Maandag was mijn eerste stagedag op de Universiteit van Utrecht op de
afdeling dierengeneeskunde. Rond 9u werd ik daar verwacht. Rondtrekken in
Nederland gebeurt het best met de fiets, daarom dat ik ook mijn fiets meenam
vanuit België. Op voorhand wist ik echter niet welke weg ik moest nemen en al
helemaal niet hoe lang ik onderweg zou zijn. Daarom vertrok ik ruim een uur op
voorhand. Dit bleek uiteindelijk ook maar best te zijn, aangezien het openen
van de deur van de fietsenstalling een grote klus was. Na mijn fiets te
bemachtigen fietste ik richting de Universiteit. Dat Nederland hier een fietsland
is, was mij vanaf de eerste dag al duidelijk. Verkeerslichten die afgestemd
zijn op fietsers en ook de fietspaden zijn hier duidelijk breed. Fietsen hier
is een echte luxe.
Eenmaal aangekomen op de Universiteit,
probeerde ik in het doolhof van gangen het bureau van Mieke te vinden waar ik
verwacht werd. Aangezien de gangen van de labo's enkel bereikbaar zijn via een
XS-pas (en ik deze niet had), was de oplossing maar op de deur bonken totdat
iemand kwam opendoen :p. Eenmaal op het bureau geraakt, ontmoette ik ook mijn
stagebegeleider Margreet. Zij is de gene die mij gedurende de stage zal
begeleiden en voor informatie rond het onderzoek kan ik altijd bij haar te
recht. Wanneer ik echter op het labo werk, staan er andere begeleiders voor mij
klaar.
De eerste dag stond er nog niet zo heel
veel op het programma, maar werd mij uitgelegd wat het onderzoek precies
inhoudt en wat mijn taak hierin is. Mijn deel in het onderzoek is voornamelijk
het snijden van coupes van de aorta van (niet) Friese paarden. Hierop zowel
histologische en immunohistochemische kleuringen testen en deze nadien
beoordelen. Die dag werkte ik nog niet in het labo, maar doornam ik de
documentatie die ik kreeg.
Eenmaal terug op mijn kot zocht ik nog
even de supermarkt op, om wat kleine boodschappen te doen. In Nederland is hier
namelijk geen enkele winkel open op zondag, dus belangrijk om de andere dagen
voldoende inkopen te doen. Voordeel is wel dat hier een supermarkt op
wandelafstand aanwezig is, wat het wel gemakkelijk maakt.
Dinsdag 21 februari
Op deze dag werd ik verwacht in het
histolab. In dit labo wordt het binnengebrachte weefsel ingebed en worden er
paraffineblokken van gemaakt. Nadien worden de blokken tot coupes gesneden en
worden de histologische kleuringen uitgevoerd. Na kleuren worden de glaasjes
naar de pathologen gebracht die verder onderzoek doen op het binnen gekregen
weefsel. Er werd mij verteld dat echt alle diersoorten binnenkomen. Van honden,
katten, bijen tot zelf olifanten en zeehonden. Ieder diersoort die je maar kunt
bedenken dus.
Na een volledige ochtend rondleiding
mocht ik uiteindelijk s middags zelf aan de slag. Ik mocht coupes snijden van
enkele oefenblokjes. Desondanks dat we reeds verschillende malen coupes maakten
in de les histologie, verliep dit toch niet van een leien dakje. Maar na
ongeveer een halve middag probeer begon het uiteindelijk wel te lukken. J
Daarnaast verkreeg ik die middag ook heel wat tips om mijn coupes beter
te krijgen, zoals het blazen en dergelijke. Wat ook opvalt is dat ze hier geen
gebruik maken van een druppel water met een verwarmplaat, maar van een
warmwaterbad waarin gelatine is opgelost. En ik moet zeggen, coupes laten
uitstrekken op deze manier is vele malen gemakkelijker :p.
Woensdag 23 februari
Wat mij gedurende de
eerste dagen is opgevallen is dat de Nederlanders hier zot zijn op hun
koffiepauze, hoewel hier geen koffie gedronken wordt, maar liters thee. Ik houdt
het echter bij een warme chocolademelk.
In de voormiddag
oefende ik nog wat met het snijden van coupes op de oefenblokjes. Wanneer goede
coupes verkregen werden, ging ik over op het snijden van coupes op het weefsel
dat ik moet onderzoeken (namelijk de aorta). s Middags volgde ik enkele
histologische kleuringen mee. Het is hier namelijk de regel dat je eerst de
kleuringen moet gezien hebben vooraleer je deze zelf mag uitvoeren. Het betreft
de Alcian Blue kleuring en de Gram-kleuring. Deze laatste werd ook
verschillende malen in het labo in school uitgevoerd, maar ik merkte toch op
dat het protocol hier niet volledig gelijklopend is. Daarnaast werd ook de
Haemotoxyline Eosine kleuring uitgelegd. Voordeel van deze kleuring is dat deze
niet manueel wordt uitgevoerd, maar gewoon in een machine kan geplaatst worden
die de kleuring voor jou doet.
Nog een ander
verschil met ons labo is dat ook het monteren hier machinaal gebeurd en dus
niet zelf moet uitgevoerd worden.
Eenmaal terug op mijn
kot (dat toch wel op de 7e verdieping ligt, waardoor ik dagelijks
héél wat trappen mag lopen :p) was er ook eindelijk wat sociaal contact met
mijn kotgenoten. Ze komen hier van alle uithoeken van de wereld, Engeland,
Griekenland, Filippijnen... De voertaal is hier dan ook het Engels. Contact
loopt hierdoor soms wel wat moeilijk, aangezien mijn Engels niet zo schitterend
is, maar ik doe mijn best en probeer er aan te werken. Uiteindelijk vind ik het
wel positief dat hier Engels gesproken wordt, dit zorgt dat ik toch nog wat
mijn Engels kan oefenen, aangezien op mijn stageplaats Nederlands gesproken
wordt. Maar ik kan je verzekeren dat dit ook niet altijd even begrijpbaar is
:p.
Donderdag 21 februari
De voorlaatste dag van de week en ik
moet zeggen dat het opstaan moeilijker en moeilijker begint te lukken. Maar toch
ga ik altijd met volle zin naar mijn stageplaats.
Deze dag bestond opnieuw uit het
snijden van coupes, daarnaast mocht ik ook de Alcian Blue kleuring zelfstandig
uitvoeren. De kleuring is op zich niet zo heel moeilijk en er zit ook redelijk
wat tijd tussen de verschillende stappen, waardoor voldoende voorbereidingen
kunnen genomen worden voor de volgende stap. Na uitvoeren van de kleuring,
herhaalde ik deze nogmaals. Het is namelijk belangrijk dat ik de verschillende
kleuringen goed onder de knie heb, vooraleer ik overga naar kleuringen op het
effectieve weefsel. Naast uitvoeren van de kleuringen doornam ik ook nog wat
verkregen informatie over het onderzoek.
Vrijdag 22 februari
Toen ik opstond deze morgen was het
toch wel eventjes schrikken bij het binnenkomen van de keuken. We wisten
namelijk dat er een nieuwe persoon ons kwam vergezellen op de Warande (waardoor
we nu met 7 hier aanwezig zijn). Deze zou echter maar toekomen vrijdagavond om
21u. Blijkbaar was er een fout gebeurd en was zij reeds gearriveerd op
donderdag. Aangezien ze nog niet binnen kon in haar kamer sliep ze op de zetel
in de keuken. Ik probeerde zo stil mogelijk te zijn om haar zeker niet wakker
te maken. Ik deed zelf voor eenmaal mijn afwas niet en had stilletjes gehoopt
dat iemand anders die zou doen, maar toen ik s avonds terug kwam, stond die er
nog L dus ik wist wat doen na het avondmaal.
De laatste dag van de week waarop ik
nogmaals startte met het snijden van coupes en herhalen van de Alcian Blue
kleuring. Vervolgens hielp ik wat met het routine-onderzoek dat wordt
uitgevoerd in het histologielabo. Mijn taak was voornamelijk het opvangen van
de weefselcoupes uit het warmwaterbad. Dit zorgde ervoor dat ik mijn techniek
in het opvangen van de weefsels kon verbeteren, daarnaast werden mij ook nog
enkele tips gegeven.
Na terugkomst op mijn kot en mijn eigen
potje gekookt te hebben was er nog wat sociaal contact met de huisgenoten en
werden eventuele planningen gemaakt voor het komende weekend en ook over de
opstelling van het kuisschema. Nadien werd er nog wat geskypt met het
thuisfront en kroop ik nadien met een goed gevoel over de afgelopen week in mijn
bedje. En ben ik zeer benieuwd wat de volgende weken mij te bieden hebben J.
