Dan maar aan de andere kant van de westerschelde beginnen om de haven van Vlissingen te ontwijken. Nog zo'n 10 kilometer te gaan en we zitten aan de noordzee! Onderweg passeren we zonder problemen een jachthaven en de haven van de veerboot (Breskens-Vlissingen). Ook nieuw hier zijn de golfbrekers. Ik zal mijn boot weeral mogen plakken... Nog een zeehond hier en daar en na 2 uur zijn we er al. DOEL BEREIKT!
Nu thuis geraken...het Nederlandse openbare vervoer mag een klachtenbrief verwachten. Bussen rijden maar tot 18u en we komen een half uur later aan de bushalte. Is het wééral van dat? We mogen enkele uren met een zware rugzak op onze rug wandelen... Gelukkig hebben ze wel een fritkot aan de haven van de veerboot...!
Besluit:
JA, het is mogelijk om met een opblaasbaar rubberbootje tot aan de zee te varen! Nee, het is niet moeilijk en het is bijlange niet gevaarlijk, zolang je geen (grote) havens voorbij moet. De havens van Vlissingen, Terneuzen en Antwerpen (tussen Lillo en Bath) kan je best vermijden, anders halen ze je eraf en moet je misschien een boete betalen. Wil je toch de vaargeul (waar grote schepen varen) betreden, dan moet je voorzien zijn van een motor waarmee je 6 km/u kan halen. Zolang je buiten de boeien blijft en geen schepen hindert, is het volledig legaal om te varen.
Wij hebben het onderstaande traject van 142 kilometer in 11 etappes afgelegd, maar het is zeker te doen op 7 dagen. We hebben soms een hele namiddag gepeddeld en soms maar enkele uurtjes op een dag of avond. Op de Dijle gingen we gemiddeld 3 km/u vooruit, op de Westerschelde was dat minstens 5 km/u. Het enige wat je nodig hebt is een rubberbootje van 50 euro, stevige peddels, mooi weer, wind in de rug en veel bier.
Nu zouden we het stuk tussen Lillo en Bath (14 km) nog moeten afleggen voor de volledigheid. Op dit stuk moeten er 2 havens voorbijgevaren worden. We willen niet opnieuw tegengehouden worden, dus we zoeken assistentie van een jacht/zeilboot om ons te begeleiden. Of zouden we het misschien 's nachts kunnen proberen...???
AHOY! Deze site gaat over varen. Niet met een plezierjacht, zeilboot of kayak, maar met een opblaasbare rubberboot voor 2 personen. We zijn beginnen peddelen op de Dijle van St-Joris-Weert tot Leuven. Al snel hadden we de microbe te pakken en wilden we meer en meer water zien. Daarom kregen we het idee om 'naar de zee' te varen. Zou dit mogelijk zijn? Hoe lang zouden we erover doen? Is het niet gevaarlijk? Is dit niet verboden? Dit zijn we allemaal gaan uittesten...
Onderweg kwamen we vele avonturen tegen en we hebben veel gelachen...
Het plan was om deze dag tot aan de zee te geraken, maar dan zouden we de haveningang van Vlissingen moeten oversteken... de fluo-gele bootjes van de havenpolitie hebben ons al goed in het oog, dus we besluiten boetes te vermijden. Er werd nog een tijdje gedacht aan een tweede optie: de westerschelde oversteken en aan de andere kant verder varen tot aan de zee. Goed wetende dat de westerschelde hier 5 km breed is en er regelmatig vrachtschepen en fluo-gele bootjes van onze vrienden passeren, laten we het maar zo. We zouden anders misschien 2 uur onderweg geweest zijn.
We zijn teruggekomen met mooi weer en wind in de rug om het laatste stuk van het traject af te leggen. We hebben de avond voordien tussen de schapen op de dijk gekampeerd en staan 's morgens vroeg op want het eb begint vandaag vanaf 8 uur en eindigt rond 14u. Onderweg komt er nog een zeehond kijken en verder zien we lepelaars, scholeksters en vele andere watervogels. We kamperen naast de Schelde op de dijk, vlakbij een camping waar ze een goed en welgekomen fritkot blijken te hebben.
Na onze ontmoeting met de Vlaamse overheid en politie laten we het stuk na Lillo maar even links liggen en beginnen we enkele weken later direct in Nederland. Joepie, de Westerschelde! Enkele kilometers breed, veel grote vrachtschepen, zandbanken van kilometers lang waar we zeehonden zouden kunnen zien...We hebben er lang naar uitgekeken en beginnen er met volle overtuiging en aangepaste uitrusting aan. Gelukkig blijven de grote schepen in het midden, zodat we plaats genoeg hebben om veilig te varen. Wanneer er een halve kilometer verder een schip voorbijkomt, merken we dat aan de golven, die af en toe de boot binnenkomen. Op de zandbanken liggen 17 zeehonden te rusten. We hebben honger, maar besluiten ze toch met rust te laten. Een nieuwsgierige zeehond is even naar onze boot komen kijken en aan de onderkant van de boot komen kloppen. De stroming op de Westerschelde gaat gemiddeld zo'n 5 km/uur. Als je je gewoon laat meedrijven kom je dus vanzelf aan de zee. Het weer viel helaas wat tegen: regen en tegenwind, waardoor we maar traag vooruit geraakten. In het vervolg moeten we goed het weerbericht in het oog houden
Alles ging perfect. Tot we in Lillo werden tegengehouden door een boot van de Vlaamse overheid. We mochten niet verder varen omdat het te gevaarlijk zou zijn... Allee allee...te gevaarlijk? Tot hier waren we nog geen gevaarlijke toestanden tegengekomen. Wanneer er schepen voorbij kwamen, bleven we steeds aan de kant zodat we niemand hinderden. Zolang je niet in de vaargeul vaart is het toegelaten om met een rubberboot of kayak op de Schelde te varen. In Lillo moesten we een haveningang oversteken, dus zouden we zowiezo de vaargeul betreden en dat mocht dus niet. Het kan inderdaad wel gevaarlijk zijn als je een groot vrachtschip dat een haven uitkomt niet meer kan ontwijken. Altijd goed opletten dus...We werden op sleeptouw genomen naar de overkant, boot aflaten, collega's van de politie erbij...Gelukkig konden ze er allemaal ook om lachen en vonden ze ons 'moedige mannen'. Spijtig dat we nu niet meer aan de kant van Doel zaten...anders konden we daar de sfeer gaan opsnuiven in het half verlaten en door kunstenaars bewoonde dorp, bekend om zijn kerncentrales.
In Rumst komen de Dijle, Zenne en de Nete samen (Zennegat). Vanaf hier wordt de rivier de Rupel genoemd. Dit gedeelte hebben we in het donker gevaren... Vanaf hier moeten we ook rekening houden met de getijden. Deze zijn zelfs tot in Mechelen merkbaar! Varen richting zee gaat enkel bij eb (toch al peddelend). Eb en vloed wisselen elkaar om de 6 uren af. Bij eb heb je stroming mee, bij vloed gaat de stroming naar de andere kant. Best getijdentabellen afdrukken! http://www.watersportalmanak.nl/artikel/getijdentabellen-2010 Vlak vóór Schelle mondt de Rupel uit in de Schelde. De rivier is breder, stroomt sneller, er zijn grotere boten. Nog ongeveer 100 kilometer te gaan...we gaan er geraken! We hebben gekampeerd in een festivalweide, maar veel geslapen hebben we niet: na enkele uren moesten we weer beginnen varen (het eb begon rond 9 uur).
Tussen Muizen en Mechelen heb je nog een mooi stukje natuur. Vlak voor Mechelen splitst de Dijle in 2. Het ene deel gaat door de stad en het andere deel gaat er rond. Daarna komen beide takken terug samen. Het stuk dat rond de stad gaat begint met een grote sluis met een waterval van ongeveer 4 meter... Dat wilden we niet missen, dus we hebben eerst zonder aarzelen die waterval enkele keren genomen en daarna zijn we door de stad gevaren. Pas op...doe dit enkel op eigen risico Bij een hoge waterstand is de waterval hier veel wilder dan op die dag van toen. Zolang je er met wat snelheid recht van af vaart en u goed vasthoudt, is de kans dat je er niet uitvalt, niet verdrinkt, niet blijft steken in de enorme kolkende waterkracht en niet op scherpe metalen pinnen terechtkomt volgens ons toch zeker 95% Mechelen was net zoals in Leuven een mooie ervaring om de stad op een andere manier te bekijken. We kregen ook hier veel respons en feedback van toeschouwers aan wal. De Dijle die door Mechelen stroomt, loopt dood aan een jachthaven met sluizen. Hier moet je even uit het water om er wat verder weer in te gaan (weeral door al die netels en bramen... )
In Werchter komt de Dijle samen met de Demer. Hier is er een handige trap voorzien voor kayakkers en ook rubberboten uiteraard. We hebben ook hier een gedeelte in het donker gedaan. Dat is altijd plezant en meestal geeft de maan licht genoeg... Als we onderweg ergens kunnen stoppen om een fritkot te bezoeken is het allemaal goed. Je merkt wel dat de rivier breder is, er is minder stroming dan in Leuven. We hopen dat we toch nog een stroomversnelling of watervalletje zullen tegenkomen,...
Dit gedeelte hebben we 's avonds gedaan. We hebben dus geen foto's kunnen trekken, maar veel was er ook niet te zien. Behalve dan de watermolen in Rotselaar. Hier wekt Ecopower groene electriciteit op. Er staat ook een krooshekreiniger die al het vuil uit het water haalt, maar liefst 500 kg per dag! Dit wordt allemaal gesorteerd (hout/plastiek/lijken...).
Het eerste deel van het traject op de Dijle gaat door het natuurgebied 'de doode bemde' in St-Joris-Weert. De Dijle meandert hier veel en hier en daar ligt er een omgevallen boom of ander obstakel in het water. Aan de oevers is het werk van bevers te zien: glijbanen en omgeknaagde stammen. Het water is hier rustig, iets té rustig soms. Gelukkig hebben we alle tijd en moeten we ons niet haasten. We peddelen rustig voort richting Leuven en onderweg komen we een tunnel onder de E40 tegen, een wachtbekken, het kasteel van Arenberg en tenslotte zien we de oude stadsmuren met sluizen aan de Leuvense ring. We varen door het begijnhof, via (water)wegjes tussen de gebouwen, een watervalletje van een halve meter, onder bruggen, door tunnels...tot we via de lange tunnel van Inbev aan de andere kant van de stad uitkomen.
Opgepast: vlak na het binnenvaren van Leuven heb je een splitsing. Deze 2 stukken komen na een tijdje terug samen, dus het maakt niet veel uit. Kies je de linkerkant dan ga je via de Dijlemolens. De rechterkant gaat via een smaller en rustiger stuk. Na het samenkomen van deze 2 stukken is er nog een aftakking aan de linkerkant. Als je rechtdoor volgt ga je via de Lei en de Inbev tunnel. Als je links afslaat dan ga je via een lange tunnel onder het ziekenhuis door, zeker ook de moeite waard. Spijtig genoeg loopt dit stuk vlak voor de Inbev gebouwen dood en moet je daar uit het water. Pas hier op voor de 'krooshekreiniger' (zie google)! Wij merkten deze automatische grijparm pas op toen hij onze boten al in een container had gestoken. Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
Foto van een krooshekreiniger (in alle verwarring vergeten een foto te nemen van het ding in Leuven):
)
Dit gedeelte hebben we 's avonds gedaan. We hebben dus geen foto's kunnen trekken, maar veel was er ook niet te zien.
Peddels kapot, maar de boten kwamen er nog goed vanaf.
