om 4uur werden we gewekt door verschillende hanen. na een beetje weggedommeld te zijn werd ik om 6uur opgschikt door heftig vuurwerk en prachtige muziek. Dit alles omdat er iemand jarig was. De muziek hield 40minuten,zodat je die hanen al bijna was vergeten. Na het ontbijt nam ik een boottocht over het mooie meer en ging de dorpjes San Antonio Palopo en Santiago Atilan te bezoeken. Hier kreeg je een geod beeld hoe de mensen in Quatamala leefden. Amper toeristen te bekennen buiten onze groep. We maakten een fantastische wandeling langs het meer door de maisvelden en koffieplantages. De banaanbomen mag ik nu niet vergeten. Af en toe was het flink steil en hoog met smalle paadjes. Als een echte gentlemen hielp ik andere met een handje of hun rugzak te dragen. De beloning kwam uit het meer want trakteerde mezelf op een heerlijke baars.
Om 7 uur gingen we door het hooggebergte van Quatamala op weg naar Panjachel. Veelvuldig kwamen we afstammelingen van de maya´s tegen. Met name tijdens het bezoek aan de fameuze markt Chichicastenango. Op weg ernaar toe zag je kleine dorpjes tussen de maisvelden. OP de markt,die op donderdag en zondag wordt gehouden zie je talloze indianenfamailies hun waren in- en verkopen. Het gehele gebeuren is een imponerend verkoopspektakel waar je urenlang je ogen uitkijk. Niet alleen groent e,fruit,bloemen en keramiek,maar ook kippen,varkens en ander vee loopt vrij door de markt. Vooral handgemakt textiel wordt hier te koop aangeboden,zoals kledingstukken,tassen of kleden waar ze vaak een maand aan werken of langer. In de nabijgelegen kerk lopen voortdurend indianen in en uit om kaarsjes te branden,te bidden,hun baby te dopen of om te trouwen. Gelukkig hadden we weer een speciale belevenis. Bert en Christine hadden pannenlappen gekocht,maar na 20minuten werden ze gewoon terug gekocht,omdat de afgedongen prijs te laag was volgens de man. Na een paar uur was je moe geluld en we zetten de reis voort richting het kratermeer Atilan. Ingeklemd tussen de voet van de kraterrand en het blauwe meer van Atilaan ligt het plaatsje Panajachel. Heerlijk gelegen op het grasvel voor het veld om bijtekomen van het verkoopspektakel. Nu mexicaans eten.Na 20.00uur kon ik geen flesje bier meer krijgen aangezien het zondag was. Maar de vriendelijke serveerster bracht uitkomst door een glas bier te serveren met een serviette erom heen,zodat het niet leek op bier. Dus dit wist ik nu ook weer en genoot van mijn "biertje".
Om half 6 stond ik op,omdat Yvonne en ik besloten hadden om de nog actieve vulkaan Pagayate beklimmen. Om 6uur werden we opgehaald door onze privegids Rolando. Aangezien we maar met zijn 2en waren reden we met een ander busje met toeristen mee. Na een uurtje rijden kwamen aan op ons vertrekpunt wat op een hoogte van 1900meter lag. Enkele minuten op een asfaltpad kregen we al in de gaten dat je een goede conditie nodig had,omdat de lucht goed ijl was. Na anderhalf uur over een asfalt en zandpad ploegen wachtte ons het laatste uur,wat tevens het zwaarste gedeelte was. Dat is het magma gedeelte waar je in wegzakte en geen afzet mogelijkheden had. Na 3stappen was je moe. Gelukkig zaten we ook nog eens met harde storm en in de wolden,zodat het ook nog eens goed koud was. Zo liep Yvonne in een korte broek en een ijsmuts op. Recht op lopen konden we ook al niet, als je dit lopen wil noemen tenminste,dus op handen en voeten iets voorbewegen is beter gezegd. Gelukkig beschikten we beide ove een goed doorzettingsvermogen.,zodat we toch bij de krater aan op een hoogte van 2562meter. 600meter geklommen in 2,5uur en konden zo 5minuten genieten van de rotte eierlucht. Altijd goed voor je ademhaling. Terug besloten we wat te glijden door het magma gedeelte. Je schoenen vol met gruis,maar het was de makkelijkste en snelste manier met die storm. Evenwichtsgevoel werd nu gevraagd,zodat je niet naar beneden waaide. Toen we naar beneden zeilden klaarde het weer gelukkig op,zodat je toch noch af en toe een uitzicht had. Eenmaal terug vertelden we onze belevenissen aan Saskje en Yiri. Met zijn 4en lekker luchen in een gezellige patio. Op het dakterras van het hotel schreef ik dit verhaal terwijl ik van de zon genoot. Nu was het proberen om me schoon te spoelen van het magma. Mijn beentjes kwamen weer ten wat tot rust en kleurde bruin bij. Ging nog een ommetje lopen over het plein en toen was het alweer etenstijd. Met 6andere gingen we eten in wederom een leuk restaurantje en rustgevend groen in het midden. Bovendien hadden we live muziek en zaten ook nog eens buiten. Hoezo heerlijk relazen zo.
Na een reis van 24uur,want we vlogen via Washington en Los Angeles, kwamen we toch op tijd aan in Quatamala city. We werden uitvoerig gehoord en fouilleerd. De groep beplek is,bestond uit 18mensen van voornamelijk middelbare leeftijd. Het waren allemaal paren op Yvonne en mij na. Nadat we onze reisleidster,Lisette, begroet hadden namen we "tourincar" voor het gedeelte in Quatamala. Een en al oude schoolbussen uit USA de zgn.kippenbussen. Als er geen plek is,waar al veel mensen zitten en staan,dan hang je gewoon aan de achterkant of de zijkant.. Daarnaast rijden er auto´s waar je letterlijk doorheen kan kijken of zonder licht in het aarde donder. Het motto is als het nog maar rijd,maar dat is niet zo gek als je bedenkt dat er auto´s midden op de snelweg stilstaan die je moet ontwijken. Dus links of rechts inhalen is totaal onbelangrijk. Wat het beste uitkomt op dat moment. We verlaten ggauw deze vieze,criminele,chaotische stad voor de oude hoofdstad Antigua. Antigua is misschien wel de mooiste koloniale stad van het westelijk halfrond. Dit pittoreske en gezellige stadje met slechts 30.000inwoners,aan de voet van drie vulkanen,werd in 1553 door de spanjaarden gesticht en was gedurende 233jaar de koloniale hoofdstad. Nadat de stad in 1773 grotendeels werd verwoest door een aardbeving werd de hoofdstedelijke zetel naar Quatamala CIty. Niettemin werd Antigua heropbouwd en het koloniale karakter bewaard. Er resteren nog tientallen kerken en kloosters,welvarende landgoederen en andere spaanse koloniale monumenten. Achter de fraai besneden houten poorten van de huizen liggen bloemrijke patio´s met kleine winkeltjes en terrasjes. We sliepen in een hotel vlakbij het Parque Central lag en het is een prachtig koloniaal bouwwerk met patio´s dat op de monumentenlijst staat. Dit was ooit het paleis van de dochter van een van de grootste spaanse conquistadores van de "nieuwe wereld" Pedro de Alvardo. Nadat we aankwamen werd er voorgesteld om te gaan slapen maar Yvonne en ik besloten toch te gaan ontbijten. Dit deden we in een oud koninklijk paleis. We zaten half buiten,want na het opfrissen en omkleden was het reeds 9uur. Na 30uur vliegtuigvoedsel namen we nu een uitgebreid ontbijt. Die vervolgden we met een wandeling door dit gezellige stadje. Dit werd onderbroken door een ronde informatie,formaliteiten en kennismaking. Nadien het oude stadje weer in om 19.00 aangekomen te zijn in restaurantje waar we met zijn allen gingen eten. Nog ff nagezeten met Yvonne en dan vroeg naar bed voor wandeling van morgen.
Na het ontbijt namen we afscheid van Frederik zwaaiden we ook Peter en Linda uit,want die bleven nog een week langer omdat ze bij familie op bezoek gingen. Ik ging een wandel sight seeing tour doen met Liesbeth om nog lekker de benen te kunnen strekken. Pretoria is een schone moderne stad met een paar bezienswaardigheden zoals het Paul Krugerhuis. Ze willen langzaam de nederlandse namen verwijderen en er een afrikaanse naam eraan te geven. Om 16.00uur kwam onze airportservice. Die bracht ons na een schitterende veelzijde vakantie bij het vliegveld. Hier heerste ook de stilte zodat ik een pizza heb gegeten en tax free winkels bekeken. Na 10uur vliegen met KLM zat deze vakantie er nu definitief op en namen afscheid van elkaar.
Voor de laatste kregen braken we onze tenten af om voor de laatste keer alles in de truck te laden. We reden via Pelgrimswest,oud toeristisch dorpje. Soort Zaanse schanse en Enkhuizer museum. naar Pretoria dwars door de Transvale bergen,welke als hoogtepunt 2200meter bereiken. Hier was het dus best fris. Na de bergen reden we via de autosnelweg naar Pretoria. Zo kom je langs akkers waar ze mais en granen verbouwen en enkele steenkolenmijnen. We zaten in een prachtig hotel in het centrum van Pretoria. Na het inpakken voor de terugreis gingen we italiaans eten lieten de vakantie terugdraaien in ons hoofd. Vervolgens naar een disco gegaan waar vele blanke studenten heen kwamem.
Vroeg op weg voor een reis met vele stops om vele dingen te doen en te bezichtigen. Nog eens genieten voor 2,5uur van het Krugerpark. Olifanten,schildpadden,leeuwen die op 5meter bijna onopgemerkt lagen. Eenmaal het park uit reden we de Transvale bergen. Helaas was het flink bewolkt. Dus bij gods window zaken we mooie wolken ipv een mooi uitzicht. Vanaf gods window gingen we naar de Big swing. Natuurlijk liet ik als enige zien hoe je je angsten moest overwinnen. De big swing is een vrije val van 68meter voorbij zoevend aan rotsen en een waterval en dan nog een minuutje door schommelde. Nadat we bij Luke Pottholes waren,was het weer opgeknapt om wel de potholes te zien. Schitterende gaten in het water bij de samensmelting van de rivieren Blyde en de Treure. Vervolgens gingen we naar een soort europese camping. Wat een luxe opeens. Linda,Peter en ik gaven Blessy zwemles in het zwembad. Onze rode wijn hadden we bij de rand van het zwembad gezet om ervan te genieten. Vervolgens was het mijn beurt om te koken eens. Zo leerde ik Blessy nacho´s maken zodat hij iets anders geleert heeft mbt.koken. Iedereen was er blij mee.
Na het vroege opstaan de oogjes op scherp te hebben gezet hadden we het eerste uur alweer prijs. We zagen wederom de BIG5,behalve het luipaard ditmaal. DE uren die volgden zagen we schitterende andere dieren zoals mooi roofvogels,giraffes,zebra´s,antilopes etc. Om 09.00uur was het al tamelijk warm en zetten we de brunch uit. We konden heerlijk rustig eten en reden bij het uitbuiken langzaam terug naar onze tenten. Het was al goed te zien dat het warm was geworden,omdat we nog maar enkele dieren zagen. Op een drinkende olifant na lagen de dieren dus al te rusten in de schaduw. We namen een voorbeeld aan de dieren en hielden een siesta bij de tent en sprong ik eerst nog effe in het zalige zwembad. Om 17.00uur was het weer spottijd. Nu een nachtadder,kameleion en op armafstand een neushoorn kwamen nu voorbij oa. Tijdens het diner had ik al moeilijk om mijn oogjes open te houden en dus toen ik klaar was viel ik als een blok in slaap.
We gaan de vieze grote stad verlaten voor een stukje natuurschoon Bij de grens duurt het langer,omdat ze hier computers hebben,zodat ze alles goed konden controleren. Vervolgens allemaal over een grote rubbere mat lopen,zodat je desinfecterende schoenen hebt ivm de BSE. Omdat de truck goed afgeloten was hoefde de truck niet open. WIe kan mij deze logica verklaren? Net na de grens zag je het imens grote Krugerpark al liggen. Een uitgerekt gebied met als oppervlak de helft van Nederland en liggend tussen de bergen. Je was in Zuid Afrika ook meteen in een andere wereld. Ontwikkeld en bijna europa. Dat zag je aan de grootte van een supermarkt,amper 5minutern rijden vanaf de grens. We schreven ons in het park hadden we maar 2minuten nodig om weer gelukkig te worden. Er stond een luipaard in een boom die op zoek was naar eten. Na 10minuten verliet hij de boom en wij konden zo doorrijden naar onze camping. Midden op de dag waren we klaar dus we deden net als de dieren een siesta,omdat het al lekker warm was. We hadden nu een zwembad in de buurt en dat water was heerlijk verfissend. Toen het afgekoeld was gingen we met de truck een stukje rijden. In 3,5uur hadden we op de leeuw na de BIG 5 gespo. Om het verschil in luxe aan te tonen had Blessy een uitgebreide maaltijd bereid. Vervolgens vroeg op bed,want we wilden morgen om 5uur weer het park in,omdat het dan lekker koel was voor de dieren en voor ons natuurlijk ook.
Via een grote vallei verlieten we de strandvakantie en zullen we de tegenstelling gaan bekijken van een grote stad. Samen met Linda en Peter deden we een sightseeing per taxi. De chaufffeur was meteen een grote stad,niet voor niks de hoofdstad van Mozambique. Je ziet er nog de overblijfselen van de Portugese bezeting aan de Indische Oceaan. Verder is hget erg vies,vele criminelen en een groter werkloosheid. Zelfs de politie doet mee om je geld afhandig te maken. Het wegennet is niet defineerbaar,omdat het eigenlijk een gat is in het wegdek. Het interesssante is de tegenstelling van het platteland,de kust en de grote stad.
Na een standaard ochtend gymnastiek vertrokken we naar het laatste strand van deze vakantie. Even alles gewassen,zodat ik morgen alles kon inpakken om gezeur van de grens tegen te gaan ivm de BSE. We lieten de palmbomen achter ons en kregen nu savannebomen. Eenmaal aangekomen leek dit strand wel een strand van Nederland. EEn uitgerekt strand met duinen en 4meter hoge golven,waar ik uitvoerig mee ging spelen. Daaraan een grote camping
Voor de verandering,dus niet, vroeg opgestaan. Weer zo een schitterend rif met vele soorten vis en koraal. Na 45minuten duiken relaxed aan boord gekomen en een uurtje relaxen,voordat ik de diepe duik ga proberen. De verandering is niet alleen de diepte,maar ook het uitzicht. En als je je achterover laat vallen van de boot heb je ditmaal geen lucht in je vest,zodat je meteen als een steen zinkt. De rust is dan belangrijker,zodat je blijft nadenken wat je moet doen. Het voordeel is dat de oceaan een stukje frisser is zodat je eindelijk eens kan opfrissen in de zee. een half uur op29meter onder water met vele roggen en haaien. Na de lunch nog wat gesnorkeld op een minder mooi rif,maar ik kreeg een fantastische groter verrassing. Ik mocht 5min snorkelen met een walvishaai van ca.6meter. Dit zijn de grootste vissen op aaarde,dit was maar een kleine,maar al zo indrukwekkend. Zeker als je bedenkt dat het een vegetarier is. Toen moest ik echt wel tot rust komen om dit allemaal in mijn hoofd te zetten voor de rest van mijn leven.
Na een verjaargslied voor Aa te hebben gezongen gingen we op weg naar de volgende duikplek voor mij. De baai van Inhambane en Tofo. In Inhambane namen we de pont,truck reed om, en wij waren de balans van de pont,zodat deze niet kon omslaan. In Tofo snel weer wat inkopen gedaan,want me moesten toch wachten op de truck. Eenmaal aangekomen hetzelfde ritueel en heb me verder ingeschreven voor de adventure course Deep Diving. Zo had ik een goede bezigheid op het strand. Vervolgens alles laten bezinken in de strandbar.
Vroeg opstaan,want ik ging met beter vissen. Na 2uur vissen had ik 2barramundi´s met moeite binnen gehaald. Staand op een rubbere boot met de oceaan onder je en nog een sterke vis. Gelukkig zwom de grootste naar de boot toe. Na een uurtje bijgekomen te zijn ging ik me weer opmaken voor de volgende duikbriefing. Ik weer mijn uitrusting inelkaar zetten om de boot te water te laten gaan en voeren we naar het rif. Het was een manta,grootste soort rog.cleaning station. Zo kwamen er genoeg om ons heen en maakte ze een geweldig electriciteits geluid. Vandaar noemen ze het ray´s in het engels. Nadien moest ik mijn vissen nog schoonmaken en bereiden,want ja natuurlijk als kok moest ik mijn eigen gevangen diner zelf klaar maken. Maar verser kan niet dus super kwaliteit.
Een korte rit over een bobbelende weg bracht ons naar een volgend paradijs. Uitgerekts strand alleen voor ons en een ruige zee en verder alleen maar palmbomen. 2andere toeristen waren er nog,broers uit Zuid Afrika met wie ik snel in contact kwam tijdens mijn tent opzetten. Toffe lui en so namen ze de gehele groep me met hun jeeps voor een strandrit. Genieten tot we een hoek bereikte met rotsten waar water inspoelde. Echt apart om te zien.
Ook hier moest ik nu weer gaan inpakken om gedurende 3uur terugreis te ondernemen met het gezelschap per dhow. Ik waaide lekker uit en liet alles bezinken wat ik gezien heb. Teveel om op te schrijven. Ga hier nog wat slenteren over de markt en geef voor de formaliteit een teken van leven aan het thuisfront. Voor de gekkigheid ging ook eens in de zon liggen,omdat deze een stuk minder sterk was.
Na een vorstelijke slaap en een afrikaans kwartiertje,lees ongeveer een uur,werd ik door een speedboat met 2flinke motoren ieder 85 opgehaald. Zo werd ik naar mijn volgende hoogtepunt bijna gevlogen. Dit was al een belevenis maar ik had me op dit in bijzonder verheugd. Want dit was het 2miles reef. Gelukkig hadden we een dolfijn als wegwijzer op de oceaan. Toen ik van boord sprong kon ik mijn ogen niet geloven,een ontzettend groot rif met veel verschillende soorten vis en koraal. Na 2uur snorkelen voeren we ook nog langs een school rifhaaien. Ze waren met zijn 12en tegenover mij alleen. Logisch was dus dat een geweldige kick gaf. Dus ik liet me er tussen vallen met mijn snorkeluitrusting. Beide kanten waren erg nieuwschierig nu. Helaas moest ik weer aan boord om eerst wat te gaan eten op het onbewoonde eiland Bazarutto. Intussen kreeg ik mijn duikbriefing onder het toeziend oog van een zeekoe. In sneltempo voeren we naar mijn prive duikplek. Controleerde mijn uitrusting en deed alles om. Ik daalde met mijn prive kapitein,duikgids rustig af naar een diepte van 20meter. Na 27geweldige minuten was mijn lucht helaas op,maar rustig op weg naar het oppervlakte kwamen we nog roggen tegen. eenmaal bovengekomen zag ik alleen mijn buddy,onze speedboat en de Indische oceaan. Op de terugweg om de andere reisgenoten weer op te halen kwamen we nog een zeeschildpad van ca.1meter tegen. Na een welverdiend pintje voor mij,want ja de vissen en andere zeezoogdieren drinken alleen water, werk ik mijn dagboek bij en ging in de zee liggen om te genieten van de zonsondergang.
Om 09.00 lag onze dhow klaar om ons naar het eiland Benguerra te brengen. Een dhow is een klein houten bootje met een voddendoek als zeil. Gelukkig had deze Bovendien kan je lekker dichtschroeien als een goed stuk vlees in de schaduw. Laat in de namiddag maar eens gaan wandelen door het bewoonde deel van het eiland. Wat een natuurschoon en rust. Voor 0,50dollar heb je in de plaatselijke jeugd een fantastische gids die je door dit plaatje 1,5uur begeleid. Mijn diner nam ik mee naar het strand waar je de zonsondergang bewonders. Vervolgens onder genot van afrikaanse swingende muziek en een drankje keek je met open mond naar de sterrenhemel hier.
