Piet Baete wordt samen met Toni Coppers en Bavo Dhooge gezien als ‘The Next Generation’ van uitgeverij Manteau. Ze moeten garant staan voor een vlekkeloze aflossing van de wacht die nu wordt opgetrokken door Aspe en Deflo. Van alle drie de auteurs heb ik al kaas gegeten, zo ook van Piet Baetes Poker. Piet Baete debuteerde met Dromen van de dood in 2008 en Poker is zijn eerste boek in wat een reeks moet worden met Mulders en Bonnart in de hoofdrol. In april verschijnt ‘Wacht maar tot ik wakker word’. Poker nu!

Wanneer de mondaine badstad Knokke wordt opgeschrikt door de gruwelijke moord op een achttienjarig meisje neemt de getormenteerde hoofdinspecteur Briek Mulders de leiding van het onderzoek op zich. Samen met zijn goede vriend en collega Joris Van Espen moet hij echter lijdzaam toezien hoe nog meer – op het eerste gezicht – onschuldige burgers de dood worden ingedreven.

De Knokse recherche roept daarom de hulp in van de Brusselse topspeurder Luc Bonnart, maar ook zijn onorthodoxe inbreng brengt geen klaarheid in de zenuwslopende zaak. Wanneer het drietal er uiteindelijk in slaagt om het motief van de moorden te achterhalen, vormt dit nog maar de aanzet tot een bloedstollend kat-en-muisspel tussen speurders en dader.

Knokke is dus het decor van deze gruwelijke daden en dat merk je in de dialogen. Leuk als je zelf West-Vlaming bent. Maar als Nederlandse lezer kan dat wel een storende factor zijn al vind ik zelf van niet. Je moet er het dialect wel bij nemen. Ook het Brussels en de Latijnse kennis van Bonnart zijn lekker meegenomen. Ik ben het boek gaan lezen zonder vooroordelen en zonder het lezen van eerder verschenen recensies. Gelukkig maar, sommigen beweren dat Piet Baete nodeloos lang de persoonelijke situatie van zijn personages aan bod laat komen, maar we spreken hier wel over een reeks hé, dan moet je sterke personages creëren.

Ik ben zeker dat Pieter Baete klaar is om een mooie reeks te maken. Mulders en Bonnart staan er. Dankzij de scenarist in Baete krijgen we een zorgvuldig filmische thriller. Voor wie Aspe met Deflo lust, is Piet Baete zeker een must. Je leest het boek van de Flop tot de River in één ruk uit.

25-02-2010, 17:40 geschreven door Hanszie  

Hoge verwachtingen. Deels ingelost.

Het verloren symbool is de vijfde Dan Brown en de opvolger van De Da Vinci code, zijn grote doorbraak in Europa. Het is het derde boek met Robert Langdon in de hoofdrol. Hier moet de professor in Washington D.C op zoek naar een symbool die ongekende krachten zou bezitten. Via een aaneenschakeling van codes en ontcijferen van symbolen komt hij bij zijn uiteindelijke doel terecht. Gelukkig maar. Want het blijft allemaal een beetje lang duren. Voor mij persoonlijk mag het allemaal breed uitgesponnen worden, als het maar interessant blijft en leerrijk. Dat heb ik zeker gedaan met momenten. Zeker de historische passages, die rijkelijk aanwezig zijn, waren alweer de moeite waard. Maar naar het einde toe was het allemaal te breed

Eén ding moeten we Dan Brown wel nageven en dat is het feit dat hij een meesterlijke verteller is. Hij neemt je echt mee in de zoektocht van Robert Langdon door de catacomben van het Capitool . Maar hier en daar wordt onnodig tamtam gemaakt. Ik heb echt een dubbel gevoel bij dit boek. Hij heeft duidelijk weer goede research verricht, degelijk werk gemaakt van zijn personages en de lokatie van het verhaal, maar de ontknoping is nogal dun.

Als Dan Brown met al deze tekortkomingen rekening zal houden voor zijn volgende boek, zal het een schot in de roos zijn. En ik vind het dan zeker niet erg om terug zolang te moeten wachten. Want overdaad schaadt!

Van mij krijgt dit boek een 3 op 5

01-02-2010, 21:38 geschreven door Hanszie  

01-01-2010, 14:21 geschreven door Hanszie  

‘Huid’ is het zesde boek van deze Britse auteur. Ze staat bekend als een schrijfster die niks uit de weg gaat. Ik vraag me soms af wie er zieker is in het hoofd: de auteur of de personages die ze creëren. Haar boeken zijn angstaanjagend en doen je huiveren van begin tot eind. ‘Huid’ is het vierde boek met Jack Caffrey in de hoofdrol.

Als op een warme ochtend in mei het lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden bij een treinspoor net buiten Bristol, wijst alles op zelfmoord.

Rechercheur Jack Caffery is daar toch niet zo zeker van. Hij is een rover op het spoor, iemand die zich voortdurend verbergt en ongezien huizen insluipt. Voor het eerst in lange tijd is hij bang.

Hij krijgt hulp van politieduiker Flea Marley. Nadat ze de trauma’s uit haar verleden enigszins heeft verwerkt, begint ze zich al snel af te vragen of hun relatie het professionele niet overstijgt. Dan ontdekt ze iets in haar persoonlijke leven wat alles verandert. En deze keer kan niemand haar helpen, zelfs Caffery niet...

Mo Hayder vestigde in een klap haar reputatie met de originele, angstaanjagende, baanbrekende thriller Vogelman. Later volgden De Behandeling, Tokio en Duivelswerk, die wereldwijd uitstekend besproken werden en die meer dan uitstekend verkochten. Mo Hayder ging op haar vijftiende van school. Ze werkte als barkeeper, beveiligingsbeambte, filmproducent, hostess in een nachtclub in Tokio, en administratieve kracht in het onderwijs en ze gaf Engelse les op verschillende plekken in Azië. Ze heeft ook een doctoraal creatief schrijven van de Universiteit van Bath, waar ze tegenwoordig woont met haar dochtertje.

Wederom doet Hayder ons met ‘Huid’ met momenten huiveren, wel niet zo erg als in haar eerste twee boeken ‘Vogelman’ en ‘De Behandeling’.

Londen vormt niet langer het decor, dit heeft Hayder in geruild voor de streek rond Bristol waar Caffrey naar toe is getrokken om zijn demonen te ontvluchten.

‘Huid’ heeft alles wat een goed ‘Hayder’ moet hebben, maar een boek in een serie is soms als het fles rode wijn, het ene jaar is het andere niet!

Mijn beoordeling: 3/5

21-12-2009, 10:26 geschreven door Hanszie