Ik had zo leuke foto's van een plaatsje waar de tijd heeft stilgestaan. Zowel vanbuiten als vanbinnen lijkt het alsof je een oude postkaart binnenstapt. 

Ik ben er honderden keren langsgereden, altijd dacht ik dat zal hier dadelijk wel weg zijn, opgeslokt door de vooruitgang. Maar niets is minder waar. Het winkeltje is echt die zeldzame dinosaurus onder de winkels.

Je kan er alle soorten bloem kopen die je in je eigen potten kan doen, zelfs moet doen. Enkel papieren zakken. 

Ik hoop deze week nog iemand te vinden die de foto's kan uploaden, want jullie moeten dit pareltje bewonderen.

Op mijn havermoutmissertje na heb ik nog steeds geen plastiek gekocht. En tot nu toe nog niet al te ernstige ontberingen geleden...

Wel had ik even een moedeloos gevoel toen ik vandaag snel iets om te eten wilde halen en mijn keuze zo extreem beperkt werd. Letterlijk alles binnen handbereik maar verboden. Plots viel mijn oog op een plastieken doosje waar twee gepelde eitjes in zaten. I KID YOU NOT. Dus de logica is; we ontdoen een product van zijn perfect afbreekbaar, supermakkelijk te verwijderen verpakking en we steken het in plastiek. Wie heeft er ooit gedacht "ge-wel-dig idee".? En dan ook nog anderen gevonden die zeiden; 'Ja superidee, dat we daar niet zelf opgekomen zijn'. Kom gaan we produceren, GENIAAL. Ik probeer mij dan echt voor te stellen hoe zoiets in zijn werk gaat. Met mijn nogal levendige fantasie moet ik wel altijd opletten dat ik niet afdwaal naar de knappe manager van het eierteam.... Maar ik dwaal af.

En toch, als ik zo dingen zie voel ik haast dezelfde soort verslagenheid die ik voel als ik bv moeders rook zie uitblazen in het gezicht van hun kinderen. Want ondertussen is het toch algemeen geweten dat het niet goed is. Of zouden er nog veel mensen rondlopen die niet weten of toch tenminste iets opgevangen hebben over het feit dat het 5 voor 12 is wat ons klimaat betreft? Zoals veel Duitsers na de oorlog zeiden 'wir haben es nicht gewust' over de holocaust. Terwijl ik zou denken, jullie moeten toch een vaag vermoeden hebben gehad? Nee? Waar zijn plots de Joodse Buren? Keine ahnung...  . Datzelfde gaan misschien onze achterkleinkinderen denken over ons als ze vanop wat ooit de Noordpool was kijken naar een foto van een glimlachende klant met een doosje gepelde eitjes in plastiek...