wat een week, wat een week... zoveel te vertellen, ... en dat is dan ook exact wat ik ga proberen nu te doen!! Zoals velen onder jullie al wel weten ben ik dus halsoverkop terug naar Londen gegaan, zonder echt afscheid te kunnen nemen van iedereen. Dit om geheel onverwachts en veel te vroeg aan mijn eerste vaste job te starten in Londen. Nu was het dus ook onmogelijk om op zulk een korte tijd een betaalbare flat/ kamer te zoeken. Zeker als je niet eens kan gaan kijken op voorhand, en als je een flat deelt, willen de flatmates normaal gezien ook wel eerst kennismaken alvorens een kamer te verhuren aan iemand... Ik mocht bij vrienden logeren, maar wou ook niet te lang van hun gastvrijheid gebruik maken, dus kreeg ik van het hotel een kamertje in "the staff house" Dit is een huisje aan de achterkant van het hotel met 7 kamers en een badkamer op de eerste verdieping. De gelijkvloers bestaat uit nog meer kamers en iets wat lijkt op een keuken, maar daar zijn ze aan het werken.. geen idee wat ze daar gaan doen.. maar dus elke ochtend om 8 uur werd ik dan ook wakker van geboor, geklop, ... net onder mijn raam. Met de raam dicht slapen was geen optie, want dan werd het algauw veel te warm in de kamer... Maar.. deze kamer was een tijdelijke oplossing. Hoewel ik hier maar 70 pond per week betaal, wat echt spotgoedkoop is in londen, had ik algauw door dat ik hier niet lang ging blijven...
Een vriend van me vertelde dat hij misschien londen ging verlaten, maar dat ik dan zijn kamer kon krijgen.. zijn flatgenote, een heel goede vriendin van mij hier, ging daarmee direct akkoord! Maar nu heeft deze vriend dan toch besloten om hier te blijven.. waardoor ik dus nog steeds niet had. Nu was ik niet echt gehaast... maar hunkerde toch naar mijn eigen plekje en mensen rondom me.
Silvia, een collega gedurende de laatste 6 maanden kwam terug naar Londen om hier ook vast te beginnen. Zij sliep bij vrienden dus was ook op zoek naar een plek. Zij had een vriendin die ook naar Londen kwam, en dus gingen we samen op zoek naar een flatje voor 3. Aangezien flats hier ongelofelijk duur zijn, zochten we naar een flat met 2 slaapkamers waarvan we de living als 3de slaapkamer konden gebruiken. Dit om de kosten wat te beperken. Maar dit bleek toch niet zo gemakkelijk te vinden. Tot we de perfecte flat vonden in Kensal Green! Deze flat bestaat uit 2 slaapkamers, een afgesloten living (even groot als de slaapkamers) een badkamer met ligbad en wc en een keuken. Vanuit de keuken was er een deur die leidde naar een tuin. Veel koer, maar een een grasstukje en zand. Vanachter in de tuin was er zelfs plaats voor een tuinhuisje! PERFECT !! De mensen van wie we dit nu huren wilden ook met plezier de enkele bedden vervangen door gloednieuwe dubbele bedden en voorzagen ons van een extra bed en kleerkast voor in de living. We vroegen ook nog voor een nieuwe, grotere ijskast. Voor het moment is deze wens nog niet ingewilligd.. we zullen wel zien. Ook komt er snel iemand onze douche vervangen. want deze lekt wat. De eigenaar heeft ons ook gezegd dat hij met plezier onze tuin weer in orde wil brengen. Hij is namelijk op pensioen, en zo kan hij zijn tijd toch nog nuttig doorbrengen. De vorige eigenaars hadden dit namelijk wat als stort gebruikt... stenen en dergelijke liggen er nog, maar onze beste man gaat dit allemaal 'summer proof" maken... ideaal voor al die bbq's die ik de afgelopen zomer heb gemist!!
Maar nu, de eerste dag dat we hier introkken kregen we 2 sleutelbossen. Silvia was haar gerief gaan halen bij de vrienden waar ze verbleef, niet ver van ons en ik ging alvast wat ontbijt kopen... maar ik had een verkeerde sleutel gekregen waardoor ik dus niet binnenkon. Ik zat te wachten aan onze "oprit" en belde haar met mijn gsm. Wanneer ze aankwam gingen we naar binnen, en pas later op de avond merkte ik dat ik mijn gsm kwijt was... Ik was die dus buiten vergeten en NATUURLIJK was die weg!
De volgende dag krijgt mama telefoon van mijn engelse nr, en ook leticia een vriendin hier vertelde me dat ze telefoon had gekregen van een man die zei dat hij mijn gsm had gevonden. Hij had dan ook zijn nr gegeven... die ik dan ook meteen heb gebeld met mijn belgische nummer. In het midden van ons gesprek valt mijn gsm uit wegens te weinig geld... hij probeerde nog terug te bellen, maar ook dat lukte me niet daar me dat ook geld kost. Ondertussen zijn we al 5 dagen verder en heb nog steeds mijn gsm niet terug! Blijkbaar is hij al wel eens aan de deur geweest maar was er niemand thuis!
Samen met silvia ben ik Dinsdag naar Ikea gegaan (met de bus!!) Laten we zeggen dat dit niet de meest ideale oplossing is, haha! Wij ons kar maar volladen niet denkend aan de gevolgen... maar ja, we hadden geen zin om later nog eens terug te komen, want hadden in het heengaan ook al de verkeerde bus genomen, en dan wanneer we eindelijk de juiste bus hadden, waren we bij het afstappen de verkeerde kant op gegaan...
Als 2 onnozele grieten liepen we daar met 2 overvolle blauwe ikea zakken, een kast en nog iets groots voor in de badkamer... haha, wat een zicht... Nu moet het lukken dat we weer maar eens de bus in de verkeerde richting namen waardoor we nog langer onderweg waren... Eindelijk thuis aangekomen hebben we alles uitgeladen en met 1 blauwe zak en nog een kleinere zak richting lidl gegaan. Deze was ook niet zo ver dachten we, en goedkoper dan tesco.
Bleek deze Lidl toch verder te zijn dan gedacht.. Ook daar bleven we maar inladen, niet denkend aan de gevolgen... Het resultaat! Alweer een overvolle ikea zak (die echt niet gemakkelijk dragen) en 2 kleinere zakken...(ja hebben 1 moeten bijkopen) Uiteraard was dit veeeeeeel te zwaar.. maar doordat onze bus er net aankwam, vonden we toch nog de kracht om de zakken voort te slepen/ te dragen... Een vriend van silvia stond ons gelukkig aan de bushalte op te wachten met zijn auto, waardoor we niet zo ver moesten gaan.. hij zei zelf dat dit echt KEI zwaar was... Thuis aangekomen nemen we de zak van de zetel, blijkt dat er iets lekte! het grote brik ice tea, zat onderaan de ikea zak, en met het voortslepen was dit gescheurd...
Hebben die dag heel wat afgelachen, en wij niet alleen, al die mensen op de bus ook! Al de rest wat we niet in ikea hebben gekocht komt uit Primark. Dus hebben echt zeeeer goedkoop ons huisje kunnen vullen met leuke dingen..
Ondertussen ook de eerste frustraties op de tube waargenomen. Deze ochtend zonder zorgen vertrokken, blijft dat een bepaalde lijn niet reed! Stond ik daar, ergens in een station waar ik nog nooit was geweest! Dan 2 andere bussen moeten nemen, maar toch nog op tijd aangekomen! En dit te danken aan de vele problemen die de NMBS altijd met zich meebracht. Sindsdien vertrek ik altijd ruim op tijd!
Morgen (zondag) dus met de bus naar het werk. Deze gaat langs Notting Hill en ik weet nu al dat ik me dood ga ergeren aan al die duizenden toeristen die naar portobello market willen..
Internet begint al wat beter te werken nu (waardoor het ook mogelijk ik om deze blog eindelijk te posten) Fotootjes komen er snel genoeg aan. 12 Oktober ben ik terug in het land en kan ik mijn fotootjes posten, daar ik mijn kabeltje in belgie ben vergeten...
Tot snel, xxx
|