Rechtstreeks verslag van op de Camino 23/09/12 - 02/10/12
Na lang voorbereiden (en niet alleen op de fiets!) vertrekken de "zwagers" Stefan en Jan, en hun respectievelijke vaders Georges en Luc samen op Pelgrimstocht!
Wie hen graag op hun reis wil volgen, kan terecht op hun "blog"
27-09-2012
dagrit 5
beste pelgrimadepten, ons vervolg van de tocht... Vandaag was het een overgangsrit van 110 km, maar met de vingers in de neus: de wind was gevallen, 's morgens koud, maar in de namiddag toch 20 °C en zonnig. We zijn letterlijk honderden pelgrims tegengekomen, vooral wandelaars, en één groepje wandelaars in het bijzonder! Het is gelukt, op 410 km van Santiago, hebben we Jan Rumbaut (een collega van Jan) ontmoet, met zijn madame en hun Bretoense vriendin. We wisten dat onze paden hier zouden kruisen, en hebben (op een late wachtdienst in Aalst) op een paar km na kunnen voorspellen waar we elkaar zouden tegenkomen. 's Middags samen een pintje gedronken en een bocadillo gegeten, bijgepraat over de tocht en ervaringen uitgewisseld. De wandelaar schat het fietsen hoog in en omgekeerd denkt de fietser dat wandelen het echte pelgrimswerk is. Fietsers denken in kilometers, en wandelaars denken in dagen. Helaas moesten we alweer verder richting Leon. Onderweg genieten. Geen zere knie meer. We zijn klaar voor het gebergte in de verte, de finale richting Compostela. Logement vanavond opnieuw geslaagd. We zijn blij dat we wat meer luxe genieten als de pelgrims in de refuges ("een half uur tijd om te ontbijten, vlooien als souvenir, ...") Lekker gegeten in oude stad Leon, typisch Spaans (kabeljauw, inktvis, gamba's, gegrilde steak). De wijn niet vergeten. Voor nu: slaapwel. Morgen zware bergrit...
Hoeveel windkracht hebben we nu eigenlijk getrotseerd vandaag? In Burgos hadden ze vandaag 5 Bft, dus op de open vlakte was dat 6 Bft, met windstoten, niet normaal. Je moest tegensturen en je zo klein mogelijk maken of je lag met je klieken en je klakken tussen de wijnranken. De lange lijnrechte weg naar Belorado was 25 km licht bergop op een slechte baan en opboksen tegen een frontale wind. Je kreeg koppijn van de kou, en ik (Jan) moest proppen papier in mijn neusgaten stoppen tegen de zeer in mijn neus. Op de koop toe passeerde er om de 5 min een zware kamion (die de hete pepers kwamen ophalen) met de nodige luchtverplaatsing. Al onze gewrichten kraakten. Opgeven? Net niet. Na de middagpauze waren er nog drie cols van 4de categorie, maar met die wind... En daarom hebben we nu champagne verdiend.
Opa Georges gaat dagelijks op zoek naar eten voor de lunch. Nieuwe quizvraag: wat brengt hij telkens mee om te compenseren voor die zoete sportdrank en voedingsbars?
Ah ja, wat is het antwoord op de eerste quizvraag waarom de bezemwagen op 40 min is gezet? Wel, den opa vindt het veel leuker om kaart te lezen (gps is voor yuppies) en regelmatig eens de weg te vragen aan een lokale chica. En dat vraagt wat tijd. Hij probeert zo goed mogelijk zijn plan te trekken in het Spaans, maar met die twee woordjes uit het liedje van Tom Waes (...) is het moeilijk om snel op je bestemming te geraken. Om ons een plezier te doen, heeft hij dan toch eens die gps gebruikt de tweede dag. En toch nog op 10 min gezet door de fietsers? Ja Ann, het ding had zijn kuren, probeerde de mens steeds de verkeerde weg op te sturen, althans dat dacht onze El Sympatico.
Beste vrienden, Al een kort verslag na een heroische rit; we zijn 20 km van Burgos nu, Jan en Stefan, de bezemwagen (again) losgereden, op minuten gezet, ja we zijn eufoor... het was rotslecht weer vandaag, met een nijdige zuidwester, in de namiddag met lichte regen, veel hoogtemeters, en voortdurend wind op kop, maar we hebben het gehaald, soms tegen 12 km/u slechts op moeten boksen tegen de weerselementen. Maar het was onbeschrijflijk mooi onderweg, uitgestrekte velden hete pepers, godverlaten streek, verlaten dorpen, nog wijdster dan Toscane. Je kan dat niet vastleggen op foto. Vanmorgen vreesde ik (Jan) nog voor mijn linker knie, heb klein moeten schakelen, maar het gaat beter en beter, de vorm begint te komen. Met Stefan geen problemen, behalve dat zijn poepzalf bijna op is. Opa Luc zag het onheilspellende onweer afkomen, en heeft zijn joker gebruikt. Hij heeft dan wel samen met de Georges de twee kippen gespot in de kerk van Santo Domingo de la Calzada. Ze zijn daar ook eufoor over. En dat mag. Ondertussen hebben we al telefonisch contact gehad met onze ploegleiding en wachten in spanning af; het begint al donker te worden. By the way, dit schrijf ik vanuit een internetchalet naast de kathedraal. Bye for now. Vanavond meer.
Hi folks, Vandaag op papier een gemakkelijke rit van 100 km ocharme. Het vertrek uit Pamplona was hectisch, gevaarlijk, nat, eigenlijk onverantwoord in het drukke verkeer. Fietspaden? Moeten nog uitgevonden worden hier in Baskenland. Niet voor gevoelige zielen (we twijfelen nog om hier beelden van de posten). Buiten Pamplona opnieuw prachtige natuur en landschappen. Viva Navarra. Langs idyllische rivier gefietst (Rio Arga). Prachtige middeleeuwse brug in Punta la Reina, lekkere picnic. Maar dan moest het echte werk nog beginnen. Officieel geen bergtocht, maar veel meer geklommen dan dag 1: heuvel op en heuvel af, opa Luc schijnt een paar keer gevloekt te hebben, maar is al vergeven door St-Jacobus. Overigens is ook den heiligen Benedictus verschenen, de sympatieke heilige die de regels wat menselijker maakt voor iedereen: het is toegelaten voor pelgrimfietsers (volgens een complexe formule) om boven de leeftijd van 45 jaar aan het raampje van de volgwagen te hangen, of iets veiliger, achter het raampje, gedurende een aantal kilometers (eigen leeftijd pelgrim - 45), aanpasbaar volgens bepaalde coefficiënten. Jan heeft zijn kleinste verzetje ontdekt (op zijn dertig versnellingen). De nervositeit voor de rit van morgen (de koninginnenrit) begint te stijgen. Bepaalde ideeën worden voorzichtig gelanceerd aan de toog, zoals: "Wie de kathedraal van Burgos niet gezien heeft, wat is die hier dan eigenlijk komen doen? Laten we gewoon met de auto naar Burgos rijden, dat gaat niemand weten. Alleen kinderen kunnen geen geheimpje bewaren." Wijze raad van opa Georges "laten we er een nachtje over slapen" En ook: "Degenen die willen vertrekken om 5 uur (AM) die mogen dat gerust doen (156 km)".
Stefan, Jan, Georges, Luc (inverse anciënniteit) Jan met Qwerty klavier, ingefluisterd door de boys
Dag trouwe fans, Pelgrimstocht naar Compostela is "back to the basics" maar internet hoort daar niet alle dagen bij blijkbaar. Sorry om jullie zo lang in spanning te houden. De eerste rit vanuit St-Jean-Pied-de-Port/Porc (over de schrijfwijze bestaat discussie), dus Sint-Jan-met-de-varkenspoot volgens Stefan, Sint-Jan-te-voet-van-de-haven (of met de gehavende voeten is ook mogelijk) was een mooie start. Toch moeten we beladen zijn met zonden, want de eerste klim tot Puerto de Ibañeta, 1057 m, was pal met de wind op kop (windkracht 6-7 Bft, niet gezeverd ditmaal), vallende tamme kastanjes (met bolster) en vallende stenen. Maar aan de top zagen we onze sympatieke Antwerpenaar terug waarmee we hadden kennis gemaakt tijdens onze heenreis in Bayonne. Hij had een koffie, vers fruitsap, en een blonde Grimbergen voor ons klaargezet (je mag zelf raden wie wat dronk). Hij wachtte op zijn vrouw, die te voet op weg was. Er hing onweer in de lucht. Rode lucht 's ochtends voorspelt niet veel goeds... en inderdaad net op tijd in Pamplona gearriveerd, voor het regenfront. Op weg naar Pamplona prachtige verzichten en goed kunnen doorvlammen bergaf en soms de wind van achter. Opa Georges werd door de pelgrimfietsers op 40 min gezet bij aankomst in hotel. Hoe kan dat? Dit is een quizvraag, graag reacties, er is een zeer mooie verklaring voor. Wordt geupdate. In ieder geval zou hem dat geen tweede keer overkomen. Foto's, routebeschrijving, en opnames tijdens de rit volgen.
Luc, Georges, Jan, Stefan (gerangschikt volgens anciënniteit en min of meer volgens rituitslag)
Als voorbereiding op onze pelgrim-fiets-tocht ben ik te rade gegaan bij een Gentse pelgrim-fiets-tocht-GURU (ik vrees eerder dat het een plaatselijke stadsgek is) die mij dit alternatief trainingsschema heeft aangeraden: starten met een drieweekse zen-hoogtestage in de Hymalaya, gevolgd door een intensieve interval-joga-kuur in de Beierse Alpen gedurende 1 week en dat allemaal op het tempo van "I Want to Ride my Bicycle" van QUEEN!
Ik dacht die man moet gek zijn!
Maar nadat ik zijn bedenkelijk schema netjes had afgewerkt vloog ik over de Vlaamsche wegen en heuveltjes!
I'm 100% ready man, I can feel it. Compostella here I come!
See you folks, ik ga mijn koffers verder inpakken.
Alle wegen leiden naar Rome, vele wegen leiden naar Compostela (bis). Er zijn meerdere methoden om iets te bereiken... Opa Luc (verder in deze blog gewoon Luc genoemd) gaat naar de fitness als basis voor de fietstraining, en daar hebben ze eens zijn vetpercentage gemeten na een jaar intensieve training: 0% (zero dus, of toch bijna, want we ronden af naar beneden; we gaan daar niet onnozel over doen hé Alberto?). Nonkel Jan (verder in deze blog gewoon Jan genoemd) zweert bij powertraining als basis voor een goede fietstraining: men versleurt hiervoor 5000 kg rivierzand 2.0 en 1000 kg Portlandcement (of misschien iets minder) in zakjes van 25 kg (ocharme), mengelt ze tot een mooi stabiel geheel, en werkt het geheel af met enkele kubieke meters betonklinkers. En back is de sixpack. Als ik den berg niet op kan fietsen, draag ik mijn fiets desnoods wel over den berg. De fiets van nonkel Stefan er nog bij als het moet. Ja, wat is eigenlijk het geheim van Stefan? En wat doet opa Georges om zich voor te bereiden? wordt vervolgd...
Alle wegen leiden naar Rome, vele wegen leiden naar Compostela. Dat was de conclusie wanneer we (Jan en Hilde) en passant naar Knokke op 28/07 in Lissewege stopten voor de openluchttentoonstelling "Beelden in het Witte Dorp" en daar een St-Jacobshuis tegenkwamen op de markt, onder de toren van de Onze-Lieve-Vrouw Bezoekingkerk. Mogelijk werd de grote kerk deels betaald door pelgrims onderweg naar Santiago de Compostela, voor wie Lissewege een belangrijke halte was, getuige daarvan de nog bestaande gebouwen Spaniënhof en Sint-Jacobshuis. Bovendien was er voor de bedevaarders een eigen altaar in de kerk.
Als voorbereiding op onze pelgrim-fiets-tocht ben ik te rade gegaan bij een Gentse pelgrim-fiets-tocht-GURU (ik vrees eerder dat het een plaatselijke stadsgek is) die mij dit alternatief trainingsschema heeft aangeraden: starten met een drieweekse zen-hoogtestage in de Hymalaya, gevolgd door een intensieve interval-joga-kuur in de Beierse Alpen gedurende 1 week en dat allemaal op het tempo van "I Want to Ride my Bicycle" van QUEEN!
Den baas van Stefan zal niet content zijn met die reclamebalk hierboven (c**i bank). Dit moeten we op een of andere manier goedmaken hé?
