Want heel veel draait om zelf doen, zelf maken. Wat heel fijn is want het creert een soort verbondenheid met het eten dat je eet of de spullen die je maakt. Maar het kost tijd...teveel tijd voor mij als alleenstaande mama van 2 kinderen die ook nog gaat werken en toch ook wel wat gemakzuchtig is. Een combi die dodelijk is om lange termijnengagement met het milieu aan te gaan. Omdat de koekenbaknamiddag en groentensnijdagen eigenlijk heel leuk waren, leek het me tof om te proberen een soort burgerinitiatief te starten waarbij iedereen een fabrique kan organiseren en iedereen aan een kan deelnemen. Doordat de petcha kutchalezing mij wat in een stroomversnelling heeft gesleurd is het wat surfen op de golven die net iets te hoog zijn om mij fatsoenlijk staande te houden. Wie mij kent weet dat mezelf vergelijken met een surfer weet dat het de slechts mogelijke vergelijking is. Als er iets is wat ik niet uitadem is het wel sport.. Maar ik hou nu eenmaal van metaforen, zelfs de slechte.

Gelukkig is er Katlijn van warm en proper die een soortgelijk idee heeft over mensen verbinden, ecologischer leven en ook gewoon fun hebben.

Dus hebben we samen een weg uitgestippeld die we op 27 mei gaan voorstellen. Ondertussen heb ik op de fbpagina die ik heb gemaakt al 50 vrienden en daar ben ik al blij over maar ik moet, zeer tegen mijn zin, want ik vind de handgeschreven documenten en een postduif nog zo slecht niet, een cursus gaan volgen. Leren bloggen en gebruik leren maken van sociale media.

Ik moet uit die digitale kloof klauteren