Bavo Dhooge is met dit boek zeker niet aan zijn proefstuk
toe, maar met Stiletto Libretto had hij wel een schot in de roos. Of mogen we
zeggen: een kogel in de roos. De winnaar van de Diamanten Kogel 2009 kwam dit
jaar met Sioux Blues op de proppen.
Sioux Blues speelt zich net als zijn vorige boek af in Los
Angeles, waar Shappa Crane wraak wil nemen op de moordenaar van haar
echtgenoot.
Shappa Crane is een sexy moordwijf. Niet alleen een
Sioux-sqauw voor wie een man een moord zou plegen, maar ook een vrouw die zelf
aan het moorden slaat. Dat wist haar man Cassius Crane. En helaas zal het ook
snel oud nieuws worden voor Ron Dark, een ex-flik die naast heel wat vragen
over zijn partner ook nog krijgt af te rekenen met een huurmoordenaar. Chet 'Le
Chef' is zijn naam. Chet heeft het alleen niet voor Barry White en cocktails,
hij heeft ze ook niet allemaal op een rijtje. En dan is er nog ex-showman en
Vegas-artiest Ray Fines, die er na een akkefietje met zijn witte tijger niet
meer zo 'fine' uitziet en dringend duiten nodig heeft.
Het boek is
een trip van de eerste tot de laatste pagina, het verhaal neemt je mee en
onderweg komen we absurde en hilarische scenes tegen! Die met de juiste muziek
op de achtergrond goed werken. Bavo Dhooge schrijft op deze manier een boek
waarvan de stijl ongekend is in Vlaanderen.
Humor werkt
ook in een misdaadverhaal en dat wordt in dit boek meermaals bewezen. De
personages zijn geraffineerd en zijn als het ware weggelopen uit een film van
Tarantino. Moest ik de kans hebben dit
boek als film te zien, ik ben de eerste die aan de cinemadeur staat. Voor de
muziek alleen al! We mogen dus nog veel verwachten van deze jonge Gentenaar die
samen met Toni Coppers en Piet Baete wordt voorgesteld als The Next Generation
bij uitgeverij Manteau! Al moet ik eerlijkheidshalve wel bijvertellen dat dit
boek totaal niet kan vergeleken worden met Wacht maar tot ik wakker word van
Baete en De Geheime Tuin van Toni Coppers.
Bavo Dhooge heeft zich een stijl aangemeten die er boenk opzit!
