|
7 september nam ik "voorgoed" afscheid van londen. Na een geweldig leuke maar emotionele avond in de pub met de mensen die belangrijk voor me zijn was het tijd om met de eurostar naar belgie terug te keren... maar ander half jaar Londen, dat krijg je niet zo gemakkelijk in 1 of 2 valiezen.. daarom deed ik ervoor een oproep of iemand naar londen kon komen om dan alvast wat spullen mee te nemen... Mijn papa is dan met de auto een dagje heen en weer naar Londen gegaan.. en heb ik echt letterlijk ALLES meegegeven.. had nog net kleren voor de laatste week opzij gelegd en enkel nog de spullen die ik echt nodig had... Daardoor had ik 7 september niet zoveel meer te dragen.. had mijn grote roze valies, en dan nog een kleinere handbagage, kwestie van al het gewicht wat te kunnen verdelen. Wist dat het wederom een emotionele dag ging worden, dus had al een filmpje klaargezet in de laptop zodat ik mijn zinnen kon verzetten in de trein, A kings Speech. Toen de trein uit de tunnel reed, werd het me duidelijk dat ik officieel afscheid had genomen van Londen, een Kijkje op mijn GSM bevestigde dat ik van T-mobile in engeland, naar Orange in Frankrijk was overgeschakeld! Toen rolde er toch een traantje over mijn wangen, stak het dan maar op de film, moest iemand het hebben gezien. In brussel aangekomen met de trein naar antwerpen. Daar zou mijn mama me staan opwachten. In de trein was er geen filmpje en dus ook geen afleiding. Zat echt met een dubbel gevoel, en dubbele tranen. Een mama met haar dochtertje zaten over mij. Het dochtertje zei tegen haar mama; mama, dat meisje weent... waarom? haha.. In antwerpen Berchem aangekomen stond de mama daar... Had me nog zo voorgenomen om sterk te zijn... maar dat ik toen ook niet echt gelukt. had van de ganse dag nog niets gegeten door de spanning en emoties, dus zijn we even iets gaan eten in Panos, daar zaten we allebei te bleiten.. De meneer enkele tafeltjes verder kon er nog wel om lachen.
De eerste week op sleeptouw genomen door mama, aangezien me alleen laten niet echt een goed plan was. En ook vragen of het niet moeilijk was om londen achter te laten was "not done".
Ondertussen ben ik alweer 2 maanden in Belgie. Heb het af en toe nog steeds wel moeilijk als ze vragen hoe het gaat en of ik me al thuisvoel.. En van tijd tot tijd hebben we nog eens een dipje!
Een voorbeeldje: Ik was op een zondag thuis en had nog een verjaardagskaartje nodig, en had enorm veel zin in cola... ik ging dus opzoek naar die 2 items. In londen waren alle winkels open op zondag, dus had natuurlijk niet door dat dit niet zo ging zijn in Belgie. Kei lang rondgewandeld, maar helaas niets gevonden.. dan maar een frituur binnengestapt en gevraagd of ik daar een cola mocht kopen.
een ander voorbeeld: op bezoek in de belgische Hollister winkel... NIET hetzelfde als in londen.. Alles was al weg, geen knappe, goedriekende, halfnaakte mannen, veel te donker, en muziek veeel te luid! In londen is het ook donker en luide muziek, dat is hun marketing strategie.. maar in antwerpen is dit niet goed gedaan! Een domper... Wou ook graag naar We will rock you gaan zien.. Maar was wederom bang dat dit anders ging zijn.. Als ik hier buitenstap, ervaar ik stilte.. in londen moest ik maar buiten stappen en zat in een bruisende stad, er werden zelfs rellen gehouden voor mijn deur... alles was zo anders, .. en dat wilde ik niet!
Ik heb dan ook snel een citytripje naar londen terug geboekt. 5 december zal ik wederom de eurostar nemen richting londen en me weer een rasechte londenaar voelen. Helaas ga ik daar 7 december weer afscheid moeten nemen...
Maar die 3 dagen ga ik vooral GENIETEN! Genieten van londen en alles wat die stad te bieden heeft, genieten van al mijn vriendjes daar!! wnat dat is toch de grootste reden waarom ik londen mis. Al mijn vriendjes van daar naar hier halen, en ik ben de gelukkigste mens op aarde!!
|
