Rechtstreeks verslag van op de Camino 23/09/12 - 02/10/12
Na lang voorbereiden (en niet alleen op de fiets!) vertrekken de "zwagers" Stefan en Jan, en hun respectievelijke vaders Georges en Luc samen op Pelgrimstocht!
Wie hen graag op hun reis wil volgen, kan terecht op hun "blog"
03-10-2012
dagrit9 (Santiago-Finistere) 135 km
Beste trouwe fans,
Onze Compostella-pelgrim-fietstocht die startte op zondag 23/09/12 in Sint-Jean-met-de-varkenspoot eindigde gisteren (02/10/12 om 19u30) 1008km verder in Cabo Finistera, het echte eindpunt van de Camino, aangeduid door de Compostela-mijlpaal 0,00km. Verder rijden kan echt niet meer of je komt in zee terecht. Deze wondermooie plek geeft uit op de baai van Biscaye die zich oneindig ver uitstrekt. Alle Compostella-pelgrims nemen hier op de rotsen in alle rust en sereniteit afscheid van hun tocht, hun mede-pelgrims, een kledingstuk (wandelaars verbranden hun schoenen die hen tot hier hebben gebracht, wij fietsesrs steken onze versleten fietshandschoenen in de fik). Hier wordt gedronken, gelachen, geweend en gezongen. Anderen trekken zich eenzaam terug en staren naar de zee waarin de zon zachtjes ondergaat. Iedreen is moe maar tevreden. Ook wij. We leggen alles vast op foto, stallen onze fietsen in het busje en rijden naar het hotel. Fotos volgen zodra dat mogelijk is.
Bedankt voor jullie steun. Luc, Georges, Jan en Stefan
dagrit 8 (30/09/12): Sarria - Santiago de Compostela: 140 km
Ziehier een wat uitgebreider verslag met foto's. Ondertussen is het hier al duidelijk herfst. We vertrokken in Sarria om 9.00u 's morgens, zeer fris, weinig wind, en aanvankelijk zonnig. Een paar honderd meter verder reden we door een dichte mist, misschien 50 m zichtbaarheid. Zeer koud aan handen en voeten, natte kledij en fiets, bril vol condens. De zon kwam er geleidelijk aan flauw door, wat speciale zichten opleverde. Na een lange afdaling kwamen we bibberend van de kou in Portomarin aan, waar de zon de mist volledig had opgelost. We kregen een spectaculair zicht vanop de brug op de Rio Mino. In de diepte zien we de ruines van het oude dorp dat onder water kwam te liggen door de stuwdam. Het oude dorp werd steen voor steen afgebroken en hogerop weer in elkaar gezet. Voor de rest van de dag reden we door een zeer heuvelachtig boerenlandschap, soms door eucalyptusbossen. De ene helling was wat steiler dan de andere. In Palas de Rei toch wel wat tijd genomen om te lunchen. Onderweg nog een pittige beklimming naar Arzua. We namen niet de kortste route naar Compostela, maar rustige landwegjes, en dat vraagt wat meer tijd. Opa Luc wou liefst de pijlen "Santiago rechtstreeks" (drukke route) volgen, maar werd ter orde geroepen door de reisleiding. Hij hield dapper vol, en uiteindelijk, de zon nam al duidelijk in kracht af, kwam ineens Santiago in beeld. In Santiago vonden we nog snel de weg naar de kathedraal. De zon zat te laag voor perfecte foto's, maar de contrasten op de groepsfoto zullen we later wel corrigeren met Photoshop... Opa Georges slaagde erin om zijn busje tot aan het grote plein te manoevreren, zodat we vlot konden inladen. Straf. Bleek dat het hotel dat we geboekt hadden een historisch hospitaal-klooster-complex was (Hospederia San Martin Pinario), tegenover de kathedraal. Een behulpzame taxichauffeur toonde ons een parking vlakbij en het achterpoortje van het klooster, zodat we met de baggage, over een donker tuinpad, eindelijk konden inchecken. Het was toen toch al 21.30u! Om 22.00u nog een tof visrestaurant gevonden, dat ons niet teleurstelde. Moe was een understatement. We zijn als een blok in slaap gevallen in ons hospitaalbedje.
Dag iedereen, Hopelijk zijn jullie niet ongerust wegens de laattijdige berichtgeving... Gisteren, zondag, wel degelijk goed gearriveerd in Santiago de Compostela, maar we konnen geen pap meer zeggen en het is gebleven bij wat sms'jes en telefoons... We zijn aangekomen rond 19.30u na een rit van 140 km, 5335 calorieën verbruikt die dag; de zon ging al onder, en we zijn zoals het hoort gearriveerd op het grote plein aan de kathedraal. Opa Luc heeft nu voor de derde dag op rij alles gegeven om te voldoen aan de officiële voorwaarden (route van Ponferrada naar Santiago, in ons geval 250 km, op 2 dagen afgelegd) voor erkenning als fietsperegrino. We huldigen vandaag opa in na ophalen van de oorkonde in het plaatselijke peregrinokantoor. Vandaag ook rustdag (overbodig voor de jonge veulens, maar voor iedereen sowieso welgekomen). Uitgebreider verslag volgt...
