Soms moet je eerst verdwalen, de weg kwijt zijn ..........om te kunnen ontmoeten. Om jezelf of iemand anders tegen te komen. Verdwalen is iets dat je ook moet durven, jezelf moet toestaan. Om dan te kunnen zeggen 'ik weet het niet meer, ik ben de weg kwijt.
Over mijzelf
Ik ben Carine Draps
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (Belgie) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 24/10/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tekenen-plezier maken-verwonderd blijven-.
Any way the water turns You’re always on my mind Sweet instigator Anyway the water turns You’re always on my mind Dear insolation You make me beautiful You give inspiration You make me beautiful Know that you can never let me down We’re to sail and see the world right now Know that you can never let me down We’re to sail and see the world right now Anyway the water turns You’re always on my mind Sweet instigator
Any way the water turns You’re always on my mind You made all this Because you made all this
Ozark Henry
St Jacob...
Het is niet zeker dat de zilveren kist in de kathedraal van Santiago de Compostela werkelijk het gebeente van St-Jacob bevat. Volgens de overlevering is apostel Jacobus de Meerdere in Spanje geweest om er het christendom te verspreiden. Na zijn marteldood in Jeruzalem brachten vrienden zijn lichaam in een bootje naar Spanje. Rond het jaar 800 vond een kluizenaar op aanwijzing van een zeer heldere ster de plek waar Jacobus zou zijn begraven. Die werd aangeduid als St-Jacob (Santiago) in het veld (campo) met de ster (stella), het latere Santiago de Compostela. In de 9de eeuw pelgrimeerde de bisschop van Le Puy naar het graf van Jacobus en sindsdien hebben miljoenen pelgrims uit de hele wereld te voet, per paard of fiets het graf bezocht. De apostel is ook bekend als matamoros, morendoder. Middenin een beslissende veldslag tegen de Moren tijdens de Reconquista verscheen een onbekende ridder op een wit paard die vele Moren doodde en na de bewonnen veldslag weer op mysterieuze wijze verdween. Dit was volgens de legende St-Jacob. Je ziet hem dan ook onderweg als apostel, als pelgrim met schelp en als morendoder op een wit paard.....
ONDERWEG naar Compostela
03/07/2010 ....... ??/11/2010
04-06-2010
GSM/blog/postduif of briefje ??????
Vrijdag 03/06/2010
Eigenlijk ben ik geen GSM-mens en de PC is enkel mijn vriend, als het op vertrouwd terrein is. Ik hoor het sommigen al zeggen..... "Carine, de leeftijd is er natuurlijk ook". Daarom vrees ik een beetje voor het tijdig bijhouden van mijn blog gedurende de tocht. Het constant moeten zoeken naar internetcafé's onderweg lijkt mij ook niet dat. Maar het krijgen van een ouderwetse brief, dat kan mij wel bekoren. Zo een paar geschreven velletjes papier die je nog eens kan vastpakken. Superleuk zou ik het vinden om 'echte post' te kunnen ontvangen en een paar malen te kunnen herlezen en herlezen! Dus, mocht je zin hebben ..... heel heel graag.
In bijlage 1 een aantal postrestante adressen met geschatte aankomsttijden. In deze steden aangekomen zal ik kijken of er post voor mij ligt. De post blijft er 3 maanden liggen en indien deze niet werd opgehaald, stuurt men deze terug naar afzender . Advies is om post 3 weken van te voren op te sturen. Leuk hé, zo met vertraging. Heeft toch "iets" Wat je moet doen is het volgende:
Gebruik de adreslabels zoals in bijlage Niet vergeten om het adres van de afzender duidelijk in blokletters te vermelden en te frankeren.
Voor wie graag mijn geplande reisroute zou willen volgen: Bijlage 2 (Deze zal nog een beetje wijzigen, maar wordt hier dan ook aangepast)
dinsdag 25/05/2010 Voor diegenen die angstvallig in de gaten houden of ik wel voldoende oefen: - zaterdag 22/05 : 25 km. Lochristi ..... Sint-Niklaas - zondag 23/05: 0 km. : te stijf/paar bleinen - maandag 24/05: 24 km. Sint-Niklaas ...... Dendermonde (St.-Gillis)
Deze avond naar een interessante voordracht geweest in Beveren/Ter Vesten gegeven door dhr. Ivo Hermans. Een bevlogen verteller die zowel het prehistorische verleden alsook de natuurkundige verklaring van vele pelgrimsoorden (waaronder Compostela) uit de doeken deed. Was een aanrader, ook voor niet Compostela-pelgrims.
Woensdag 19/05/2010 't Is op alg. aanvraag dat ik nog iets laat horen, want mijn schrijven liet het een beetje afweten. Met een verlengd week-end in zicht met een totaal van 3 vrije dagen, moet er nog eens serieus gestapt worden iedere dag. Dat gaan we dan zeker doen. Ondertussen is er niet veel nieuws onder de zon. De route ligt nu zo goed als definitief vast. Alle Michelin-kaarten zijn ingescand en worden afgedrukt op A4 formaat. Een serieus pak en teveel gewicht om allemaal van thuisuit reeds mee te nemen. Ze zullen dus met regelmaat worden opgestuurd 'Poste Restante'. Hopelijk werkt dit systeem, anders heb ik een probleem De A4-tjes die 'gelopen zijn' kan ik dan wegdoen. Nog een kleine 6 weken. Het voelt onwerkelijk aan. Gelukkig nog veel werk aan de winkel en gedachten nog eventjes op iets anders zetten.
Zondag 25/04/2010 Wandeling begonnen in Geraardsbergen met op de rug, mijn nog kakelverse rugzak gevuld met zo'n 7 kg. materiaal. Boven een grafiekje met ..... de hellingsgraad van 'De Muur' van Geraardsbergen. Mag wel degelijk met hoofdletter geschreven worden, want was niet te onderschatten. Zij liet mij nederig, heeel traag, naar boven klimmen. De beloning : een prachtig uitzicht en een gans peleton zuchtende en piepende wielertoeristen. In het info-kantoor in het centrum, de verschillende kostuums bewonderd van "de enige, echte en zeker de oudste manneke pis" Route liep verder langs de Dender naar Overboerlare, de taalgrens over naar Deux-Acren. Hier moest ik uitkijken om de splisting van de GR5A naar de GR 123 niet te missen. Je weet het, of je weet het niet, bij zo'n splitsing is er meestal een GR-boom (zie boven). Heel handig zo'n boom, mochten ....... er wegwijzers aanhangen. Bij gebrek aan richtingsgevoel (had kompas niet bij) mijn beste schoolfrans opgediept van meer dan 30 jaar geleden en de weg gevraagd aan voorbijgangers. Mede door hun enthousiasme en hun breedwiekende armgebaren die alle windrichtingen uitgingen, toch de door hen aangeduide weg ingeslagen met als gevolg, na een 10-tal km..... een flauw vermoeden werd toen zekerheid; geen GR 123. Ik kwam in de dorpjes Lessines, Kenimont en Ghoy. En wist ik veel dat de wegwijzer Grammont eigenlijk de vertaling was voor Geraardsbergen. Les van deze dag: neem je kompas mee, denk logisch na en ..... nog veel oefenwerk met hellingen en afdalingen want ze beten echt in de kuiten.
Er was eens een tekenmaatje, Erwin. Ja, toch wel een 'maatje' die blijkbaar onbewust wist dat zijn tekenmaatje Carine, op datzelfde moment wel een serieuze oppepper kon gebruiken. Hij schreef haar een commentaartje. Zij was er echt aan toe. Het kwam op het juiste ogenblik. Zonder er zelf naar te moeten vragen. Zomaar uit het niets en uit toch wel een onverwachte hoek. Waardevol.
Maandag 05/04/2010 Vandaag de route gestapt waar ik begin juli ook mee zal beginnen. Eventjes kijken of het volgen van de wegmarkeringen geel/wit of rood/wit logisch in elkaar zit. En meestal lukte het wel, op 2 uitzonderingen na. In Temse waar er een splitsing is van GR R en GR A5 ging ik "de mist" in. Dacht al dat 'de brug van Temse' die ik over moest, eigenlijk de andere kant op lag. Eventjes gevraagd aan een meneer met wandelbotienen aan. En die wees inderdaad naar de andere richting. Hij had ook Compostela gedaan. Nog een eindje met mij meegelopen tot over de brug van Temse en afscheid genomen. Verder mooie tocht gemaakt. Terug de GR kwijt in Branst. Dan maar op eigen initiatief de dijk gevolgd tot in Marie-Kerke. Na veel zoeken bleek ik de overzet te moeten nemen. Terug op de juiste weg via boerewegels en karresporen naar Kastel. Als afsluiter een warme chocomelk en bellen om me te komen halen. Dit kan nu nog. Toch weer een 20-tal km.(GR heeft veel kronkels) zonder al te veel last.
Het moet gezegd, het viel mij een beetje tegen daar in Mechelen waar de bib van het genootschap is gevestigd. Wel veel waardering voor de mensen die toch op vrijwillige basis daar steeds aanwezig zijn, maar mijn vragen bleven wel onbeantwoord. Het verliep daar ook een beetje chaotisch, zo iedereen door elkaar. Toch nog een Franstalig boekje weten te vinden met overnachtingsmogelijkheden tussen Vézelay en Le Puy. Dus daar mee aan de slag. En misschien ...... is het maar beter zo, dat er nog veel overblijven en het geen over-georganiseerde pelgrimage wordt. Het blijft uiteindelijk een persoonlijk zoeken naar ....
Droog maar superkoud windje vandaag, daar in Sint-Andries Brugge waar het vandaag een wandeldag was om het kompas en kaartlezen in praktijk te brengen. 4 afwezigen. Ik alleen als vrouw. Mannen met lange benen stappen vlugger, dus het tempo was voor mij toch wel iets te hoog. Op de stafkaart, veel wegjes en paadjes te zien, maar in 'in the field' zoals ze zeggen, bleken dit privaat-wegen te zijn, waardoor er dikwijls een alternatieve weg moest worden gezocht. Maar daar ging het immers om. "Uw plan trekken in moeilijke omstandigheden". Van de paden afwijken en oversteken via sompige weilanden en akkers. Gelukkig geen boer te bespeuren in de omtrek die hierop reactie kon geven. En kom je dan aan het einde van de wei, een hek of 'pinnekesdraad' tegen dan ...... moet je terugkeren. Al bij al 19 km. afgelegd. Veel geleerd. Dank je wel Kris voor de goeie uitleg.
Gisteren was het dan zover. Alle pelgrims die in 2010 op tocht vertrekken werden in de Abdijkerk van Zevenkerken in een verzorgde viering 'op weg gezonden'. Als uiterlijk teken kregen wij onze schelp mee, die zeker en vast aan de rugzak komt te hangen. Was toch wel emotioneel om te zien met hoevelen we daar waren. Ieder waarschijnlijk met zijn eigen verhaal. Maar toch met een gemeenschappelijk doel. Voor Dirk, Katrien en Anja: heel, heel veel dank om erbij te zijn (elk op jullie manier) Jullie aanwezigheid maakte deze dag voor mij heel speciaal. Tijdens het middagmaal nog kennisgemaakt met Maria en Christianne. Vreemden, maar er was toch een 'klikje'. Maria, moest je dit lezen, veel succes en hopelijk keer je weer met hetzelfde gevoel dat je dochter had toen ze haar tocht afmaakte.
Jammer genoeg had ik vergeten mijn 'stappers' aan te trekken. Daardoor waren deze niet mee ingezegend! Dom van mij Om van alle onheil gespaard te blijven (gebroken veters, kapotte zolen) heb ik van zodra thuis gekomen, mijn bottienen even aangetrokken. Zou het zo toch nog lukken?
De cursus 'kaart en compas'...... Het alombekende cliché, 'vrouwen en kaartlezen gaan niet samen', was duidelijk te zien in de cursus. 2 vrouwen op 10 ....... Dus, reden te meer om ons "mannetje te staan". Het theoretisch gedeelte ging een beetje boven mijn wandelpetje. Alles ging een beetje vlug voor mij als leek, tussen toch wel, volgens mij 'kennishebbende GPS-gebruikers'. Magnetisch noorden, het echte geografische noorden, Lambert-coördinaten, declinatie (afwijking), amai. Veel stof, maar wel heel interessant. Op mijn eigen tempo thuis alles nog eens doornemen. Er komt nog een praktijk-dag. Kregen hiervoor een taak mee. Aan de hand van 20 gekregen coördinaten moet een wandeling worden uitgestippeld op stafkaart. Maak een 'mars'plan van deze wandeling. Marsplan? Dus geen ruimtereis en ook geen chocolade-reep, maar een heel gedetailleerde uitschrijving van de te volgen weg. Iedere cursist moet een deel van de wandeling de leiding nemen en zonder stafkaart, maar op basis van het gemaakte marsplan, de weg vinden of volgen. Werk aan de winkel dus. Maar ga mijn best doen. Wil zeker 'als vrouw' niet verloren lopen.
Wandelen is één zaak, maar de juiste weg vinden en aanhouden is een andere. Een mens kan niet goed genoeg voorbereid zijn denk ik dan maar. Ingeschreven dus voor de cursus 'kaart en kompas'. Geen GPS, maar het"echte werk" Hieronder de gegevens, voor hen die ook misschien interesse hebben: Organisatie: Aktiva Cursus: "kaart en kompas": leert je werken met, uiteraard, kaart en kompas. Je leert de basisprincipes van kompas, het lezen van een kaart en hoe je dit in de praktijk kan helpen. Datum: - theorie: zaterdag 20/02/2010 - praktijk : zaterdag 06/03/2010 Plaats: Bloso-centrum Julien Saelens Nijverheidsstraat 112 8310 Brugge-Assebroek Uur: van 09.00u. tot 17.00u.
Ik hoor het sommigen al zeggen..... "Carine, de leeftijd is er natuurlijk ook". 
Daarom vrees ik een beetje voor het tijdig bijhouden van mijn blog gedurende de tocht. Het constant moeten zoeken naar internetcafé's onderweg lijkt mij ook niet dat. Maar het krijgen van een ouderwetse brief, dat kan mij wel bekoren. Zo een paar geschreven velletjes papier die je nog eens kan vastpakken. Superleuk zou ik het vinden om 'echte post' te kunnen ontvangen en een paar malen te kunnen herlezen en herlezen!
te frankeren.
-DAGEN
overblijven en het geen over-georganiseerde pelgrimage wordt.
Mannen met lange benen stappen vlugger, dus het tempo was voor mij toch wel iets te hoog.
