun discussie. Na de vergadering gaf Catherine mij nog wat extra uitleg (omdat het blijkbaar duidelijk te zien was aan mijn gelaatsuitdrukkingen dat ik er niets van snapte :p) omtrent de aorta, de mogelijkheid van scheuren en de mogelijke gevolgen (deze is altijd de dood, maar afhankelijk van de soort scheur duurt het korter/langer voor de dood optreedt). Ook ik mocht eventjes vertellen hoe ver ik stond met het onderzoek. De eerste twee weken hielden voornamelijk in: het leren hanteren van de microtoom en leren coupes snijden, uittesten van de verschillende kleuringen. Vanaf volgende week, probeer ik dan het gene wat ik leerde in deze twee weken over te brengen naar het effectieve weefsel voor het onderzoek.
Doodop kwam ik nadien terug op mijn kot. Tijdens het eten werd er hier druk gebabbeld (wat positief is voor mijn Engels J ). Tijdens het avondmaal kwam ook nog onze nieuwe (Hongaarse) kotgenote toe. Aangezien ik de enige was in de keuken mocht ik alles (in gebrekkig Engels en deels met gebarentaal) uitleggen van hoe het hier werkt. Maar desondanks snapte ze toch alles.
Donderdag 1 maart
Vandaag mocht ik zelfstandig de SMA-kleuring uitvoeren. Een nadeel misschien aan deze proef is het feit dat het een hele dag duurt vooraleer resultaat verkregen worden. Op het einde van de dag is het dus altijd hopen dat de coupes goed gekleurd zijn en is het ook effectief een opluchting als deze inderdaad goed gelukt is. In mijn geval was dat ook zo en was het glad spierweefsel in de aorta duidelijk gekleurd. Nog een nadeel zijn de vele wachtpauzes, maar deze werden opgevuld met opzoekingwerk en ook eten tussendoor (een echte lunchpauze zat er namelijk niet in). Na uitvoeren van de kleuring, mocht ik dan ook mijn coupes die ik reeds allemaal gekleurd heb eens microscopisch bekijken en mocht ik hier ook enkele fotos van nemen.
Wegens de vele problemen met het uploaden van foto's (foto's te groot en het programma zet ze niet waar ik wil), zullen mijn foto's genomen in Nederland te bewonderen zijn op mijn Facebook. Mijn excuses voor het ongemak!
Maandag was mijn eerste stagedag op de Universiteit van Utrecht op de
afdeling dierengeneeskunde. Rond 9u werd ik daar verwacht. Rondtrekken in
Nederland gebeurt het best met de fiets, daarom dat ik ook mijn fiets meenam
vanuit België. Op voorhand wist ik echter niet welke weg ik moest nemen en al
helemaal niet hoe lang ik onderweg zou zijn. Daarom vertrok ik ruim een uur op
voorhand. Dit bleek uiteindelijk ook maar best te zijn, aangezien het openen
van de deur van de fietsenstalling een grote klus was. Na mijn fiets te
bemachtigen fietste ik richting de Universiteit. Dat Nederland hier een fietsland
is, was mij vanaf de eerste dag al duidelijk. Verkeerslichten die afgestemd
zijn op fietsers en ook de fietspaden zijn hier duidelijk breed. Fietsen hier
is een echte luxe.
Eenmaal aangekomen op de Universiteit,
probeerde ik in het doolhof van gangen het bureau van Mieke te vinden waar ik
verwacht werd. Aangezien de gangen van de labo's enkel bereikbaar zijn via een
XS-pas (en ik deze niet had), was de oplossing maar op de deur bonken totdat
iemand kwam opendoen :p. Eenmaal op het bureau geraakt, ontmoette ik ook mijn
stagebegeleider Margreet. Zij is de gene die mij gedurende de stage zal
begeleiden en voor informatie rond het onderzoek kan ik altijd bij haar te
recht. Wanneer ik echter op het labo werk, staan er andere begeleiders voor mij
klaar.
De eerste dag stond er nog niet zo heel
veel op het programma, maar werd mij uitgelegd wat het onderzoek precies
inhoudt en wat mijn taak hierin is. Mijn deel in het onderzoek is voornamelijk
het snijden van coupes van de aorta van (niet) Friese paarden. Hierop zowel
histologische en immunohistochemische kleuringen testen en deze nadien
beoordelen. Die dag werkte ik nog niet in het labo, maar doornam ik de
documentatie die ik kreeg.
Eenmaal terug op mijn kot zocht ik nog
even de supermarkt op, om wat kleine boodschappen te doen. In Nederland is hier
namelijk geen enkele winkel open op zondag, dus belangrijk om de andere dagen
voldoende inkopen te doen. Voordeel is wel dat hier een supermarkt op
wandelafstand aanwezig is, wat het wel gemakkelijk maakt.
Dinsdag 21 februari
Op deze dag werd ik verwacht in het
histolab. In dit labo wordt het binnengebrachte weefsel ingebed en worden er
paraffineblokken van gemaakt. Nadien worden de blokken tot coupes gesneden en
worden de histologische kleuringen uitgevoerd. Na kleuren worden de glaasjes
naar de pathologen gebracht die verder onderzoek doen op het binnen gekregen
weefsel. Er werd mij verteld dat echt alle diersoorten binnenkomen. Van honden,
katten, bijen tot zelf olifanten en zeehonden. Ieder diersoort die je maar kunt
bedenken dus.
Na een volledige ochtend rondleiding
mocht ik uiteindelijk s middags zelf aan de slag. Ik mocht coupes snijden van
enkele oefenblokjes. Desondanks dat we reeds verschillende malen coupes maakten
in de les histologie, verliep dit toch niet van een leien dakje. Maar na
ongeveer een halve middag probeer begon het uiteindelijk wel te lukken. J
Daarnaast verkreeg ik die middag ook heel wat tips om mijn coupes beter
te krijgen, zoals het blazen en dergelijke. Wat ook opvalt is dat ze hier geen
gebruik maken van een druppel water met een verwarmplaat, maar van een
warmwaterbad waarin gelatine is opgelost. En ik moet zeggen, coupes laten
uitstrekken op deze manier is vele malen gemakkelijker :p.
Woensdag 23 februari
Wat mij gedurende de
eerste dagen is opgevallen is dat de Nederlanders hier zot zijn op hun
koffiepauze, hoewel hier geen koffie gedronken wordt, maar liters thee. Ik houdt
het echter bij een warme chocolademelk.
In de voormiddag
oefende ik nog wat met het snijden van coupes op de oefenblokjes. Wanneer goede
coupes verkregen werden, ging ik over op het snijden van coupes op het weefsel
dat ik moet onderzoeken (namelijk de aorta). s Middags volgde ik enkele
histologische kleuringen mee. Het is hier namelijk de regel dat je eerst de
kleuringen moet gezien hebben vooraleer je deze zelf mag uitvoeren. Het betreft
de Alcian Blue kleuring en de Gram-kleuring. Deze laatste werd ook
verschillende malen in het labo in school uitgevoerd, maar ik merkte toch op
dat het protocol hier niet volledig gelijklopend is. Daarnaast werd ook de
Haemotoxyline Eosine kleuring uitgelegd. Voordeel van deze kleuring is dat deze
niet manueel wordt uitgevoerd, maar gewoon in een machine kan geplaatst worden
die de kleuring voor jou doet.
Nog een ander
verschil met ons labo is dat ook het monteren hier machinaal gebeurd en dus
niet zelf moet uitgevoerd worden.
Eenmaal terug op mijn
kot (dat toch wel op de 7e verdieping ligt, waardoor ik dagelijks
héél wat trappen mag lopen :p) was er ook eindelijk wat sociaal contact met
mijn kotgenoten. Ze komen hier van alle uithoeken van de wereld, Engeland,
Griekenland, Filippijnen... De voertaal is hier dan ook het Engels. Contact
loopt hierdoor soms wel wat moeilijk, aangezien mijn Engels niet zo schitterend
is, maar ik doe mijn best en probeer er aan te werken. Uiteindelijk vind ik het
wel positief dat hier Engels gesproken wordt, dit zorgt dat ik toch nog wat
mijn Engels kan oefenen, aangezien op mijn stageplaats Nederlands gesproken
wordt. Maar ik kan je verzekeren dat dit ook niet altijd even begrijpbaar is
:p.
Donderdag 21 februari
De voorlaatste dag van de week en ik
moet zeggen dat het opstaan moeilijker en moeilijker begint te lukken. Maar toch
ga ik altijd met volle zin naar mijn stageplaats.
Deze dag bestond opnieuw uit het
snijden van coupes, daarnaast mocht ik ook de Alcian Blue kleuring zelfstandig
uitvoeren. De kleuring is op zich niet zo heel moeilijk en er zit ook redelijk
wat tijd tussen de verschillende stappen, waardoor voldoende voorbereidingen
kunnen genomen worden voor de volgende stap. Na uitvoeren van de kleuring,
herhaalde ik deze nogmaals. Het is namelijk belangrijk dat ik de verschillende
kleuringen goed onder de knie heb, vooraleer ik overga naar kleuringen op het
effectieve weefsel. Naast uitvoeren van de kleuringen doornam ik ook nog wat
verkregen informatie over het onderzoek.
Vrijdag 22 februari
Toen ik opstond deze morgen was het
toch wel eventjes schrikken bij het binnenkomen van de keuken. We wisten
namelijk dat er een nieuwe persoon ons kwam vergezellen op de Warande (waardoor
we nu met 7 hier aanwezig zijn). Deze zou echter maar toekomen vrijdagavond om
21u. Blijkbaar was er een fout gebeurd en was zij reeds gearriveerd op
donderdag. Aangezien ze nog niet binnen kon in haar kamer sliep ze op de zetel
in de keuken. Ik probeerde zo stil mogelijk te zijn om haar zeker niet wakker
te maken. Ik deed zelf voor eenmaal mijn afwas niet en had stilletjes gehoopt
dat iemand anders die zou doen, maar toen ik s avonds terug kwam, stond die er
nog L dus ik wist wat doen na het avondmaal.
De laatste dag van de week waarop ik
nogmaals startte met het snijden van coupes en herhalen van de Alcian Blue
kleuring. Vervolgens hielp ik wat met het routine-onderzoek dat wordt
uitgevoerd in het histologielabo. Mijn taak was voornamelijk het opvangen van
de weefselcoupes uit het warmwaterbad. Dit zorgde ervoor dat ik mijn techniek
in het opvangen van de weefsels kon verbeteren, daarnaast werden mij ook nog
enkele tips gegeven.
Na terugkomst op mijn kot en mijn eigen
potje gekookt te hebben was er nog wat sociaal contact met de huisgenoten en
werden eventuele planningen gemaakt voor het komende weekend en ook over de
opstelling van het kuisschema. Nadien werd er nog wat geskypt met het
thuisfront en kroop ik nadien met een goed gevoel over de afgelopen week in mijn
bedje. En ben ik zeer benieuwd wat de volgende weken mij te bieden hebben J.
Vanmiddag rond een uur of 14 ben ik hier aangekomen op mijn kot in Zeist. Gelukkig dat ik hier met de auto naartoe kon komen, want de koffer zat toch behoorlijk vol met materiaal. Eenmaal aangekomen werd alles gezeuld naar mijn kamer die toch wel op de achtste verdieping gelegen is, dus alle geluk dat we met voldoende waren voor uit te laden :)
Na alles hier geplaatst te hebben, zijn we nog eventjes naar de Utrecht centrum geweest, om daar eventjes de streek te verkennen. Eenmaal terug op mijn kot kwam het afscheid. Om de leegte een beetje op te vullen heb ik reeds mijn kot wat ingericht en nadien onder de wol gekropen na een vermoeiende dag. Morgen start ik reeds met de stage en het belooft een drukke dag te worden.
Nog een kleine week en dan is het zover. Zondag vertrek ik eindelijk naar het Nederlandse Utrecht.
Vorige week donderdag ben ik reeds samen met mijn ouders naar Utrecht getrokken om eens een kijkje te nemen naar mijn stageplaats en kot. Desondanks dat het bezichtigen van het kot normaal niet toegelaten is, geraakten we uiteindelijk door het drukken op de vele belletjes toch binnen en waren we aangenaam verrast over de grote van het kot en de vele spullen die reeds aanwezig waren.
Na bezichten van het kot en het winkelcentrum trokken we richting Universiteit Utrecht. Daar maakte ik reeds kennis met de hoofdleraar van de dienst Pathologie. Na wat praktische informatie trok ik met een goed gevoel terug richting België.
Voor de moment worden de valiezen druk gepakt en zie ik er naar uit om zondag na terugkomst van de studiereis te vertrekken naar Utrecht :)