Supporteren op de koers voor Nonkel Beertie en Nonkel Ken!!
Vanavond gingen we met z'n allen kijken naar de koers van Nonkel Ken en Nonkel Beertie in Ingelmunster. Dat was natuurlijk groot feest voor de broertjes!! En eens daar toegekomen, zagen we al snel dat nichtje Marte ook kwam supporteren! Tussen de ronden door was het leuk spelen samen met Marte. Alle drie liepen ze toertjes rond de buggy's en dit tot de renners er opnieuw aankwamen. Dan moesten ze natuurlijk hard roepen naar de nonkels!! Nonkel Beertie had ook vandaag weer geen geluk zeg!! Weer net niet zeg!! Doordat Vake en Moeke zeiden "tju, weer net niet", zei Andres direct in de auto "Tju Okke Beetie! Tju Okke Beetie!". Terwijl alle supporters na de aankomst nog even bij Nonkel Beertie en Nonkel ken stonden, gingen de nonkels plots weg om zich te gaan omkleden. Milan begon direct te wenen, want hij wou mee zei hij. Wat zien de kindjes hun nonkels zo graag!! Het is altijd feest als we naar de koers van de nonkels gaan kijken!!!
Donderdagavond! Vake legt zijn voeten op de salontafel en plots ziet Andres dat er een gaatje in zit. Natuurlijk volgt dan het prutsen met dat kleine vingertje in het gaatje!! Moeke zegt al gauw:" Doe maar kindjes, trek die kous maar verder stuk!" Al giechelen beginnen Andres en Milan te trekken, maar komen al snel tot de vaststelling dat het niet goed lukt en dus geeft Moeke de tip om er dan maar de schaar bij te halen!!! Wat was me dat een enthousiasme!!!!! Milan begon naarstig te knippen en ook Andres probeerde een stukje!! Al vond Andres het interressanter om Vakes teen eraf te knippen!! Zo zie je maar hoe een kind gelukkig kan zijn met kleine dingen!!
Woensdagavond 21u. Moeke moest nog een kleine boodschap doen en natuurlijk wilden de twee grote broers mee met de auto. Vol enthousiasme waren we dus weg voor een ritje van 10 min. Terwijl we aan het rijden waren, riep Andres heel luid: "Baoooon!" Moeke zag die natuurlijk eerst niet, maar al gauw zag ook Moeke dat kleine Andres gelijk had. Bij het terugkeren zagen we dat de ballon toch héél dichtbij was en ieder moment kon landen! Toen Moeke vroeg aan de kindjes of we naar huis gingen, was het antwoord al snel gekend. "Neeeeeeeeee!!!" Op een km van ons huis landde die uiteindelijk en zijn we snel dichterbij gaan kijken!! Waauw zeg!! De kindjes moesten enorm kijken wat er allemaal gebeurde!! Milan begon zich zelfs zorgen te maken toen de ballon langzaam op de grond viel en wou dan ook direct weg!! Vol enthousiasme kwam Milan in huis gestormd en natuurlijk moesten de broertjes alles vertellen aan Vake!!! Wat een belevenis!!!!
