De operatie van Milan gisteren is goed verlopen!! Toen we toekwamen in de kinderdagopname, waren de verpleegsters heel lief tegen Milan (en tegen Moeke natuurlijk ook)! De afdeling gaf een zeer huiselijke sfeer. De gangen waren geschilderd en kindvriendelijke kleuren!! De afdeling was versierd met alles wat te maken had met Kerst en er was een enorm grote speelzaal voorzien voor de kindjes!! Aangezien het nog niet aan Milan was om naar de operatiezaal te vertrekken, mocht hij nog snel wat spelen in dat zaaltje!! Na een 20-tal minuutjes kwam de verpleegster ons zeggen dat het bijna aan Milans beurt was. We gingen dan in zijn kamer zijn kleedje aandoen. Op de afdeling was er ook een verpleegster die met elk kindje meeging tot in de operatiezaal en die pas vertrok toen de kindjes in slaap vielen. Dat was natuurlijk ook al een hele geruststelling voor Moeke!! Toen Milan moest vertrekken, ging Moeke mee tot aan de lift. Milan was zeer rustig. De verpleegsters hadden hem ook mooi uitgelegd wat er zou gebeuren en hij verstond het heel goed! Na een 10-tal minuten kwam die verpleegster me nog eens vertellen hoe het verder met Milan was geweest. Ze zei me dat hij verteld had dat hij nog een kleine broer had, die Xibe noemde. Toen ze vroeg of hij wist waarom hij in het ziekenhuis lag, zei hij dat de dokter zijn balletjes zou uithalen uit zijn keeltje. En dat hij dan van de mensen pakjes zou krijgen!! Hi hi, de sloeber!!! Na een uurtje was hij eindelijk terug. Moeke was blij dat ze hem hoorde wenen. Na een paar uurtjes wou Milan spelen in het zaaltje. Toen hij de boormachine en de zaag vasthield begon hij te wurgen en riep hij dat hij moest overgeven. Al snel liep Moeke met Milan naar het WC'tje. Oef, net op tijd!! De resterende tijd in het ziekenhuis, zat Milan natuurlijk op Moekes schoot en heeft hij geen oog dicht gedaan!!! Eens we 15min in de auto zaten, was hij gerust dat we zeker naar huis waren en toen viel hij uiteraard als een blok in slaap!!! Natuurlijk kan je niet verwachten dat hij geen pijn meer had; ook vandaag heeft hij nog wat pijn. Hij klaagt vooral van de pijn in zijn hoofd, maar met neurofen gata alles stukken beter. Hij loopt ook nog wat aangeslagen rond en je merkt dat hij zelf raar doet van het feit dat zijn stemmetje heel wat anders is!! We zijn allen heel blij dat het achter de rug is en dat alles goed verlopen is uiteraard!!!
