De start van onze
echte reden hier Maandagmorgen was alles geregeld om vroeg richting Shimbwe te
vertrekken om onze eerste werkweek op een redelijk uur te kunnen starten.
Iedereen vroeg opgestaan, vol goede moed gepakt en gezakt. Tot we buiten
kwamen alweer stonden de hemelsluizen helemaal open en was de weg naar Shimbwe
niet te berijden. Dan maar wachten op droger weer. Hoewel wachten hier een
specialiteit lijkt was dit niet onze favoriete bezighouding. Drie begeleiders
gingen ondertussen naar Moshi om hout en beslag te kopen voor de nieuwe deuren
die we doorheen de week zouden maken.
Rond 14u was het eindelijk
zo ver, de regen was al een eindje opgehouden waardoor de weg de nodige tijd
kreeg om op te drogen. Daar het late vertrek restte ons niets anders dan ons
vakantiestekje te bekijken en de matrassen te ordenen. Het eerste plan was om
het tweede (oude) teachershouse te betrekken. In het eerste teachershouse
sliepen de fundis, onze collega-stielmannen en wij zouden hun tijdelijke buren
worden. Zouden onze eerste voet was nog niet binnen gezet en we vlogen alweer
buiten: hatari hatari, snake!. Hoewel één van de fundis, duidelijk tegen zn
zin, de opdracht kreeg de slang letterlijk een kopje kleiner te maken leek het
ons beter niet in dat huis te slapen. De fundis offerden zich onder aandringen
van hun manager op om van huis te wisselen waardoor het puzzelwerk met de
matrassen in het eerste teachershouse kon beginnen. Na lang puzzelen lukte het
om 18 van de 20 matrassen een plaatsje te geven. Onder het motto hakuna
matata dan maar lekker knus bij elkaar. Na alweer een heerlijke maaltijd door
onze kokin Maria konden we op tijd naar bed om dinsdag aan het zware werk te
beginnen.
Dinsdag werkdag, terwijl
de ene groep de werf eens opruimde was een andere groep funderingen aan het
graven, nog een andere groep ontfermde zich over de speelplaats en de laatste
groep vormde een vervallen klaslokaal om tot houtwerkplaats.
Het werden
lastige werkdagen maar er werden al bergen werk verzet tijdens de eerste
werkweek. Er werden al 6 deuren van oude toiletten vervangen (lees: starten van
houten planken en balken om tot een volwaardige deur te komen), funderingen werden
gegraven en gevuld, de speelplaats werd onder deskundige leiding van Ronald
gedeeltelijk ingepalmd voor een petanqueveld (de eerste interland
Tanzania-België werd met 13-9 gewonnen door België) en op vrijdag werd 4,8m³
beton gemaakt met te kleine schopjes en met emmers aangebracht om de vloerplaat
van de nieuwe sanitair blok te gieten en de ringbalk van een nieuw klaslokaal
te gieten. Ondertussen werkten we ook aan ons eigen comfort. We maakten in
belang van de goede gang van zaken van onze leerlingen een westers toilet en
maakten een open doucheruimte zodat we ons deftig kunnen douchen.
De samenwerking
met de fundis verloopt zeer goed en de leerkrachten en bewoners van Shimbwe
zijn ons nu al enorm dankbaar. De mindere luxe in ons huis (geen elektriciteit,
geen stromend water) weegt wel al zwaar op de leerlingen. Ze beseffen welke
luxe wij normaal dagelijks mogen ondervinden en hoe afhankelijk ze (en hun
humeur) daarvan zijn. Geregelde groepsgesprekken zijn dan ook nodig, maar
steeds weer lukt het de koppen in de zelfde richting te krijgen. Al zeg ik het
zelf, we hebben hier een topteam! Vrijdagavond kwamen we rond 17u terug van
Shimbwe en kon de was beginnen.
Zaterdag stond
een tweede uitstap op het programma. Deze keer trokken we naar Maji Moto, een
warmwaterbron waar gezwommen kon worden. We werden voor het eerst eens van s
morgens vroeg getrakteerd op de zon maar
de weg naar Maji Moto had toch erg geleden onder de regen de afgelopen weken.
De weg naar Maji Moto op zich was al een attractie, telkens met spanning
afwachten hoe de dala dala de volgende plas weer door raakt. Eens aangekomen
hadden de meeste leerlingen het niet moeilijk om het kind in zich naar boven te
halen.
De ontspannende
dag werd afgesloten door een tocht met de party dala dala. Een minibusje waar
ze 25 mensen in proppen, heel luide muziek opzetten, een pintje proberen te
drinken langsheen de armen, benen, lichamen, van de medereizigers, en zo van leuke
plaats naar leuke plaats rijden. Op dergelijke momenten vraag je je als
begeleider af waarom we dat allemaal doen 😉.
Het werd een lange nacht, maar iedereen werd samen, veilig en wel afgezet aan
de hostel en mocht voor het eerst uitslapen
Zondag was
rustdag. Boodschappen doen om een week te kunnen overleven in Shimbwe, rugszak
maken en uitrusten van de eerste werkweek. Rond 17u vertrekken we weer naar
Shimbwe, waar we weer een weekje het beste van onszelf gaan geven. We sluiten
de week af met een spannende tweedaagse uitstap. De mamas en papas, liefjes,
moeten dus wachten tot zondagnamiddag op nieuws van hun zoon/lief/
16 oktober 2019,
een datum waar lang naar afgeteld werd. Om 2u s nachts verzamelden we op de
parking van Kinepolis om met de auto richting Zaventem te rijden. Als verrassing
stonden enkele collegas ons op te wachten om ons daar uit te zwaaien, een leuk
gebaar waar we enorm van genoten! In Zaventem gierden de zenuwen door de
lijven, het laatste beetje aftellen werden stresserende uren
Na het doorlopen
van het nodige papierwerk (wie denkt dat alles nu sneller zou gaan door het
digitaliseren van de visums heeft het ook wel helemaal mis!) en het
onderhandelen over te betalen taksen werd onze bagage op de bus geladen en
reden we naar onze verblijfplaats in Moshi.
Het plan was om
donderdag onmiddellijk te starten op de werf, helaas Net zoals de regen onze
leerlingen uit hun tenten verjaagd had was de regen ook de oorzaak dat we niet
naar de werf zouden gaan. Wie denkt dat de verandering van het klimaat bullshit
is moet maar eens naar Afrika komen De
wegen naar Shimbwe zijn onmogelijk te berijden als het zo geregen heeft, dus
verandering van plannen. Na een kennismaking met de ngo waarmee we samenwerken
gingen we richting stad. Een eerste keer naar de supermarkt in Tanzania en een
kleine kennismaking met het leven in Moshi.
Ook vrijdag dwarsboomde
de regen onze plannen. Alweer geen werkdag, maar deze keer kozen we ervoor om
niet thuis te blijven. We reisden met de dala dala naar Maji Moto, het dorp
waar ons vorig project plaatsvond. Ook daar was het vervoer niet evident, en
een laatste stukje moesten we noodgedwongen te voet afleggen. Een knap staaltje
teamwork op dag van de jeugdbeweging: mooi om tezien hoe iedereen samenwerkte om droog door een
riviertje te raken. We bezochten er de projecten
van C-re-aid en gingen er ook naar de kleuterschool en lagere school. De
kindjes waren verzot om de Mzungus en leerden ons tellen tot 10 in het
Swahili. Ook wij leerden hen tellen in het Nederlands. Voor ons, de begeleiders
werd het een emotioneel weerzien met de familie waar we 3 jaar geleden voor
werkten. Een leuke dag, maar wat betreft emoties kan dit tellen
Zaterdag stond
een eerste uitstap op het programma. We lieten het weer beslissen wat de uitstap
zou zijn. Het was onze eerste ochtend zonder regen, en we trokken naar de
Watervallen van Materuni. Een lange wandeling waarbij we eerst de start van de
waterval bewonderden en daarna de plaats waar hij 80 meter dieper neerviel.
Terwijl we andere edities konden genieten van een zalige verfrissing bij en
onder de waterval was het zwemmen nu enkel voor de echte doorzetters. De waterval
was onder invloed van de vele regendagen veranderd in een krachtige koude
stroom die aankwam als hagelstenen. Onder de indruk van die enorme krachtsvertoning
wandelden we naar een mama die gekookt had voor ons. Het warme welkom van de
familie was voelbaar en een heerlijke maaltijd werd voor ons geserveerd. Als nagerecht
kregen we een uitgebreide uitleg over het proces van koffieboon tot gemalen koffie
en dronken we een kopje heerlijke koffie. Voor ons dessert reden we wat verder om het
beruchte bananenbier en bananenwijn te proeven.
Vandaag was het
rustdag. Terwijl de leerlingen met enkele begeleiders gingen zwemmen gingen
andere begeleiders naar Shimbwe om te zien hoe we het deze week gaan aanpakken.
Omdat we niet het risico willen lopen om nog werkdagen te missen hebben we
beslist om van maandag tot vrijdag in Shimbwe te overnachten. Morgen staat de
verhuis van alle matrassen, keukengerief, op de planning vanaf 6u30. Daarna
proberen we van een teachershouse onze slaapplaats te maken en de werken te
starten Back to basics, we zullen zien wat dat geeft. Spannend!!!
