Het eerste deel van het traject op de Dijle gaat door het natuurgebied 'de doode bemde' in St-Joris-Weert. De Dijle meandert hier veel en hier en daar ligt er een omgevallen boom of ander obstakel in het water. Aan de oevers is het werk van bevers te zien: glijbanen en omgeknaagde stammen. Het water is hier rustig, iets té rustig soms. Gelukkig hebben we alle tijd en moeten we ons niet haasten. We peddelen rustig voort richting Leuven en onderweg komen we een tunnel onder de E40 tegen, een wachtbekken, het kasteel van Arenberg en tenslotte zien we de oude stadsmuren met sluizen aan de Leuvense ring. We varen door het begijnhof, via (water)wegjes tussen de gebouwen, een watervalletje van een halve meter, onder bruggen, door tunnels...tot we via de lange tunnel van Inbev aan de andere kant van de stad uitkomen.
Opgepast: vlak na het binnenvaren van Leuven heb je een splitsing. Deze 2 stukken komen na een tijdje terug samen, dus het maakt niet veel uit. Kies je de linkerkant dan ga je via de Dijlemolens. De rechterkant gaat via een smaller en rustiger stuk. Na het samenkomen van deze 2 stukken is er nog een aftakking aan de linkerkant. Als je rechtdoor volgt ga je via de Lei en de Inbev tunnel. Als je links afslaat dan ga je via een lange tunnel onder het ziekenhuis door, zeker ook de moeite waard. Spijtig genoeg loopt dit stuk vlak voor de Inbev gebouwen dood en moet je daar uit het water. Pas hier op voor de 'krooshekreiniger' (zie google)! Wij merkten deze automatische grijparm pas op toen hij onze boten al in een container had gestoken. Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
Foto van een krooshekreiniger (in alle verwarring vergeten een foto te nemen van het ding in Leuven):
Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
