16 oktober 2019,
een datum waar lang naar afgeteld werd. Om 2u s nachts verzamelden we op de
parking van Kinepolis om met de auto richting Zaventem te rijden. Als verrassing
stonden enkele collegas ons op te wachten om ons daar uit te zwaaien, een leuk
gebaar waar we enorm van genoten! In Zaventem gierden de zenuwen door de
lijven, het laatste beetje aftellen werden stresserende uren
Na het doorlopen
van het nodige papierwerk (wie denkt dat alles nu sneller zou gaan door het
digitaliseren van de visums heeft het ook wel helemaal mis!) en het
onderhandelen over te betalen taksen werd onze bagage op de bus geladen en
reden we naar onze verblijfplaats in Moshi.
Het plan was om
donderdag onmiddellijk te starten op de werf, helaas Net zoals de regen onze
leerlingen uit hun tenten verjaagd had was de regen ook de oorzaak dat we niet
naar de werf zouden gaan. Wie denkt dat de verandering van het klimaat bullshit
is moet maar eens naar Afrika komen De
wegen naar Shimbwe zijn onmogelijk te berijden als het zo geregen heeft, dus
verandering van plannen. Na een kennismaking met de ngo waarmee we samenwerken
gingen we richting stad. Een eerste keer naar de supermarkt in Tanzania en een
kleine kennismaking met het leven in Moshi.
Ook vrijdag dwarsboomde
de regen onze plannen. Alweer geen werkdag, maar deze keer kozen we ervoor om
niet thuis te blijven. We reisden met de dala dala naar Maji Moto, het dorp
waar ons vorig project plaatsvond. Ook daar was het vervoer niet evident, en
een laatste stukje moesten we noodgedwongen te voet afleggen. Een knap staaltje
teamwork op dag van de jeugdbeweging: mooi om tezien hoe iedereen samenwerkte om droog door een
riviertje te raken. We bezochten er de projecten
van C-re-aid en gingen er ook naar de kleuterschool en lagere school. De
kindjes waren verzot om de Mzungus en leerden ons tellen tot 10 in het
Swahili. Ook wij leerden hen tellen in het Nederlands. Voor ons, de begeleiders
werd het een emotioneel weerzien met de familie waar we 3 jaar geleden voor
werkten. Een leuke dag, maar wat betreft emoties kan dit tellen
Zaterdag stond
een eerste uitstap op het programma. We lieten het weer beslissen wat de uitstap
zou zijn. Het was onze eerste ochtend zonder regen, en we trokken naar de
Watervallen van Materuni. Een lange wandeling waarbij we eerst de start van de
waterval bewonderden en daarna de plaats waar hij 80 meter dieper neerviel.
Terwijl we andere edities konden genieten van een zalige verfrissing bij en
onder de waterval was het zwemmen nu enkel voor de echte doorzetters. De waterval
was onder invloed van de vele regendagen veranderd in een krachtige koude
stroom die aankwam als hagelstenen. Onder de indruk van die enorme krachtsvertoning
wandelden we naar een mama die gekookt had voor ons. Het warme welkom van de
familie was voelbaar en een heerlijke maaltijd werd voor ons geserveerd. Als nagerecht
kregen we een uitgebreide uitleg over het proces van koffieboon tot gemalen koffie
en dronken we een kopje heerlijke koffie. Voor ons dessert reden we wat verder om het
beruchte bananenbier en bananenwijn te proeven.
Vandaag was het
rustdag. Terwijl de leerlingen met enkele begeleiders gingen zwemmen gingen
andere begeleiders naar Shimbwe om te zien hoe we het deze week gaan aanpakken.
Omdat we niet het risico willen lopen om nog werkdagen te missen hebben we
beslist om van maandag tot vrijdag in Shimbwe te overnachten. Morgen staat de
verhuis van alle matrassen, keukengerief, op de planning vanaf 6u30. Daarna
proberen we van een teachershouse onze slaapplaats te maken en de werken te
starten Back to basics, we zullen zien wat dat geeft. Spannend!!!
