Na alweer even niets geschreven te hebben, heb ik eindelijk nog eens de tijd gevonden om jullie op de hoogte te houden van al die spannende avonturen hier in Londen! Ondertussen is ook het 3de en definitieve meisje van de flat gearriveerd, Sandra. Samen met haar en Silvia zal ik hier minstens 6 maanden -samenwonen in Noord-West Londen. Heb al ondervonden dat het een echt party animal is. Ikzelf ben sinds ik hier weer ben gearriveerd begin September nog niet gaan feesten. Of ik was gewoon te moe, of ik moest werken.. er was altijd wel iets... Maar de feestjes gaan zeker nog wel komen hoor... nu gewoon een beetje rustig aan doen in het begin... wat centjes sparen, want heb deze maand ook nog een halve maand moeten betalen voor mijn kamertje van het hotel, waardoor mijn loon wat minder spectaculair was dan gehoopt!!
Nu we met 3 single meiden samen in 1 flat wonen, en 10 huizen verder 3 single jongens, hebben we besloten om een triple date te houden! Het leuke daaraan is dat van die 3 jongens, er 2 koks zijn, dus het eten kan al niet slecht zijn. En het feit dat die ook nog eens italiaans zijn staat garant voor een heerlijke avond! Nu alleen nog een datum zoeken waarop we alle 6 kunnen!
Deze week ook een bekend gezicht tegen gekomen in het hotel. Een van de managers van NH Harrington Hall dook ineens op. Hij wist niet dat ik in dat hotel werkte, maar herkende me wel meteen. Hij vroeg me waarom ik daar werkte en waarom ik niet in NH had geprobeerd. ik vertelde hem dat ik dit wel degelijk had gedaan, maar dat er voor mij geen vacature was. Meteen daarop zei hij dat er NU wel een vrij is voor mij... haha! Ik denk dat ze me stiekem terug willen, nu dat er net 2 mensen zijn vertrokken in NH HH. Toen ik dit vertelde, vroeg Hugo me of ik zou terugkomen, moesten ze me het expliciet vragen... ik vertelde hem dat ik er mss zou over nadenken als ze me meer zouden betalen dan wat ik nu krijg, maar hun loon is minder, en zelfs wanneer het hetzelfde is, zou ik dit niet aannemen. Hoewel ik soms de sfeer van NHHH mis.. maar als ze me toen niet moesten hebben, hebben ze me nu ook niet nodig, denk ik dan... Laat me nog maar wat even zitten waar ik zit...
Gisteren zijn we met een hele bende (14 mensen in totaal) gaan eten in een heerlijk italiaans restaurant. Niet duur en echt gezellig. En het leuke is, dat als je allemaal verschillende pizza's besteld, je deze op 1 grote plank krijgt, die in het midden van de tafel op een verhoog wordt gezet. Op deze plank ligt dan een uitgerekte pizza. Alsof de verschillende pizza's met elkaar zijn versmolten!
Na het eten gingen we normaal gezien nog iets drinken en evt een stapje in de wereld zetten, maar plots kregen we telefoon van een vriendin. Ze was opgenomen in het ziekenhuis. Aangezien dat ziekenhuis net achter de hoek van het restaurant was, wilden Hugo en ik haar nog even zien. Het was toen ondertussen al half 12 ofzo, natuurlijk al lang geen bezoekuur meer. Maar we zijn toch nog binnen mogen gaan en uiteindelijk haar nog even kunnen spreken. Ondertussen is alles al terug in orde en is ze weer thuis. Maar ondertussen was het alweer half 1 ofzo toen we buiten waren. Aangezien ik nog niet van het nachtleven heb geproefd, vanaf dat ik in mijn flat woon, wist ik dus ook niet welke bus ik moest nemen en waar, om thuis te geraken... Uiteindelijk dan toch maar mee naar Hugo's thuis gegaan, maar die moest smorges om 7 uur werken. Veel te vroeg door het alarm wakker geworden, nog blijven liggen tot half 9, en dan snel naar huis om nog wat slaap in te halen die ik de nacht ervoor gemist had door het eindeloze gesnurk van mijn roommate ...
Maar bon, NU echt kapot, dus ga mijn oogjes sluiten, slaapwel, en tot gauw!
|