Voor de verandering,dus niet, vroeg opgestaan. Weer zo een schitterend rif met vele soorten vis en koraal. Na 45minuten duiken relaxed aan boord gekomen en een uurtje relaxen,voordat ik de diepe duik ga proberen. De verandering is niet alleen de diepte,maar ook het uitzicht. En als je je achterover laat vallen van de boot heb je ditmaal geen lucht in je vest,zodat je meteen als een steen zinkt. De rust is dan belangrijker,zodat je blijft nadenken wat je moet doen. Het voordeel is dat de oceaan een stukje frisser is zodat je eindelijk eens kan opfrissen in de zee. een half uur op29meter onder water met vele roggen en haaien. Na de lunch nog wat gesnorkeld op een minder mooi rif,maar ik kreeg een fantastische groter verrassing. Ik mocht 5min snorkelen met een walvishaai van ca.6meter. Dit zijn de grootste vissen op aaarde,dit was maar een kleine,maar al zo indrukwekkend. Zeker als je bedenkt dat het een vegetarier is. Toen moest ik echt wel tot rust komen om dit allemaal in mijn hoofd te zetten voor de rest van mijn leven.
Na een verjaargslied voor Aa te hebben gezongen gingen we op weg naar de volgende duikplek voor mij. De baai van Inhambane en Tofo. In Inhambane namen we de pont,truck reed om, en wij waren de balans van de pont,zodat deze niet kon omslaan. In Tofo snel weer wat inkopen gedaan,want me moesten toch wachten op de truck. Eenmaal aangekomen hetzelfde ritueel en heb me verder ingeschreven voor de adventure course Deep Diving. Zo had ik een goede bezigheid op het strand. Vervolgens alles laten bezinken in de strandbar.
Vroeg opstaan,want ik ging met beter vissen. Na 2uur vissen had ik 2barramundi´s met moeite binnen gehaald. Staand op een rubbere boot met de oceaan onder je en nog een sterke vis. Gelukkig zwom de grootste naar de boot toe. Na een uurtje bijgekomen te zijn ging ik me weer opmaken voor de volgende duikbriefing. Ik weer mijn uitrusting inelkaar zetten om de boot te water te laten gaan en voeren we naar het rif. Het was een manta,grootste soort rog.cleaning station. Zo kwamen er genoeg om ons heen en maakte ze een geweldig electriciteits geluid. Vandaar noemen ze het ray´s in het engels. Nadien moest ik mijn vissen nog schoonmaken en bereiden,want ja natuurlijk als kok moest ik mijn eigen gevangen diner zelf klaar maken. Maar verser kan niet dus super kwaliteit.
Een korte rit over een bobbelende weg bracht ons naar een volgend paradijs. Uitgerekts strand alleen voor ons en een ruige zee en verder alleen maar palmbomen. 2andere toeristen waren er nog,broers uit Zuid Afrika met wie ik snel in contact kwam tijdens mijn tent opzetten. Toffe lui en so namen ze de gehele groep me met hun jeeps voor een strandrit. Genieten tot we een hoek bereikte met rotsten waar water inspoelde. Echt apart om te zien.
Ook hier moest ik nu weer gaan inpakken om gedurende 3uur terugreis te ondernemen met het gezelschap per dhow. Ik waaide lekker uit en liet alles bezinken wat ik gezien heb. Teveel om op te schrijven. Ga hier nog wat slenteren over de markt en geef voor de formaliteit een teken van leven aan het thuisfront. Voor de gekkigheid ging ook eens in de zon liggen,omdat deze een stuk minder sterk was.
Na een vorstelijke slaap en een afrikaans kwartiertje,lees ongeveer een uur,werd ik door een speedboat met 2flinke motoren ieder 85 opgehaald. Zo werd ik naar mijn volgende hoogtepunt bijna gevlogen. Dit was al een belevenis maar ik had me op dit in bijzonder verheugd. Want dit was het 2miles reef. Gelukkig hadden we een dolfijn als wegwijzer op de oceaan. Toen ik van boord sprong kon ik mijn ogen niet geloven,een ontzettend groot rif met veel verschillende soorten vis en koraal. Na 2uur snorkelen voeren we ook nog langs een school rifhaaien. Ze waren met zijn 12en tegenover mij alleen. Logisch was dus dat een geweldige kick gaf. Dus ik liet me er tussen vallen met mijn snorkeluitrusting. Beide kanten waren erg nieuwschierig nu. Helaas moest ik weer aan boord om eerst wat te gaan eten op het onbewoonde eiland Bazarutto. Intussen kreeg ik mijn duikbriefing onder het toeziend oog van een zeekoe. In sneltempo voeren we naar mijn prive duikplek. Controleerde mijn uitrusting en deed alles om. Ik daalde met mijn prive kapitein,duikgids rustig af naar een diepte van 20meter. Na 27geweldige minuten was mijn lucht helaas op,maar rustig op weg naar het oppervlakte kwamen we nog roggen tegen. eenmaal bovengekomen zag ik alleen mijn buddy,onze speedboat en de Indische oceaan. Op de terugweg om de andere reisgenoten weer op te halen kwamen we nog een zeeschildpad van ca.1meter tegen. Na een welverdiend pintje voor mij,want ja de vissen en andere zeezoogdieren drinken alleen water, werk ik mijn dagboek bij en ging in de zee liggen om te genieten van de zonsondergang.
Om 09.00 lag onze dhow klaar om ons naar het eiland Benguerra te brengen. Een dhow is een klein houten bootje met een voddendoek als zeil. Gelukkig had deze Bovendien kan je lekker dichtschroeien als een goed stuk vlees in de schaduw. Laat in de namiddag maar eens gaan wandelen door het bewoonde deel van het eiland. Wat een natuurschoon en rust. Voor 0,50dollar heb je in de plaatselijke jeugd een fantastische gids die je door dit plaatje 1,5uur begeleid. Mijn diner nam ik mee naar het strand waar je de zonsondergang bewonders. Vervolgens onder genot van afrikaanse swingende muziek en een drankje keek je met open mond naar de sterrenhemel hier.
