Tegen 6u waren we alweer op weg naar onze volgende bestemming, Atherton, zo'n goede 1200km rijden. Maar we hebben nogal wat moeilijkheden gehad onder de baan, enorm veel wegenwerken. We moesten constant stoppen, minutenlang wachten, of bepaalde stukken maar 40 of 60 rijden. De weg lag er erbarmelijk bij, de maximum snelheid was 90. Vergis jullie niet, de " snelweg " hier kan je niet vergelijken met die bij ons! De beste was in Northern Territory, die lag goed en mochten we 130 rijden. We hebben ook veel roadtrains gezien, dit zijn camions met een lengte van meer dan 50m en meestal 3 of 4 opleggers. Die wijken voor niks en rijden zeker 100 per uur. Smiddag zijn we dan Chinees gaan eten in een plaatselijk dorpje, ik denk in Hughenden...njamie! Maar in de late namiddag werd ons al snel duidelijk dat we Atherton niet gingen halen, op bepaalde stukken moesten zij en het tegenliggend verkeer om 1 vak, een aardeweg weliswaar, dus daar konden we niet snel op rijden. We hebben dan besloten om in Greenvale te overnachten, op zo'n 300 km van Atherton. Wat een erbarmelijke camping! Gelukkig was iedereen te moe om te veel te klagen :)
Eindelijk ik ga eens wat rijden! Mijn broer geeft het stuur moeilijk uit handen maar ik heb hem nu toch kunnen overtuigen :) het gezegde klopt wel... Vrouw aan het stuur, is bloed aan de muur... Het duurde niet lang of ik had al een dier doodgereden...een vrij grote vogel...ocharme het beestje...maar ja niks aan te doen... Na een goede 600km kwamen we aan in Mont Isa waar we zouden overnachten. Het was nog een vrij grote stad met enkele duizenden inwoners....jaja in de woestijn noemen ze dat groot :) we zijn daar nog pizza gaan eten en dan meteen gaan slapen want de dag erop moesten we vroeg uit de veren want we moesten een 1200km rijden.
Die ochtend gingen we normaal ook wat langer slapen, maar omdat we snachts niet veel geslapen hebben door de hevige rukwinden besloten we dan maar om vroeg op te staan om de zonsopgang te bekijken. Heel mooi, maar ja we hebben al zodanig veel gezien :) wel heel gek om die blokken zo te zien en hoe de natuur dit zo gevormd heeft. Sommigen zijn echt perfect rond, anderen lijken op een hondenbeen, en sommige zijn perfect in twee gesplitst. Na een uur of 2 hadden we het daar wel gezien en tegen de middag zouden we dan in Tennant Creek zijn. Daar valt niks te beleven, hier zouden we gewoon overnachten om dan erna aan onze super saaie rijdagen te beginnen naar de kust. Maar we hebben besloten om die middag toch al een goed stuk door te rijden om zo al wat vroeger aan de kust te zijn want we hadden nu wel genoeg zand en vliegen gezien :)
Lekker uitslapen! We zijn vandaag niet gehaast :) Smiddags hebben we gebruncht en daarna vertrokken naar devils marbles. In de vooravond waren we daar, vlug de tent opgezet want de zon ging al vroeg onder, zo rond half 7. De mannen hebben daar nog wat rotsen beklommen om de zonsondergang van dicht te bekijken :)
