Dat de rechercheurs de boot niet vonden maakte Holmes zeer ongelukkig, dit was duidelijk buiten zijn verwachtingen. Hij kreeg geen vat op wat er gaande was , een boot die niet ergens langst de oever ligt en niet weg kan zijn. Drie dagen lang brak hij zijn hoofd erover terwijl ik mijn verhaal verder schreef. Uit het niets schoot hij dan toch recht en vertrok zonder iets te zeggen. Ik ging hem achterna maar raakte hem kwijt waarna ik terug ging naar de woning om hem op te wachten. In de avond kwam hij thuis als een kind dat nieuw speelgoed had gekregen . Hij vertelde me dat hij op het idee was gekomen dat je een boot makkelijk kan verstoppen een paar dagen in een scheepswerf voor zo gezegd een aanpassing te doen. Hij ging daarom ook zo snel als hij kon elke scheefswerf afzoeken om te zien of de boot zich daar ergens bevond. Hij had niet direct raak vertelde hij me maar bij de vijftiende werf , de Jacobson's Yard, lag hij er dan toch. Het was nog maar een kwestie van de daders en de kist ter gelijk optenemen.
We zaten de Aurora op de hielen, beide boten vaarden met volle snelheid de Thames af. We haalden ze beetje bij beetje in toen opeens het mysterieuze wezen met de kleine voeten op het dek verscheen. Het was zo een afschuwelijk wezen met een groot misvormd hoofd. Uit het niets haalde het schepsel een houtenpijp tevoorschijn maar voor hij ons kon raken met zijn gifpijlen kon Holmes hem neerhalen met zijn revolver. Natuurlijk was er nog een tweede dader die probeerde te ontsnappen door de boot naar de oever te brengen. Maar hij had het ongeluk dat zijn houten been vast zat in een modderpoel. Na het inrekenen van de tweede dader namen we een kijkje in de schat maar daar zat jammer genoeg niets in. De daders hadden de buit in de rivier gegooit toen ze werden achtervolgd. De man met het houten been bleek ook dan nog eens een gevangene te zijn dus Holmes had het weer bij het rechte eind. Dit was natuurlijk een belevenis om nooit te vergeten al was het spijtig dat we het deel van de schat niet konden geven aan Mary. (ik had ze wel nog eens graag gezien)
