1 september is de nationale feestag van Uzbekistan. Omdat de voorbereidingen zo vroeg waren begonnen waren mijn verwachtingen hooggespannen. Maar grootse spektakels bleven uit. Eigenlijk heb ik er de dag zelf zelfs helemaal niets van gemerkt. Het enige verschil was dat ik nu een weekend van 2 dagen had ipv 1. Blijkbaar zijn de festiviteiten vooral in de hoofdstad te doen. De opening van het academiejaar de volgende dag maakte een deel goed. Het jaar begint eigenlijk op 1 september maar voor de nationale feestdag moet alles wijken, zelfs de ramadan. De opening bestond voornamelijk uit toespraken en daar zijn ze zeer sterk in. Een toespraak van 20 min is eerder kort. Hoewel alles in het Uzbeeks was en ik er dus niks van begreep was het autoritaire karakter ervan meer dan boeiend genoeg. De toespraak van de president van de vorige dag werd ook nog eens getoond op groot scherm.
Van de ramadan valt hier eigenlijk niet veel te merken. Eigenlijk is dit niet zo verwonderlijk als men kijkt naar de manier waarmee men hier met religie omgaat. De enige plaats die wat zal verschillen met de rest van het land is de Fergana vallei. Dit is een vallei die omringd is door de bergen van Kirgizië en altijd al een religieus bolwerk geweest is. Maar hier in Samarkand werd er in begin september zelfs nog hier en daar getrouwd. Mijn gastvrouw vast echter wel. Vorige week was er hier een soort van feest. Het is de gewoonte om tijdens de ramadan 's avonds mensen uit te nodigen voor een gemeenschappelijke maaltijd met gebed. Het gezelschap bestond uit een 100 tal mannen. Om iedereen te kunnen voeden werd er de dag voordien in de tuin een schaap geslacht. Ik heb het jammer genoeg enkel als een zeer benig schaap ervaren.
Hoewel het jaar pas begonnen is, is het sinds vandaag weer rustig rond de universiteit. Alle studenten zijn gisteren naar de katoenvelden vertrokken. Handmatig geoogste katoen is van betere kwaliteit dan de machinale variant. Het nadeel is dat dit een zeer arbeidsintensief proces is. Dit probleem werd door de sovjets echter zeer handig opgelost door inzet van studenten. Vroeger kon de pluk tot 3 maanden duren. Tegenwoordig verblijven de studenten zo'n 40 dagen in de velden om te plukken. Enkel de studenten die in Tashkent studeren zijn vrijgesteld van katoenpluk. In tegenstelling tot wat men misschien zou verwachten zijn studenten geen gratis werkkrachten. Een kg katoen levert zo'n 70 СУМ op. Omdat de boer 3 keer per dag een maaltijd voorziet moet een student echter zo'n 40 a 50 kg per dag plukken om uit de kosten te komen.
Met de katoenpluk is de laatste Engelssprekende van mijn gastgezin vertrokken. Alle communicatie verloopt nu in het Russisch. Maar mijn kennis van het Russisch is nog steeds zeer beperkt. Het blijft een moeilijke taal.
%%%FOTO1%%%
