Vandaag zouden we het wat rustig aan doen, we zouden een rustige wandeling doen en enkele look-outs bezichtigen. De wandeling was maar een uur maar toch ook heel lastig...je gaat volledig naar beneden om dan weer helemaal naar boven te gaan...dan weer naar beneden voor de waterval en dan opnieuw helemaal naar boven...ja amai...daarna kregen de dames hun zin en hebben we enkele winkels bezocht in het dorp Leura...heel klein maar gezellig, echt toffe maar vrij dure winkels. S'avonds had Anne de buren uitgenodigd want wat bleek dat het meisje een Belgische is die hier 4 maand geleden is komen wonen en met de Australiër Drew is getrouwd. Zij heet Joske, eigenlijk Liesbet :) echt toffe mensen en ze was heel blij dat ze nog eens Nederlands kon praten. Na een uitgebreid aperitief hebben de mannen dan nog voor de bbq gezorgd. Een ideale afsluiter van ons bezoek aan de Blue Mountains! Anne was een super gastvrouw! morgen vertrekken we naar national park Royal dus het vervolg volgt wanneer we ergens free WiFi hebben. Xxxx
Rond 11u zijn we dan eindelijk vertrokken, we moesten nog vlug een Australische simkaart gaan halen zodat we toch goedkoop kunnen bellen en smsen. Het was een mooie route naar de blue mountains, wel een heftig baantje maar ik had mijn reispillen mee :) we moesten dan ook een overzet nemen en na een 3 tal uren zijn we dan bij Anne toegekomen. Zo een lieve dame! Heel mooi gezellig huis met prachtige tuin! En er is ook Lizzy :) de hond, knuffelbeest! We zijn er zeer goed ontvangen! Die middag zijn we nog naar een plaatselijk dorp gegaan, Katoomba, Eem beetje hippie-achtig :) we wij daar dan The 3 sisters gaan bezoeken, 3 hoge rotsen, dat was slechts een korte wandeling van een half uurtje. Er was ook een hele mooie look- out. S'avonds heeft Anne heerlijk voor ons gekookt en zijn we vrij vroeg gaan slapen want de dag erop stond er ons een zware wandeling te wachten.
De dag voor de road trip!!!! Voorbereidingen treffen!
Het belooft nog een drukke dag te worden! Alle kleren moeten nog gewassen worden, de tent van mijn pa en Ingrid moest nog eens getest worden. Nog boodschappen doen...pffff druk druk druk! Het was niet gemakkelijk om alles in de auto te krijgen maar het is dan toch allemaal gelukt! Het zal een groot avontuur worden! Ik denk dat we op 8 weken rond de 10000 km zullen rijden...Bjorn en shanna blijven nog een heel stuk langer. Onze eerste stop is de blue mountains waar we mogen verblijven bij de mama van Ingrid, een kleine 3u rijden.
De dag van de waarheid! Vandaag gingen Bjorn, Brecht en shanna opnieuw met de duikclub naar haaieneiland...deze keer was het een groot succes! Ze hebben heel veel grote joekels gezien en ze kwamen heel dichtbij...ik was stiekem wel wat jaloers...ik was wel heel blij voor hen! En Shanna had haar advanced gehaald! Die dag vertrokken we terug naar mijn pa en Ingrid thuis, hun verlof zat er op en wij gingen alles gaan klaarmaken voor onze road trip die 2 dagen later van start zou gaan! Het is al een fantastische maand geweest!
Ja amai, klein katertje :) mojito's en rode wijn is niet echt een goede match :) wel fantische wijnen geproefd!
1) penfolds - Bin 389 - barossa valley - cabernet sauvignon en Shiraz - 2007 2) greenock Creek - roennfeldt road - barossa valley - Shiraz - 2004 TOP TOP TOP WIJN!!!!!! 3) greenock creek - barossa valley - seven acre Shiraz - 2006 4) Torbreck - Eden valley - Shiraz - 2006 5) The menzies - coonawarra - cabernet Sauvignon - 2005
dank je wel Alex voor deze fantastische degustatie! Het waren ren stuk voor stuk heerlijke rode Wijnen!
die dag hebben Brecht en ik nog een goede wandeling gemaakt met Simon op het hondenstrand en in de late namiddag zijn wij nog gaan duiken met papa en Ingrid. In het begin was het nogal lastig, er waren veel golven en ik werd wat zeeziek want Alex had wat problemen om onder water te blijven omdat hij niet genoeg lood had. Het was wel een mooie duik en Ingrid heeft enkele foto's van Brecht en mij onder water getrokken, echt fantastisch! We hebben er zelf ene met een haai :) Bjorn en Shanna zijn er samen een middagje op uit getrokken.
Een grote dag voor iedereen! Ze zouden met de duikclub naar haaien eiland gaan waar er heel veel grote joekels zitten! Ik mocht natuurlijk niet mee want heb geen brevet, vond het wel jammer maar ja ik was ook al heel blij met het gene ik al gedaan had. Ik ging dan maar eens naar het shoppingcenter om de boodschappen voor s'avonds al te doen en alles al voor te bereiden. In de vooravond kwamen ze allemaal veilig en wel thuis, weliswaar nog teleurgesteld...ze hadden geen haaien gezien...de golven waren te hoog, dus mochten de duikers het water niet in...ze hebben dan wel nog op een scheepswrak gedoken...maar ja ze hadden natuurlijk wel gehoopt grote haaien te zien...mijn papa was het meest teleurgesteld want hij had dit cadeau gegeven aan Brecht en Bjorn...maar niet getreurd! Papa had opnieuw geboekt voor de zondag...s'avonds kwam de broer van Ingrid ook af voor het weekend...hij had zelfgemaakt bier mee en heerlijke wijnen! Het werd een heel plezante avond!
Vandaag gingen we met z'n allen duiken! Shanna had besloten om een relax dagje te houden, een dagje voor haar zelf, groot gelijk :) ik ging dat de dag erna ook doen! Het was heel leuk! We gingen naar 15m diepte en....we hebben haaien gezien!!!!!!!! Blindsharks en Port Jacksons! Wel niet al te grote maar toch! Dat gevoel was onbeschrijfelijk! Ik heb er zelfs ene uit zijn hol proberen krijgen door zachtjes aan zijn staart te trekken :) er was zoveel te zien! Zelfs een haai die achter een school vissen aan het jagen was. Ik had natuurlijk wel een beetje spijt dat ik zelf die lessen niet gevolgd had, maar voor het zelfde geld was ik niet op mijn gemak dan en zou ik het nooit meer doen. Nu had ik het geluk met papa en Ingrid dat zij natuurlijk alle aandacht voor mij hadden en ik me heel veilig voelde.
Super spannende dag! Vandaag hebben Brecht en Bjorn hun examen! Ze hebben in die 3 dagen naar een dvd moeten kijken en vandaag kregen ze daarover eerst een schriftelijk examen en daarna hadden ze 2 duiken. Ik maakte me geen zorgen, dit zou vlekkeloos verlopen! ik ging ook duiken op een andere plaats waar er een pijplijn loopt en er zich veel leven heeft op ontwikkeld, het was heel leuk en Ingrid, mijn buddy ( je duikt minimum altijd met 2 en je verliest elkaar niet uit het oog) in ons geval natuurlijk zei die mij niet uit het oog verliest :) zei me dat ik het echt goed doe, ik balanceer mooi en ben heel relaxed onder water en zit tussen alle spleten te kijken of ik geen haaien vind :) mijn papa liet ons doen wat hij zag dat het goed ging. Ze stelde me echt heel erg op mijn gemak, ze had het zelf ook niet verwacht van mij, maar ik dank alles aan haar! Thuis gekomen hadden de jongens hun brevet gehaald, dus de dames hebben heerlijke mojito's gemaakt bij een lekkere bbq. Shanna deed ook haar brevet, maar al een stapje hoger, zij moest nog enkele duiken doen omdat de condities niet ideaal waren om bepaalde duiken te doen.
Wat een super goed bed hebben we toch! Dag 2 van de mannen hun les, vandaag zouden ze al hun oefeningen van gisteren herhalen in de zee en dan ook gaan duiken, die zijn met alles meteen weg, alles ging eigenlijk vanzelf bij hen, zij hebben ook van niks schrik. ik ging dan ook nog eens een duikje wagen met mijn 2 privé instructeurs :) kwas wel weer heel zenuwachtig, want tis niet omdat het gisteren goed ging dat het vandaag goed ging. Ik moest eerst nog een oefening doen voor het geval ik mijn ontspanner ( mondstuk ) zou verliezen onder water...dat ging niet zo goed :) ik verslikte me altijd en moest meteen naar boven, heel gemakkelijk als je 2m diep bent maar als je 15m diep bent kan je niet zomaar naar boven gaan...uiteindelijk lukte het en we waren weer weg...wat een mooie duik! Hebben vanalles gezien...naaktslakken, roggen, octopus, allerlei vis :)...maar nog geen haaien...we zijn tot 11m gegaan. Brecht was super trots en ik op hem!
Spannend! De mannen hun eerste schooldag :) ze hadden al wel eens een initiatie les duiken gehad van mijn pa, maar nu begon het echte werk :) van 8 tot 4 was hun les. En ja ik ging het ook eens proberen met mijn pa, duikinstructeur en met in Ingrid, mijn buddy :) dive master. Niemand had gedacht dat ik het zou durven, zeker ik niet, ik ben enorm bang van de zee, waarom weet ik eigenlijk niet zo goed. Met een bang hartje trok ik al mijn gerief aan...dat is echt een enorm gewicht op je rug, tot je natuurlijk in het water bent :) we begonnen met kleine oefeningen; eens onder water ademen, op de knieën gaan zitten, even plat op de buik gaan liggen...enfin dat ging allemaal goed, en dan gingen we een klein tochtje doen...voor ik het wist zat ik op 5m diepte...je merkt daar heel weinig van, je moet juist je oren regelmatig klaren van de druk. We zijn dan tot 8m geweest :) ik voelde mij super! Ik had iets overwonnen waarvan ik dacht dat ik het nooit zou durven. brecht en Bjorn hadden ook veel te vertellen over hun eerste dag. Die twee zijn echt gebeten door de duikziekte, ze hadden heel veel oefeningen in het zwembad moeten doen, en de twee dagen erna gingen ze dan het grote sop in.
Redelijk goed geslapen. Ja het is nog wat wennen op onze nieuwe matrassen, Bjorn en Shanna hebben in de logeerkamer geslapen want wij wouden onze matrassen eens testen. Nogal een geluk want er bleek een gat in te zitten dus die gaan we vrijdag laten herstellen. Na een heerlijk ontbijt waren we klaar voor een stevige wandeling van een goeie 6km. Het was een hele mooie tocht...verschillende watervallen gezien, we zaten in het regenwoud, grote leguaan gezien, papegaaien, het was wel zwaar, veel bergop en bergaf en op een bepaald moment moesten we de cliffen op met een stijle ladder, op een bepaald moment zelfs met een kooi over voor het geval je zou vallen...amai twas echt wel de moeite. We liepen ook langs heel smalle paden met een duizelingwekkende afgrond. En natuurlijk op het einde een zware beklimming...we waren bekaf en het zweet droop van ons...het was een heel leuk weerzien met Anne want ze had stoverij gemaakt....heerlijk! Het rundvlees hier smelt weg op je tong! Die nacht hebben we heel goed geslapen!
Wat een heerlijke nachtrust! Dat had ik echt gemist! Na een heerlijk ontbijt hebben m'n pa en Ingrid al hun duik gerief verzameld, en Bjorn en Brecht zouden leren duiken. Shanna heeft jaren geleden al veel gedoken, dus voor haar was het eerder een opfrissing. Brecht was er meteen weg van en hij en mijn broer besloten dan om les te gaan volgen bij de plaatselijke duikclub om zo hun " open water brevet" te halen. Ik ging dit sowieso niet doen want ik heb veel te veel schrik van de zee...dacht ik :) enfin in de namiddag zijn we dan nog wat gaan zonnekloppen en s'avonds hebben we heerlijk gebarbecued.
Joepie joepie! We keken er enorm naar uit! Een weekje genieten! Zon, zee en strand! na een 2- tal uurtjes waren we er. Papa en Ingrid hadden een prachtig huis gehuurd, met een fantastisch uitzicht over de baai. We hebben dan in de namiddag nog een goeie wandeling gemaakt met Simon, hun bruine labrador, een beetje het dorpje verkend en dan een goeie pizza gaan eten. Vroeg in bed want de volgende dag ging iedereen gaan duiken, of leren duiken :)
Een douche nemen, zo een zalig gevoel! Je beseft pas wat je hebt als je het een tijdje moet missen! De dag begon super, een lekker ontbijtje, lekker chocomelk en goed weer. iedereen deed een beetje zijn ding. de mannen zijn nog eens 12 km gaan stappen om voor de rokers sigaretten te vinden. Shanna en ik hebben proberen liften maar dit was niet zo een succes :) de volgende dag kwam de bus ons ophalen om ons terug naar Launceston te brengen, daar moesten we een kleine 6u opzitten want die maakte een hele ommetoer, zoals ik in het begin al zei, openbaar vervoer is niet hun beste kant. daar aangekomen hebben we een camping gezocht, iets gaan eten en voor de voorlopig laatste maal ons tentje in. vrijdag 31/01 zijn we dan terug vertrokken met de vlieger naar Sydney. ik was blij dat we terug bij mijn pa thuis waren. Veel rust hadden we niet want alles moest nog gewassen worden en de valiezen terug inpakken want de volgende dag vertrokken we voor een week naar Nelson Bay!
joepie! De laatste dag! Ik was er niet kwaad voor! Het was een super ervaring maar nu was het genoeg voor mij! iedereen dacht vandaag wordt easy...maar niks bleek minder waar. Wat een hels pad! Ik begreep al vlug waarom bijna iedereen de Ferry nam naar ons eindpunt! Geen grote dalingen en beklimmingen maar echt een zwaar parcours. Veel wortels, boomstammen waar we moesten overkruipen. Amai ik was snel heel slecht gezind en iedereen heeft het geweten :) ik kon echt niet meer, zelfs Brecht met zijn liefaardig karakter moest het bekopen :) mijn broer en papa zijn dan heel streng voor me geweest, het was echt nodig. Ik heb dan een goed tempo aangenomen, verstand op 0 gezet en blijven doorgaan. Net op het einde was er nog maar het een boom omgewaaid, dwars over ons route, hij was echt 1,5m dik. Dacht van ok dat ook nog, maar ik kon al klein beetje lachen want het einde was in zicht :)))) joepie! Brecht en shanna zaten ons op te wachten in een restaurantje daar en gelukkig was het tussen ons meteen terug grote liefde! een hamburger en een glaasje wijn smaken dan zo lekker! we mochten toen niet op de gewoonlijke camping plaats overnachten omdat er zoveel wind was en er al verschillende waren omgewaaid, totaal niet erg want dat was nog ff stappen :) we hebben ons tent dan maar vlak aan het restaurant opgezet. toen kregen we ook te horen dat er een 30 tal km verder een bosbrand was, we dachten oooo daar gaan we niks van zien, maar op een bepaald moment roken we vuur en werd de lucht heel troebel en zat er veel rook in de lucht. We waren niet op ons gemak maar de ranger stelde ons op ons gemak dat alles onder controle was. Die nacht heeft het geregend en inderdaad de volgende morgen was er niks meer van te merken.
Bert Nichols hut - Narcissus ( 9km) + zijroute naar de hangbruggen (4km)
het was een " uitblaasdagje" dachten we. OK we hadden geen zware beklimmingen maar het was toch een lastig parcours en heel warm. Al die kilometers kruipen natuurlijk ook in de benen en niemand was nog superfit. De extra zijroute naar de hangbruggen was echt de moeite, het was prachtig en het waren echt enorme bruggen. Echt gek hoe ze dat toch allemaal maken. Daar hebben we veel leuke foto's gemaakt, mijn pa was in zijn nopjes hoor :) onze camping plaats lag aan het begin van Lake Saint Claire, voor de voetjes was dit een zeer welkome verfrissing,om te zwemmen was het water toch wel te koud, alhoewel er zich enkele toch in waagden :) die nacht heb ik niet veel geslapen want we zaten met ratten in de hut, aleja wat je een hut kan noemen, een krot :)
Kia Oro - Bert Nichols hut ( 10 km) + zijroute D'Alton en Fergusson Falls ( 1km) + zijroute Hartnett Falls ( 1,5km)
de regen was gelukkig weggetrokken en het beloofde een hete dag te worden. We hebben veel in het regenwoud gelopen, en op een bepaald moment hadden we een eerste aftakking naar 2 watervallen, heel heftig, stijl naar beneden maar het was zeker de moeite waard. Ik heb dan even mijn leven geriskeerd om een mooie foto te maken bij de waterval, laat ons zeggen dat ik er net niet onder lag :) pfff dan weer helemaal naar boven...jawadde ik heb afgezien. Brecht heeft duidelijk een veel betere conditie dan ik :) maar er wordt aan gewerkt :) een tijdje later kwamen we dan aan een aftakking van de volgende waterval. Daar is mijn vader ff in het water gegaan om ook sublieme foto's te nemen. Toen zag ik het even allemaal niet meer zitten, een klein breek moment...ik was kapot, veel slaaptekort. Gelukkig helpt Brecht me er steeds door :) er stond ons nog een hevige beklimming en afdaling te wachten. Bekaf kwamen we aan aan een heel mooie campingplek, we zaten iets of wat in een dal, maar nog steeds op 900m hoogte. Daar hebben we kunnen genieten van een mooie zonsondergang.
wat een een ijskoude nacht! En de dag beloofde ook echt niet veel goeds...hier zijn we eigenlijk in spoedtempo doorgegaan... Iedereen was moe en twas koud dus we wouden eigenlijk allemaal zo snel mogelijk aan de volgende kampplaats toekomen. shanna ging er als een speer vandoor, ze is supergoed in afdalen...ik kan dat eigenlijk niet zo snel, nogal last aan mijn knieën. Dus rond een uur of 1 zijn we al toegekomen. Het was wel een erg kleine hut, voor te veel mensen. Shanna en ik hebben dan wat gekaart en de mannen zijn dan nog naar een plaatselijke waterval gaan kijken. Vroeg gaan slapen want de volgende dag was het waterfall day :)
de dag begon heel frisjes met redelijk wat mist. Het beloofde een super zware dag te worden...17km is niet niks met die zware rugzak. Het was wel een mooie route, wel de ene beklimming na de andere, maar dit kon ook niet anders want er is niks plat in Tasmanië :) er was veel afwisseling; we liepen zowel op open vlakten, in bossen, beklimmingen op rotsen, stenen, aangelegde paadjes...enfin we verveelden ons niet :) het weer was niet te denderend, nogal koud en veel wind. We waren allemaal blij als we aan onze volgende slaapplaats aankwamen, er was een grote hut waar we ons iets of wat konden opwarmen want toen begon het goed te regenen. het werd een ijskoude nacht!
