De laatste dag van de
werkweek en naarmate de week vordert begint het opstaan erg lastig te worden.
Maar eenmaal aangekomen op de stage is de vermoeidheid verdwenen,
waarschijnlijk door het dagelijkse ritje met de fiets.
Na twee weken van
leren snijden van coupes en oefenen van kleuren begon ik vandaag aan de echte
opdracht voor het onderzoek. De eerste grote en niet zo gemakkelijke opdracht was
het zoeken van het nodige materiaal. Ik had namelijk een lijst gekregen met de
verschillende paraffineblokken waarop ik dan de kleuringen moet uitvoeren. Het
zoeken naar die blokken bleek moeilijker dan gedacht. De gekregen doos bevatte
niet alles en lag ook helemaal overhoop, waardoor het zoeken naar de juiste
nummertjes niet zo snel verliep. Daarnaast ontbraken er een paar en mocht ik
ook nog even in het archief duiken om de blokken van vorig jaar te zoeken. (en
het archief van blokken is daar groot!)
s Middags kon ik dan
uiteindelijk aan de slag met het snijden van de verschillende coupes. Vanaf
volgende week begin ik dan met de gewenste kleuringen hierop uit te voeren.
De vrijdagavond hier
verliep rustig en ik was ook behoorlijk moe, na toch wel een behoorlijke drukke
week waar ik toch bijna iedere dag meer dan 8u werktte. De avond slot ik af met de leuke Smurfenfilm en
een passoa in de hand. J
Zaterdag 3 maart
Vandaag eens wat
langer geslapen en dat mocht ook wel na een vermoeiende stageweek. Na het
ontbijt, vertrok ik met de fiets richting het centrum van Zeist, om dat eens
beter te verkennen. Ik parkeerde mijn fiets aan de plaatselijke Albert Heijn
winkel en trok het centrum in. Het centrum is hier ingedeeld in 4 grote
winkelcentra en ik kan je verzekeren dat één van die straten echt lang is met
volop winkeltje. Winkelen is hier dan ook wel een echte luxe. Daarnaast is er
ook nog een groot shoppingcenter waar je als shopper je helemaal kan uitleven
in het kopen van verschillende spulletjes J. Na de vele winkeltjes bezocht te hebben trok
ik ook eventjes naar de markt. Deze was klein en druk, maar wel gezellig. Deze dag
kocht ik nog niets, maar ben van plan om volgende week nogmaals naar de markt
te gaan, want ik zag daar overheerlijke geitenkaas liggen en die moet ik toch
wel eens geproefd hebben :p. Na het doorkruisen van de markt ging het richting
de Albert Heijn om mijn inkopen te doen. En er wordt wel veel gestoeft dat deze
winkel het goedkoopst is, maar soms heb ik daar toch wel mijn twijfels over.
Volgende week doe ik inkopen in de Jumbo hier aan de Waranda en maken we
eventjes een balans op.
Eenmaal terug op mijn
kot aangekomen, verliep de rest van middag rustig en babelde ik nog druk met
één van mijn kotgenotes. Zij gaat namelijk redelijk wat uit hier in de buurt en
ik wil hier ook wel eens het uitgaansleven ontdekken. De volgende keer mag ik
met haar mee J. Morgen gaan we samen
een match hockey bekijken. En desondanks ik een degou heb door het vele
hockeyspelen op school ben ik toch blij dat ik eventjes het gebouw kan
verlaten. Ik wordt af en toe zot van hier constant op die muren te kijken :p.
Zondag 4 maart
Zondagmorgen zat uitslapen
er niet echt in. Ik wou namelijk nog wat doen voor mijn stage alvorens naar de
hockeymatch te vertrekken en moest ook nog een waste in gang steken. Aangezien
de wasmachine hier geruime tijd nodig heeft, wou ik dit ook nog doen voor het
vertrek. En ik heb al gemerkt dat alles hier niet zo snel droogt. Mijn
jeansbroeken hangen al uit sinds gisterenmiddag en zijn nog altijd niet
helemaal droog. Na nog snel een douche ten nemen, zijn we dan rond 13u
vertrokken naar de sporthal voor de hockeymatch. Hoewel ik van de specifieke regels
niet veel verstond, was het toch een gezellig middag. Er werd druk gebabeld en
zelf mijn Engels begint er op vooruit te gaan J. Na nog eentje te drinken
in het clubhuis zetten we de fietstocht naar huis terug. De rest van de middag en avond verliep
rustig. Een mindere aan deze dag was de waste. Wegens het drukke werken, was ik
namelijk volledig het weer uit het oog verloren. Het begon hier gezellig te
regenen en natuurlijk hingen mijn kleren nog buiten, met het gekende gevolg..
Alles dus opnieuw terug nat L. Dan maar proberen om
alles te drogen aan mijn chauffage, lakens over de kast te hangen en ook het
wasrekje hier hangt behoorlijk goed vol. Zo zal het hier waarschijnlijk nog de
ganse avond zo zijn, om dan te hopen dat het tegen dat ik in mijn bedje kruip
toch allemaal droog is. En het zal niet te laat zijn vanavond voor ik onder de
wol kruip, het belooft weer een drukke maar interessante stageweek te worden
Begin van een nieuwe week en direct opnieuw vroeg opstaan. Om 6u30 ging de wekker en rolden we uit ons bed om te eten en het middagmaal klaar te maken. Deze dag vertrok ik ook wat vroeger naar de universiteit. Ik moest namelijk om 8u30 bij Ton op het immunohistochemielabo aanwezig zijn om een immunohistochemische kleuring mee te volgen. Aangezien de coupes nog gedeparaffineerd en gerehydrateerd moeten worden, besloot ik om een half uurtje vroeger te beginnen.
De kleuring die ik moest meevolgen was een SMA (Smooth Muscle Actin) kleuring en is gebaseerd op de ABC/PO methode (waarbij men gebruik maakt van avidine en biotine). Deze kleuring is een dagkleuring en neemt ook effectief een ganse dag in beslag. Ik schat dat we rond een uur of 14 15 uiteindelijk klaar waren met de kleuring (voor slechts 12 coupes!), dit voornamelijk door de zeer veel en zeer lange wachttijden die de kleuring bevat. Na uitvoeren van de kleuring kon de beoordeling door mijn stagebegeleider gebeuren. Met toch wel een bang hartje, liep ik mee met haar naar de microscoop. Voordeel hier dat er met een verbinding gewerkt wordt, waardoor met twee personen naar eenzelfde coupe kan gekeken worden. Uiteindelijk bleek mijn bang hartje voor niets nodig te zijn, de resultaten waren zelf behoorlijk goed J. Dit gaf mij een positief gevoel, aangezien ik volgende week waarschijnlijk begin met het testen op het effectieve weefsel, dus hierop moeten de kleuringen zeker goed werken. Donderdag mag ik dan zelf de kleuring uitvoeren, dus hopen dat dan ook een even goed resultaat verkregen wordt :p.
Dinsdag 28 februari
De tweede dag dat het weer hier in Nederland niet zo schitterend is, maar een lichte motregen. Desondanks mijn verkregen resultaten toch al redelijk goed zijn, herhaalde ik toch nogmaals de Alcian Blue kleuring. De kleuring bevatte namelijk donkere en lichtere stukken en er moet gestreefd worden naar een zo donker mogelijke kleur zodat de pathologen goede conclusies kunnen nemen van het zieke weefsel. Daarnaast voerde ik ook nog een nieuwe kleuring uit (Van Gieson kleuring). Na een grondige uitleg van mijn labgenoten voerde ik de kleuring uit. Daarnaast sneed ik ook nog enkele coupes voor het zelfstandig uitvoeren van de SMA op donderdag.
Wat ook mag gezegd worden is dat de collegas op het lab echt zeer vriendelijk zijn en dat maakt het werk natuurlijk des te leuker. Vooral vandaag was dat het geval. Er werd behoorlijk wat gelachen op het lab (waar praktisch allemaal vrouwen werken en één man het hoofd van het histolab is). Als ik probleem of vragen heb, dan staan ze me altijd bij en geven ze me een duidelijke uitleg zodat ik ook meer inzicht krijg in het onderzoek en zo nog meer de resultaten kan verbeteren.
Woensdag 29 februari
Vandaag was een rustige dag in het labo. Ik hield me enkel bezig met het uitvoeren van de Van Gieson kleuring. Na uitvoering van de kleuring ging ik naar mijn bureautje en deed wat opzoekingwerk voor mijn bachelorproef. Rond 16 uur was het dan de wekelijkse bespreking met Margreet en Catherine. Toen ik aankwam waren ze reeds druk bezig met discussiëren over de abnormaliteiten zichtbaar op de aortacoupes van de Friese paarden. De meeste woorden die ze uitspraken waren echt Latijn voor mij en met grote argusogen volgde ik hun discussie. Na de vergadering gaf Catherine mij nog wat extra uitleg (omdat het blijkbaar duidelijk te zien was aan mijn gelaatsuitdrukkingen dat ik er niets van snapte :p) omtrent de aorta, de mogelijkheid van scheuren en de mogelijke gevolgen (deze is altijd de dood, maar afhankelijk van de soort scheur duurt het korter/langer voor de dood optreedt). Ook ik mocht eventjes vertellen hoe ver ik stond met het onderzoek. De eerste twee weken hielden voornamelijk in: het leren hanteren van de microtoom en leren coupes snijden, uittesten van de verschillende kleuringen. Vanaf volgende week, probeer ik dan het gene wat ik leerde in deze twee weken over te brengen naar het effectieve weefsel voor het onderzoek.
Doodop kwam ik nadien terug op mijn kot. Tijdens het eten werd er hier druk gebabbeld (wat positief is voor mijn Engels J ). Tijdens het avondmaal kwam ook nog onze nieuwe (Hongaarse) kotgenote toe. Aangezien ik de enige was in de keuken mocht ik alles (in gebrekkig Engels en deels met gebarentaal) uitleggen van hoe het hier werkt. Maar desondanks snapte ze toch alles.
Donderdag 1 maart
Vandaag mocht ik zelfstandig de SMA-kleuring uitvoeren. Een nadeel misschien aan deze proef is het feit dat het een hele dag duurt vooraleer resultaat verkregen worden. Op het einde van de dag is het dus altijd hopen dat de coupes goed gekleurd zijn en is het ook effectief een opluchting als deze inderdaad goed gelukt is. In mijn geval was dat ook zo en was het glad spierweefsel in de aorta duidelijk gekleurd. Nog een nadeel zijn de vele wachtpauzes, maar deze werden opgevuld met opzoekingwerk en ook eten tussendoor (een echte lunchpauze zat er namelijk niet in). Na uitvoeren van de kleuring, mocht ik dan ook mijn coupes die ik reeds allemaal gekleurd heb eens microscopisch bekijken en mocht ik hier ook enkele fotos van nemen.
Wegens de vele problemen met het uploaden van foto's (foto's te groot en het programma zet ze niet waar ik wil), zullen mijn foto's genomen in Nederland te bewonderen zijn op mijn Facebook. Mijn excuses voor het ongemak!
Maandag was mijn eerste stagedag op de Universiteit van Utrecht op de
afdeling dierengeneeskunde. Rond 9u werd ik daar verwacht. Rondtrekken in
Nederland gebeurt het best met de fiets, daarom dat ik ook mijn fiets meenam
vanuit België. Op voorhand wist ik echter niet welke weg ik moest nemen en al
helemaal niet hoe lang ik onderweg zou zijn. Daarom vertrok ik ruim een uur op
voorhand. Dit bleek uiteindelijk ook maar best te zijn, aangezien het openen
van de deur van de fietsenstalling een grote klus was. Na mijn fiets te
bemachtigen fietste ik richting de Universiteit. Dat Nederland hier een fietsland
is, was mij vanaf de eerste dag al duidelijk. Verkeerslichten die afgestemd
zijn op fietsers en ook de fietspaden zijn hier duidelijk breed. Fietsen hier
is een echte luxe.
Eenmaal aangekomen op de Universiteit,
probeerde ik in het doolhof van gangen het bureau van Mieke te vinden waar ik
verwacht werd. Aangezien de gangen van de labo's enkel bereikbaar zijn via een
XS-pas (en ik deze niet had), was de oplossing maar op de deur bonken totdat
iemand kwam opendoen :p. Eenmaal op het bureau geraakt, ontmoette ik ook mijn
stagebegeleider Margreet. Zij is de gene die mij gedurende de stage zal
begeleiden en voor informatie rond het onderzoek kan ik altijd bij haar te
recht. Wanneer ik echter op het labo werk, staan er andere begeleiders voor mij
klaar.
De eerste dag stond er nog niet zo heel
veel op het programma, maar werd mij uitgelegd wat het onderzoek precies
inhoudt en wat mijn taak hierin is. Mijn deel in het onderzoek is voornamelijk
het snijden van coupes van de aorta van (niet) Friese paarden. Hierop zowel
histologische en immunohistochemische kleuringen testen en deze nadien
beoordelen. Die dag werkte ik nog niet in het labo, maar doornam ik de
documentatie die ik kreeg.
Eenmaal terug op mijn kot zocht ik nog
even de supermarkt op, om wat kleine boodschappen te doen. In Nederland is hier
namelijk geen enkele winkel open op zondag, dus belangrijk om de andere dagen
voldoende inkopen te doen. Voordeel is wel dat hier een supermarkt op
wandelafstand aanwezig is, wat het wel gemakkelijk maakt.
Dinsdag 21 februari
Op deze dag werd ik verwacht in het
histolab. In dit labo wordt het binnengebrachte weefsel ingebed en worden er
paraffineblokken van gemaakt. Nadien worden de blokken tot coupes gesneden en
worden de histologische kleuringen uitgevoerd. Na kleuren worden de glaasjes
naar de pathologen gebracht die verder onderzoek doen op het binnen gekregen
weefsel. Er werd mij verteld dat echt alle diersoorten binnenkomen. Van honden,
katten, bijen tot zelf olifanten en zeehonden. Ieder diersoort die je maar kunt
bedenken dus.
Na een volledige ochtend rondleiding
mocht ik uiteindelijk s middags zelf aan de slag. Ik mocht coupes snijden van
enkele oefenblokjes. Desondanks dat we reeds verschillende malen coupes maakten
in de les histologie, verliep dit toch niet van een leien dakje. Maar na
ongeveer een halve middag probeer begon het uiteindelijk wel te lukken. J
Daarnaast verkreeg ik die middag ook heel wat tips om mijn coupes beter
te krijgen, zoals het blazen en dergelijke. Wat ook opvalt is dat ze hier geen
gebruik maken van een druppel water met een verwarmplaat, maar van een
warmwaterbad waarin gelatine is opgelost. En ik moet zeggen, coupes laten
uitstrekken op deze manier is vele malen gemakkelijker :p.
Woensdag 23 februari
Wat mij gedurende de
eerste dagen is opgevallen is dat de Nederlanders hier zot zijn op hun
koffiepauze, hoewel hier geen koffie gedronken wordt, maar liters thee. Ik houdt
het echter bij een warme chocolademelk.
In de voormiddag
oefende ik nog wat met het snijden van coupes op de oefenblokjes. Wanneer goede
coupes verkregen werden, ging ik over op het snijden van coupes op het weefsel
dat ik moet onderzoeken (namelijk de aorta). s Middags volgde ik enkele
histologische kleuringen mee. Het is hier namelijk de regel dat je eerst de
kleuringen moet gezien hebben vooraleer je deze zelf mag uitvoeren. Het betreft
de Alcian Blue kleuring en de Gram-kleuring. Deze laatste werd ook
verschillende malen in het labo in school uitgevoerd, maar ik merkte toch op
dat het protocol hier niet volledig gelijklopend is. Daarnaast werd ook de
Haemotoxyline Eosine kleuring uitgelegd. Voordeel van deze kleuring is dat deze
niet manueel wordt uitgevoerd, maar gewoon in een machine kan geplaatst worden
die de kleuring voor jou doet.
Nog een ander
verschil met ons labo is dat ook het monteren hier machinaal gebeurd en dus
niet zelf moet uitgevoerd worden.
Eenmaal terug op mijn
kot (dat toch wel op de 7e verdieping ligt, waardoor ik dagelijks
héél wat trappen mag lopen :p) was er ook eindelijk wat sociaal contact met
mijn kotgenoten. Ze komen hier van alle uithoeken van de wereld, Engeland,
Griekenland, Filippijnen... De voertaal is hier dan ook het Engels. Contact
loopt hierdoor soms wel wat moeilijk, aangezien mijn Engels niet zo schitterend
is, maar ik doe mijn best en probeer er aan te werken. Uiteindelijk vind ik het
wel positief dat hier Engels gesproken wordt, dit zorgt dat ik toch nog wat
mijn Engels kan oefenen, aangezien op mijn stageplaats Nederlands gesproken
wordt. Maar ik kan je verzekeren dat dit ook niet altijd even begrijpbaar is
:p.
Donderdag 21 februari
De voorlaatste dag van de week en ik
moet zeggen dat het opstaan moeilijker en moeilijker begint te lukken. Maar toch
ga ik altijd met volle zin naar mijn stageplaats.
Deze dag bestond opnieuw uit het
snijden van coupes, daarnaast mocht ik ook de Alcian Blue kleuring zelfstandig
uitvoeren. De kleuring is op zich niet zo heel moeilijk en er zit ook redelijk
wat tijd tussen de verschillende stappen, waardoor voldoende voorbereidingen
kunnen genomen worden voor de volgende stap. Na uitvoeren van de kleuring,
herhaalde ik deze nogmaals. Het is namelijk belangrijk dat ik de verschillende
kleuringen goed onder de knie heb, vooraleer ik overga naar kleuringen op het
effectieve weefsel. Naast uitvoeren van de kleuringen doornam ik ook nog wat
verkregen informatie over het onderzoek.
Vrijdag 22 februari
Toen ik opstond deze morgen was het
toch wel eventjes schrikken bij het binnenkomen van de keuken. We wisten
namelijk dat er een nieuwe persoon ons kwam vergezellen op de Warande (waardoor
we nu met 7 hier aanwezig zijn). Deze zou echter maar toekomen vrijdagavond om
21u. Blijkbaar was er een fout gebeurd en was zij reeds gearriveerd op
donderdag. Aangezien ze nog niet binnen kon in haar kamer sliep ze op de zetel
in de keuken. Ik probeerde zo stil mogelijk te zijn om haar zeker niet wakker
te maken. Ik deed zelf voor eenmaal mijn afwas niet en had stilletjes gehoopt
dat iemand anders die zou doen, maar toen ik s avonds terug kwam, stond die er
nog L dus ik wist wat doen na het avondmaal.
De laatste dag van de week waarop ik
nogmaals startte met het snijden van coupes en herhalen van de Alcian Blue
kleuring. Vervolgens hielp ik wat met het routine-onderzoek dat wordt
uitgevoerd in het histologielabo. Mijn taak was voornamelijk het opvangen van
de weefselcoupes uit het warmwaterbad. Dit zorgde ervoor dat ik mijn techniek
in het opvangen van de weefsels kon verbeteren, daarnaast werden mij ook nog
enkele tips gegeven.
Na terugkomst op mijn kot en mijn eigen
potje gekookt te hebben was er nog wat sociaal contact met de huisgenoten en
werden eventuele planningen gemaakt voor het komende weekend en ook over de
opstelling van het kuisschema. Nadien werd er nog wat geskypt met het
thuisfront en kroop ik nadien met een goed gevoel over de afgelopen week in mijn
bedje. En ben ik zeer benieuwd wat de volgende weken mij te bieden hebben J.
Vanmiddag rond een uur of 14 ben ik hier aangekomen op mijn kot in Zeist. Gelukkig dat ik hier met de auto naartoe kon komen, want de koffer zat toch behoorlijk vol met materiaal. Eenmaal aangekomen werd alles gezeuld naar mijn kamer die toch wel op de achtste verdieping gelegen is, dus alle geluk dat we met voldoende waren voor uit te laden :)
Na alles hier geplaatst te hebben, zijn we nog eventjes naar de Utrecht centrum geweest, om daar eventjes de streek te verkennen. Eenmaal terug op mijn kot kwam het afscheid. Om de leegte een beetje op te vullen heb ik reeds mijn kot wat ingericht en nadien onder de wol gekropen na een vermoeiende dag. Morgen start ik reeds met de stage en het belooft een drukke dag te worden.
Nog een kleine week en dan is het zover. Zondag vertrek ik eindelijk naar het Nederlandse Utrecht.
Vorige week donderdag ben ik reeds samen met mijn ouders naar Utrecht getrokken om eens een kijkje te nemen naar mijn stageplaats en kot. Desondanks dat het bezichtigen van het kot normaal niet toegelaten is, geraakten we uiteindelijk door het drukken op de vele belletjes toch binnen en waren we aangenaam verrast over de grote van het kot en de vele spullen die reeds aanwezig waren.
Na bezichten van het kot en het winkelcentrum trokken we richting Universiteit Utrecht. Daar maakte ik reeds kennis met de hoofdleraar van de dienst Pathologie. Na wat praktische informatie trok ik met een goed gevoel terug richting België.
Voor de moment worden de valiezen druk gepakt en zie ik er naar uit om zondag na terugkomst van de studiereis te vertrekken naar Utrecht :)
