In Rumst komen de Dijle, Zenne en de Nete samen (Zennegat). Vanaf hier wordt de rivier de Rupel genoemd. Dit gedeelte hebben we in het donker gevaren... Vanaf hier moeten we ook rekening houden met de getijden. Deze zijn zelfs tot in Mechelen merkbaar! Varen richting zee gaat enkel bij eb (toch al peddelend). Eb en vloed wisselen elkaar om de 6 uren af. Bij eb heb je stroming mee, bij vloed gaat de stroming naar de andere kant. Best getijdentabellen afdrukken! http://www.watersportalmanak.nl/artikel/getijdentabellen-2010 Vlak vóór Schelle mondt de Rupel uit in de Schelde. De rivier is breder, stroomt sneller, er zijn grotere boten. Nog ongeveer 100 kilometer te gaan...we gaan er geraken! We hebben gekampeerd in een festivalweide, maar veel geslapen hebben we niet: na enkele uren moesten we weer beginnen varen (het eb begon rond 9 uur).
Tussen Muizen en Mechelen heb je nog een mooi stukje natuur. Vlak voor Mechelen splitst de Dijle in 2. Het ene deel gaat door de stad en het andere deel gaat er rond. Daarna komen beide takken terug samen. Het stuk dat rond de stad gaat begint met een grote sluis met een waterval van ongeveer 4 meter... Dat wilden we niet missen, dus we hebben eerst zonder aarzelen die waterval enkele keren genomen en daarna zijn we door de stad gevaren. Pas op...doe dit enkel op eigen risico Bij een hoge waterstand is de waterval hier veel wilder dan op die dag van toen. Zolang je er met wat snelheid recht van af vaart en u goed vasthoudt, is de kans dat je er niet uitvalt, niet verdrinkt, niet blijft steken in de enorme kolkende waterkracht en niet op scherpe metalen pinnen terechtkomt volgens ons toch zeker 95% Mechelen was net zoals in Leuven een mooie ervaring om de stad op een andere manier te bekijken. We kregen ook hier veel respons en feedback van toeschouwers aan wal. De Dijle die door Mechelen stroomt, loopt dood aan een jachthaven met sluizen. Hier moet je even uit het water om er wat verder weer in te gaan (weeral door al die netels en bramen... )
In Werchter komt de Dijle samen met de Demer. Hier is er een handige trap voorzien voor kayakkers en ook rubberboten uiteraard. We hebben ook hier een gedeelte in het donker gedaan. Dat is altijd plezant en meestal geeft de maan licht genoeg... Als we onderweg ergens kunnen stoppen om een fritkot te bezoeken is het allemaal goed. Je merkt wel dat de rivier breder is, er is minder stroming dan in Leuven. We hopen dat we toch nog een stroomversnelling of watervalletje zullen tegenkomen,...
Dit gedeelte hebben we 's avonds gedaan. We hebben dus geen foto's kunnen trekken, maar veel was er ook niet te zien. Behalve dan de watermolen in Rotselaar. Hier wekt Ecopower groene electriciteit op. Er staat ook een krooshekreiniger die al het vuil uit het water haalt, maar liefst 500 kg per dag! Dit wordt allemaal gesorteerd (hout/plastiek/lijken...).
Het eerste deel van het traject op de Dijle gaat door het natuurgebied 'de doode bemde' in St-Joris-Weert. De Dijle meandert hier veel en hier en daar ligt er een omgevallen boom of ander obstakel in het water. Aan de oevers is het werk van bevers te zien: glijbanen en omgeknaagde stammen. Het water is hier rustig, iets té rustig soms. Gelukkig hebben we alle tijd en moeten we ons niet haasten. We peddelen rustig voort richting Leuven en onderweg komen we een tunnel onder de E40 tegen, een wachtbekken, het kasteel van Arenberg en tenslotte zien we de oude stadsmuren met sluizen aan de Leuvense ring. We varen door het begijnhof, via (water)wegjes tussen de gebouwen, een watervalletje van een halve meter, onder bruggen, door tunnels...tot we via de lange tunnel van Inbev aan de andere kant van de stad uitkomen.
Opgepast: vlak na het binnenvaren van Leuven heb je een splitsing. Deze 2 stukken komen na een tijdje terug samen, dus het maakt niet veel uit. Kies je de linkerkant dan ga je via de Dijlemolens. De rechterkant gaat via een smaller en rustiger stuk. Na het samenkomen van deze 2 stukken is er nog een aftakking aan de linkerkant. Als je rechtdoor volgt ga je via de Lei en de Inbev tunnel. Als je links afslaat dan ga je via een lange tunnel onder het ziekenhuis door, zeker ook de moeite waard. Spijtig genoeg loopt dit stuk vlak voor de Inbev gebouwen dood en moet je daar uit het water. Pas hier op voor de 'krooshekreiniger' (zie google)! Wij merkten deze automatische grijparm pas op toen hij onze boten al in een container had gestoken. Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
Foto van een krooshekreiniger (in alle verwarring vergeten een foto te nemen van het ding in Leuven):
)
Dit gedeelte hebben we 's avonds gedaan. We hebben dus geen foto's kunnen trekken, maar veel was er ook niet te zien.
Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
